Levensverhalen (pagina 1325)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Wrm?

Myn Leven Haat My en Ik Haat Het Leven
Iedere dag een beetje meer zonder zeveren ik wil al lang dood mijn wens om te sterven is zo groot door alles wat er gebeurt is mijn opa overleed,mijn pap werdt zwaar ziek,mijn moeder dronk,en mijn moeder heeft reuma op de ogen waardoor ze stilaan blind wordt
dit jaar had ik een supr klas andere jaren was het gwn klote
altijd trok ik me gwn op aan de sfeer en de mensen in mijn klas
ik had de avond voor mhn poging een supr tof slaapfeestj maar sanderendaags kreeg ik ruzie met mhn abf op msn
dat was voor mij toen de druppel ik was op lichaamlijk en geestelijk niemand kon in mijn lichaam komen ik vertrouwde niemand niet meer ik zag op de opendeurdag alle lachende gezichten vriendelijke groetjes en zoveel meer voorbij flitsen maar toch nam ik die pillen kwam de ambulance en dacht iedereen dat ik een hartaanval met een epileptische aanval had gedaan een klasgenoot stond naast me en zag alles gebeuren ze stond naast me niemand wist wat er was maar diep in haar wist ze het wel ze had samen met nog iemand die pillen zien staan bij mijn thuis maar ze konden niets doen ik heb in coma gelegen ben eruit gesukkeld op het moment dat de ambulance kwam ik heb gezegt dat ik niks wou geen hulp niks ik heb zelfs een lkr geslagen en aan de kant geduwt ik was op ik kende gelukkig de verpleger heel goed vn de ambulance hij had me gwn kunnen overtuigen om met hem mee naar de spoed te gaan in volle vaart reden we naar het algemene ziekenhuis maar onderweg raakte ik nog steeds meer in een soort coma maar er was telkens door hem het te vertellen dat ik er stilletjes uitkwam tot ik vroeg zijn we er bijna omdat de ambulance ook soms trager moest rijden dacht ik dat maar het was niet waar we waren net in de stad geariveerd en moesten ng een goede 5 km tot het ziekenhuis toen moest de ambulance stoppen omdat ik weer in een coma viel en daarnaa heb k 8 dagen op pediatrie,spoed en intensieve doorgebracht intensieve en spoed was niet zo lang pediatrie was een goede week en daarna ben ik voor 9 weken in een psychiatrisch jeugdziekenhuis opgenomen maar nu een paar maanden na de opname gaat het weer steeds slechter met me
Datum:
13-08-2007
Naam:
Sanne
Leeftijd:
15
Provincie:
België

sterk zijn

Hey,

ik zelf had echt een kut tijd meegemaakt op school. Elke dag gepest omdat ik blank was en dat ik dik was en dat ik bril droeg en dat ik puisten had en nog kort was ook.
nooit een vriendin gehad (nog steeds niet)

thuis ging het ook niet goed (nog steeds niet).
me vader doet fucking koud tegen me. al jaren....
me moeder is wel lief vind ik.
me moeder en vader haten elkaar en blijven bijelkaar om ons.....(ik en me broertje) thuis voelt koud aan. met me familie gaat ook niet goed.
op een dag toen ik rond de 12 was, dacht ik eraan wat ik fout deed in het leven??

weetje wat ik fout deed? ik was ondankbaar voor wat ik had! ik moet blij zijn met wat ik heb.
niet iedereen kan alles hebben. een leven zonder problemen bestaat NIET. sommige hebben grotere problemen dan andere. was een tijdje dat ik ook graag fucking dood zou willen zijn.
als je iets wilt bereiken moet je ervoor vechten. en altijd sterk zijn. nooit je angst of verdriet aan andere tonen, want als je dat wel doet gaan ze zout erop gooien ;)

ik begong te sporten en keihard ook, ik ben inmiddels wat langer geworden en heb een toplichaam. ik doe aan bodybuilding.
me leven ziet er wel beter uit nu. ben blij dat ik nog leef. dit is zo een mooi leven. ben zo blij dat ik verdrietig kan zijn, blij kan zijn, kwaad kan zijn enz...
zo voel je dat je leeft.

