Levensverhalen (pagina 146)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geeft er iemand om mij?

Soms vraag ik me af of dat er iemand zou missen.., Mijn ouders zijn gescheiden...Mijn vader & stiefmoeder zeggen: Als je bij je moeder wilt wonen ga je geadopteerd worden enz.. Het erge is dat mijn halfbroer ook geadopeerd is (bij een tante maar nu woont hij terug met mijn moeder...) Dus ik kan dat voor hebben , dus dat risico ga ik het liefst niet nemen. Ik kan ook bij mijn vader & mijn stiefmoeder wonen maar daar is het ook niet prettig... ;( Vroeger was mijn stiefmoeder vriendelijk tegen mij. Ze had ook een zoon! We waren alle 4 blij! Maar dan is mijn stiefbroer verhuist naar een ander land .., en daardoor werd mijn stiefmoeder strenger tegen mij (dat vond ik niet zo erg) Maar na een tijdje ging ze al uitschelden ( onnozele geit, trut,...) en at ik altijd alleen aan tafel terwijl mijn vader en stiefmoeder in de zetel zaten te eten , daardoor werd ik onzeker en wou ik niet meer studeren en eten. Ik werd ook op school gepest en mijn vriendinnen waren vals. Na een tijdje werd mijn stiefmoeder oma. Toen het kind werd geboren werd er minder gekeken naar mij. En in elke winkel waar mijn vader & stiefmoeder kwamen, keken ze naar babyspullen voor het kind. Ik was niet echt jaloers maar toch vond ik het niet leuk, als ik iets vroeg zeiden ze nee ! terwijl dat kind speelgoed kreeg van €100 (ongeveer) en ik vroeg nochtans goedkope dingen. Bij kerst zijn ze lief en op mijn verjaardag ook daarna kon ik het vergeten! Elke keer dat mijn stiefbroer kwam waren ze ook lief en mocht ik aan tafel mee-eten.Ze waren weg , alleen aan tafel en BAM! Scheldwoorden. Paar dagen geleden schreef ik een brief voor mezelf met alle negatieve en positieve dingen van mijn ouders, ik was juist klaar met de negatieve dingens te schrijven over mijn stiefmoeder en vader en toen moest ik eten.. Ik kwam naar boven en vergat het blad en ging spelen op de PC . Mijn stiefmoeder leesde het perongeluk (paar dagen erna) en was boos omdat ze alleen de negatieve dingens zag over hun.. Ze was zo boos dat ze me aan het uitschelden was en ze zei zelfs (waar ik heel verdrietig van werd) dat mijn vader zelfmoord wou plegen en ze zei dat dat door mij is. Terwijl zij hem alles zegt (hij is bang van de ruzie's tussen ons, hij doet niks tegen mij)
Ik werd bang en toen dacht ik meer en meer aan zelfmoord . Even later moest ik weer gaan eten en ze zei dat ik waarschijnlijk naar mijn moeder moet..Ik wil niet bij haar wonen ze is wel vriendelijk maar omdat mijn stiefmoeder al die dingen had gezegt over haar.. dacht ik goed na (Deze ruzie was zelf haar fout omdat ze mijn brieven leest) en toen had ik een paar grote vragen : Waarom leef ik ? Waarom gebeurt dit met mij? Waarom kan ik niet gelukkig zijn?
Datum:
20-02-2016
Naam:
-
Leeftijd:
13
Provincie:
België

