Levensverhalen (pagina 1373)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

tranen

Lieve mensen,

ik moet zoveel huilen de laatste tijd, waarom toch? Waarom kan het niet stoppen? Waarom ben ik toch zo waardeloos? Ik kan nooit iets goed doen. Ik hoop dat er snel een einde aan mag komen, een einde aan de tranenvloed.
Datum:
18-06-2007
Naam:
anne
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

wel zelfmoord gedachten

Al vanaf mijn 7e tot aan mijn 20 ben ik seks.misbruikt en verkracht door 4 verschillende mannen...
Ik zou samen met mijn beste vriend (mijn maatje) aangifte doen toen ik 27 was maar..
Hij die lieve vriend heeft een overdosis genomen wel weer bij gekomen maar na 2 dagen toen ik voor hem zorgde trof ik hem dood in zijn bed aan....
Hij mijn steun en toeverlaat hij was voor het eerst een man die ik kon vertrouwen echt een broer voor mij..
Ik zelf heb doorgezet met aangifte maar ben daarna wel 100 km van mijn oude omgeveing verhuisd dacht dat dat beter was maar...
het word nu alleen maar zwaarder en zwaarder en verlang steeds meer naar hem.
Ik heb 4 pogingen gedaan wat niet is gelukt maar nu zit ik zo diep in de knoop....
Weet het allemaal echt niet meer mijn lichaam is helemaal kapot en zelf raak ik echt ook op..ben het zat
Datum:
18-06-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
30
Provincie:
Overijssel

Als je het zelf allemaal hebt verpest...

Als klein meisje van 8 Sexueel Misbruikt... Geef mijzelf nog elke dag de schuld... ik had er niet heen hoeven te gaan.. ik heb gekozen om iedere keer heen te gaan.. ik had toch nee kunnen zeggen... als ik iets niet wou... maar ik zweeg en zweeg... en bleef zwijgen... tot ik op mijn 15e niet meer voor mij heb kunnen houden... iedereen wist wat er speelde behalve mijn ouders.. kennissen... en familie... leeftijdsgenootjes die je uitmaken voor hoer... vrienden die je bij het leven bedonderen... niemand bij wie ik dit kwijt kan.. of wil.. et doet te veel pijn... als ej erover praat of denkt... een neppe lach als iemand vraagt hoe het is.. en ik zeg Goed.. kan niet beter.. terwijl ik diep van binnen kapot en rot ben.. niet meer te redden... altijd maar moeten liegen om de waarheid schuil te houden... bang voor de waarheid.. omdat deze pijn doet... alles wat ik daarna heb gehad.. of bij mij in de buurt is geweest.. heb ik kapot gemaakt.. ben nu 21.. heb een dochter van 4 die niet meer bij mij is... waar ik nou niet voor kan zorgen... en waar ik zoveel van hou... dat meisje verdient het beste.. iets wat ik haar niet kan geven.. want dat heb ik niet... ik maak alles kapot.. lieg alles aan mekaar... en ga eraan kapot... volgens veel mensen ben ik niet te veranderen.. heb het zo vaak geprobeerd... en iedere keer als het een beetje beter gaat.. val ik weer keihard om... dan komt er wel iets uit het verleden naar boven.. ook de dingen die mensen niet weten en waar ik hard voor weg loop... de dingen die ik gewoon niet kan verwerken... nu na al die jaren.. ben ik boos op mezelf.. en niet op de man die mij 8 jaar mishandelde... waar ik voor loog... en daarom.. ben ik dit alles om mij heen niet waard... ik kan niet eens voor mezelf zorgen.. laat staan voor een meisje van 4... of een vriend die ik bedonder... en erover blijf liegen... hem kapot maak met mijn leugens.. en alles wat daaraan vast zit...ik wou gewoon dat ik mij ergens veilig kon voelen... ergens een plekje waar ik eindelijk mijn rust kan vinden... en ik denk dat meerderen het met mij eens zijn dat dat maar een plek is..
Datum:
18-06-2007
Naam:
Ikkeh
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

?

