Levensverhalen (pagina 144)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

school+laatste woorden

ik heb altijd al moeite gehad met school al sins mijn 4de. en zo heb ik mijn ups en down. ik zit nu op een middelbare school en haal een selcht cijfer voor alle vakken. ik moet elke dag 3kwatier fietsen en ben altijd moe. ik denk al 4 jaar en hoe ik het zou doen en wat ik zou schrijven. en dan ben ik hier met een briefje en een mes. je zou denke dit is toch niet zo erg. ik werd 4 jaar gepest. (ja alles 4) en werd tegen het hek aan gegooit. ik heb mezelf al eerder expres gesneden. ik kreeg 5 hechting. ik llees nu ff mijn brief voor en dan ga ik. beste ouders. ik denk hier al een tijdje aan maar heb er nooit echt het lef voor gehad. geen zorgen ik zal het ergens anders doen om jullie niet tot last te zijn. om geen anker te zijn dat jullie tegen houd. ik laat jullie gaan. jullie waren altijd het rubbere bootje op de stille oceaan voor mij. maar nu is het bootje lek. het een gelukkig leven zonder mij en geniet. miss mij niet.
Datum:
09-03-2016
Naam:
julia
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-brabant

Het einde nabij?

Dag in en dag uit kom ik thuis. Met de gedachte, is het eindelijk voorbij? Maar nee hoor, altijd is ze er weer. Mijn moeder. Ik heb een vader maar die heb ik nooit gekend en die wil ik ook niet kennen. Ik ben enigskind. Mijn moeder die altijd zegt dat ze zielsveel om me geeft, bullshit. Haar ware persoonlijkheid komt naar buiten als ze boos is. Of als ik iets doe wat ik niet mag. Ik ben niet knap en best dik waardoor ik door veel mensen al het buitenbeentje ben, en ook omdat ik Turks ben hoor ik er niet helemaal bij. Maar op school in mijn klas zijn er toch kinderen die me mogen en ook andersom. Ik ben mijn opa en oma verloren, opa vorig jaar nog. Dat heeft me heel erg geraakt, ik zit er ook nog steeds mee. Het liefst game ik, het liefst zit ik daar de heledag, iemand zijn die ik wil zijn, niemand die weet hoe ik heet, hoe ik eruitzie, waar ik mezelf kan zijn en waar anderen me kunnen accepteren. Het liefst ben ik daar elke dag, maar mijn obstacel, iets waar ik niet langs kan komen, mijn moeder. Ik woon best wel ver van mijn school af en ik heb elke dag na school huiswerkbegleiding. Dus vaak ben ik rond half 7 thuis. Soms eerder of later, nou kom ik thuis, ik hoop dat ik me kan verstoppen, wegdwalen van mijn gedachtes en lekker gamen, omgaan met de personen die écht om mij geven, maar dan mag het weer niet. Reden: "omdat ik brutaal ben", als mijn moeder dat zegt denk ik echt van,
goh, flikker toch op, ik ben klaar met alles waar ik klaar mee moet zijn en wil gamen. Zegt ze nee omdat ik me niet goed gedraag, waarom denk je? Denk ik dan. Jij laat me niks doen en verwacht dat ik aardig doe, ja dag! En naar mijn verwachtingen word ik met de dag brutaler. Mijn prestaties op school dalen ook héél erg. Ik had eigenlijk VWO kunnen doen, nu doe ik HAVO/VWO en als ik zo doorga zak ik naar HT. Ik kan de druk niet meer aan, het liefst stop ik hier met mijn leven. Ik hoop dat iemand advies heeft! En gauw!
Datum:
09-03-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Wat nu?

Ik heb mijn hele leven moeite sociaal te zijn. Ik heb vertrouw problemen omdat dat mensen van wie ik hield me stuk voor stuk hebben laten vallen. Behalve 1. Mijn ouders zijn ook niet het beste voorbeeld. Mijn vader sloeg me vroeger vaak waardoor ik nu vrees heb fouten te maken. Mijn moeder is vreemd gegaan met minderjarigen en doet alsof er niets gebeurd is. Ze heeft een jaar gelden een whiplash gehad waardoor ze vaak hoofdpijn heeft en niet thuis woont. Mijn ouders maken erg veel ruzie en hebben geldproblemen. Dat geeft mij ook stress. Veel stress. Wij zitten niet ruim zal ik maar zeggen. Op school ben ik jaren gepest. De vrienden die ik toen had zijn mij gaan pesten en de beste vriendin die ik had heeft me laten vallen. Ik haat haar. Nu heb ik nog steeds het gevoel dat ik buiten de boot val op school. Als er paren gemaakt moeten worden ben ik altijd als enige over omdat niemand me uit mijn klas mag. Ik ben raar. Ik ben al door 2 depressies heen gekomen en ben bang dat ik weer terug val. En de gemene strm in mijn hoofd keert weer terug maar luider dan eerst. Ik moet van mezelf iedere ochtend een reden bedenken tóch op te staan en naar school te gaan. Mijn ouders begrijpen me niet. Die zeggen dat ik me aanstel. Maar dat is niet zo. Ik ben bang dat als ik op een dag geen reden meer kan bedenken op te staan dat mijn laatste dag kan worden. Waarom iedere dag vechten en pijn lijden wanneer dat niets oplevert terwijl je voor altijd kan dromen?
Datum:
08-03-2016
Naam:
Ds
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Mijn verdriet