denk goed na voordat je zelfmoord pleegt!
nadat je dat hebt gedaan is het letterlijk over. je zal nooit meer wat van de wereld meemaken of zien. je bent voor altijd wegg in de duisternis. je bent gewoon weg......

dus ik begrijp niet dat je je daarop beter kan voelen :).
want je bestaat gewoon niet meer. en ik vind zelfmoord best wel asociaal. denk er dus niet aan. nooit opgeven, het lukt je wel, mij is het ook gelukt. ik heb ervoor gevochten

het is erg dat jongeren zelfmoord plegen, ze kunnen nog zoveel genieten van het leven. ik vind ook dat het best wel gevaarlijk is om de dood te verheerlijken.
anderen kunnen slecht beinvloed worden
Datum:
13-08-2007
Naam:
een zeker persoon
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Gescheiden

Mijn ouders zijn gescheiden. Niet dat dat de ergste reden is ofzo. maar het is gewoon zo dat ik nu niemand meer vertrouw zelfs mijn beste vriendin niet die mijn vriendje af wilde pakken. OP school gaat het voor geen meter. Ik ga van vwo 2 naar havo2.. waarschijnlijk laten veel vriendinnen me zitten en inde liefde lukt het voor geen meter. Ik Heb mezelf al vaak gesneden maar kan nooit zover komen dat ik echt doorsnijd. Ik kan het niet maar ergens wil ik het wel graag. Zodat iedereen van me af is. dat ik niemand meer inde weg loop.
Datum:
13-08-2007
Naam:
Lotte
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

hoi ik ben rob ik ben nu al 2 jaar aan het werk de eerst jaar was het gezelig maar nou is het ....,,,,,,,
elke keer als ik aan het werk ben doe ik mijn best maar mijn colega,s vinden dat niet genoeg ik moet steeds hard werken maar dat heb ik een paar keer gedaan maar dan maak ik fouten en gaan ze zeuren en dat doen ze alle dagen weer ik ben nu achteruit gegaan heb ik in de gaten ik ben gestresst ik heb bijna een beroete gekregen
ik kan daar echt niet blijven werken maar elke dag zit ik steeds aan mijn werk te denken ik moet echt ander werk hebben ander gaat het hel slecht met mij
ik ben al op zoek maar iedereen waar ik komt zecht nee sorry we kunnen niemand meer gebruiken
als ik whiskey drinkt dan voel ik me een stuk beter en ik gebruikt ook pilentjes maar dat is ook geen oplosing ik wil met wat mensen praten die dit ook hebben
Datum:
13-08-2007
Naam:
rob
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

teveel gezeik

hallo ,
ik heb al een paar keer geprobeerd om zelfmoord te plegen ! (door proberen myn polsen door te snijden) dat was voorig jaar. ik eigelijk daarna nergens meer last van totdat me broer een vriendin heeft ! ik heb t gevoel alsof dat zij myn plaats inpikt .
maar ik had toen met haar gepraat en toen was het g0ed tussen ons en we koneden het g0ed met elkaar vinden !
toen heb ik haar in vertrouwe verteld dat ik door al dat gezijk geblowd had ! een dag daarna vroeg myn moeder of ik geblowd had !! toen zij k nee , en ben meteen naar de vriendin van mijn broer gegaan en gevraagt ! en toen zij ze ik heb t voor je eigenbest wil gezegt!!
nou,, toen was k helemaal over de zijk!!
en ik heb ook altijd ruzie met myn broer !
op school gaat t slegt, en heb nu met veel mensen ruzie door die vriendin van myn broer!! het liefst zou ik nu gewoon van de aarbol willen verdwijnen !

wat moet k doen ?

groetjes Xx.
Datum:
13-08-2007
Naam:
l
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Ik vecht al 7 jaar

