Levensverhalen (pagina 1363)

Zelfmoord heeft nut voor mij
En het maakt me vrij
Lang lijden is nu gedaan
Fietsend door de hemel zo zal ik gaan
Maar zal iemand me missen
Of zullen ze me wissen
Omdat ik bloed vergoot
Rekenen ze me dood
Door hoe ik ben, heb ik m`n leven verkloot

Ik zie het leven echt niet zitten. Ik vraag me af hoe het zou zijn als ik weg ben. Zullen ze me missen of niet? Eerlijk gezegt denk ik van niet. Ik heb wel eens geprobeerd om te stikken maar uiteindelijk heb ik geen lef en durf ik het niet. Ik kan Laura en nog een paar mensen en dieren niet in de steek laten. Hoe graag ik ook wil. Ik huil heel vaak en ik denk ook niet dat ik ooit ga/kan stoppen met denken over zelfmoord.

Mijn leven is 1 grote puinhoop. Er zijn ook leuke dingen dat zeker!!

Vanaf de peuterspeelzaal ben ik gepest. Ik werd in een huisje opgesloten, ik werd aan m`n haren getrokken en ik werd geslagen. Groep 1 was ook niet geweldig. Ik werd aan het begin niet echt gepest maar daarna begonnen ze me wel te pesten. Thuis werd ik ook geslagen. Ik groep 2 hebben ze zelfs expres een blok uit de bouwenhoek tegen m`n hoofd aangegooit en toen had ik een zware hersenschudding. Groep 3 pestte ze me omdat ik best wel snel woorden goed kon schrijven. Maar ik rekenen was ik juist niet goed.

Groep 4 & 5 . Patrick zat ik mijn groep en elke dag rende de juf wel achter hem aan omdat hij zo vervelend was. En ik vond het wel zielig voor de juf. Want eigenlijk was ze wel aardig. En als ik dan zei dat Patrick dat niet moest doen begon hij me verrot te schelden en soms sloeg hij ook. Groep 6. Thuis werd ik heel vaak geslagen. Elke dag huilde ik wel. Ik kon er niet meer tegen. In de pauze stond ik altijd alleen. Maar ik had ondertussen wel een vriendin gekregen. Laura! Ze werd ook erg gepest maar ik kon er niks aan doen want ik zat op een andere school.
We trooste elkaar altijd. Maar opschool bleef het gewoon klote. Gelukkig kon ik alles aan haar kwijt.
Ik had ook een vriend gemaakt Laurens. Die zat bij laura in de klas. Hij was naast mij komen wonen.

Groep 7. Ik had een bultje in m`n nek en daar pestte ze me mee. Ze noemde me bijvoorbeeld pukkelnek. En omdat ik krullen had deden ze altijd een schaap na of noemen ze me krullekut en dat soort dingen. Ik groep 7 begon ik met snijden. De eerste keer durfde ik echt niet maar ik zette door. De littekens bleven niet een meestal verdwenen ze na een maand.

Groep 8. Ze begonnen een beetje aardig tegen me te doen omdat het ons laatste jaar samen was. Ze pestte me nu ook met Laurens omdat ik vaak met hem omging. We hadden verkering volgens hun. Nou ik wist wel beter dat had ik niet. Kamp was super vet. Ik mis de tijd nog steeds wel. Alleen ik sliep niet bij de meiden maar in een apart stapelbed. De meiden hadden namelijk de bedden tegen elkaar aangezet maar de mijne niet. Ik sliep appart. Maar met de bonte avond praatte ze wel met mij. Sommige jongens deden vervelend maar voor de rest was het wle gezellig.
Na kamp wilde ik wel terug maar ja. Met de musical dacht ik terug aan alles wat er was gebeurt maar toch wilde ik in deze groep blijven. Thuis huilde ik. Want ik wist zeker dat ze me weer zouden gaan pesten in de eerste.