Mijn eigen dochter is misbruikt door haar eigen vader eerst geloofde we haar niet door haar weg loop gedrag maar sinds kort nu al twee jaar heeft zei geen contact niet met haar papa en het begin met haar stilletjes aan te beteren en haar verhaal was toch waar van haar misbruik en ook haar vrindinnetje heeft hij misbruik .Ik voel me zo schuldig dat ik het niet dadelijk geloofd heb .Ik heb het zeer moeilijk doe s'nachts niets dan Wenen als niemand het ziet .ik heb ook geen zin niet meer om te leven het enigste wat mij er een beetje boven op houdt is mijn dochter anders was ik er er al lang niet meer.
Datum:
07-03-2016
Naam:
Proesmans mimi
Leeftijd:
42
Provincie:
België

Mijn moeder accepteert me niet

Vroeger mishandelde mijn moeder me en nu verwaarloos ze me

elke dag doet mijn moeder gemeen tegen me
ze zeg tegen iedereen dat ze me niet aankan ze heeft wel eens 112 gebeld
alles wat ik doe is fout
ze vertelt tegen iedereen hoe slecht ik wel niet ben hoe gemeen ik tegen haar de terwijl dat niet zo is Ik wil dood
maar er zijn gwn mensen waar ik van hou dat ik het dan niet echt dood wil
vroeger heb ik een mislukte zelfmoord ik wilde had verwond maar ik durfde het niet
(als ik van school 2 later thuis komt boeit mijn moeder dat niet zolang ik maar weg ben ) ik durf zelf geen vrienden naar huis mee te nemen omdat mijn moeder niet normaal is
Volgens mij is zij heeeel erg ziek
en iedereen die voor mij opkomt mag ze niet gaat ze gemene dingen zeggen en zo doende ik heb geen vrienden niemand die iets voor mij doet ik bid heel vaak ik heb 1 iemand die ik vertrouw maar mijn moeder wilt die bant ook verpesten ze veperst heel me leven wat moet ik nou Ik denk Dood dan heb ik mijn moeder ook niet meer
Datum:
07-03-2016
Naam:
Prive
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Ik sta op het punt op te geven

Jullie kennen het vast wel.....gelukkig willen voelen.....maar dat lukt gewoonweg niet.
Als het even wat beter gaat, gelijk een val terug in die diepe put. Weer een hoop energie gebruiken om er uit te klimmen......keer op keer. Hoe lang nog ? Hoe lang zal ik nog die energie kunnen opbrengen ? Ik wil nu al niet meer leven. Ik zit gewoon te huilen...zo zo intens verdrietig. Ik zie geen uitweg. Ik wil geen zelfmoord plegen....nee...dat wil ik niet....maar ik kan niet meer tegen het leven. Ik heb slechts 1 wens....gelukkig zijn en voelen. Waarom mag ik mij niet gelukkig voelen ? Ik hoop zo, dat ik geen zelfmoord zal plegen, maar de drang wordt stilaan steeds sterker.
Datum:
05-03-2016
Naam:
Ricky
Leeftijd:
56
Provincie:
Zuid-holland

help!

