Levensverhalen (pagina 1370)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil niet meer

Ik wil niet meer leven, Er is geen God en als Hij er wel is, dan zal Hij mij vergeven.De liefdeloosheid, het ieder voor zich, het materiele, het moeten liefhebben en het niet kunnen.Sex i.p.v Liefde.
Mijn kinderen die geen contact met mij willen, mijn kleinkinderen nog nooit vast gehouden en ik maar proberen dat te accepteren.Vanuit de gedachte: ze kunnen niet anders.
Een vriend, die ik niet kan loslaten, ondanks dat hij niet echt om mij geeft.Oh ja, hij vindt mij een mooi mens, en wil vrienden zijn.Ik wil meer, en ik wil niet dat hij ook nog met anderen vrijt.Hij is daar wel eerlijk in.Ik ga er mee stoppen, ik heb mezelf blijkbaar slachtoffer gemaakt van het leven.Als er een God is, zal Hij mij vergeven.Ik ben niemand meer tot last en bedank een ieder die mij geholpen heeft.
Ik wens ieder Gods zegen toe en niemand, dan alleen ik zelf ben verantwoordelijk.
Datum:
22-06-2007
Naam:
marleen
Leeftijd:
55
Provincie:
Overijssel

de omslag!

jarenlang depressief geweest. anorexia gehad dat oversloeg in boulimia, zelfverwonding, zelfmoord poging gedaan. Ik ben dankbaar dat het niet is gelukt. want er was namelijk een uitweg. Voor mij was dit God. God is liefde en hij houd van mij. Ik ben erachter gekomen dat het verleden mij niet hoeft te leven. Ik leef en wat gebeurd is is gebeurd het is het niet waard om mij over te nemen. Hoe erg het ook is. er kan zoveel meer zijn in het leven. Het is een keuze, ookal is die keuze zeker niet bewust het er niet tegen in gaan dat is een keuze, het laten zijn zoals het is en niet verder willen kijken dat is een keuze. Durf verder te kijken want er ligt zoveel voor je klaar, en dan bedoel ik niet gelijk God. Er zijn mensen die van je houden! Altijd zijn die er. Ookal lijkt het niet zo. Er is zo veel te doen en zo veel te beleven op aarde. En als je geinteresseerd bent in het christendom verdiep je er dan in.
Slechter kan het nooit meer worden, alleen maar beter en mooier!!!
Datum:
22-06-2007
Naam:
mitchel
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

mijn vader

Mijn vader is pas overleden door een korte ziekte.
Hij is 12 dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis en daar overleden.
Hij was alles voor mijn, niet alleen mijn vader maar ook mijn aller beste vriend.
Ik heb veder geen vrienden of vriendinnen, ik ben alleen.
Zal is mijn gezondheid ook niet goed, ik heel erg veel pijn in mijn lichaam.
Maar op dit moment ook geestelijk.
Ik wil het liefst nu bij mijn vader zijn.
Datum:
22-06-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

"Meisje van 13"

Ik haat m'n leven zo erg.. als ik hier verhalen van anderen lees dan vink mijn verhaal wel erg mee vallen.. t begon allemaal 4 Jaar geleden ik werd ziek.. verwaarloosde ziekte van lime en een soort reuma in m'n knieën, vingers en enkel.. dus ik was erg moe en had altyd pijn.. Op school zijden ze dat ik me aanstelde dat werd me dan ook recht in m'n gezicht gesecht. later werd het so erg dat ik mezelf bijna niet meer geloode en vroeg ik meself af of ik me dan wel niet aan zat te stellen.. bijna al mijn vriendinnen hebben me toen laten zitten een paar heb ik gehouden. toen wist niemand nog wat ik had.. 'k heb bijna alle ziekenhuizen van binnen gezien en ik was er heelemaal flauw van.. maarja mams zij we zoeken door en omdat ik nog behoorlijk klein was had ik nix te vertellen..

ik heb een jaar geleden een meisje (nou ja behoorlijk veel ouder als mij) leren kennen. door al dat gedoe en doordat zij 16 (toen) was.. ging ik me een stuk volwassener gedragen en paste niet meer bij m'n vriendinnen. ik had toen 1 vriendin die ook wat volwassener was. maar met al dat geseur hielt het niet op.. m'n ouders kregen veel ruzie en waren vaak weg.. ik heb nog een jonger broertje daar moet ik voor zorgen als hun weg zijn.. hij heeft het best vaak benauwd en in het begin wist ik natuurlijk niet wat ik moest doen.. het ging dan meestal vanself weer over.. maar als m'n ouders thuiskwamen kreeg ik het op de schuld dat ik niet goed voor m'n broertje had gezorgd.. daarna heb ik 2 vriendinnen verloren.. (nog niet so lang geleden) nu heb ik laatst ruzie gekregen met die vriendin van (nu) 17 ik kon aan haar alles vertellen.. nu kan dat dus niet meer. die andere vriendin (wel van mijn leeftijd) die begrijpt het niet zo goed.. dus daar vertle ik ijgenlijkook niet heel veel aan. maarja 'k ben dus vaak weg gelopen.. enso
verder zijn er nog meer kleine dingen gebeurt waardoor ik me steets Kutter door ging voelen. van dii grote vriendin moest ik gaan schrijven.. dat helpt best wel goed.. maar er gebeuren steets meer dingen en ik kan het allemaal niet meer volhouden.. ik weet het egt niet meer allemaal.. k heb meslef een paar x gesneden.. maar iedereen verklaart me voor gek omdat 'k nog maar 13 ben.. egt heel vervelend. ik voel me egt Kut en wil dus het lieft zm plegen.. k weett egt niet meer. zm lijkt me de enige optie om van dit alles af te komen.. ik wens de mensen die dit lezen (zullen er wel niet veel zijn) suc6 met hun leven en ik hoop dat alles van hun nog goed komt !!...
Datum:
22-06-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

