Levensverhalen (pagina 1492)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

.

ik haat het, ik haat alles. niemand zal het erg vinden als ik dood zou gaan. ik ben nooit gelukkig en heb een keer geprobeerd me polsen door te snijden en me keel, maar ik kon het niet uiteindelijk, bang dat ik spijt zou krijgen. het begon allemaal 3 jaar geleden, toen mijn moeder opeeeeens verliefd was op een andere man, een klootzak. ze kende hem niet eens! alleen van de "chat" echt hoe dom ben je dan. en me vader, hij was altijd zo goed voor der. ALTIJD het was de beste man die je kon hebben en dat stomme wijf heeft ALLES verpest ALLES. we moesten verhuizen ik zie me vader nooit meer, iedereen is boos op me, iedereen. me zus en me moeder nog het meest. en ik kan er niks aan doen maar ik ben gewoon zo veranderd sinds alles. en het is misschien niet het ergste wat je mee kan maken maar voor mij is dit echt vreselijk. En alles gaat gewoon mis, school, vrienden, ouders, familie, ik heb er gewoon geen zin meer in. iedereen zit te zeuren. ik drink teveel blow te veel en ik heb er geen zin meer in :(
Datum:
28-02-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

Tussen hemel en hel

Na een gebroken huwelijk en een jaar verdriet kwam ik mijn scheiding te boven met glans.Ik was vastberaden op eigen benen te staan ,samen met mijn dochters.Kan terrecht stellen een sterke vrouw te zijn,tot Ik Renzo leerde kennen...Zo een liefde had ik, omdanks mijn leeftijd en ervaring, nooit gekend.Renzo was gehuwd, drie kinderen.We konden het niet helpen,de liefde was danig sterk, we woonden samen van de eerste dag.Nooit heb ik een mens zo zien huilen, 10 weken aan een stuk, amper zolang was hij in mijn leven.Na tien heerlijke weken, waarin we alles voelden en beleefden, vedriet ,passie,èèn zijn, verhing Renzo zich op mijn terras..Ik kon hem niet redden, heb er alles aan gedaan.nu wil ik slechts èèn ding, bij hem zijn.Daar ik zeer goed besef dat hij mijn ware liefde is,was.
Datum:
28-02-2007
Naam:
Roseline Smeesters
Leeftijd:
39
Provincie:
Limburg

Ik kan het niet meer alleen

De laatste tijd denk ik steeds meer en meer aan zelfmoord. Wat begon als een 'beetje' overspannen is nu overgegaan in een flinke depressie. Ik probeer alles om eruit te komen (therapeut, medicijnen), maar het is zo zwaar. Ik voel pijn, eenzaamheid, leegte. Voel me in de steek gelaten door mijn familie en vrienden. Niemand begrijpt me. Het is zo zwaar om deze lijdensweg alleen te moeten gaan. En er zal ongetwijfeld een lichtpuntje zijn aand e horizon. Maar op dit moment zie ik die uitweg niet zo....Het enige wat ik kan doen is vertrouwen in God. Hij zal mij redden, op welke manier dan ook.
Datum:
27-02-2007
Naam:
Noor
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

het word me teveel

...het word me teveel ...het is juist uit met men lief na twee weken kon ik het niet meer aan...ik was verlieft op iemand die ik alleen nog maar op foto en webcam had gezien heel absurt maar het bracht me teveel in verwarring , ik dacht dat het zo beter was... toch vertelde ik men ex dat ik er nog eens ging over nadenken om hem geen nieuwe kans te geven...na een maand heb ik en vanaf vandaag gezegt dat het beter is zo... dan komt er nog eens bij dat men droomjongen (die ik nog nooit gezien heb) een lief heefd ...men wereld stort in...ik kan het niet langer aan , thuis heb ik problemen met men ouders ruzie , op school word het ook moeilijker , strafstudie's slechte punten...
Het word me gewoon teveel ...
Er komt dan nog eens bij dat een paar vriendinen van men ex me inmekaar wille slagen ...ze zitte dan zelf nog op men school...
bang ben ik niet , alleen bang voor de gevolgen nadien... de problemen blijven zich opstappelen ,...
het is dus eigelijk dat ik volgens die meisjes gevoelens moet blijven hebben ...
Ik wil trg met een gerust hart naar school kunnen gaan , ...me trg goed voelen
niemand neemt mer serieus als ik zeg dat ik zoveel zin heb om zelfmoord te plegen , het is de pijn dat me tegen houd
ik zit er diep in ookal merken sommige het wel , ze nemen het niet serieus
ik wil dat de problemen ophouden , ik kan het niet langer aan :(...Help
Datum:
27-02-2007
Naam:
Debby
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