geen zin meer om verder te leven

Ik ben al vanaf dat ik in groep 4 zit gepest. Ze scholden me uit. Maakten roddels over mij (dus dingen die helemaal niet waar zijn). Ze hielden me tegen als ik naar huis wilde fietsen. Ik had geen vrienden in de klas. Niemand kwam voor me op, en de juffrouw deed er niets aan. Ze deed net of ze het niet hoorde. Door dat pesten werden mijn cijfers veel lager. Omdat ik me niet meer kon concentreren. Toen ben ik blijven zitten in groep 4. Dus kwam ik in een andere klas. Op het begin had ik daar wel een vriendin. En het leek veel beter te gaan. Tot dat iemand weer begon. Mijn vriendin was bang om ook gepest te worden dus, durfde ze niet voor mij op te komen. Dat ging in groep 5 ook weer verder. In groep 6 ben ik naar een andere school gegaan omdat het pesten alleen maar erger werd. Na een jaar ging ik weer terug naar die school(de reden daarvan weet ik niet meer) het pesten begon gewoon weer opnieuw. In groep 7 werdt ik ook door de zelfde kinderen weer gepest. Ik dacht steeds aan zelfmoord. Dus een keer naar school wilde ik voor de trein springen. Maar de trein kwam niet. Achteraf natuurlijk gelukkig! Ik werd ook gepest omdat ze me lelijk vonden en dat zeiden ze ook elke dag tegen me. En als we bij gymnastiek in groepjes moesten was ik altijd als laatste over. Ik heb ook medicijnen en ze zeiden heel vaak als iemand druk was. Moet je een pilletje vragen aan Anna. Dan moest iedereen lachen. De juffrouw zei dat ook best vaak tegen die kinderen. Ze zei dan moet je een pilletje van Anna. Toen ik naar het voortgezet onderwijs ging begon het weer. Ik had wel een vriendin maar op een duur wilde ze niet meer met me omgaan omdat ze bang was dat ze zelf ook gepest zou worden als ze bij mij om zou gaan. Ik merkte steeds meer dat niemand met mij om wilde gaan. En als we in groepen een opdracht moesten doen deden de kinderen uit mijn groepje het altijd met tegenzin om te zeggen: kom maar bij ons in het groepje. Daardoor kreeg ik steeds meer het gevoel dat ik lelijk was, niets kon, nutteloos was. En beter dood kon zijn. Want ze zouden het niet eens merken denk ik als ik dood zou zijn. Alleen zouden ze het merken als de me wilden pesten. Ik heb heel vaak het gevoel dat niemand om me geeft. In klas 2 ging het weer het zelfde. Alleen er kwam drie nieuwe kinderen in de klas. Ze gingen in persoonlijke papieren van mij kijken. Hebben ze gestolen uit een kluis. Er stond vanalles op over mij. Ze hebben de papieren gekopieerd en aan iedereen die er 1 wilde hebben uit gedeeld. Alle dingen die niemand hoeft te weten lagen over straat. School deed er niets aan. Ik fiets me meiden mee maar op eens fietsen er ook jongens mee. Ik moest de hele weg naar huis alleen fietsen(voor de andere fietsen) want de meiden en jongens wilden naast elkaar en als ik er dan tussen ga fietsen maken ze stomme opmerkingen. Maar als ik zeg dat ik niet mee wil fietsen, heb ik niemand meer. Hun doen wel iets normaler dan de anderen.
Datum:
19-02-2016
Naam:
anna
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

Zelfmoord

Ik haal slechte punten op school en ik leer maar ik blijf slechte punten halen.
Mijn vader reageert elke keer hevig dat ik albijna een hart aanval krijg.
Hij bezorgt me trauma's bij elk slecht punt.
Men moeder is dan rustiger maar toch nog te ruw. Ik kan dit niet meer aan en ik wil niet zo leven.
Datum:
17-02-2016
Naam:
wird klap
Leeftijd:
14
Provincie:
België

geen idee

ik heb geen idee wat ik moet doen mijn verhaal is dat ik vanaf kinds af aan mishandeld ben en gepest werd heb adhd en dat maakte het niet makkelijker ik heb mijn uitweg gezocht in de drugs ik blow elke dag en heb egt heel veel moeite om niet terug te gaan in de hard drugs ik woon alleen heb 2 egte vrienden maar de eenzaamheid kickt in ik heb voor me gevoel niks meer om voor te leven het is allemaal kut en het leven is een doorlopende circel komt geen end aan ik ben daarnaast erg ontevreden over meself het word met de dag moeilijker om te laggen maar selfmoord daar denk ik heel veel aan maar ik kan het niet omdat ik nog een broer en een zusje heb en die 2 vrienden dan dan voelen hun zig weer kut omdat ik dan selfmoord heb gepleegt zit best wel met een kut verhaal
Datum:
17-02-2016
Naam:
jermaine
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

alone :(

hee,
ik had een 'vriendin' en een 'vriendje'. alleen die vriendin had bedacht dat alles wat ik haar in vertrouwen vertelde, gelogen was. de hele klas denkt nu dat ik gelogen heb over mijn beste vriendin in de MH17, mijn tumor in mijn hersenen. en een heel erg lang verhaal over bedreigingen. toen heeft ze mijn vriendje overgehaald om het uit te maken met. mij. dat heeft hij gedaan via whatsapp. echt laf. nu wil niemand in de klas met me om gaan. het liefst wil ik zelfmoord plegen of naar een andere school gaan. ben nu al een paar dagen aan het spijbelen. FACK DOBBE EN RIEVE.
Datum:
17-02-2016
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Gedicht

