Levensverhalen (pagina 1384)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik weet het niet meer

ik word soms veel gepest en ik kan er niet meer tegen wat ik moet doen ik ken twee meisjes waar ik op ben maar die willen niet meer omdat ik me zelf snij en ik kan niet stoppen ik kan niet denken aan zelfmoord wat ik hou zoveel van mijn familie en nog een ding als je zelmoord wil plegen doe het zeker niet onder een trein en ik woon in belgie
Datum:
08-06-2007
Naam:
b.c.
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

dood

lieve mensen hier,
mn ex en mijn beste vriend die heeft zelfmoord gepleegd
hij heeft ze eigen neergestoke,
ik wilde met hem mee daar naar boven, daar is het toch veel mooier dacht ik, thuis teveel problemen op school overal waar is was lachte mensen mij uit en werd ik kapot gescholden,
dus ik ben naar het station gegaan en heb een trein opstaan wachte, er waren toen vrienden achter me aan gekomen, ze wilde niet dat ik het deed maar ik MOEST het vond ik, ik wilde hier weg, maar toen daht ik aan hoeveel pijn mijn vriend mij gedaan heeft, toen besefte ik dat als ik het zou doen, dat ik dan ook zoveel mensen pijn zou doen, ik ben omgedraait en ben weggegaan, ik denk er elke dag nog steeds aan om het te doen, maar dan denk ik aan de mensen die om me geven en heb ik het dus nie meer gedaan, ik wil mijn vrienden en familie geen pijn doen, en nu precies een jaar later, wil ik het nog steeds, maar kijk ik ben er nog steeds, en da zal ook nog lang blijven, xx
Datum:
08-06-2007
Naam:
Meisje vn 15
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Suiker

Hi,

Ik ken deze site daar ik vanaf ik al heel klein ben met zelfmoordgedachten rondloop en depressief ben. Tot ik, voor een andere ziekte (candida: schimmelinfectie) stopte met suiker. Tot mijn grote verbazing verhielp dat niet alleen mijn depressie, maar ook mijn zelfmoordgedachten verdwenen. Ik het welis getest. Voelde ik mij vrolijk en dacht, waarom geen lekker ijsje vol suiker. Voordat ik dacht voelde ik mijn depressief en zo af en toe kwam daar een zelfmoordgedachte bij.

Ik had met iemand van het NCRM gesproken en zei vertelde mij dat ye verschillende mensen helpt met deze problemen en dat de echt lichamelijke oorzaken, zoals vitamine tekort, infectie in het lichaam of in mijn geval suiker (hevige reactie op een bepaalde voedingsstof) behoorlijk onderschat worden.

Het is echt ongelooflijk, ben nu 2 maanden gestopt met suiker en echt in die 2 maanden is veel gebeurd. Ingeschreven bij het BKR, ontslag nadat ik eindelijk dacht een goede baan te hebben toch......ik ben niet depressief en ik wil niet dood INTEGENDEEL ik heb zin in het leven en wat is het leven zonder problemen dat lijkt mij nou echt saai.

Heel veel succes. Mijn advies laat een goed lichamelijk onderzoek doen bij b.v het KEAC. Als jij ook goede resultaten hebt behaald laat het alsjeblieft weten. Ik wil helpen. Deze site heeft mij in de eerste instantie geholpen door erachter te komen dat ik niet de enige was met zelfmoordgedachten en depressie. Ik hoop middels mijn verhaal iets terug te kunnen doen voor jullie.

SUCCES lieve mensen
Datum:
08-06-2007
Naam:
Jasmine Daisy
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-holland