toen ik van de basisschool naar de middelbare school ging werd ik heel erg gepest.In de zomervakantie was t al begonnen via de telefoon(toen moest ik nog naar die school) op school ging het verder in de klas in de pauzes op de heenweg naar school en de terugweg en als ik thuis was via de telefoon ik had geen moment rust ik durfde niet meer op mn telefoon te kijken ik durfde niet meer te winkelen, uitgaan Het enige wat ik deed was mezelf afzonderen van alles en iedereen ik wou niet meer onder de mensen komen. Maar ik werd steeds depressiever en steeds banger steeds onzekerder en steeds ongelukkiger tot dat ik mezelf begon te snijden toen kreeg ik egt zon opgelucht gevoel alsof je weer kracht hebt dus deed ik het ook steeds vaker ik kreeg ook steeds meer enge gedachtes van dat ik mezelf voor de trein zie springen dat ik mezelf op hing en dat wou ik dus ook ik wou weg van alles. Ik dacht niemand gaat me toch missen want ik had geen vrienden niks. Het leven werd voor mij steeds zwaarder. Dit is nu 2 jaar geleden maar de depressies en onzekerheden en angsten hangen nog steeds om mij heen. Sinds een maand durf ik weer uit te gaan en alles word steeds weer erger de zelfmoordgedachtes blijven maar terug komen ik weet niet hoe ik dit stop moet zetten 😭😭
Datum:
03-03-2016
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

De toekomst is zwart, pikzwart

Ik kan niet meer... Alles is kut. Ik ben 3 dagen geleden na een verjaardag door mijn oom en broer verkracht. Dat zinnetje tiepen koste mij al een half uur, omdat het zo pijn doet. Nu heb ik dit ook verteld aan mijn vriendin, mijn alles, maar ze vond het verhaal te vaag en lie zonder woord weg. Ergens begrij ik dat wel, het verhaal komt ongeloofwaardig en als een grap over, maar dat is het niet.

Nu ben ik bang dat niemand me zal geloven, ik voel me zo alleen. ik heb vandaag nog zonder bewust na te denken een galg gemaakt van een stuk touw, net alsof dit een normale bexigheid is voor mij, en ik zit er sterk over na te denken om deze zo snel mogelijk te gebruiken.
Datum:
03-03-2016
Naam:
Freddy
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

ik zit op internaat

Dag

ik zit op internaat en ik moet samen studeren.
de opvoeders kijken niet naar mij.
ze zeggen "ik ga eerst iets anders doen."
en ik voel me daar niet goed bij.
op school voel ik me ook in de steek gelaten.
ik word daar gepest.
maar thuis gaat het goed.
daarom dacht ik van korte pijn en dan is alle miserie weg.
groeten Eli
Datum:
01-03-2016
Naam:
Eli
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Eindeloosheid van tegenslagen

Ik ben Arne en laten we beginnen met het begin , ik ben geboren bij een normale moeder met een normaal inkomen maar mijn vader is arm rond mijn 9de zijn ze gescheiden. Ik wist vroeger al dat geluk niet in mijn schoot werd gelegd toen ik in het kleuter zat kan ik nog steeds me herinneren dat iemand anders een kusje kreeg van het meisje maar ik niet Want ik ja ik was maar het kneusje de bijzaak de onbelangrijke.
In het 1ste middelbaar begonnen te problemen pas te beginnen ik werd gepest mocht geen nota krijgen maar kreeg al 1 in de eerste week de klas zette mij tegen hun op en ik moest elke dag 4 uur op de trein zitten om naar die school te gaan. Wat me altijd zou bijblijven is dat er een top lijstje is gemaakt van de klas van de lelijkste naar de mooiste en ik was door de enige 2 meisjes als lelijkste gekozen toen begon er iets in me brein te werken van ontgoocheling misgunst en depressie ik ben altijd al niets geweest en ben nu nog steeds niets. Zoals ik al zei ben ik vroeger vaak gepest weest door me uiterlijk of gewoon omdat ik een gemakklijk persoon was , ik wou altijd de mensen aan het lachen maken door grapjes om mijn verdriet te verbergen maar op een dag kost ik het niet meer ben ik beginnen te spijbelen en sindsdien ga ik niet meer naar school ik zou graag gewoon eens wat vrouwelijke aandacht hebben of wat liefde ik heb ook geen diploma en denk dat ik in alles ga falen ik vind me eigen ook dom ik wil doelen bereiken maar toch lukt het niet , oja wat ik ook verschrikkelijk vind is enig kind zijn ik ben enig kind kan nooit met iemand erover praten of met iemand lachen of van iemand houden ik heb nooit broederliefde gekend , o wat ik ging voor me broer of zus gezorgd hebben moest ik een broer of zus gehad hebben dit was het dit is was ik te vertellen had, het is een kwestie van tijd en tegenslagen en durf wanneer ik de beslissende stap overneem. Als ik dood ben ben ik niet meer waard buiten een paar filmpjes en liedjes op youtube. God waarom heb je me zo gemaakt ? Bidden helpt niet. Bedankt voor te lezen hopelijk heb jij een beter leven.
Datum:
29-02-2016
Naam:
Arne
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.