Gedicht.
I lost a future
I lost a friend
I am losing myself
How do i begin?
Bullied through the ground.
Mother is sick
And all of that
while i am fat.
Ugly and no were to bein' seen
Scars on my arms.
Mental in the head.
Crazyness toke over my hole head.
My arms hurt my skin is dying
And that all of my terible youth
I have some great times thats for sure
But i can not deal with the pain
, Ik moet denken.
Datum:
17-02-2016
Naam:
Anne
Leeftijd:
11
Provincie:
Overijssel

Te jong , maar ziet het niet zitten

Ik ben eigenlijk "te"jong voor zelfmoord. Ik ben 11 jaar en zie het leven nu al niet meer zitten. Ik werd gepest, zo erg dat ik naar een andere groep ben gegaan. Mijn moeder kreeg kanker in groep 7 en daardoor heb ik de toetsen verpest. Ik heb geen vrienden in de klas , heb er maar 1. Ik wil over op slaappillen maar dat mocht niet van me ouders.
Datum:
16-02-2016
Naam:
Anne
Leeftijd:
11
Provincie:
Overijssel

Mijn verhaal

Ik heb een relatie gehad van bijna 3 jaar, ik heb me 3x laten bedriegen maar dan was het genoeg. Ik heb toen zelf moord proberen te plegen maar mama was er op tijd bij. Ik ben heel lang naar de psycholoog gemoeten en ik had heel veel steun van vriendinnen. Ondertussen heb ik iemand anders leren kennen, in mijn zatte bui heb ik met nog iemand anders gefoefeld. Ik voel me er heel slecht bij. Ik heb het eerst verzwegen tegen degene die ik had leren kennen en dan deeltje per deeltje verteld wat er gebeurt was. Hij is sinds toen depressief en gaat de psychiater. Hij heeft me al heel hard uit gescholden voor hoer etc. ik voel me vies, stom, onnuttig en dan vraag ik me af waarom ik hier nog ben en wat ik te verliezen heb. Ik wil zo graag gelukkig zijn... Ik ben op. Ik wil dit niet meer... Ik weet niet hoe lang ik het nog vol houd, ik wil er met niemand die ik goed ken over praten want ik wil niet dat zij zich zorgen maken.
Datum:
15-02-2016
Naam:
Evelien7
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Niet opgeven

Ik had vroeger op mijn jongere leeftijd heel erg moelijk leven geweest. Maar op een ding, ik weet dat God in de Hemel kan mij helpen. Iedere keer riep ik Hem om mij te helpen in Jesus Christus naam. Uiteindelijk had Hij mij geholpen. Ik heb nu een mooie leven dankzij God.
Dus alsjeblieft mensen, niet opgeven, vraag altijd God om hulp. Zelfmoord plegen is geen optie. Alleen jouw lichaam is dood, maar niet jouw geest.
Datum:
14-02-2016
Naam:
Farida
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

Geen uitweg meer

Hallo,

Vanaf de dag dat ik op aarde kwam werd ik geconfronteerd met verslaving. Het begon met een verslaving aan moedermelk (grap). Op latere leeftijd werd dit gamen nog later werd dit op dertien jarige leeftijd al roken en dronk ik mijn eerste redbull. Toen ik vijftien was begon het gebruik van wiet en niet veel later werd ook harddrugs in mijn leven geïntroduceerd.

Met harddrugs ben ik te ver gegaan, maar dat hield op een gegeven moment op. Roken, blowen en overmatig gebruik van caffeine heb ik periodes ook opgegeven maar bleven steeds weer terug komen in mijn leven. Het komt erop neer dat ik heel veel middelen misbruik en ik er niet van af blijk te komen. Dit leidde op me achtiende jaar tot me eerste depressie.

De oorzaak van me verslavingsproblemen komt met grote waarschijnlijkheid voort uit dat ik ben opgevoed door twee dove ouders. Je kunt je waarschijnlijk voorstellen dat dit niet makkelijk is doordat hun vocabulaire niet zo groot is, ze je niet kunnen horen, erg hard praten enzovoorts.

Tegenwoordig ben ik het grootste gedeelte van de dag depressief en kan ik maar niet stoppen met denken aan zelfmoord. Hulp zoeken lukt niet want ik heb nergens zin in en kan maar niet stoppen met me te gedragen als een ongelofelijke klootzak. Ik heb meerdere psychologen gesproken en ben meerdere malen opgenomen geweest in een kliniek zonder succes. Ik ben gestopt met school en ik zie geen enkele uitweg op dit moment. Ik sta dan ook vaak op een perron bij mij in de buurt waar treinen voorbij komen met hoge snelheid. Ik heb al aardig wat van deze treinen gezien, maar ik durf elke keer niet te springen. Grote kans dat ik het een keer wél doe.
Datum:
14-02-2016
Naam:
Rick
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.