de eerste:
Aan het begin was het leuk. Maar na kamp begonnen ze me te pesten. ze begonnen liedjes over me te zingen. En dat waren geen leuke liedjes. Ik had heel lang niet gesneden maar nu begon het weer. en harder dan tevoren. De littekens bleven zitten.Ik zat altijd alleen in de pauze. Maar toen kwamen ze erachter dat ik mezelf sneed. Ze begonnen medelijden met me te krijgen en pestte me niet meer. Alleen de jongens nog wel. Mezelf verweren deed ik niet.
in de pauze stond ik met een groepje.
Alles leek goed te gaan. Totdat ik bij m`n buurjongn Laurens logeerde. Hij zit trouwens ook in m`n klas.
Ik zei tegen hem dat ik ging slapen en ging op m`n buik liggen. Maar ik viel alleen niet in slaap. M`n gedachten waren ergens anders en ze hielden me wakker. Toen werd de deken weg geschoven. Ik dacht dat het kwam omdat Laurens opstond en keek verder niet op. Toen werden m`n broek en onderbroek tegelijkertijd uitgedaan. Ik werd verstijfd van angst en durfde niks te doen. ik zei stop maar ik kreeg amper lucht binnen dus ik hoorde mezelf niet eens zo zacht. Toen probeerde hij in me te gaan. Ik schrok me kapot tranen welde op in m`n ogen. Maar ik was nog steeds verstijfd. Toen kreeg ik het weer een beetje op een rijtje. Ik moest iets doen maar stop zeggen durfde ik niet. Toen deed ik alsof ik wakker werd. Laurens ging snel weg en liep naar beneden. Hij deed denk ik alsof hij naar de wc moest. Tranen stroomde over m`n wangen. Snel deed ik m`n broek en onderbroek weer aan en legde de deken over me heen. Nog nooit had ik me zo gevoeld. Snel legde ik m`n dekbed een stuk bij die van hem weg. De volgende ochtend ging ik zo snel mogelijk weg.
Thuis op msn vertelde ik het aan laura en Madeleine(zit in m`n klas) ze vonden het allebei heel erg maar madeleine wist niet zeker of ze me wel moest geloven. Het was immers Laurens! en van hem verwacht je het juist niet!! Op school was het binnen de korste keren de klas door. Niemand geloofde me en ik zat weer alleen. Het snijden werd alleen maar erger. Laura was m`n enigste steun. Ik heb gesprekken gehad met de teamleider en we moesten normaal doen tegen elkaar. niet tegen elkaarpraten maar ook niet over elkaar praten.
Een paar maanden later was de klas gekalmeerd en ze deden weer normaal behalve een paar mensen die me nog steeds pesten. thuis gaat het niet echt goed met mij zelf. En ik snijd nogsteeds.


Ik voel me gewoon niet goed meer. Ik denk vaak aan dood gaan en hoe het zou zijn. Of het ooit over is... ik denk het niet!:(

Mijn broer heeft 10 jaar geleden zelfmoord gepleegd. Dit verdriet is niet weg te stoppen of weg te slaan. Welk leed en pijn je hebt om uiteindelijk te stoppen met leven.
Voor mij is dit geen oplossing maar door de hindernissen in mijn leven denk ik er toch vaak aan. Welke betekenis heeft de mens, uit het niets op de wereld, en waar ga je naar toe na de dood.
Allemaal onzekerheid in jou leven en alleen maar afscheid nemen....
Niemand weet hoeveel pijn iemand heeft wanneer hij/zij kiest voor zelfmoord. Niemand kan deze pijn niet voelen. Voordat je zo'n beslissing neemt heb je zoveel pijn en verdriet en eenzaamheid, je kunt het niet meer verdragen.............
Met tranen in je ogen neem je afscheid.

miJn leven is een hel!

elke dag huil ik wel een x.. miJn mOeder zegt altiJd da ik te dik ben.. En dat vin ik niet leuk. Dan moet ik huilen, maar dat doe ik dan niet in haar buurt.

