Levensverhalen (pagina 1327)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

té veel..

ik ben weer hervallen in Anorexia Nervosa..de eerste keer was ik 6..
Ik heb geen reden meer om te leven..
mijn vrienden zeggen zelfs dat ze met me meegaan in de dood..
en mijn enige grote liefde, is ver weg..
en het wordt elke keer moeilijker..
ik zit al een week te huilen op mijn kamer, en als ik buiten mn kamer ga.. krijg ik nog commentaar van mijn ouders!
ze snappen het niet.. niemand snapt het!
soms gaat het beter.. maar elke keer komt de depressiviteit terug.. elke keer wordt het me terug teveel!
Deze keer ga ik er écht aan onderdoor..
ik kan het niet meer aan..
Datum:
11-08-2007
Naam:
R.I.P.
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Schrijfsel

Zucht, ik zie het allemaal niet zo meer zitten, een van mijn beste vriendinnen heeft een relatie met een goeie vriend en hoewel ik het enigzins zag aankomen hebben ze meer dan 3 maand hypocriet gelogen en verwegen dat ze een relatie hadden. Als ik dan polste wimpelden ze me beiden gewoon af, alsof ik een paranoia psycho met zieke gedachten was. Zelf had ik ook gevoelens voor het meisje in kwestie, die verdwenen wel naarmate ik doorhad hoe doortrapt ze met haar 'vrienden' hun voeten speelde. Ik ben het beu constant belogen te worden door mensen die ik denk dat vrienden zijn... Ik kan s'nachts niet slapen en ik ril er helemaal van, voor de rest gaat mijn leven nog redelijk goed, mijn studies vlotten en ik heb nog een paar vrienden bij wie ik enigzins mezelf kan zijn. Ik vraag me gewoon af wat het beste is, alle contact met deze twee verbreken, negeren. Zucht volgend jaar ga ik die mensen dagelijks zien en ik denk niet dat ik dat aankan, ik word er gek van, had er een pistool in huis geweest was ik er waarschijnlijk al niet meer. Ik krijg de gedachte gewoon niet weg uit mijn hoofd, hun manipulatieve scherpe stemmen klinken elke seconde door mijn hoofd.. Bedrogen en belogen worden door je beste vrienden, ik kan er alvast niet mee leven...
Datum:
11-08-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Drenthe

ben het beu !!!

ben het leven kotsbeu,denk al een paar weken aan zelfmoord ,zodat ik dan eindelijk de nodige rust zal hebben in men hoofd,kan aan niets anders meer denken ,eerst men man die mij bedroog ,heb reeds aantal jaren een vriend en die heeft me veel pijn gedaan ,allemaal door die stomme chatrooms ,kan het hem niet vergeven !!zelfs de gedachte aan men kleinkinderen maken me niet meer blij ,daarom denk ik dat het beter is voor mij om eruit te stappen ,eindelijk rust !!!!
Datum:
11-08-2007
Naam:
fabbie
Leeftijd:
45
Provincie:
België

zelfmoord

ik heb 9 jaar lang bij men stiefmoeder gewoond en had wel bijna elke dag ruzzie met haar en ik heb heel vaak neigningen gehad op zelfmoord te plegen heb me al heel vaak pijn gedaan heb me zelf gesneden met een scheermesje
maar had ook een keer een mes op men pols want kont het leven niet meer aan
groetjes van een anoniem
Datum:
11-08-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Gewoon iets doms ...

Ik ben heel erg verliefd op 1 jongen en de beste vriend van die jongen, zie ik als mijn broer. Ik deel echt alles met hem, ook met de jongen waar ik op ben. Lang geleden was er een hele mooie reis voor ons gepland, door mijn vader. (met nog een vriendin) Maar door een klein ruzieetje, had de vader van jongen waarop ik ben, het geannuleerd. Dus mijn vader dacht, die gaan niet mee. En dus de beste vriend van de jongen waar ik op ben, wou dan ook niet mee. Logisch. Dus de plaatsen waren geannuleerd voor de twee jongens. Ik dacht dat mijn wereld ging instorten, want ik hield zoveel van ze. De reden dat mijn wereld ging instorten, is dat ik volgend jaar naar een andere school ga en ik ze nooit meer zal zien. Het zal nooit meer hetzelfde zijn. Een paar dagen geleden, had ik het uitgepraat met de jongen waar ik op ben, en later die dag had de vader een mail gestuurd waarop bevestigd werd dat hij meegaat (en dus ook de beste vriend.) Goed, ik was dolgelukkig en alles ging weer z'n normale gangetje. Tot op vandaag, mijn vader had niks ontvangen van de vader van de jongen waar ik op ben, en hij zei dat het hun eigen schuld was, want bij die annulatie had mijn vader veel geld verloren. Vandaag, was ik op bezoek bij de 2 jongens. Het was heerlijk. We hadden veel gepraat en ons doodgelachen. Op dat moment knapte er iets in mij, ''dit zal nooit meer gebeuren.'' Al die prachtige momenten die ik met mijn beste vriendin heb beleefd, zouden voor eeuwig verdwijnen. Die reis, zou een prachtige afscheidsfeest kunnen zijn. En dan zou ik me niet zo rot voelen.
Maar goed, vandaag ik was op bezoek bij de 2 jongens. En we praatten en praatten en praatten maar, op een gegeven moment zei ik, ''nu moet ik toch wel gaan hoor!'' En die 2 zeiden meteen, ''nee joh, blijf zitten! wil je iets drinken? blijf maar!'' Ook toen de ouders terugkwamen (waarvan ik heel veel schrik heb) wou ik weg, maar ze zeiden, ''ze mag toch blijven he!''
Dit ga ik zo missen, vandaag was de fijnste dag uit mijn leven.
En de jongen waar ik op ben, deed heel lief tegen mij, hij duwde me altijd speels met zn voet tegen m'n been, terwijl hij op de bank lag, we hadden gevoetbald en tikkertje gespeeld voor de lol en dan naar wat muziek geluisterd en dan naar buiten gegaan. De jongen waar ik op ben, bracht telkens zijn gezicht heel dicht bij het mijne, maar ik wist niks of het iets betekende dus ik draaide me gewoon om.
Maar goed, dat zijn details, domme details.
Maar ik voel, dat ik niet verder zal kunnen gaan. Er is teveel gebeurd op een korte tijd (echt veel te veel op het hier allemaal op te schrijven) maar een van de belangrijkste hoogtepunten zijn :
- van klas veranderd in november (door slechte punten), daardoor veel goeie vrienden verloren.
- aanranding door een persoon
-moeder woont in een ander land en zekt bijna geen contact met mij
- verlies van 2 beste vriendin, waarvan 1 ik op ben.

