Levensverhalen (pagina 1364)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

beste mensen

beste mensen,

vaak bezoek ik deze site, terwijl ik op mn pc muziek zit te luisteren. welke muziek wil ik op mn uitvaart, wie zullen er aanwezig zijn, welke kaart wil, wat moet er op de kaart staan. Dit alles spookt door mn hoofd. Ik heb voormezelf al heel lang besloten dat ik wil stoppen met dit leven. Alleen wil ik het wel doen, door alles goed voor te bereiden zodat ik familie en partner gerust kan verlaten.

MIJn verhaal

GEboren in een klein plaatsje in friesland, zeer gelovige gemeentschap. Mn ouders zijn gescheiden toen ik 5 vijf en mn broertje drie. WE zijn door onze moeder groot gebracht. Mn moeder was altijd erg verdrietig en dronk veel. We wisten eigenlijk niet de reden. Tot ze ons vertelde toen ik 10 was dat ze lesbisch was, een hele schok voor de familie, niet zo zeer voor mij, het bleef toch wel mn moeder. ZE werd de jaren erop gelukkig en trouwde met een vrouw. Toen ik 18 was wist ik het zeker ik ben ook anders en bichte mn moeder op dat ik gay was. DIt viel helemaal verkeerd bij mn vader die altijd al moeite had met de keuze van zn exvrouw en nu ook zoon.

we moesten verder, maar ik raakte steeds dieper in een depressie. Ik werd ernstig ziek ze contrateerde een zware vorm van epelepsie bij mij. Lag erg vaak in het ziekenhuis, nu nog steeds. Ik slik erg veel medicatie, en voel me erg zwak.

Misschien is het wel zwak, maar iemand die ziek is, geen of weinig familie heeft. ERg ver van zn ouders woont, iemand die net verlaten is door zn geliefde. HEeft zo iemand een vrijbroef om uit het leven te stappen.

ik weet het gewoon niet, ik zou zo graag rust willen, niet meer ziek. Gewoon rust, kijkend vanaf een wolk hoe het gaat met mn ouders, mn broertje, mn familie en vrienden.

de keus blijft aan mij, dat weet ik. De keuze is gemaakt.

dit was mijn verhaal, ik hoop dat mensen ook uit dit verhaal iets kunnen halen en er iets meer kunnen doen. TOt slot een klein gedicht



Als ik morgen dood ga

Als ik morgen dood ga.
Huil dan niet om mij.
Herinner mij in vreugde.
Want het is zo snel voorbij.

In jouw leven is geen plaats.
Verdriet te hebben om wat is gegaan.
Herinner mij in vreugde.
Zoals ik voor je heb gestaan.

Zoals de woorden die ik sprak.
Haar toekomst wilde laten zien.
Herinner mij in vreugde.
Zoals ik je het liet zien.

Richt je op het heden.
Maar als je toch denken wilt aan mij.
Herinner mij in vreugde.
En heb geen verdriet om mij



lieve mensen vaarwel

greetz r uit a
Datum:
30-06-2007
Naam:
r
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

Te Laat

Zelfmoord heeft nut voor mij
En het maakt me vrij
Lang lijden is nu gedaan
Fietsend door de hemel zo zal ik gaan
Maar zal iemand me missen
Of zullen ze me wissen
Omdat ik bloed vergoot
Rekenen ze me dood
Door hoe ik ben, heb ik m`n leven verkloot

Ik zie het leven echt niet zitten. Ik vraag me af hoe het zou zijn als ik weg ben. Zullen ze me missen of niet? Eerlijk gezegt denk ik van niet. Ik heb wel eens geprobeerd om te stikken maar uiteindelijk heb ik geen lef en durf ik het niet. Ik kan Laura en nog een paar mensen en dieren niet in de steek laten. Hoe graag ik ook wil. Ik huil heel vaak en ik denk ook niet dat ik ooit ga/kan stoppen met denken over zelfmoord.
Datum:
30-06-2007
Naam:
Jonna
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Mijn gevoelens

Mijn leven is 1 grote puinhoop. Er zijn ook leuke dingen dat zeker!!

Vanaf de peuterspeelzaal ben ik gepest. Ik werd in een huisje opgesloten, ik werd aan m`n haren getrokken en ik werd geslagen. Groep 1 was ook niet geweldig. Ik werd aan het begin niet echt gepest maar daarna begonnen ze me wel te pesten. Thuis werd ik ook geslagen. Ik groep 2 hebben ze zelfs expres een blok uit de bouwenhoek tegen m`n hoofd aangegooit en toen had ik een zware hersenschudding. Groep 3 pestte ze me omdat ik best wel snel woorden goed kon schrijven. Maar ik rekenen was ik juist niet goed.