We zijn als familie niet erg close. Mijn ouders zeggen nOoit: ik ben trots op je,terwijl de ouders van ijn vrinedinne dat zo bvaak zegge! Mijn ouders komen ook nooit naar een voorstelling van mij op school ofzo, terwijl de zaal bomvol zit met ouders fn alle andere kinderne. Ik heb nooit met mijn moeder een "Moeder-Dochter" gesprek.

We hebben een restaurant, dus we(miJn brOer en ik) MOETEN helpen van Onze Ouderss. Soms willen we dat niet, en dan wOrdt miJn moeder heel erg boos en soms dan slaat ze Ons.. Ik wou dat ik een normale familie had.

Mijn mijn moeder zegt dat we respect voor hun moeten hebben. Oké dat is missichien wel zo. Maar Respect moet je tOch ook zelf verdienen?? Altijd als ik miJn mening Ovr iets geef, wat zij dan niet gOed vind, dan wordt ze boOs en dan zegt ze dat ik niet zo'n grOte mond moet hebben enz. Maar ik geef helemaal geen grOte mond! Het enige wat ik doe is mijn mening geven!

Mijn moeder schreeuwt haast wel elke dag! Soms schaam ik me dood voor haar! Wnat hallo je kunt toch ook gewoon praten? Als ik iets zeg wat haar niet aanstaat dan slaat ze me en zegt ze da ik respect moet hebben enz.

Mijn vader doet ook helemaal niks. volguhs mij is hij gewon bang voor mijn moeder. De laatste tijd begint hij net zo op mijn moeder te lijken.

Het stomme vin ik dat ik geen vriendje mag. En ik mag niet eens uit tot mijn 18e!! Dat vin ik hartstikke gemeen! Want al miJn vriendinne die mOge da wel! soms voel ik me dan ook het buitenbeentje.

niemand snapt hoe ik me voel. Mijn moeder zegt ook vaak dat ik gek ben. Soms denk ik wel eens: Misschien ben ik wel gek.

In de zomer dan wil ik natuurlijk naar het zwmebad! En dan wil ik natuurlijk tot sluitingstijd daar blijven! Zoals de meeste kinderen! Maar nee hOwr ik moet altiJd vet vrOeg thuis ziJn,, Omdat ik dan MOET HELPEN in het restaurant! Dat vin ik niet leuk want, eigenlijk mag ik Offieciel nog niet eens werken. Maar mij moeder zegt dat het hun eigen zaak is, dus dan mogen we werken.

Ik mag biJna nooit ergens heen. Bijv. Gisteren, toen wou ik met mijn vrienden nar Overdekt zwembad in een stad. Maar nee het mocht niet, want ik moest nog werken! Maar ik had alles al af! Dan zeg ik dat ze ene reden moet geven. en dan zegt zij weer met haar domme kut hoofd: nee is nee.

Ik mag ook nOoit bij iemand lOgere. en wat ik echt heel onnozel vin is dat ik geen korte broek mag draGe! Het mag wel maar het moet tot de knie ziJn ofosw! nOu dat vin ik hartstikke lelijk!

miJn ouders vinden sChool erg belanrgijk. Ikzelf ook wel. maar ze worden bOos als ik thuis kOm met een Onvoldoende Ofzo(nOg nooit gahad maar miJn broer wel) Dan dnek ik: het is togh maar 1 onvoldoende! Je kunt togh niet altijd 8en en 9s en 10en halen? Zlefs met een 6 ofzo zijn ze niet tevrede..

Een fn mijn beste vriendinne haar ouders zijn juist hartstikke blij als ze met een 6 ofzo thuis komt!