Het is teveel, en ik voel dat ik niet meer kan. Ik snijdt al in mijn polsen, en wil mijn adres doorbreken, maar het lukt niet : teveel pijn. Maar ik wil echt weg, weg van deze ellende die me dwarszit, weg. En eens eindelijk voor het eerst in mn leven
RUSTEN.

Ik weet niet of ik hier op mijn dom verhaal advies kan krijgen, eigenlijk verwacht ik het niet, want het is te dom en mijn besluit staat toch vast.
Maar toch, alles is welkom.
En zoals vele denken, dit is geen grap.
Maar goed, ik heb al genoeg gezegd.
Alvast bedankt om dit idiote verhaal te lezen.
Datum:
10-08-2007
Naam:
laura
Leeftijd:
14
Provincie:
België

helup

nou me vriendtje geeft mij elke keer de schuld van alles ook van onse relatie me vader doe raar me moede ris verdrietig
het doet me super veel pijn da tik altijd de
schuld krijg van onse relatie ik doe alles verkeerd ik weeet niet eens wat ik doe mar als ik het goed wilt maken maak ik het erger help wat meot ik doen heb julli echt dringedn nodig
Datum:
10-08-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

leven zonder liefde

ik ben geadopteerd op me 2e jaar;heb dus nooit men familie gekend,mijn ma adoptief is onlangs gestorven,heb twee scheidingen achter de rug,heb een zoontje van zes jaar die ongelukkig is,leef dus zonder familie en zonder liefde,een leven zonder liefde is ondraaglijk heb zwarte gedachten tis sterker dan mezelf ben bang van zichzelf ik heb de controle verloren
Datum:
10-08-2007
Naam:
chantal
Leeftijd:
32
Provincie:
België

Waarom nog in leven?

ik denk dag na dag aan zelfmoord. waarom? omdat ik al meer van mijn leven depresief ben (in ernstige vorm).. ik ben al heel erg vaak aan medicijnen geweest maar heeft niet geholpen... ik wil het niet meer. er zijn gewoon mensen die alleen alle verplichtingen naar je toe schuiven en op je schelden.... ik kan dit niet langer meer aan....
mijn leven is gewoon een wrak geworden.. het is gewoon niet leuk meer... je doet er al alles aan maar gaat gewoon niet verder meer.
ik wil zelfmoord plegen.. het blijft in mijn hoofd zweven.. ik hoor stemmen van: je moet jezelf ophangen of voor de trein gooien of van een huis afsringen... ik heb al dingen geprobeerd en heb al 4 keer in het ziekenhuis gelegen.. en toen ik bij kwam steeds weer dacht ik van waarom ben ik niet dood?

dit was ongeveer in het kort mijn verhaal
Datum:
10-08-2007
Naam:
jitkaa
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

Ik voel me zwaar kloten

ej mensen,,

Mss hebben jullie t zelfde alsmij.. :

K heb ruzie met mijn ouders.. ik ben laats weg gelopen nadat ik mijn moedr een klap in dr gesigt heb gegeven.. ik was verdrietig,, op straat je maakt allemaal verkeerde vrienden.. ik heb darom ook geblowd en ben aan de xtc en de spuiten gegaan om van mn leven af te komen (dus proberen zelfmoord te plegen).. inmiddels heb ik daar spijt van!!
Met t blowen voel je je n paar uutjes vrij//licht in je hooft.. maar de rest van de d8 ben je suf en doe je niks meer..
Dat was allemaal de 1e week.. de 2e week ging ik als hoertj spelen.. dus bedelen om geld.. sinds die tijd ben ik ook beetj verslaafd geraakt aan de sex..:$ maja.. er was 1 gabber... egt ontzettend knap.. die had het zelfte probleem alsmij.. dus we gingen samen oppad.. en sn8s hadden we goede/lekkere sex,,
Over d8 als de winkels los waren gingen we dingen gappen enzo.. totdat ik de 3e week opgepakt werdt.. mijn ouders waren blij me te zien,, maar ik nit blij om hun te zien,, mn ma was boos omdat ik weg gelopen waz.. maja,, nu is alles weer n beetje goed,, ik geef 1 tip,, Mensen die zelfmoord willen plegen.. niet doen!! het gaat niet alleen om je eigen leven..!! JE DOET OOK ANDREN ER PIJN AAN T HARD MEE!!

Datum:
10-08-2007
Naam:
anoniem meisje
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

geen

Ben vrouw en constant aan het denken over zelfmoord. Toch zou ik graag in contact willen komen met man die dit ook wil. Doel misschien kunnen we nog samenleven en beide eenzaamheid oplossen. Nationaliteit niet van belang.
Datum:
10-08-2007
Naam:
Janine
Leeftijd:
61
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.