Levensverhalen (pagina 1311)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

toen mijn zus vermist werd

het begon allemaal toen mijn zus vermist raakte . op 1 april 2003 toen ik mijn gevoel na ging kwam ik uit aan het kanaal . bij boregharen ik vertelde het de politie maar die vertelde mij toen dat het kanaal groot was. de dagen erna begon ik mijn ouders die inmidals overleden waren erg te missen erger dan ik al deed en daarop besloot ik een poging tedoen om zelfmoord teplegen . met de gedachten zo hen weer terug tezien .
na 8 pogingen is het nog steeds niet gelukt omdat steeds weer iemand net optijd komt en nu heb ik er ook geen behoefte meer aan maar soms ja dan word weer ff alles je teveel maar ik weet dat als ik het nu doe ik deze aarde ga verlaten . en dan maar hopen dat ik nie meer in coma terecht kom groetjes henry
Datum:
23-08-2007
Naam:
henry
Leeftijd:
22
Provincie:
Limburg

rOt leven

HoOiiJj..
Hier spreekt een meisje die niet weet wat ze moet doen..?
Ten eerste 1- Ik ben aangerand..door vele jongens
2- Mijn ouders hebben vaak ruzie
3- Ik heb gestolen en daardoor heb ik 2 dagen in de cel gezeten
4- Ik heb gerookt ..(nu niet meer)
5- ik doe al m'n vrienden pijn , en verdriet
ik wil gewoon dood..weg van de aarde...
Kan iemand misschien een opplossing geven ?
Datum:
23-08-2007
Naam:
Isabella
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Done with it all

Het leven lijkt me niet gegund. Ik vecht en vecht en vecht, maar iedere keer word ik weer in de put gegooid. Met 5 zijn m'n ouders gescheiden, maar om eerlijk te zijn heb ik mn ouders nooit gelukkig met elkaar gezien. M'n moeder is toen begonnen met beweren dat ik een gestoorde persoonlijkheid had. M'n ouders hebben me in de steek gelaten...me bij m'n drugsgebruikende biseksuele tante achtergelaten. Na een jaar kwam m'n moeder weer eens....om me van de ene psychiater naar de andere te sturen. Want bij haar dochter zat toch echt een steekje los. Met 12 voor de keuze gesteld; bij pa of ma wonen. Zoiets kún je je kind toch niet aandoen?! Toen wilde ik met al het liefst op de treinrails leggen en wachten tot het allemaal voorbij was. Uiteindelijk voor pa gekozen, want met m'n ma was ik ondertussen echt wel klaar. Maar m'n pa was ondertussen met een Barbiepop getrouwd die hem helemaal in haar macht had. Dus ik werd als huishoudster aangesteld. Naast mn gymnasium ook nog boodschappen doen, koken, wassen, strijken, bedden verschonen, opruimen, schoonmaken. Maar nooit hebben ze me het gevoel gegeven dat t gewaardeerd werd. Op school paste ik er ook nooit bij..nooit vrienden, want ik was anders en raar. Niet dat ik tijd had voor vrienden naast mn leren en schoonmaakplan. Toen besloot de Barbiepop dat ze in een grote boerderij wou wonen op t platteland..ZONDER MIJ! Ze wou mn pa helemaal voor zichzelf, ik zat haar al jaren in de weg. En toen begon m'n pa met praatjes dat ik een uitbuitster was en niemand me aardig vond. Dat zelfs iedereen in mn familie me haatte en m'n zogenaamde vrienden er ook zo over dachten. Ik had een verstoorde persoonlijkheid, er zat een steekje bij me los. Het heeft m'n hart gebroken. Gelukkig kon ik bij m'n vriend en zijn ouders intrekken. Nu woon ik met m'n vriend in Oostenrijk, maar alles zit me tegen. Ik weet niet hoe, maar we komen niet meer uit de schulden. Het lijkt wel alsof overal het verkeerde besluit hebben genomen. Ik moet het studiegeld dat m'n opa jaren voor me heeft gespaard verbruiken om weer een beetje plus te staan. Ik vraag me af of ik überhaupt nog wel kan studeren. En dat terwijl ik op een priveschool ben aangenomen...ik heb er zo hard voor gevochten en weer is alles voor niets geweest. Ik kom er niet meer uit. Ik heb geen vrienden, geen familie, geen geld, helemaal niets! Ik kan niet meer. Ik heb m'n hele leven voor m'n bestaan moeten vechten, maar kennelijk gunt God me het leven niet. Ik word steeds teruggeschopt in dat zwarte gat...ik kom er echt niet meer uit. Ik ben zo moe van het vechten, zo moe van de schijn ophouden van een gelukkig leven. Ik wil gewoon niet meer...hoe ik er vanaf ga komen weet ik nog niet...misschien met die pijnstillers die de arts me laatst heeft voorgeschreven. Of op een vliegtuig stappen naar...wat boeit het waarnaartoe...m'n naam veranderen, verdwijnen voor de wereld. Ik ben een mislukkig en iedereen kan het zien. De schaamte en de leegte zijn me teveel. Laat dit stoppen, ik wil dit niet meer!
Datum:
23-08-2007
Naam:
TorturedGirl
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