Ik vin het echt heel oneerlijk. ik heb echt een kut familie! ik heb meerdere keren nagedacht over Zelfmoord Of weglopen. Maar dan weet ik niet wat ik moet doen. Pols doorsnijden, voor een auto springen, fn een hoog gebouw afspringen. Ik weet het niet meer. En dan dnek ik aan de gevOlgen. Dan heb ik spijt. Want er zijn nog zoveeeeel leuke dingen in het leven dat ik nog graag wil doen! ik wil graag mijn vwo diploma halen, kinderen krijgen en een leuke man trouwen. en dat zou ik dan moeten missen! Ik wou dat ik miJn jeugdjaren Over kon slaan en meteen 22 was ofsow.

Dat vin ik nou een mooi leeftijd. En dan ben ik Zelfstandig. En Dan kunnen zij niks meer over mij beslissen! Ik vin het raar dat ze ons soms zomaar slaat.! Dat vin ik niet kunnne! k weet cker dat als ik later kinderen heb, dat ik er beter voor zou zorgen, dan da mijn ouders voor mij hebben gezorgd!



Dit was mijn verhaal, ik voel heel wat opgeluchter.!

ik zie het niet meer zitten, mijn ouders gaan scheiden en ik hoe erg het ook klinkt ik haat mijn vader, hij gaat nu binnen in het ziekenhuis om therapie te volgen en ik hoop echt dat hij nooit meer eruit komt hij moet minstens 14 dagen binnen.. ik heb altijd gedacht als hij eruit kom ik zelfmoord pleeg en die gedachte heb ik nog steeds...

Alles is gewoon kapot.
Mijn beste vriendin ziet me niet meer staan, mijn beste maatje ziet me niet staan... En het ergste van al, waarom ziet mijn nieuwe liefde mij na een paar dagen intensief contact niet meer staan??

Mij is niks gegund, heb geen zelfmedelijden, maar ga gewoon weg van hier, beter voor de rest, have fun nog mensen! :)

Tot snel, dikke knuffel Snufje...

voel me een paar jaar al eggt nutteloos..
voel me net alsof alles wat ik doe fout is of fout gaat..,. tis eg geen fijn gevoel.. af en toe voel ik me lekker maa dan iets later voel ik me alsof ik geen nut heb hier te zijn.. dat ik weg wil..
of dat ik dood wil..

Waarom leef ik wij allemaal????
Wat heeft het allemaal voor zin je word alleen maar ouder en je gaat toch wel dood. Dus waarom zal je leven heeft toch helemaal geen nut je gaat toch dood wat een voorruit zicht.
Het leven is toch gewoon een sleur elke dag maar weer hetzelfde.
Stel dat je wel gelukkig bent er komt toch een keer een einde aan dus wat heeft het dan allemaal voor zin??

Het is gewoon hoe ik het leven zie totaal nutteloos het heeft geen enkele zin


Zelfmoord?? ik weet het niet denk er wel eens over

Ik heb vandaag zelfmoord proberen te plegen. En vanavond in mijn diploma uitrijking, waar ik niet naartoe ga/wil.
Ik heb mijn pols doorgesneden en heel veel bloed verloren. Ik dacht echt dat ik dood zou gaan. Mijn hand werd paars en ijskoud. Ik voelde me heel licht in me hoofd.
Ik heb geen idee waarom het niet is gelukt.
I'm so confused.
Ik wil helemaal niet dood, I just wanna be happy. Maar dat lukt niet.
Ik heb het niemand verteld, als mijn moeder erachter komt, dan verteld zee het de hele familie. En dan gaat iedereen mij haten, omdat zelfmoord een grote zonde is...
I feel so bad, and all I wanna do is cry...