Where did I take the wrong turn? Dat is de vraag die ik me op het moment stel. Iets meer dan een jaar geleden had ik (op papier althans) een baan die veel mensen zouden willen. Altijd bewonderenswaardige reacties etc. maar het was toen al een tijd dat ik me er niet lekker bij voelde. Maar constant kreeg ik weer het gevoel alsof ik niet mocht klagen.... langzaam, beetje bij beetje was ik mezelf aan het afbreken. Op een gegeven moment kon ik letterlijk m'n bed niet meer uit... ik schrok... heb me ziek gemeld en heb vervogens een aantal maanden thuis gezeten. Besloot toen om voor mezelf te kiezen en heb ontslag genomen, en toen begon de ellende pas goed. Ben mezelf ergens along the line kwijt geraakt en kan mezelf niet terug vinden; dat wat ik zie wordt ik niet echt blij van... ik hou niet van mezelf, integendeel. Ik functioneer op zich nog wel, ik zie m'n vrienden ga na de kroeg, heb af en toe een baantje hier en daar, maar achter de facade sta ik alleen (of zelfs dat niet eens). Denk vaak na over de gevolgen van wanneer ik de rust zou zoeken, dat is al zo'n twee jaar nu mijn thema....... "wat wil je?" vragen ze dan; ik wil niets, alleen maar rust. Want in m'n hoofd voelt het alsof er duizend stuiterballen continue in beweging zijn, mijn spieren staan continu onder spanning...... it's exhausting. Ik wil rust! Maar ik ben me te bewust van mijn omgeving, as always... en dat is op dit moment eigenlijk het enige dat me tegenhoud. Probleem is dat de weerstand kleiner en kleiner wordt. Ik ben bang dat ik niet de kracht heb om het leven te overleven.....hoe lang nog?
Datum:
18-06-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-holland

??

elke avond huilen op mijn kamer
gezeur van mijn ouders, ik heb al geprobeert om veel pillen te slippen en om iets van gif in te nemen maar van de ene kant durf ik het niet tegenover mijn vrienden, mijn ouders zien mijn problemen niet ook niet als ik met ze wil praten,
ik heb er geen zin meer in...........
je weet niet hoe ik mij voel. een donkere kale lege plek ben ik.
Datum:
18-06-2007
Naam:
?
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

Ik weet het egt niet meer..

ik had nooit gedacht dat mijn leven zo zou lopen..
werdd 2 jaar lang gepest, wist niet wat ik moest doen, mar ik had er vrede mee; ik dagt op dat moment dat iedreen sig wel eens zo voelde, maar toen het egt te erg werdd, met opwagte na sgool. slaan ; dreige.. dagt ik egt dat ik gek werdd.. ik vond het niet heel erg ofso dat se dat allemaal deden, want nogmaals ik dagt dat iedreen sig so voelde, maar me ma werd erg bang.. ik begon nagtmerries te krijgen en snagts over straat te swerve..
ik raakte in kontakt met verkeerde vriende..
drinke roke blowe..
het eindigde niet goed..
ik ben ook afgaanvalle..
i turned out too be a pretty girl'
nog nooit soveel jongens aandagt gehad
toen ik het uiteindelijk had bereikt..
alles wat ik wouu;
machtt;
heb ik spijt
ik ben gaan doen wat mense by my deden:s..
mensen pesten..
pyn doen.. pijn diep van binnen
fisiekk& liggamelijk geweldd..
ik heb spijt
maar er is geen weg meer trug
niet in mijn ogen teminste..
ik ben er klaar mee..
ik wil niet gezien woorden als een gemeen kind.
vrienden heb ik nu zat.
maar verkeerde vrienden
ik wil dit niet meer
. ik heb zoo spijt
ik sie dit als een experriment dat verkeerd is uit gelopen.
iets wat ik eigelijk dagt dat helemaal te gek was.. popu sijn enso
maar alsjblieft vergis je niet..
het is niet soals het lijkt
want de mense die peste: hebben nog de meeste pijn van allemaal, geen liefde om te voele en geen liefde om te geve.
think about that..
ik bn dr telaat agter gekome.
en ik stop er mee..
ik kan het niet meer aan..
problemen overal.
ik ben er klaar mee
Datum:
18-06-2007
Naam:
meisje van 14
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

