Levensverhalen (pagina 1335)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Misschien dat iemand het leest.

Hoi,

Al vanaf mijn pubertijd ben ik ongelukkig en heb echt geprobeerd dit te veranderen. Toen ik het gevoel kreeg dat ik eruit kwam kreeg ik een vriendin, maar ze ging vreemd en stopte met me. Ik kreeg toen de eerste keer het gevoel dat het wel genoeg is zo.

Nu heb ik een poging gedaan, maar het mislukte. Ik probeerde weer een beetje te leven en kreeg een nieuwe vriendin. Ze heeft het erg moeilijk met me gehad en heeft daar anderhalf jaar last van gehad. Op het moment dat het wat beter met me ging en ik eindelijk het risico durfde te nemen om me open te stellen ging ze vreemd. Ik heb toch geprobeerd om het goed te krijgen en zo hebben we het nog een maandje geprobeerd goed te krijgen. Ze wil niet meer en nu zit ik weer in mijn oude probleem.

Ik heb geen zin meer om dit allemaal weer te moeten doorstaan en de persoon die tegen me zei dat het de moeite waard is om door te gaan en alle beloftes maakte dat het allemaal niet zo is als ik het zie, heeft het toch weer bevestigd.

Het is nu niet meer een kwestie of ik het ga doen, maar hoe ik het ga doen. Ik zoek al een tijdje naar de juiste manier, maar ik kan er niet achter komen. Ik wil dat mijn lichaam intact blijft en wil pijnloos dood. Misschien dat me iemand hier zou kunnen vertellen waar ik zou moeten zoeken.
Datum:
01-08-2007
Naam:
Robbert
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

hoe het bij mij ging...

hallo, ik ben een jongen van 16 en wil eigenlijk laten zien hoe je leven, ookal lijkt het zo slecht, toch 'normaal' kan worden.

als jongetje van 5 zag ik voor het eerst dat mijn vader mijn moeder sloeg. ik snapte het niet, en omdat ik niet beter wist liet ik het gaan; ik dacht dat het normaal was. dit is nog een paar keer voor mijn ogen gebeurd en daarna heeft mijn moeder ervoor gezorgd dat het nooit meer is gebeurd. later kregen ze steeds vaker ruzie, maar zonder geweld. toen ik 11 was vertelde mijn moeder dat mn vader sinds mijn geboorte alcoholist was, en dat het daardoor kwam. alles werd opeens duidelijk, de rare buien die hij had, waarom hij soms heel agressief kon worden etc. vorig jaar, toen ik 15 was, hoorde ik vanuit mijn bed allemaal lawaai uit de keuken. mijn vader was mn moeder weer aan het slaan. toen ik dat zag ging er een licht uit in mn hoofd, en heb ik mijn vader met een vaas op zijn hoofd geslagen. hij, dronken als hij was, stond op en begon mij te slaan. ik belandde in het ziekenhuis, maar heb hiervoor nooit de kindertelefoon gebeld. de volgende dag deed mn vader alsof er niks gebeurt was, en ik weet ook niet of hij zich dit nog kan herrinneren. mijn moeder heeft me verteld dat hij regelmatig vreemd ging, haar vrijwel elke week sloeg en dat ze alleen nog bij mijn vader in huis woonde voor ons, ik en mijn twee zusjes, omdat wij niet alleen bij hem in huis konden wonen. vanaf dit moment zag ik het niet meer zitten. omdat alles zo snel over me heen kwam had ik het niet op een rijtje en zocht ook ik mijn toevlucht bij drank. dit is een paar keer gebeurt en net optijd besefte ik me dat ik dezelfde kant op ging als mijn vader. toen heb ik zelfmoord geprobeert te plegen door mijn polsen open te snijden. mijn moeder was er optijd bij en heeft me hiervan kunnen 'redden'. ik ben daarna een paar keer bij een psychiater geweest maar dit hielp niet echt. wat uiteindelijk heeft geholpen is dat ik mn leven op een rijtje kreeg, mijn problemen aan durfte en vrolijk begon te denken. nu ben ik gewoon vrolijk, ik heb genoeg vrienden en vriendinnen waarvan ik weet dat ze allemaal om mij geven.

ik weet niet of er een God bestaat, maar weet zeker dat er zoiets is, en deze wil ik ook meer dan bedanken dat hij mij weer op het juiste spoor heeft weten te brengen.

ik hoop dat mijn verhaal een soort inspiratie kan zijn voor anderen met ook dit soort problemen.


