Levensverhalen (pagina 1362)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil niet meer

ik wil niet meer..dit leven doet zo veel pijn...jaren lang strijdde ik tegen mijn ziekte ...steeds moe en op en nu weer dit...ik kan alleen maar verdriet en woede voelen...woede tegen mijn moeder die werkelijk alles fout heeft gedaan wat er maar kon om me een meeste walgelijke onveilige jeugd te geven...en dan altijd maar haar oogkleppen ophoud en doet alsof alles goed is...bang om in te zien dat ze zooo veel fouten heeft gemaakt...diepe wonden in mijn ziel...ik ben dat prachtige meid, met een leuke baan en veel aandacht, die geen intimiteit aankan, die aan alles twijfelt, die haar huis niet meer opruimd en het steeds maar camufleert, ik ben die jonge vrouw die haar hele leven zo onzeker is geweest dat ze nooit haar dromen heeft kunnen realiseren, ik ben die meid die nu dagen voor de tv hangt met drie maatlijden en pakken koek, ik ben die meid die schreeuwt om hulp maar niemand ziet en hoort het...valt toch wel mee jus, je hebt toch een fijn leven zeggen ze...ja heeel fijn, zo fijn dat ik niet meer verder wil! ik wil echt niet verder!
Datum:
01-07-2007
Naam:
jetta
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoordpoging door familie

Ik wilde zelfmoord plegen door mijn familie die ik intens haat. Ze martelen mij dagelijks, ik krijg net genoeg voedsel om in leven te blijven. Ik ben nu ontsnapt naar een speciale inrichting in Leeuwarden. Mijn familie heeft mij niet eens geprobeerd te zoeken. Dit laat toch maar eens zien, dat mijn familie niet liefdevol is. In de toekomst zal ik zeer zeker zelfmoord plegen... Tenzij ik vóór die tijd al van het leven ben beroofd door één iemand van mijn familie.
De vele zelfmoordpogingen zijn allemaal mislukt door het gebrek aan middelen. Ik heb mij proberen op te hangen, maar tevergeefs. Ik heb gezocht naar iets om me aan op te hangen maar daarin ben ik niet geslaagd. Ik heb dus meerdere riemen gepakt, gewone riemen om je broek omhoog te houden, en die heb ik aan elkaar geknoopt en aan de punt van de kastdeur gehangen. Het was niet hoog genoeg dus ik hield mijn benen omhoog zodat ik niet ondersteund werd. Maar, door ontzettende angst, pijn, en onbeschrijfelijke andere emoties/gevoelens, heb ik mijn benen weer op de grond geplaatst. Ik heb ook geprobeerd mijn polsen open te snijden. Ook hier, ontzettende angst en pijn. Ik had niet de kracht om door te zetten en daadwerkelijk mijn polsen door te snijden. Met een vuurwapen, zou ik het waarschijnljk al gedaan hebben. Maar, zoals ik al zei, heb ik het gebrek aan middelen, het gebrek aan een middel om mijn intenties te verwezenlijken, het gebrek aan doorzetten in de zin van daadwerkelijk zelfmoord plegen, het gebrek aan een vuurwapen, en te sterk het gevoel van een mooi leven in mijn achterhoofd. Ik wil mijn gevoelens met jullie delen en ik wil jullie verduidelijken dat jullie hulp als een prioriteit moeten gaan zien en dat hulp essentieel is. Persoonlijk, denk ik dat ik niet meer geholpen kan worden. Maar, jullie, jullie zijn anders en het zal jullie lukken! Het ga jullie goed, vaarwel, ik zie jullie in de hemel...
Datum:
01-07-2007
Naam:
Jan de Vriesmankan
Leeftijd:
43
Provincie:
Friesland

aaaah

ik snap dr niks meer van,ik wil dood niets is nog leuk in mn leven,ik ben lelijk en stom,dat zegt mn moeder ook,dss dan zal t wel zo zijn,en die kutmedicijnen helpen ook niks,morgen weer werken t liefst zou ik voor die tijd dood zijn,ik wil niet meer niks meer,ik wil alleen maar rust en stilte.laat me met rust iedereen,ga weg uit mn hoofd,ik wil dr een einde aanmaken,mag t??
Datum:
01-07-2007
Naam:
vleermuis
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

tjah....

Tjah wat zal ik zeggen?
ik heb alleen maar verdriet en pijn en me vriend die laat zich al niks van zich horen al 5 dage niej :( ik weet het gewoon niet meer ik krab steeds een brand wond open en hopen dat ut gaat bloeden en dat ik gewoon de volgende dag er niet meer ben. Ik ben volgende week jarig (jippie!!!) NOT!!! word dan alweer 21 en als het goed is komt me vriend dan ook denk ik hoop ik en ik weet het gewoon niet iedereen kijkt tochh door me heen en word toch steeds uit gesnauwd door andere mensen en dat ik het niet goed doe... Ik heb alleen maar slape loze nachten. Ik heb me vriend al gebelt, gesmst, gemailt maar helemaal niks.