S

Waar ik me eigenlijk alleen nog aan erger is dat de grootste parasieten niet aan zelfmoord denken. De zelfingenomen hufters die alleen maar slachtoffer na slachtoffer maken en alles veroordelen wat niet politiek correct is. Het lijkt hun tijd te zijn en ergens klopt het ook want geen weldenkend mens ziet vanuit deze slappe zooi ooit nog een samenleving van betekenis ontstaan.
Datum:
22-06-2007
Naam:
Klaas
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

Het einde in zicht!

Lang heb ik gepeinst en gedacht dat het wel beter zou gaan met alles wat waarde had in mijn leven.
Lang heb ik gehoopt dat gedachtten en hersenspinsels een bijprodukt waren van de realiteit,nu weet ik wel beter,t is tijd,het is tijd om te gaan,heb gestreden voor wat ik dacht te zijn,heb gestreden voor wat ik dacht te hebben,ik strijd nu enkel nog voor mijn enigge doel en dat is totale vrijheid en rust!

Al vroeg in mijn jeugd had ik het gevoel anders te zijn dan een ander,en door mijn zuid europese afkomst had ik al gauw te maken met discriminatie van alle aarden.hoedanook de eerste12 jaar van mijn leven waren een hel,buiten de problemen die er buitenshuis waren was het binnenshuis ook geen pretje,met gelovige ouders in een heidense maatschapij kreeg je de eerste angsten en kindertraumas erin gepompt. elke dag weer de zelfde ellende.
Op mijn 14e zag ik dat de wereld er anders uitzag dan wat ik al die tijd gedacht had en doordat ik in de pubertijd belande zat ik ook met mezelf in de klinsch.
Zoals ieder puber heb je de ups en downs ,en ik vertrok uit mijn oudelijk huis op mijn 18e met 500 gulden op zak no steun van familie de wijde wereld in.
De algelopen 38 jaar heb ik 104 banen gehad,gaan we ff uit dat ik de allereerste niet meetel want die duurde 2 uur.
104 banen in vele branches en nog krijg ik de vraag gesteld,"hebt u ervaring meneer,sorry meneer u ligt er nu een paar jaar uit en dan kunt u geen werk meer vinden in deze branche!het is gewoon een ziekmakende maatschapij geworden als men je weigerd omdat je teveel ervaring hebt.
Ofschoon je dat niet verdiend hebt ga je toch voor een boterham minder en ga je te werk voor veel minder ,werk waarbij je niet echt gemotiveerd bent als je smorgens opstaat.
ok 500 gulden en daar ging ik linia recta naar de gokcafe waar ik met toepen die avond mijn geld verdrievoudigde en kocht daarmee een oude barrel van 500 en met het restand op zak vertrok ik richting spanje.
In spanje leerde ik al gauw en mooie dame kennen en met deze lieve dame trouwde ik een jaar later en ze gaf me 4 wonderschone kids in de jaren erna.

Op 2 junnie 1997 verongelukt mijn lady met 2 kinderen tijdens een ongeluk in het zuiden en een maand later verongelukt de derde tijdens een schooltrip in zuid spanje.
La mala racha noemen wij dat, een diep gat in mn leven en zowel lichamelijk als geestelijk krijg ik veel te verduren en het kost me dik 3 jaar om erbovenuit te komen en alles een plaats te geven.