Peter
Datum:
01-08-2007
Naam:
Peter
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Ben het zo beu!

Pff ik weet niet meer wat ik m0et d0en!..
Heel mijn leven staat op zn kop!.
Alles maar dan ook alles is kut..
Ik wil t zo niet meer, maar weet niet wat er moet / kan veranderen!..
heb al zovaak aan zelfmoord gedacht, maar ik durf het niet, omdat ik dan mensen waar ik veel om geef hier met verdriet achter moet laten, maar elke dag leef ik met pijn in mijn hart verder.. en ik wil het zo niet meer, Ik word er helemaal gek van.. Mensen die me erbij helpen zijn erzat, maar wat kan ik toch met hun gepraat.. helemaal niets! Er zijn nog zoveel dingen die ik mee wil maken,
Maar toch denk ik dat ik in korte tijd, een moeilijke keuze moet maken. Zo wil ik echt niet meer verder leven. ALLES STAAT OP ZIJN KOP!
Datum:
01-08-2007
Naam:
LSSL
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

me,pa

volgende week presies tien jaar geleden heefd me trots me voorbeeld me pa er op tragiese wijze een eind aangemaakt hij heefd gevochten geprobeerd alles in goede banen te leiden maar tervergeefs zijn energy was op hij richte zich vervolgens op god waar hij zijn geest heefd achter gelaten en ik moest verder ik moest er mee leven wat ondragelijk leek! na 4 jr opgenomen te hebben gezeten op de ggz een piriode van drugs en 2 pogingen om herenigd te mogen worden met hen om dat gemis op te vangen moest ik verder waar ik het nog altijd moeilijk mee heb wil hulp om het een plek te kunnen geven zonder me nog altijd aftevragen waarom daar krijg ik me antwoorden nooit op ik heb een o d insulline genomen maar mensen lieten me niet gaan!o d cocaine genomen met pcp maar ook waren mensen om me heen die me niet zo maar lieten vertrekken naar boven begreep ik niet voelde me niet begrepen wilde verlost worden van dit enormme pijn en leed die ik leed heb toen een tijd op een gesloten afdeling moeten verblijfen zonder vrijheid met veel medecatie een lopende lijk was ik toen nu bijna 10 jr na daum komt het weer zo verschrikelijk dichtbij en maakt mij bang twijvelnu wat te doen mensen help me niet de fout te maaken die die ouwe van me wel deed in een opwelling help me te kunnen genieten van me dochters
Datum:
31-07-2007
Naam:
vin
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

Bye cruel world

Tis over, de maat is vol, de enige die nog om mij gaf... En mij liefhad heeft me ook verlaten. Nu heb ik momenteel niemand meer... Geen vrienden, geen liefde, geen ouders... Ik sta alleen op deze grote zware wereld. Zonder geld... Zonder iets... Het is genoeg. Vaarwel!
Datum:
31-07-2007
Naam:
UnknownZiel
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Wanhoop

Ik ben echt wanhopig. Ik loop al enkele jaren bij een psycholoog maar ik zak alleen maar verder weg in mijn verdriet en mijn angsten. En ik weet gewoon niet wat ik er verder nog aan kan doen. Ik ben zo wanhopig. Er is blijkbaar echt niemand die mij kan helpen en er is niemand die mij echt serieus neemt. Niemand luistert eens echt naar mij en niemand begrijpt de ernst. En dat terwijl ik zoveel pijn heb en zoveel verdriet.
Datum:
31-07-2007
Naam:
Jody
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

reactie op meisje uit spanje

Ongelofelijk maar wat jij schrijft over je ouders, zo zijn de mijne ook min of meer.
Ouders gescheiden
Vader alcoholist,
Moeder heeft borderline
Stiefvader PTSS
Heb in een pleeggezin gezeten ging helemaal niet, daarna bij mijn tantes die niet eens mijn echte tantes zijn ging ook briljant.