Ik wilde nooit een vriend omdat mijn ouders dat niet toe laten. Ik word namelijk uitgehuwelijkt. Toen ik 12 was kreeg ik mijn eerste vriendje. mijn moeder had me betrapt. En op mijn 15e kreeg ik weer een nieuwe vriend, die heeft me zelf ontmaagd. het is een schande voor de familie als ze er achter komen dat ik al ontmaagd ben. Maar dat boeit mij niks. Na bijna 3 jaar iets met die jonge te hebbe gehad heb ik het uit eindelijk met hem uitgemaakt. Ik besfte dat ik alleen maar bij hem was omdat ik niet alleen wilde zijn als mijn ouders weer iets zeiden over mijn vriend werd ik altijd zo boos. Ik pakte dan een mes en zette dan zijn naam of geboorte datum op mijn lichaam. Ik dacht ook heel vaak dat ik er een eind aan wou maken. dan was ik teminste van al dat gezeik af.

Maar ik ben blij dat ik nu nog leef. Ik heb nu een hele lieve vriend. Ik ga naar school doe een mbo opleiding en ik leer elk jaar weer tientallen mensen kennen met stage.

Wat ik met dit verhaal wil zeggen is...... Ik vecht heel erg voor mijn toekomst. ik ben er nog niet. En ik heb heel vaak in donkere hoekjes gezeten. Dus ik snap echt hoe jullie je voelen. Maar dat moet je juist sterk maken. elke keer als je de dood overwint dan maakt dat je sterker.
Jullie zijn nog zo jong. een heel leven kijkt je tegemoet. Ben je niet benieuwd naar wat voor leuke mensen je nog kan ontmoeten en wat je later gaat worden. en hoe je kinderen er uit gaat zien. Ik weet dat jullie erg onzeker zijn. zo heb ik me ook gevoeld. Misschien is het goed om een vriendje of een vriendinnetje te zoeken waar je iets leuks mee wil beginnen. Kijk bv op een chat site. op chatten.nl ik heb daar mijn vriendje gevonden. ik ben in middels zo gelukkig als wat. behalve mijn ouders dan. En ik ga zelfs binne kort uit huis. Omdt ik denk dat het dan nog beter met me zal gaan.

Echt jongens en meiden.... dood gaan kan je altijd nog. maar dan moet je toch echt wel een keer alles hebben mee gemaakt. anders kan je geen oordeel geven over je leven. je mag geen snelle conclusies trekken. Je leven kan nog beter worden. je moet er gewoon in geloven... En ik geloof in me zelf en ik geloof dat jullie het ook kunnen.

liefs ikke
Datum:
13-08-2007
Naam:
Ikke
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

wat heeft het voor zin ?

K bn al bijna 2 jaar heel erg down , depri
Ik Lees Vaak op Sites dat Praaten help maar wat als er niemand is die me begrijpt? Men Ouders Intereseert het niet , ik wil het ook niet tegen hun zeggen
K heb het geprobeerd tegen een vriendin te zeggen hoe k me voel maar ze zeggen even das erg enzo en dn gaan ze gwn trg verder over jongens zevere ofzo !
Ik Krop alles zo op ! Ik wil gwn alles Vn me Af huilen maar het gaat gwn niet..
Ik snij mezelf ook .. bn nu gestopt maar het was het enige waarmee k de pijn even vergat..
Ik denk soms wrm k hier eigelijk ng bn op deze fucking wereld ! Ik ga Graag Slapen , mij eigen wereld mijn droom wereld waar alles eens voor een keer goed gaat , geen problemen maar als k wakker wordt bn k zoo kwaad en verdrietig dat het maar gwn een droom en dn dat ie nooit zal uitkomen !
Ik Wil Gewoon iemand die me bergijpt , waarmee k kan praatten
de laaste tijd denk k heel erg na over zelfmoord , ik stond zelf eens op het punt om mn polsen over te snijden ...
Ik weet dat sommige nu wel denke vn dat k een aansteller bn mja help aub ..
Datum:
13-08-2007
Naam:
dyingInside
Leeftijd:
14
Provincie:
België

ik weet het niet...