ik zal beginnen dat ik onlangs een serieuse poging heb ondernomen door 500 antideprissiva in te nemen...ze hebben 5 dagen nodig gehad om me daar uit te halen, en ben zeer boos geworden daarom...het was me 2 de poging, maar ik lijk wel immuun voor medicatie, en nu zoek ik een weg om me voor altijd in te laten slapen..ik zal een tekst laten lezen wat op mijn pc staat voor als ik er niet meer ben...komt mijn rottige leefbestaan.....17:50 26-4-2007:dag schat ik ben vandaag maar begonnen met van alles en nog wat op te schrijven want zoals ze zeggen...is er iets schrijf het van je af en ja er is nogal iets om te schrijven ja....ook over mijn en jou en ons leven...eens en dat zal zijn als ik er echt klaar voor ben en wat niet lang meer duurd, (ik weet zeker dit jaar nog)....lees je dit....ik doe dit natuurlijk met een reden dat zal je wel begrijpen..ik ben....mishandeld vroeger...heb vast gezeten...ben een paar keer gestoken...ben boeffie verloren.....ben me moeder verloren....maar dit alles is niets vergeleken door 1 zinnetje van jou laatst...toen ik op de brancaar lag en ik serieus me van het leven wou beroven, want ik had nooit verwacht dat ik dat zou overleven, wat blijkt uit het feit dat ze 5 dagen met me bezig zijn geweest...jou zinnetje toen....ach dat is aandacht vragen overschaduwt al me pijn van wat ik heb mee gemaakt in me leven....wat ook gelijk me dood vonnis zal zijn...medicijnen lukt het niet mee, maar ik weet nu de ultieme weg om van deze klote wereld te verdwijnen.....ik zal xtc of iets anders wat dodelijk is gaan kopen wat ik zal in nemen met opgespaarde medicijnen en sterke drank...en nee het gaat me lukken want er komt op geen enkele manier een waarschuwing vooraf....dus ik vermoed dat het wel een paar dagen zal duren dat iemand me vind dit keer...wow zeg ik ben net een uurtje bezig met typen en bestel net al 50 pillen op me msn, dus het gaat makkelijker als dat ik dacht...en nog sorry dat het gisteren langer duurde je ramen lappen zoals ik had beloofd, maar ik zal me uitermate goed gedragen nu tot dat je dit leest...14:46 27-4-2007...het is vandaag vrijdag...ik heb je verleden zaterdag gezien...hing een lamp voor je op en we hebben gegeten..en bar zijn band geplakt....woensdag ben ik bij je geweest om de ramen te lapen...dus als je dit uit rekend zien we elkaar even maar 2 keer in de week....en dan moet ik nog op me woorden passen want voor ik het(zonder erg) iets verkeerds zeg gelijk te horen...begint het weer...ik durf niet eens te bellen voor een bak koffie,want dan voel ik me al opdringerig.....ik was 2 april even 5 dagen in een voor mij mooie wereld waarom? omdat eindelijk ik niet constant hoefde na te denken aan de vrouw waar ik zielsveel van hou, voor even uit me hoofd weg was...niet uit me hart maar alleen even uit me gedachten, daarom verlang ik er naar om weer terug te keren naar dat wereldje!!!...hadden wij geen afspraak gemaakt dat je me heel af en toe zou bellen voor een bakkie? pfff hoe lang is dat geleden, en hoe vaak is het gebeurd dat je me hebt gebeld? nog geen 1 keer terry....moeilijk he om even te bellen...maar daar hebben we het vaker over gehad, ik hoop dat je, als ik er niet meer ben bij elke slok koffie aan me zal denken...maar dat betwijvel ik....19.27:ik heb je maar gebeld voor een bakkie koffie en kreeg dat ook maar de sfeer was te snijden...ik hoorde alleen maar hoe gezellig je het hebt gehad en dat je je voor meer vrijwilligers werk hebt opgegeven..jij had me nooit gebeld en liet dat duidelijk blijken ik zal jou mailtje daar van toevoegen aan deze map...ook