DFK6498

vrijheid wordt zo gewoon gevonden,
en je waardeert de kleine dingen niet die je hebt. mijn nummer is DFK6498.
Dit nummer staat op mijn dossiers sinds mijn leven op aarde begon.
VEROORDEELD TOT GEVANGENSCHAP.
ik heb niemand vermoord.
ik ik heb geen misdaad begaan.
ik heb nooit gedronken of gerookt, nooit naar drugs omgekeken.
helemaal niets,maar hier zit ik dan in deze hel, mijn persoonlijke gevangenis van vier muren.
allemaal vanwege DIT. DIT ding . Deze demon die ik moet voeden, daardoor zit ik hier. 't is verbazingwekkend hoe zoiets simpels zoveel kan vernietigen. het eten is hier verschrikkelijk, dat zegt iedereen.
't is verbazingwekkend hoeveel een mens verdraagt om te overleven.
't is hier altyd hetzelfde. altyd. ik nijg naar zelfmedelijden, maar denk steeds aan de anderen hier.
deze mensen,ze zijn allemaal maar jong, zij heben ook gen misdaden gepleegd.
Want iedereen hier is onschuldig.
ik doorloop de dagelijkse routine..? de hoofdbewaker is zo punctioneel.
hij komt elke morgen binnen en bind me vast in men kamer. 'n straf die ik onder ogen moet zien als onderdeel van m'n veroordeling. het is als kryptoniet voor superman.. ik haat het.. , het enige is dat het allemaal voor mijn eigen bestwil is.
'tsal wel mijn schuld zijn dat ik hier ben want ik heb he noodlot jaren lang getart. misschien tart het nu mij. in dat geval is het noodlot daar goed in geslaagd, ik was zoo vrij. de wereld als mijn speelplaats, de bodem mijn arena. 't noodlot heeeft me aan het wankelen gebracht, op de rand van 'n gebouw, maar ik zou nooit springen. ik leef voor mijn ouders en geliefden, als ik sterf treft mij dat niet maar diegene die ik achter laat.
dit is denkik de enige gevangenis war de deuren niet op slot zijn.'tis een marteling die allen hier ondergaan, maar ik durf niet te gaan.zelfs niet voor de vrijheid.
het ergste hier is hoe de tyd zo langzaam verglijd. door opgesloten te ziten stopt de tijd niet, iedereen left me de klok. ik dus ook maar veel langzamer.seconden lijken minuten , minuten lijken uren , uren dagen, dagen maanden. het ils als het najagen van een regenboog, zonder resultaat, je jaagt hem alleen maar na..
de tyd verglijd 't best doorte slapen, want dan droom ik . en wanneer ik droom stijg ik uit boven de muren van de gevangenis.
ik droom dat ik wakker word tussen lelies en dat ik dat gvoel krijg.. dat je alleen krijgt als je alleen bent. ik droom van de simpele dingen die zelfs de meest ongelukkige bezit. ik droom vant luisteren naar het gefluister van mijn adem... en besteed daar meer aandacht aan dan op ieder ander moment. ik droom van digen die zo mooi zijn dat het pijn doet ernaar te kijken.vrijheid word zo vanzelfsprekend geacht dat je het kleine niet meer eert. het moeilijkste van wakker dromen is het wakker worden..omdat als ik wakker word.. hier nog steeds ben