alleen

Ik heb een half jaar geleden alles opgegeven: werk, huis, land, vrienden, familie ... om hier te gaan samenwonen. Nu lijkt het erop dat het al bij aanvang niet serieus bedoeld was van haar kant. Ik heb nu niks meer en ben ontzettend alleen. Kan de verscheurende pijn niet aan. Heb mijn grote liefde verloren, maar ook al mijn omgevingsfactoren die er ergens voor zorgen dat ik was wie ik was. Nu niet meer.
Datum:
27-02-2007
Naam:
sien
Leeftijd:
28
Provincie:
Groningen

ik weet het niet meer

hallo,
twee jaar geleden werd ik in pernassia opgenomen omdat ik zelfmoord wilde plegen,ik kwam na een week achter dat ik beter kan blijven leven om mijn problemen op te lossen.Maar 2 jaar verder zit ik nog steeds in financiele problemen en is het erger geworden en dat terwijl het eigenlijk geen groot bedrag is het is meer een combinatie van niet willen leven en geldzorgen.Ik heb voor mijn doen alles gedaan om van mijn schuld af te komen.Ik weet dat het me kan lukken maar ik heb er gewoon geen kracht meer voor.En het ergste van alles is dat ik mijn vriendin er in mee sleurt ik zit haar voor te liegen dat alles goed gaat omdat ik niet wil dat ze zich zorgen maakt dat ik me wat gaat aan doen.Ik baal dat ik zo zwak ben ze verdient beter ik zou het liefs met haar met een schone lei willen beginnen.Het is allemaal mijn schuld ik loop haar voor te liegen,maar het gaat helemaal niet goed met me. Ik bid elke dag tot God voor een wonder maar het ligt aan mij ik wil gewoon levensenergie en van mijn problemen af.Ik baal dat ik zo zwak ben ik hoop dat mensen die dit lezen mij kracht kunnen geven.Ik wil eigenlijk niet dood wil gewoon een nieuw begin ik hoop dat God me daarbij helpt .Ik heb gewoon hulp nodig ik moet gewoon eerlijk zijn tegen mijn omgeving,het is niet fijn om zwak te zijn ik heb mijn leven verpruts ben de afgelopen 2 jaar te gemakkelijk gaan denken.Ik hoop dat iedereen me vergeef.
Datum:
27-02-2007
Naam:
bob
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

ik zie het niet meer zitten

hallo ik wil graag mijn verhaal kwijt!
ik heb een moeder die heel vaak boos op me word en ik ben te dun maar vind mezelf dik soms zie ik het echt niet meer zitten en nu is ook mijn opa opgenomen en word ik helemaal gek
Datum:
27-02-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

IEDEREEN HAAT MIJ

als ik thuis ben wil ik met mijn broer spelen hij zegt vliker op kut janes tegen mij en als ik naar mijn moeder gaa die haat mij ook en woord ik boos en komt me vader woord op mij BOOS
Datum:
27-02-2007
Naam:
hakan
Leeftijd:
10
Provincie:
Noord-brabant

en wat nu?