je woorden...ik ben erg veranderd dat klopt...ook zei je ik ga overal op af..jij bent terry niet meer je bent nu robbie geworden in zijn slechte dagen!!!...en al mijn comlimentjes over je uiterlijk reageer je niet op, dus daar zal ik maar mee stoppen...14:20 2-5-2007 : goh lieverd wat een heerlijke paar dagen ben ik met je samen geweest, ook op koninningen-dag vond ik het erg gezellig, maar aan de andere kant weet ik nu ook wat ik mis en daarom heb ik hulp gezocht op het internet, waar ik me heb aangemeld bij een groep, hulp bij zelfdoding....niet dat het me veel zal helpen, want ik voel me nog steeds of ik in een betonnen arena bevind zonder deuren....ik heb dan twee keuzes.....in het midden blijven staan en èèn zijn met me sombere gedachtes.....of met me hoofd tegen die muur aan rennen....en ik ontvlucht deze arena...ik blijf denken en voelen dat het nu toch echt wel snel gebeurd....ik wacht nog op me uitweg wat bestaat uit een dodelijke porty vergif wat ik al besteld heb...ik zal proberen te wachten tot na barry zijn verjaardag....22:16 5-5-2007....ik ben vandaag bij je geweest om boodschappen te doen nadat ik je vanaf woensdag niet heb gezien of wat heb laten horen van me....op de terug weg van boodschappen doen liep ik automatisch met je mee naar je deur...waar je zei....ow ga je mee....toen zei ik nog, nou dat klinkt enthousiast....ik gaf je nog complimentjes over je uiterlijk waar je op reageerde....met niets eigenlijk...ik weet nu tenminste dat ik zeer zeker geen "dierbare"achterlaat....tja waarschijnlijk iemand die ik nooit ontmoet heb die veel pijn zal hebben met me afscheid...maar ze weet al iets af van me plannen...ik probeer de laatste tijd net te doen of het goed met me gaat...maar voel nu alleen nog maar berusting in me hoofd omdat waar ik heen ga er geen problemen in me hoofd achter blijven...ik ga morgen bij je eten,en zal zorgen dat zo lang ik nog heb, geen complimentjes zal maken, want je stoord je er alleen maar aan...je ogen en je houding zeggen meer als er in je hoofd zit...ik kan je wat dat betreft zeer goed schat, en jij weet dat ik het weet, en het doet je totaal niets, ik hoop dat je daarmee leven kan schat, ik zou alles maar dan ook alles er voor over hebben gehad als je mee èèn sprankje hoop had gegeven....
11:25 10-6-2007...ik was gisteren bij je en ik vroeg aan je...op de schaal van 1 tot 10 welk cijfer geef je me dat het ooit nog goed komt tussen ons..jou antwoord was nul!...dan zal ik nu iets neer zetten waarbij je eerst moet denken voor je een antwoord geeft,al is dat voor jou moeilijk want dat heb jij nooit gekund...ik heb in het verleden een zeer grote fout gemaakt, omdat ik meer met andere mensen bezig was als met jou of barry, en ik draag daar nu de gevolgen van, want het doet pijn om dat te beseffen!...geef eens antwoord aan je eigen hoe veel uur praat JIJ per week met je zoon of met mij...eerst denken he...en hoe veel uur praat jij met je collega's en deb in de week met elkaar? vergelijk dat eens en je zal zien dat jij precies dezelfde fout maakt als ik deed!!!...ik hoop maar 1 ding en dat is dat ook jij in de toekomst daar last van zult krijgen als ik kreeg!!! maar dat zal wel niet want je bent vrij gevoelloos wat dat betreft...zet je mijn fotootje ook neer met kraaltjes om me heen...ik hoop van niet, want je bent het niet waard om te "rouwen"om mij...had je moeten doen toen ik nog leefde...ik sterf met jou woorden uit jou mond....laat hem maar gaan dat is aandacht trekken!!!!!! veel plezier....DIT IS VOOR ME EX DIE ME NA 33 JAAR IN DE STEEK HEEFT GELATEN....