Teruggekomen in Nederland merk ik dat ik moe en lusteloos ben ,slecht slaap en een kort lontje begin te krijgen,kan niet meer goed met mensen overweg en veel vrienden raak ik kwijt.
Als werk beland ik in een nachtclub waarbij ik tot in de vroege uurtjes een goedbetaalde baan vervul als nachtportier.
Een relatie durf ik niet meer aan ,ben banger om wat te verliezen door er niet aan te beginnen,heb veel losse kontakten en vertrouw eigenlijk niemand meer.
De rest van de familie hier valt uit elkaar door ruzies en andere redenen en er blijft niet veel meer over dan de herinneringen aan betere dagen.
Ik ben altijd van mening geweest dat het wel goed zou komen zoals je verteld wordt,tijd heeld de wonden toch?
Geloof me als je van binnen bloed kun je beter een open wond hebben dan een die genezen is,van binnen bloed ik dood
en dat is al een hele poos zo.
Ik heb ook gen zin om met de vinger te gaan wijzen ,ben tot de conclusie gekomen dat het zo heeft moeten zijn,
Ik heb er gewoon geen zin meer in om te leven zonder werk,zonder vrouw en kinderen,zonder familie,zonder vrienden en zonder de goede gezondheid die je zou moeten hebben om ook maar een kans te maken om opnieuw te draaien in de molen.
Ik heb geen zin meer om te blijven zwerfen ,ik heb gereist en heb mijn einddoel bereikt.
Ik ben trots op wie ik ben ,ik ben trots op wat ik heb gedaan,en ik ben trots op alle mensen die me altijd gesteund hebben.

IK hoop enkel voor diegene die me kenden de afgelopen jaren dat men ook trots kan zijn op die ene die uiteindelijk gelijk kreeg.degene die 38 jaar lang geleeft,gelachen ,gehuild ,gewerkt en gefeest heeft.

aan alles komt een eind,sterk toch dat ik het weer anders zie ,mijn einde zal een mooi begin zijn voor een ander
het leven is veel waard,maar de dood verzilverd het ten alle tijden .
Mijn datum staat vast ,niet omdat ik er na uitkijk maar omdat die datum voor mij een speciale betekenis heeft.

Tot slot een gedicht die ik een jaar geledn schreef na opgenomen te zijn geweest en waarin ik bijna in ben blijven hangen.

Het leven ,zo mooi maar ook zo gemeen
Waarom zal altijd blijven en ook al is het geen,niet mischien maar ook niet bevestigt,de reden om te blijven leven wordt maar door een regel gevestigt.
Liefde voor elkaar,liefde voor een ander als dat niet meer kan ,als dat niet meer hoeft,als ik dat niet meer mag geven.
is de dood beter dan het leven.
Ik heb gestreden ga als winnaar hier vandaan,met mijn herinneringen ,liefde en een beetje ontdaan waarom ik bewust er voor moet kiezen om als laaste te gaan,mijn tijd en geluk zit er nu op,wat rest is vrijheid rust en uit de zorgen,ik heb geleefd elke morgen.

t ga jullie goed. s
Datum:
21-06-2007
Naam:
gino
Leeftijd:
38
Provincie:
Zeeland

Twee benen in het graf

December 2006,

Zwaar depressief, en geen antwoord op de vraag waarom het leven de moeite waard zou zijn om het te leven.
De dood, het was een verlangen en het gaf me rust.
Geestelijk geknokt en gevochten. Uitputtend, maar ik ben er nog.

Mensen die het gevecht niet hebben kunnen winnen. Zijn alle in rust gegaan. Aan nabestaande wil ik laten weten, dat een moment van zelfdoding in rust plaats vind. Het is geen angstig of spaningsvol moment. Maar een zelfverzekerd en rustgevend moment.
Probeer daar misschien wat rust in te vinden.

Datum:
21-06-2007
Naam:
Saskia
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

automutilatie

Hallo,

Ik snij mijzelf ook al bijna een jaar nu.
Het gaat helemaal niet lekker, Ik word op school gepest waar ik erg onzeker van word, ik kan gewoon soms niet meer en snij ik mezelf in mijn arm. Niemand weet het, de eerste keer dat ik het deed heb ik het me ouders vertel. Ze zeggen als ik het nog een keer doe dat ik dan hulp kreeg. Ik doe het nu weer na het 5 weken niet te hebben gedaan, ik draag altijd lange mouwen.

Heel veel sterkte allemaal
Datum:
21-06-2007
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

hopeloos

ik ben echt hopeloos gepest worden en dan de liefde van je leven ni kunnen krijgen! nu wrs gebuisd op examens en blijven zitte problemen met mijn ouders,...
tword gwn allemaal te veel :( mss beter dak ier ni meer ben!
Datum:
21-06-2007
Naam:
loverboy
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Lost !

Kweet ut allemaal niet meer hoor.. Ik wil mezelf egt helemaal kapot maken drugs is een uitweg voor me dan word ik teminste nog vrolijk.. Maar ruzie met mijn ouders het lijkt wel of mijn vader niet van me kan houden mij zus is ook al verhuist vanwege mijn vader mijn beste vriendin liegt tegen me ik weet het niet meer dit is al de zoveeltste keer dat ze me laat vallen en zonder haar kan ik zeker niet leven mijn beste vriend die ik ook al 11 jaar ken zie ik ook bijna niet meer maar mijn beste vriendin wel en we zijn heel close DACHT ik maar nu laat ze meer vallen en liegt ze tegen mij ! xx M.. KAN ER NIET MEER TEGEN!
Datum:
21-06-2007
Naam:
ANOxNIEM
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.