ik ben op dit memont echt op zoel naar een manier om er tussen uit te knijpen. De man waar ik al 12 jaar verliefd op en ben en die beweerd ook al 12 jaar hetzelfde voor mij te voelen, heeft mij om net helemaal niets aan de kant geschopt. hij is een ex-cocaine verslaafde, die na 12 jaar gebruik probeert op het rechte pad te blijven. Blijkbaar paste ik alleen in het plaatje toen hij iemand nodig had. Nu dat hij al zijn gevoelens onder ogen moet zien zonder zijn cocaine, blijkt dat hij dit nog niet aankan. Daardoor is het voor hem makkelijker om mij maar aan de kant te schoppen met een onzinnige reden. Ik voel me door zijn actie zo enorm waardeloos, alsof ik iets smerigs ben dat hij onder zijn schoen vond. Hij weigerde de eerste tijd met me te praten en me enige vorm van uitleg te geven. Ik dacht dat ik na 11 jaar toch wel enige vorm van respect verdiende, maar nee. Na een aantal weken kwam hij met het zielige excuus dat hij me niet onder ogen durfte te komen, omdat hij bang was voor mijn reactie. Alsof ik (49 kilo) hem (105 kilo) iets aan zou kunnen doen. Buiten het feit dat ik helemaal nog nooit agressief geweest ben en dat ook nu niet ben. De eerste tijd probeerde ik alleen maar hem en zijn redenen te begrijpen. daarna voelde ik me misbruikt. Met mijn geschiedenis aan relaties voel ik me al snel teveel en irritant. Mijn ex heeft in 5 jaar mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld volledig afgebroken. Deze man wist dit, aangezien hij mijn hele vorige relatie van dichtbij meegemaakt (en veroordeeld) heeft. Ergens geef ik mezelf de schuld van het mislukken van mijn vorige relatie. Ik heb mijn hart nooit helemaal aan mijn ex gegeven, aangezien mijn hart eigenlijk aan 1 man denkt. Helaas was die ene man niet mijn ex. Degene die mijn hart wel heeft is dus de man die me nu weg schopt. (we noemen hem even 1) Ik doe mijn best om 1 te begrijpen, maar ik weet niet hoeveel ik nog kan hebben. Ik heb in 2002 al in het ziekenhuis gelegen met een overdosis Prozac en Ibuprofen en slaappillen en ik ben heel bang dat ik nu ook geen andere uitweg meer zie. Ik zoek nu niet eens meer naar hulp, maar gewoon even je verhaal kwijt kunnen is best fijn!
Datum:
27-02-2007
Naam:
Sanne
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

er valt niets te zeggen

ik heb een intense hekel aan mijn lelelijke kop. mijn innerlijk nog erger. omdat ik het zelf heb gevormd . ik haat mezelf echt zooo erg . het is niet uit te drukken in woorden. zelfs niet voor de beste dichter . soms pak ik een sjaal . daar knijp ik mijn keel even mee dicht . soms vreet ik mezelf zo vol dat ik het in mijn slokdarm kan voelen . vroeger trok ik mijn haar eruit . of ik nam aspirine . spijt heb ik van een ding . dat ik niet zelfmoord heb gepleegd als kind zijnde . dat was het . alles gaat aan mij voorbij . iedereen heeft een doel . ik heb niets . soms zelfs geen gevoel . vooral op zulke ogenblikken wens ik een ding . de straf van god . zo erg haat ik mij zelf . daar doe ik sinds kort ook bewust iets voor . of liever gezegd niets . ik laat bewust plichten na . de wroeging zit er wel . maar de zelfhaat nog meer . intense haat . dat is hoe het mij vergaat . haat . leegte . ik vind het best . ik wacht . en ik wacht . op de dag die komen gaat . de dag dat ik gestraft word . want dat is wat mij het meeste toekomt . ik verdien het . en kijk er op sommige momenten ook echt naar uit . toch duik ik niet zielig in een hoek . ik zeg altijd . kom maar op !
Datum:
26-02-2007
Naam:
mislukking
Leeftijd:
26
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.