Groep 4 & 5 . Patrick zat ik mijn groep en elke dag rende de juf wel achter hem aan omdat hij zo vervelend was. En ik vond het wel zielig voor de juf. Want eigenlijk was ze wel aardig. En als ik dan zei dat Patrick dat niet moest doen begon hij me verrot te schelden en soms sloeg hij ook. Groep 6. Thuis werd ik heel vaak geslagen. Elke dag huilde ik wel. Ik kon er niet meer tegen. In de pauze stond ik altijd alleen. Maar ik had ondertussen wel een vriendin gekregen. Laura! Ze werd ook erg gepest maar ik kon er niks aan doen want ik zat op een andere school.
We trooste elkaar altijd. Maar opschool bleef het gewoon klote. Gelukkig kon ik alles aan haar kwijt.
Ik had ook een vriend gemaakt Laurens. Die zat bij laura in de klas. Hij was naast mij komen wonen.

Groep 7. Ik had een bultje in m`n nek en daar pestte ze me mee. Ze noemde me bijvoorbeeld pukkelnek. En omdat ik krullen had deden ze altijd een schaap na of noemen ze me krullekut en dat soort dingen. Ik groep 7 begon ik met snijden. De eerste keer durfde ik echt niet maar ik zette door. De littekens bleven niet een meestal verdwenen ze na een maand.

Groep 8. Ze begonnen een beetje aardig tegen me te doen omdat het ons laatste jaar samen was. Ze pestte me nu ook met Laurens omdat ik vaak met hem omging. We hadden verkering volgens hun. Nou ik wist wel beter dat had ik niet. Kamp was super vet. Ik mis de tijd nog steeds wel. Alleen ik sliep niet bij de meiden maar in een apart stapelbed. De meiden hadden namelijk de bedden tegen elkaar aangezet maar de mijne niet. Ik sliep appart. Maar met de bonte avond praatte ze wel met mij. Sommige jongens deden vervelend maar voor de rest was het wle gezellig.
Na kamp wilde ik wel terug maar ja. Met de musical dacht ik terug aan alles wat er was gebeurt maar toch wilde ik in deze groep blijven. Thuis huilde ik. Want ik wist zeker dat ze me weer zouden gaan pesten in de eerste.

de eerste:
Aan het begin was het leuk. Maar na kamp begonnen ze me te pesten. ze begonnen liedjes over me te zingen. En dat waren geen leuke liedjes. Ik had heel lang niet gesneden maar nu begon het weer. en harder dan tevoren. De littekens bleven zitten.Ik zat altijd alleen in de pauze. Maar toen kwamen ze erachter dat ik mezelf sneed. Ze begonnen medelijden met me te krijgen en pestte me niet meer. Alleen de jongens nog wel. Mezelf verweren deed ik niet.
in de pauze stond ik met een groepje.
Alles leek goed te gaan. Totdat ik bij m`n buurjongn Laurens logeerde. Hij zit trouwens ook in m`n klas.
Ik zei tegen hem dat ik ging slapen en ging op m`n buik liggen. Maar ik viel alleen niet in slaap. M`n gedachten waren ergens anders en ze hielden me wakker. Toen werd de deken weg geschoven. Ik dacht dat het kwam omdat Laurens opstond en keek verder niet op. Toen werden m`n broek en onderbroek tegelijkertijd uitgedaan. Ik werd verstijfd van angst en durfde niks te doen. ik zei stop maar ik kreeg amper lucht binnen dus ik hoorde mezelf niet eens zo zacht. Toen probeerde hij in me te gaan. Ik schrok me kapot tranen welde op in m`n ogen. Maar ik was nog steeds verstijfd. Toen kreeg ik het weer een beetje op een rijtje. Ik moest iets doen maar stop zeggen durfde ik niet. Toen deed ik alsof ik wakker werd. Laurens ging snel weg en liep naar beneden. Hij deed denk ik alsof hij naar de wc moest. Tranen stroomde over m`n wangen. Snel deed ik m`n broek en onderbroek weer aan en legde de deken over me heen. Nog nooit had ik me zo gevoeld. Snel legde ik m`n dekbed een stuk bij die van hem weg. De volgende ochtend ging ik zo snel mogelijk weg.
Thuis op msn vertelde ik het aan laura en Madeleine(zit in m`n klas) ze vonden het allebei heel erg maar madeleine wist niet zeker of ze me wel moest geloven. Het was immers Laurens! en van hem verwacht je het juist niet!! Op school was het binnen de korste keren de klas door. Niemand geloofde me en ik zat weer alleen. Het snijden werd alleen maar erger. Laura was m`n enigste steun. Ik heb gesprekken gehad met de teamleider en we moesten normaal doen tegen elkaar. niet tegen elkaarpraten maar ook niet over elkaar praten.
Een paar maanden later was de klas gekalmeerd en ze deden weer normaal behalve een paar mensen die me nog steeds pesten. thuis gaat het niet echt goed met mij zelf. En ik snijd nogsteeds.