ik kan niet zonder hem

ik kan egt neit zonder die jongen:(
ik hou zoo kapot veel van hem, maar ik heb um zelf ook pijn gedaan, en ik leer egt van myn foute, en dat wil hij niet sien, en daar kan ik egt niet tege, ik hou egt kapot veel van um, ik heb selfs huilend door de sgool gerendd.
ik weet het egt niet meer,
me familie sie ik nooit
me pa is een zak, en me ma heb nooit tijd..
ik weet het egt niet meer...
ik heb al sneeen in myn arm gemaakt, maar vrienden van mij waren er optijd bij..
ik weet het nu egt niet meer,
de leegte de pyn.
het jaren lang geen liefde voelen..
en toen van die 1ne jonge..
maar dat is nu ook over.
er is geen liefde meer om te voelen:(
en nu weet ik niet meer wat ik moet doen
xx
Datum:
18-06-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

ik mis jee oma

ik wou je nie missen maar missen doe ik toch altijd ik wil dat je terug komt
Datum:
18-06-2007
Naam:
mandy
Leeftijd:
10
Provincie:
Drenthe

alleen alleen alleeen

Als je een droom hebt en eigenlij alles denkt te hebben en je krijgt dan ineens te horen dat je vader kanker heeft en niet lang heeft en je hoort dat in maart en in april verteld je vriendin dat ze zich niet meer thuis voelt en vertrekt dan ben je ineens twee maatjes kwijt terwijl je juist in deze periode verwacht had elkaar te steunen i.v.m. me vader! verder runde ik met miijn vriendin een zaak ik sleutelen 80 uur in deweek zij de administratie wij samen deden de dagelijkse dingen er om heen huishouden,kinderen,hond,tuin,etc: nu zij er niet meer is en altijd mijn steun was en ik haar steun in moeilijke tijden ze was vaak ziek nu is het zo dat ik niet zielig ben maar ik kan 10 taken aan en nu mijn vriendin er niet meer is heb je er ineens 20 en geen steuntje meer want bij mijn familie hoef ik niet aan te kloppen door het probleem met me vader(mijn maatje) elke dag kom ik uit bed en muren praten niet begint mijn dag klote en lut er niets meer maar kan ook niet zeggen ik stop een week met werken want dan zijn er geen inkomsten (eigen zaak) ik trek dit allemaal niet meer het alleen zijn,voelen en niemand meer hebben alleen mensen die roepen en zeggen je schouders er onder zetten en doorgaan hoe verteld niemand om dat ze mijn problemen niet kunnen oplossen ik kan dat zeggen ze maar hoe als je al 12 weken niet slaapt alleen maar ligt na te denken over hoe het morgen moet en dan kom je tot de conclusie weer alleen,alleen en nog eens alleen geen steuntje om door te gaan ik ben het zo zat dat ik steeds dichter bij het punt komt van laat maar het hoeft niet meer echt niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
18-06-2007
Naam:
bart
Leeftijd:
44
Provincie:
Zuid-holland

slap, eenzaam en alleen

hallo ik ben een meid van 20. ik weet wat een depressie is, ben er 3 jaar geleden aan geholpen, maar het is 1 jaar daarna weer terug gekkeerd. Ik leef er nu nog steeds mee en wil er ook niets meer aan doen, probeer elke dag weer positief te blijfen, denken en doen, maar mijn kracht is op, ik wil niet meer....

Mensen zeggen dat ze je begrijpen, maar dat doen ze niet. ze snappen het niet en gevel op alles jou de schuld, omdat ik soms gewoon negatief ben, ookal leg ik het uit, ze begrijpen het niet.......... NIEMAND!!!

wil al jaren een vriend, maar kan het gewoon niet, houd niet van mezelf. ben jarenlang gepest (in elkaar getrapt). ouders gescheiden, opa heel erg ziek, ziekte van scheuermann gehad, vriendinnen die me de grond in trappen, familie waar ik niets aan heb, beste vriend die zelfmoord wil plegen, vriendinnen waar ik niets mee kan (niet dezelfde intresses), mijn lichaam die langzaam aftakeld. En nog veel meer.

kheb er geen zin meer aan. `t leven is hard dat weet ik, maar de voorkant van een trein is harder. Leven is kut, en daarom leef ik niet lang meer, dit zal mijn laatste week zijn......................
Datum:
18-06-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.