ik wort langzaam steeds verotter.
ik weet niet warom, ik voel me gewoon kut.
ik slaap minder, heb nergens meer zin in.
en denk ik steeds warom nog verder.
ik heb wel vriende enzo...
maar ik wort er niet blijer van ik kan niet meer lache.
Datum:
13-08-2007
Naam:
gum
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

geen raad meer

het is allemaal een driekwart jaar geleden begonnen toen de intresse in het leven weg begon te vallen ondanks dat ik vrienden heb en lieve ouders begon ik me steeds meer alleen te voelen had nergens meer zin in dat gevoel heb ik nog steeds het is niet minder geworden dit gevoel draag ik al lang bij me me dat ik me slechter ging voelen begon ook alles tegen te zitten verloor me baan bouwde schulden op geen werk het kan me allemaal gestolen worden ik werk nu weer maar voel me nog steeds kut de dood voelt gewoon als een verlossing een uitnodiging om te verdwijnen uit deze kut wereld waar alles moet en niets mag ik vind het leven niks aan voor mij gevoel heeft het me niets te bieden vraag me echt af wat doe ik hier tog ik ben hier niet gelukkig ik heb altijd gezegt mensen die de hand aanzich zelf slaan zijn zwak nu denk ik niet meer zo en begrijp goed waarom mensen dat doen ik heb er aan zitten denken echt denken om het ook te doen maar hoe of moet ik hulp zoeken wat moet ik doen weet het niet meer als ik hier niet snel uit komt weet ik niet wat de gevolgen zijn
Datum:
13-08-2007
Naam:
dennis
Leeftijd:
28
Provincie:
Utrecht

...

zo hier is het dus de bedoeling om mijn verhaal op te schrijven, nou ik zal mijn best doen..
t begon allemaal in de eerste, ik werd echt super erg gepest en buitengesloten en k was ook best mollig. de kinderen uit mijn klas gaven me bijnamen en lachte me altijd uit dus toen was ik het echt helemaal beu toen ik thuis kwam heb ik geprobeerd ommijn polsen door te snijden. helaas kwam mijn moeder net mijn kamer binnen en zag wat ik aan het doen was..ze begon gelijk te huilen en wist echt niet wat ze moest zeggen.
toen ik even later beneden kwam waren me ouders echt super boos op me en ik mocht het tegen niemand zeggen.
toen ik 2 jaar later weer last kreeg van depresieve gevoelens heb ik het met alle moet tegen mijn moeder verteld en ik vroeg of ze met me naar de dokter wou omdat hij misschien iemand voor me kon zoeken die me kon helpen. in die laaste 2 jaar heb ik nog een aantal pogingen gedaan waar mijn ouders niks van af wisten, ik heb mezelf proberen op te hangen (2x) en ik heb zelfs naar pillen gezocht in huis, maar ik kon niks vinden..zo zat ik echt dagenlang te huilen en te huilen op mijn kamer. op school ging het echt niet beter, en niemand die het wat interesseerde ook werd ik nog steeds super erg buitengesloten en ik mocht nooit ergens mee naar toe..dus vriendinnen had ik ook niet maarja die heb ik eigenlijk nooit gehad.. toen mijn moeder eindelijk een afspraak had gemaakt moest ik alles vertellen van de dokter en dat terwijl mijn moeder erbij was. de dokter maakte een afspraak voor ons bij een soort van pshygoloog en zei dat ik op het randje stond om een depressie te krijgen..toen we een paar dagen later bij die meneer zaten moest ik weer alles vertellen en hij wou me wel naar een groeptherapie sturen..dit vond ik opzich wel een goed idee want het idee in mijn hoofd van dat ik heel de dag dood wou moest weg..omdat ik gewoon te laf was en ben om mezelf van kant te maken. eenmaal in de auto zei mijn moeder dat ik nergen heen ging en dat ze zich gewoon zuper erg voor me schaamde..dit maakte me erg verdietig ik bedoel HALLLOOO ik ben je dochter en ik wil hulp maar mijn ouders vonden dat ik het maar zelf moest oplossen.. en nu zit het nog steeds in mijn hoofd (die gedachten) het gaat maar niet weg en soms is het erger dan als ik me niet zo depri voel...ik heb er nooit hulp voor gehad en dat vind ik echt heel jammer..nu blijft het me mijn leven lang achtervolgen....
Datum:
13-08-2007
Naam:
mo
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.