zoveel vragen

mijn vriend waar ik al 6 jaar mee samen ben heeft dindsdag nacht zelfmoord proberen te plegen we hebben een pracht zoon van 3 en toch beslist hij zomaar ik ga in mijn polsen snijden.hij is blijkbaar vergeten wat hij allemaal kan aanrichten hiermee mijn buurmeisje is getraumatiseert ze denkt dat hij dood is het huis zag uit ik zeg je eerlijk ik ben bang in mijn eigen huis geworden.hij heeft mij de schuld gegeven omdat ik de relatie wil beindigen weet je hoe pijn zoiets doet dat is iemend gewoon vastzetten.ik probeer het te begrijpen maar kan het niet
ik heb 3jaar geleden mijn broer moeten afgeven hij was ook 22 hij heeft er niet voor gekozen.en mijn vriend heeft een prachtzoon wat enorm naar hem opkijkt dat maakt mij zo kwaad.mensen wat ik hierbij wil zeggen hoe erg je problemen ook zijn doe het niet op zo een manier want je doet de mensen nog meer pijn ze moeten je opnieuw leren vertrouwen dat is moeilijk geloof me ik voel me niet meer veilig ik vraag me steeds af wat is het volgende wat gaat komen.ik heb zijn afscheidsbrief gevonden het zo moeilijk hij heeft mij met een enorm groot schuldgevoel achtergelaten dat vind ik niet eerlijk.hij heeft gekozen voor de gemakkelijke weg niet ik
denk gewoon na voor je iets doet waar je spijt van kunt krijgen zoek het geluk in de kleine dingen de mensen wat je pijn doen gewoon negeren ze zijn het niet waard NIEMAND is het waard dat je je van je eigen leven beroofd onthou dat
veel sterkte

maar denk goed na
Datum:
08-06-2007
Naam:
lindsey
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

Zelf? Moord?

Waar zijn die tijden dat er mensen voor je openstaan...

Mensen begrijpen het gewoon niet?! Het is al m'n 3e post in een jaar tijd en nog steeds dwalen mijn gedachten af..echter vind ik dat ik nu het ergste van alle tijden ben.

Al veel te vaak heb ik hulp instantie's ingelicht dat ik zelfmoord wil plegen, dat er stemmen zijn die heviger worden...weetje..soms zie ik "een persoon" die dan wuift van: "Kom! Kom! Hier ben je veilig!"...alleen als ik achter deze persoon na ga kom ik in een donker eng bos en opeens is er niemand meer...

Alles is duister..geen straatlantaarn in de buurt, zelfs geen maan die schijnen zal.

Is het een voorteken van de dood? Is er iemand die mij waarschuwen wil voor dit leven?

Instantie's die alleen tijdens kantoor uren bereikbaar zijn..moedeloos wordt ik er van. Ik mag alleen tijden kantoor uren klagen en zeggen dat ik het niet ziet zitten..daarna niet want dan is het weer een opwelling.."Ach...zal wel mee vallen". Tuurlijk..vandaar dat een goede vriend heeft besloten een punt er achter te zetten.

Vorig jaar heeft hij zich van het leven beroofd..hij was helemaal op en geen energie...mijn batterij is ook op en het moment zal er zijn dat ze mij ergens zullen vinden.

Niemand die dat weet maar alleen ik zal weggaan en sterven van geluk die ik hier op aarde niet vind.

Annoniempje
Datum:
07-06-2007
Naam:
Demian
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

Geen aandacht.

Thuis krijg ik geen aandacht. De enige aandacht die ik krijg is "ga op tijd naar bed" "help eens mee in huis" etc. Alleen maar negatief dus. Nooit eens een welgemeende knuffel of een lief woord. Ik hoor nooit dat mijn ouders van mij houden, tenzij ik hen daaraan herinner. Sinds kort kus ik mijn moeder elke morgen voor ik naar school ga. Maar dit doet zij alleen omdat ik daarom gevraagd heb, niet uit genegenheid. Ik heb een zus van 20, die PDD NOS heeft. Zij zuigt alle aandacht naar zich toe. Een vriend [die ik wel vertrouw] heeft gezegd dat ik door de situatie thuis een vorm van ADD heb ontwikkeld, hoewel heel licht, waardoor ik aandacht nodig heb als lucht. Deze vriend is nu mijn on officieele vriend, als in verkering dus. Maar hij heeft ook zijn eigen leven, en woont in Schotland [ik hoor je denken, oh intenet verkering, maar lees gewoon maar. daarbij heb ik hem al ontmoet voordat we 'iets' kregen], en zit bij het leger. Hij is nu weg met het leger, en kan niet sms'en, niet emailen [dat doen we honderd keer per dag, normaal gesproken]. Ik ben vaak down, regelmatig zelfs, ongeveer twee keer per week. Als ik zo ben kraak ik mezelf af en zeg ik tegen mezelf dat niemand van me houdt, en geloof het ook. Hij haalt me altijd uit de put. Maar nu is hij er niet om me uit de put te halen, en denk ik steeds meer aan zelfmoord. Een jaar geleden nu heb ik het laf achtig geprobeerd, maar ik kon het niet. Nu zit ik serieus na te denken over auto's, treinen, medicijnen... Ik voel me slecht en heb moeite om te glimlachen. Nu gaan mijn buien van down zijn nog over, maar ze duren steeds langer. Over een tijdje zullen ze niet meer over gaan. Hij komt pas over een week terug, en in Augustus gaat hij een maand weg. Een maand. En ik denk NU al aan zelfmoord. Ik overleef dat niet. Ik weet dat hij full time in het leger zal gaan als ik er niet meer voor hem ben, en dat dat hem uiteindelijk zal doden, maar ik nu dan... ik voel me egoistisch maar ik wil dat hij weggaat bij het leger, dit ik overleef het niet anders.
Datum:
07-06-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