Ik voel me gewoon niet goed meer. Ik denk vaak aan dood gaan en hoe het zou zijn. Of het ooit over is... ik denk het niet!:(
Datum:
30-06-2007
Naam:
Jonna
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Zelfmoord is afscheid nemen van iedereen

Mijn broer heeft 10 jaar geleden zelfmoord gepleegd. Dit verdriet is niet weg te stoppen of weg te slaan. Welk leed en pijn je hebt om uiteindelijk te stoppen met leven.
Voor mij is dit geen oplossing maar door de hindernissen in mijn leven denk ik er toch vaak aan. Welke betekenis heeft de mens, uit het niets op de wereld, en waar ga je naar toe na de dood.
Allemaal onzekerheid in jou leven en alleen maar afscheid nemen....
Niemand weet hoeveel pijn iemand heeft wanneer hij/zij kiest voor zelfmoord. Niemand kan deze pijn niet voelen. Voordat je zo'n beslissing neemt heb je zoveel pijn en verdriet en eenzaamheid, je kunt het niet meer verdragen.............
Met tranen in je ogen neem je afscheid.
Datum:
30-06-2007
Naam:
Michiel
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-brabant

Mijn Kut leven

miJn leven is een hel!

elke dag huil ik wel een x.. miJn mOeder zegt altiJd da ik te dik ben.. En dat vin ik niet leuk. Dan moet ik huilen, maar dat doe ik dan niet in haar buurt.

We zijn als familie niet erg close. Mijn ouders zeggen nOoit: ik ben trots op je,terwijl de ouders van ijn vrinedinne dat zo bvaak zegge! Mijn ouders komen ook nooit naar een voorstelling van mij op school ofzo, terwijl de zaal bomvol zit met ouders fn alle andere kinderne. Ik heb nooit met mijn moeder een "Moeder-Dochter" gesprek.

We hebben een restaurant, dus we(miJn brOer en ik) MOETEN helpen van Onze Ouderss. Soms willen we dat niet, en dan wOrdt miJn moeder heel erg boos en soms dan slaat ze Ons.. Ik wou dat ik een normale familie had.

Mijn mijn moeder zegt dat we respect voor hun moeten hebben. Oké dat is missichien wel zo. Maar Respect moet je tOch ook zelf verdienen?? Altijd als ik miJn mening Ovr iets geef, wat zij dan niet gOed vind, dan wordt ze boOs en dan zegt ze dat ik niet zo'n grOte mond moet hebben enz. Maar ik geef helemaal geen grOte mond! Het enige wat ik doe is mijn mening geven!

Mijn moeder schreeuwt haast wel elke dag! Soms schaam ik me dood voor haar! Wnat hallo je kunt toch ook gewoon praten? Als ik iets zeg wat haar niet aanstaat dan slaat ze me en zegt ze da ik respect moet hebben enz.

Mijn vader doet ook helemaal niks. volguhs mij is hij gewon bang voor mijn moeder. De laatste tijd begint hij net zo op mijn moeder te lijken.

Het stomme vin ik dat ik geen vriendje mag. En ik mag niet eens uit tot mijn 18e!! Dat vin ik hartstikke gemeen! Want al miJn vriendinne die mOge da wel! soms voel ik me dan ook het buitenbeentje.

niemand snapt hoe ik me voel. Mijn moeder zegt ook vaak dat ik gek ben. Soms denk ik wel eens: Misschien ben ik wel gek.

In de zomer dan wil ik natuurlijk naar het zwmebad! En dan wil ik natuurlijk tot sluitingstijd daar blijven! Zoals de meeste kinderen! Maar nee hOwr ik moet altiJd vet vrOeg thuis ziJn,, Omdat ik dan MOET HELPEN in het restaurant! Dat vin ik niet leuk want, eigenlijk mag ik Offieciel nog niet eens werken. Maar mij moeder zegt dat het hun eigen zaak is, dus dan mogen we werken.

Ik mag biJna nooit ergens heen. Bijv. Gisteren, toen wou ik met mijn vrienden nar Overdekt zwembad in een stad. Maar nee het mocht niet, want ik moest nog werken! Maar ik had alles al af! Dan zeg ik dat ze ene reden moet geven. en dan zegt zij weer met haar domme kut hoofd: nee is nee.