Ik had net weer een wil om zelfmoord te plegen maar mijn verstand en doorzettingsvermogen houden me tegen.
En als je wilt, meisje uit spanje dan wil ik best met jou praten. Je vraagt naar hulp en ik weet niet of ik die kan geven maar ik herken zoveel terug dat als je wilt ik met je wil praten.
Datum:
31-07-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Alles verloren

Het enige wat ik kwijt wil is: mijn kinderen zijn bij hun vader gaan wonen, mijn moeder en tevens mijn vriendin is overleden door een hersenbloeding, mijn zus borderline patiënt moest ook nog kanker krijgen. Zij is 12 april van mij weggegaan.............en nu heb ik niets meer............ waar ik voor mag zorgen... die ik mijn liefde mag geven.......
Datum:
31-07-2007
Naam:
Mina
Leeftijd:
39
Provincie:
Drenthe

ik ben een aardig onzekere jongen die gek is gemaakt door zijn o

hoi iedereen ik ben nu een jongen van 19 jaar die heel wat narigheid in zijn leven heeft meegemaakt nu ik oud ben kijkt helemaal niemand meer naar mij om.
ik zal je vertellen hoe het allemaal begon
vroeger toen ik geboren was waren mijn ouders altijd aan het ruzie maken ik stond er tussen in en ze weten niet wat dat mij heeft aangedaan .
mijn vader is een junk en die rookt de heledag wiet en toen ik klein was ging ik daar om de 14 dagen heen in het weekend
mijn vader was heel makkelijk ik mocht alles en hij werd nooit boos dat leek toen heel leuk .
mijn moeder weet niet hoe je grenzen moet leggen ze heeft me vanaf begins afaan heel schattig opgevoed maar ik had wel altijd ruzie met haar op school werd ik dagelijks gek gepest , mensen kregen hekel aan mij en er was niemand die om mij gaf alleen maar mensen die zelf ook problemen hadden , ik haat dit om te schrijven maar ik moet het kwijt mischien denk je die gozer kan niet schrijven en zinnen maken zoals ze moeten nou daar is ook een reden voor ik ben gek gemaakt toen ik naar de middelbare school ging was ik heel macho maar tegelijkertijd ook heel zwak ik kon met niemand gewoon praten daardoor ben ik zelf ook wiet gaan gebruiken ik ging elke keer in de pauze wiet roken met verkeerde mensen waardoor ik helemaal verpest werd
mijn moeder weet niet hoe ze me moet opvoeden ik leef heel arm en mij werd de verkeerde dingen aangeleert . bijvoorbeeld mij doen geloven dat ik iets niet kan terwijl je alles kan bereiken in het leven als je maar wilt . en dat is mij niet aangeleert ik ben er nu achtergekomen maar nu is het te laat mijn moeder wist geen raad en stuurde mij naar allerij rare instanties waardoor ik nog meer het gevoel kreeg dat ik niet in orde was.
ik haat dit om te zeggen maar mijn moeder leerde mij niet de dingen die ik hoor te weten om gelukkig te worden en succesvol
mijn vader heb ik een hekel aan want hij maakte mijn leven nog erger terwijl ik het toen niet door had hij ging samen met mij naar allerlij gekkehuizen en zei tegen mij dat ik een tovenaar was en dat soort rare gedoe hij ging met andere rare mensen om die ik elke dag zag en ik dacht dat hun normaal waren ik wist niet beter. bijvoorbeeld mensen die met hekserij en rare geloven bezig waren.
mijn vader leeft in een heel klein huisje met allemaal spullen van het grofvuil hij leerde mij nooit met geld om te gaan of hoe je een echt man moet zijn .hij wist het zelf niet eens.
mijn leven bestaat allemaal uit missende puzzelstukjes ik weet niet meer wie ik moet geloven en ik weet geen raad meer ik heb dit probleem al vanaf mijn geboorte en het lijkt steeds erger te worden ik zie anderen mensen die ik ken van vroeger heel succesvol worden en gezinnen stichten en diploma's halen en ik zit maar zonder het maakt mij gek.
Datum:
31-07-2007
Naam:
Pim
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Gemis van me hond

Elke dag als ik s'morgens opsta en beneden kwam stond mij enige echte vriend daar kwispellend met zijn staart te wachten op een aai over zij kop sinds 3 jaar trug, toen kreeg ik plots te horen dat hij kanker had en nog een paar dingen meer dus naar de dieren arts gegaan die zei : je moet hem wel laten inslapen anders vind je hem morgen dood in de woonkamer. dus tog maar voor mijn vriendje gekozen om vredig heen te gaan t beestje is in me armen gestorven k mis hem elke dag IK WIL NIET MEER LEVEN T ENIGE WAT IK WIL IS BIJ HEM ZIJN hij was als een broer voor me een broer die k nooit gehad heb ..... Me lijf is er wel me geest is er niet me Hart zit vol vol van verdriet om jou t is simpel omdat ik van je hou Mijn leven is nix meer waard dus denk ik er aan om er uit te stappen
Datum:
31-07-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.