op 15 februari 2002 werd botkanker ceconstadeerd in men linker dijbeen
in men verhaal bedoelik met gevangenis het ziekenhuis..
Datum:
23-08-2007
Naam:
-
Leeftijd:
17
Provincie:
België

annoniem

hoi ,
het begon bij m,n geboorte. er zat een navelstreng om mijn nek. voor ik het wist zat ik op de lagere school. maar dan wel een m.l.k. school. later bleek dat ik zwaar hooikoorts patient was/ben. maar dan ook voor alles. ik kwam op de middelbare school. daar moest ik me eigen bewijzen. en dat deed ik. in feite hield ik me vechtend ter staande. tot nu toe. in 1993 trouwde ik met iemand die er een jaar achter kwam dat ze mij niet trouw kon zijn. gues what , ze ging vreemd. ik heb twee kinderen op mijn naam staan , maar biologisch heb ik geen kinderen. in de praktijk heb ik er nu drie. en twee dus op mijn naam. in 1992 kreeg ik te horen dat ik kwaadaardig kanker had en maar 20% had om te overleven. ques what , dat deed ik ook. helaas. ik wist namelijk dat ik het had. anderhalf jaar later ontmoerttte ik m,n nieuwe vriendin , wat later ook m,n vrouw werd. dat verklaard de kids. het is nu dus 2007 en ze hebben zo,n 5 jaar geleden ontdekt dat ik zwaar deprie en zwaar overspannen was/ben. ondertussen had ik een aantal vriendinnen. nu heb ik een vriend. jazeker. ik !. ik ben zoals een ex van mij me noemt , een [b] engel. m,n vriend zegt dat ik alles gedaan heb wat god verboden heeft , misschien wel. misschien ook wel wat ik niet gedaan heb , en wat ik had moeten doen. ik had door m,n ex schulden en nog steeds en dat belemmerd mij in m,n doen en laten. vooral nu in m,n nieuwe bestaan. tenminste , dat probeer ik. dwz een nieuw bestaan. ik heb de een na de andere baan verkloot , omdat ik dus overspannen was , maar dat zelf niet durfte te onderkennen. maar wel iedereen om mij heen. luister , ik heb alles verkloot. alles. er zijn maar een paar mensen waar ik om geef; m,n kleine zusje m,n kids , ook al zijn ze niet van mij zelf , en rene. ik geloof ook niet dat er ook maar iemand is die wakker ligt van mijn dood. dus de beslissing om het te doen is ook niet groot of ver weg. ik heb eerder geschreven. misschien zodat jullie leren van mijn fouten. ik weet het niet. but pleas do. ik heb ook niet alleen vrienden gemaakt , integendeel. er zijn een aantal mensen die het leuk zouden vinden om mij te traceren. weet je kort gezegd , I,m fuckt. en ik weet het. nogmaals , het is niet de vraag of ik het doe,zelfmoord , maar wanneer ik het doe. pim fortyn zei het , ik heb er zin an. nou , ik niet meer.
het spijt me alleen voor m,n zusje.
het ga jullie goed.
mr. nobody.
Datum:
23-08-2007
Naam:
stefan
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

Ben het zat !!

ik ben het hellemaal zat ik heb zo veel verdriet ik zie het helemaal niet meer zitten en dan in het dagelijks leven gewoon doen als of er niets aan de hend is ben mij beste vriend 3 jaar geleden verloren aan zelf moord hij had het zelfde probleem als mij gokverslaafd en gebrak aan liefde hij voelde zich verwaarloost dat weet ik zeker ik vraag me af waar ie is en wat ie nou ziet mischien is het wel goed om weg te gaan als je te veel problemen hebt we zijn maar mensen de naam die ik nu gebreuk is zijn naam om anoniem te blijfen ik zeg je een ding
als je er tussen uit wil doe het goed dus hou het niet bij zelfmoord poging als ik het zal doen dan ben ik echt weg de pijp van eenzijmheid is het pijnlijkst ik heb veel pijn mee gemaakt maar eenzzaameid gun ik mijn ergste vijand niet
Datum:
22-08-2007
Naam:
imad
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

..