Ik mag ook nOoit bij iemand lOgere. en wat ik echt heel onnozel vin is dat ik geen korte broek mag draGe! Het mag wel maar het moet tot de knie ziJn ofosw! nOu dat vin ik hartstikke lelijk!

miJn ouders vinden sChool erg belanrgijk. Ikzelf ook wel. maar ze worden bOos als ik thuis kOm met een Onvoldoende Ofzo(nOg nooit gahad maar miJn broer wel) Dan dnek ik: het is togh maar 1 onvoldoende! Je kunt togh niet altijd 8en en 9s en 10en halen? Zlefs met een 6 ofzo zijn ze niet tevrede..

Een fn mijn beste vriendinne haar ouders zijn juist hartstikke blij als ze met een 6 ofzo thuis komt!

Ik vin het echt heel oneerlijk. ik heb echt een kut familie! ik heb meerdere keren nagedacht over Zelfmoord Of weglopen. Maar dan weet ik niet wat ik moet doen. Pols doorsnijden, voor een auto springen, fn een hoog gebouw afspringen. Ik weet het niet meer. En dan dnek ik aan de gevOlgen. Dan heb ik spijt. Want er zijn nog zoveeeeel leuke dingen in het leven dat ik nog graag wil doen! ik wil graag mijn vwo diploma halen, kinderen krijgen en een leuke man trouwen. en dat zou ik dan moeten missen! Ik wou dat ik miJn jeugdjaren Over kon slaan en meteen 22 was ofsow.

Dat vin ik nou een mooi leeftijd. En dan ben ik Zelfstandig. En Dan kunnen zij niks meer over mij beslissen! Ik vin het raar dat ze ons soms zomaar slaat.! Dat vin ik niet kunnne! k weet cker dat als ik later kinderen heb, dat ik er beter voor zou zorgen, dan da mijn ouders voor mij hebben gezorgd!



Dit was mijn verhaal, ik voel heel wat opgeluchter.!
Datum:
30-06-2007
Naam:
Michelle
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

...

ik zie het niet meer zitten, mijn ouders gaan scheiden en ik hoe erg het ook klinkt ik haat mijn vader, hij gaat nu binnen in het ziekenhuis om therapie te volgen en ik hoop echt dat hij nooit meer eruit komt hij moet minstens 14 dagen binnen.. ik heb altijd gedacht als hij eruit kom ik zelfmoord pleeg en die gedachte heb ik nog steeds...
Datum:
30-06-2007
Naam:
.
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

alles kapot

Alles is gewoon kapot.
Mijn beste vriendin ziet me niet meer staan, mijn beste maatje ziet me niet staan... En het ergste van al, waarom ziet mijn nieuwe liefde mij na een paar dagen intensief contact niet meer staan??

Mij is niks gegund, heb geen zelfmedelijden, maar ga gewoon weg van hier, beter voor de rest, have fun nog mensen! :)

Tot snel, dikke knuffel Snufje...
Datum:
30-06-2007
Naam:
ikke
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

nutteloos

voel me een paar jaar al eggt nutteloos..
voel me net alsof alles wat ik doe fout is of fout gaat..,. tis eg geen fijn gevoel.. af en toe voel ik me lekker maa dan iets later voel ik me alsof ik geen nut heb hier te zijn.. dat ik weg wil..
of dat ik dood wil..
Datum:
29-06-2007
Naam:
mr anonmynos
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Waarom

Waarom leef ik wij allemaal????
Wat heeft het allemaal voor zin je word alleen maar ouder en je gaat toch wel dood. Dus waarom zal je leven heeft toch helemaal geen nut je gaat toch dood wat een voorruit zicht.
Het leven is toch gewoon een sleur elke dag maar weer hetzelfde.
Stel dat je wel gelukkig bent er komt toch een keer een einde aan dus wat heeft het dan allemaal voor zin??

Het is gewoon hoe ik het leven zie totaal nutteloos het heeft geen enkele zin


Zelfmoord?? ik weet het niet denk er wel eens over
Datum:
29-06-2007
Naam:
ik
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

I tried....

Ik heb vandaag zelfmoord proberen te plegen. En vanavond in mijn diploma uitrijking, waar ik niet naartoe ga/wil.
Ik heb mijn pols doorgesneden en heel veel bloed verloren. Ik dacht echt dat ik dood zou gaan. Mijn hand werd paars en ijskoud. Ik voelde me heel licht in me hoofd.
Ik heb geen idee waarom het niet is gelukt.
I'm so confused.
Ik wil helemaal niet dood, I just wanna be happy. Maar dat lukt niet.
Ik heb het niemand verteld, als mijn moeder erachter komt, dan verteld zee het de hele familie. En dan gaat iedereen mij haten, omdat zelfmoord een grote zonde is...
I feel so bad, and all I wanna do is cry...
Datum:
29-06-2007
Naam:
Latifa
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.