?

Ik wil zelfmoord plegen, maar wil familie en vrienden geen pijn doen. Hoe los ik dit op. Het voelt alsof ik vastzit in een kooi
Datum:
07-06-2007
Naam:
D
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

ik

ik ben een meisje dat niet veel zegt of doet maar als ik bij mijn vrienden ben kan ik eens mezelf zijn zot zot en nog eens zot maar nu ben ik alles kwijd sinds ik naar het middelbaar gegaan ben word ik gepest vanwege mijn grote ook bedriegt mijn moeder mijn vader voor mijn neus nu dat ik ruzie heb met een vriend van mij is alles veranderd ik kan nergens meer naartoe met mijn verhaal en snij ik me maar maar niet omdat ik niet dood wil zijn maar omdat ik mijn woede wil kwijtgraken niemand ziet het ik heb het al 2 weken ik draag zelfs t-shirts om toch te laten zien dat ik iemand nodig heb maar niets helpt nu heb ik 3dagen niets gegeten met als hoop dat ik flauwval en niet meer bijkom weet je als ik straks thuisben zal ik het zeggen maar niemand zal luisteren en ik blijf alleen
Datum:
07-06-2007
Naam:
bie
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

geen

ik ben 16 jaar mijn vader is een paar maanden geleden overleden. Ik heb mijn vader in het zieken huis zelf voor mijn ogen dood zien gaan. Toen ben ik aan het denken gegaan. waarom leefje ? Ik ben zelf hele maal niet gelukkig er is niks in mijn leven wat ik nog graag zou willen doen. Ik vraag me af waarom ik zouw willen leven op school gaat het slecht thuis altijd ruzie ,heb bijna altijd peg en nooit geluk. Het leven wordt voor mijn elkedag minderleuk voor mijn is het maar een hoop allende. Er is maar een ding die mijn leven eeeeeeen heel klein beetje leuk maakt dat is een meisje , maar weet niet of ik daar voor zou willen blijven leven. Liefde vergaat tog.
Datum:
07-06-2007
Naam:
roy
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Lees mijn tip

Hallo allemaal, ik ben Jasmijn.
Ik vind jullie verhalen erg aangrijpend, en dan kom ik erachter dat ik toch echt niets te klagen heb. Ik voel me verplicht om iets te publiceren toen ik deze verhalen aan het lezen was. Zelf wil ik iets in de Psychologie gaan studeren, en ben ik geinteresseerd mensen met problemen te helpen. TIP aan jullie: Probeer je negatieve omgeving te vermijden, zoek naar leuke en positiefe dingen, zoals aardige mensen om je heen, een sportclub enz. En richt je op de toekomst. Zorg vooral dat je iemand vertelt waar je mee zit, want zelf kom je er vast niet uit, en blijft het maar in je hoofd rondmalen.

Heel veel sterkte !,, het leven kan mooi zijn voor iedereen, alleen de een moet het verder zoeken dan de ander.
Datum:
07-06-2007
Naam:
Jasmijn Verberg
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.