Hej,
ik ben dus sofie,
kben 14..
k denk soms aan zelfmoord..
k Heb mezelf al eens gesnede,
ik heb zo'n drang om het nu weer te doen...
ik heb mn vriend late vallen voor een andere jongen,
maar die jongen (P.) zei dus juist tege me,
dat hij nog op iemand anders is.
Ik denk dat ik nooit meer in liefde geloof...
Nooit meer...
Ik heb nooit geluk,
mijn ouders zijn uit elkaar,
'k heb veel ruzie me mn broer...

Grtz.
Datum:
22-08-2007
Naam:
Sofie
Leeftijd:
14
Provincie:
België

nja

ik ben dus 15 en had een vriendje (: op en dag begint een jongen van bij me op school heel vriendelijk te doen, zei hij dat hij echt van me hield, ik geloofde hem en maakte het uit met mijn vriend. Nuja ik was gelukkig tot ik op en dag bij hem thuis ging, we gingen naar zijn kamer en hadden seks, paar dagen nadien maakt hij het uit... hij heeft me gewoon gebruikt! :(
Datum:
22-08-2007
Naam:
...
Leeftijd:
15
Provincie:
België

je leven, je eigen belang, waarom leef je??? hier is antwoordt!

geen lang verhaal....

je staat op een kruispunt:
De weg van de dood:
links is een hele makkeljke weg zonder pijn en zorgen maar aan het einde van de weg weet je niet wat je hebt....

De weg van het leven:
rechts is een hele moeilijke weg met pijn en zorgen en heel veel hindernissen maar aan einde van de weg kun je al in verte het puntje van je eindbestemming zien....

wat kies je ???????

De makkelijkste weg is niet altijd de juiste weg.... vluchten van het leven is niet altijd de juiste keuze ook al lijkt het zo simpel en eenvoudig....

In je leven zul je ten allen tijde op een dergelijke kruispunt komen te staan waarbij je zelf de keuze zal moeten maken welke weg je op wilt gaan.....
ik geef graag aan deze mensen mee datgene waarmee ik veel jonge mensen de juiste keuze heb leren maken uit hun eigen wil en eigen keuze....

wat let je om met mij in gesprek te gaan...
ik ben geen therapeut of iets dergelijks
ik ben gewoon zoals jullie allemaal....
en ik ben dan ook 1 van de weinigen die altijd zegt.... zelfs van een kind kan ik nog ontzettend veel leren.... wie zegt dat een jonger persoon minder weet dan een volwassene....
Datum:
22-08-2007
Naam:
toedeloe
Leeftijd:
35
Provincie:
Flevoland

De op- en neergang

Het is nu bijna 4 weken geleden dat ik mijzelf van het leven heb proberen te beroven. Vaak denk ik nog , "was het maar gelukt". Het was een impulsieve poging, die ik bij mijn gezonde verstand nooit zou doen. Maar zo zie je maar zelfs weldenkende mensen kunnen in wanhoop rare sprongen maken. De redenen doen er dan ook niet toe. De laatste 4 weken zijn denk ik de meest emotionele weken van mijn leven geweest. Confrontaties met mensen waar je veel om geeft , die veel om je geven, die je pijn hebt gedaan, en die nu ook af en toe kwaad op me zijn.
De ene dag voel ik me dan ook vol in het leven terwijl het andere moment ik me zo klein kan voelen. Zo'n pijn doet dan. Heb voor het eerst van mijn leven ook een boek gelezen "als het leven pijn doet". Ik heb nog nooit zoveel verschillende redenen gelezen waarom een leven zo slecht kan voelen. Maar wat ik er wel in herkende is de leegte die er in iemand kan zijn, een leegt die zo verschrikkelijk pijn doet dat je het gewoon weg niet meer ziet zitten. Ik weet nu dat ik elke geliefde om me heen kan bellen en zeggen het is gewoon kut met me op het moment. Ik besef me ook dondersgoed dat er ook veel mensen zijn die deze mensen niet om zich heen hebben.
Het enige wat ik kan zeggen tegen deze mensen is,dat ik hun pijn ook kan voelen, en pak wat mij betreft gewoon het telefoonboek en bel een wildvreemde, als de 1e die je belt je ophangt, staan er nog genoeg andere nummers vermeld ! Op het moment heb ik het nu zwaar, maar hopelijk schijnt morgen de zon weer .
Datum:
22-08-2007
Naam:
Martijn
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.