Gistere ben ik boos weg gelopen bij me opa en oma en ging naar een sloterplas toe bij mij in de buurt en ik heb alleen maar zitten te huilen huilen huilen en nog eens huilen ik kon me tranen niet meer stoppen en ik wil er gewoon niet meer zijn op een gegeven moment haalde me ma om 11 uur op terwijl dat ik gewoon niet weg wou ook al had ik het erg koud en me vingers een beetje paars werd het boeide me geen ene reed want ik wil er gewoon niet meer zijn. maar niemand laat me gvd gaan :@!!!!
Datum:
01-07-2007
Naam:
SummerxGirl
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

radeloos

ik heb alles wat ik wil, krijg alles wat ik wil

maar ik mis 1 ding...

liefde, niemand die van je houdt.
iedereen roddelt over je, slechts omdat je anders bent.
kheb school verpest, niemand geeft om je.
geen meisje die naar je omkijkt.


wat moet ik nou?

zelfmoord? is dat nou de oplossing?
ik wil helemaal niet dood, ik leef niet voor niets, ik zie het toch niet zitten.
niemand om je bij uit te huilen, slechts een internetsite waar je je verhaal kwijt kunt.
Datum:
01-07-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

alles is kut

heej, ik wil hier even mijn verhaal kwijt. ik ben 15 jaar en ik wil niet meer verder alles zit tegen en ik word gepest. ik gebruik drugs hier tegen en dat werkt soms wel. het is nu allemaal weer om een meisje gezeik en ik ben gewoon klaar met me leven mensen die dit lezen die kunnen nu weten dat ik er niet meer ben ik weet dat ik mensen hier verdriet mee doe maar ik voel me beter hierbij. ik hoop dat me familie en vriendin dit kunnen accepteren. ik wil gewoon een normaal leven met geen gezeik maar dat is blijkbaar niet mogelijk

Groetjes,
Datum:
01-07-2007
Naam:
-
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Life sucks

Het leven is het niet waard!!!!!!!!!!!!
Datum:
01-07-2007
Naam:
-----
Leeftijd:
23
Provincie:
Drenthe

Rachid

nergens zin meer in..alles zit tegen...liefde?? nooit van gehoord...alles wat ik doe doe ik verkeerd...sjongejonge hoelang nog..ik wordt er gek van..maar zelfmoord zal ik wellicht nooit plegen dus zit vast
Datum:
30-06-2007
Naam:
Wateenkutzooi
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Haat...

Ik hed veel ruzie thuis en op school, en ook met mijn vriendinen. Het gaat dan meestal over kleine dingen maar ik voel me dan zo rot over de dingen die ik tegen hun gezegt hed, Dat ik mezelf dan begin te krassen en mijn vriendje waar ik 2 jaar mee samen was heeft het uitgemaakt, Ik kan egt niet leven met al die gedachten, Ik hed mijn ouders veel pijn gedaan... Maar dat krassen komt niet alleen door al die ruzie, maar ik ben een paar maanden geleden verkracht geworden en niemand wild het geloven, Zelfs mijn ouders zegge dat ik me aanstel, Soms denk ik gewoon dat ''Ze hedden mij toch niet nodig dus waarom ben ik hier dan nog?!'' Maar dan komt er een periode van rust, Niet lang maar ze is er toch! Ik ben het gewoon moe om telkens weer aan de kant gezet te worden door iedereen! Plz help me!
Datum:
30-06-2007
Naam:
Kathyy
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

beste mensen

beste mensen,

vaak bezoek ik deze site, terwijl ik op mn pc muziek zit te luisteren. welke muziek wil ik op mn uitvaart, wie zullen er aanwezig zijn, welke kaart wil, wat moet er op de kaart staan. Dit alles spookt door mn hoofd. Ik heb voormezelf al heel lang besloten dat ik wil stoppen met dit leven. Alleen wil ik het wel doen, door alles goed voor te bereiden zodat ik familie en partner gerust kan verlaten.

MIJn verhaal

GEboren in een klein plaatsje in friesland, zeer gelovige gemeentschap. Mn ouders zijn gescheiden toen ik 5 vijf en mn broertje drie. WE zijn door onze moeder groot gebracht. Mn moeder was altijd erg verdrietig en dronk veel. We wisten eigenlijk niet de reden. Tot ze ons vertelde toen ik 10 was dat ze lesbisch was, een hele schok voor de familie, niet zo zeer voor mij, het bleef toch wel mn moeder. ZE werd de jaren erop gelukkig en trouwde met een vrouw. Toen ik 18 was wist ik het zeker ik ben ook anders en bichte mn moeder op dat ik gay was. DIt viel helemaal verkeerd bij mn vader die altijd al moeite had met de keuze van zn exvrouw en nu ook zoon.

we moesten verder, maar ik raakte steeds dieper in een depressie. Ik werd ernstig ziek ze contrateerde een zware vorm van epelepsie bij mij. Lag erg vaak in het ziekenhuis, nu nog steeds. Ik slik erg veel medicatie, en voel me erg zwak.

Misschien is het wel zwak, maar iemand die ziek is, geen of weinig familie heeft. ERg ver van zn ouders woont, iemand die net verlaten is door zn geliefde. HEeft zo iemand een vrijbroef om uit het leven te stappen.

ik weet het gewoon niet, ik zou zo graag rust willen, niet meer ziek. Gewoon rust, kijkend vanaf een wolk hoe het gaat met mn ouders, mn broertje, mn familie en vrienden.

de keus blijft aan mij, dat weet ik. De keuze is gemaakt.

dit was mijn verhaal, ik hoop dat mensen ook uit dit verhaal iets kunnen halen en er iets meer kunnen doen. TOt slot een klein gedicht



Als ik morgen dood ga

Als ik morgen dood ga.
Huil dan niet om mij.
Herinner mij in vreugde.
Want het is zo snel voorbij.

In jouw leven is geen plaats.
Verdriet te hebben om wat is gegaan.
Herinner mij in vreugde.
Zoals ik voor je heb gestaan.

Zoals de woorden die ik sprak.
Haar toekomst wilde laten zien.
Herinner mij in vreugde.
Zoals ik je het liet zien.

Richt je op het heden.
Maar als je toch denken wilt aan mij.
Herinner mij in vreugde.
En heb geen verdriet om mij



lieve mensen vaarwel

greetz r uit a
Datum:
30-06-2007
Naam:
r
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.