Levensverhalen (pagina 1308)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

There's peace when life ends

Waarom nog doorgaan? Deze hele wereld lijkt maar aan 1 ding te denken de rijke worden rijker en laten de armen diegene die minder te besteden hebben hiervoor werken.
Ik geloof niet dat we echt vrij zijn, vroeger was je vrij, tijdens de slavernij. Je wist op z'n minst waar je aan toe was, i.p.v. deze gedekte manier van uitmelken.
Nu heb ik 7 keer mijn salaris niet ontvangen en geen enkele instantie doet wat. Advocaat valt onder eigen kosten. Dus niks hulp van de staat.
Als je zelf je recht gaat halen, wordt je uiteindelijk opgehaald, en je verhaal heeft geen zin, want je bent al veroordeeld voordat je de deur van de rechtszaal binnen loopt. Mijn vrouw doet weinig moeite om de relatie gaande te houden. Die is nu fijn met de kids op vakantie naar eigen land. Kaartje sturen of enig ander vorm van contact is compleet uit den boze. De sex kan ik dit jaar nog steeds op 1 hand tellen. Ik ben niet meer interessant voor haar, werk zowat 24 uur per dag alleen maar voor de rijken.
Waarom zou ik doorgaan, verder leven. Ben wel hulp gaan zoeken, maar vraag me werkelijk af of dat zal helpen. Hoe kunnen ze de hersenen van iemand veranderen. In het verleden heb ik al meerdere malen eraan gedacht en ook geprobeerd, maar op de een of andere manier ben ik wel nieuwschierig hoe de mens zichzelf zal vernietigen...De mens is van nature jaloers,bezitterig en egoistisch, en zal willen bezitten wat de ander bezit en het zal gaan over lijken...
Hopelijk kan ik nog de moed vinden om dit nog vol te houden, want het wordt met de dag zwaarder en harder. Gelukkig zijn er nog middelen (pretsigaret) om de dagen door te komen.

Datum:
26-08-2007
Naam:
D
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

me vriendin

al een tijdje hebbe me vriendin en ik ruzie omdat ik zou zijn vreemd gegaan vond zij in de klas was een meissie wa het heel goed mee klikte we werde maatjes maar volgens mijn vriendin kon datn iet in 3 weke zon goeie vriendschap hebbe en dat begon al meer dan 8 maande trg dit gezeik dus ze vond dat ik vreemd ging en ik had maar met die meid moete zoene en noem maar op maar steeds zeg ik ik wil door met de relatie ik hou van jou en steeds word ik de grond in getrapt ze wil mij gewoon dood hebbe maar als ik dan zeg ik spring van de flat word ze kwaad en moet ik niet zo raar denke maar zoals van dag weer ruzie omdat zogenaamde vreemd gaan alles wat ik zeg is tog geloge vind me vriendin en als ik dan zeg er is niks gebeurt dan ben ik een eikel een sukkel en een loser wat ik heb wel wat met haar gedaan want da wijf me vriendin dus als die wa in der kop haalt gaat het er nooit meer uit wat je ook zeg maar goed kort samegevat er hoeve nog maar paar dinge te gebeure en ik maak een eind aan me leve want ik voel gewoon da me vriendin da wil door me zo naar benede te hale
Datum:
26-08-2007
Naam:
Vince
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Ik kan niet meer...

Begin deze zomervakantie trok in naar Rome. Het was mijn eerste reis alleen naar een verre bestemming. Een goede week later kwam ik terug. Ondertussen was mijn moeder zwaar ziek opgenomen in het ziekenhuis, waar ze uiteindelijk overleed.
Onze moeilijke weg was nog niet af. Voor mijn vertrek waren er al tekenen van haar ziek-zijn, maar zelf was ik als ziende blind en als horende doof. Ik was vooral bezig met mijn eigen reisplannen, waardoor ik heel gespannen was.
Nu, zovele weken later, voel ik alleen verdriet, gemis en leegte... en voel ik me mede-verantwoordelijk voor het voortijdig heengaan van mijn moeder. De pijn is vaak niet te harden en bid vaak tot mama en God om ook mij te laten gaan, nu mijn leven zo zinloos geworden is...
Datum:
26-08-2007
Naam:
Sergio
Leeftijd:
45
Provincie:
België

ze is weg....

na 7 jaar heeft ze een eind gemaakt aan onze relatie.
Ik heb veel gefaald, ik had naar haar moeten luisteren. Er is een hoop gebeurt. Maar nu ze weg is stort me wereld in.
Ik had niet verwacht dat het echt zover zou komen. het enigste wat ik nog kan denken is dat ik dood wil, helaas heb ik het lef niet mezelf van kant te maken.

Zonder haar zie ik het gewoon niet meer zitten, me allesje is weg..


Leven kan echt kut wezen.

Ik ben absoluut niet gelovig, maar hoop stiekem toch dat er iemand daarboven is die zorgt dat ze weer terug komt...anders blijft het een lege toekomst.

Ik kan dit niet meer.
Datum:
26-08-2007
Naam:
trick
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Diep ongelukkig....

Al jaren ben ik diep ongelukkig. Ik ben onzeker, depressief, heb zoveel therapieën gehad... Psychologen... Slik nog steeds medicijnen. Het lijkt een eindeloos gevecht... Een eindeloos gevecht tegen mezelf. Ik ben moe.. En steeds vaker denk ik eraan om er een eind aan te maken. Ik heb er echt geen zin meer in en ik zie het doel van het leven niet meer..... Soms voel ik me goed, om me vervolgens weer zwaar depressief te voele.... Zo wil ik niet leven? Wat is het leven dan waard, als je nergens van kan genieten en sommige "goede" dagen ertussen hebt......
Datum:
26-08-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

schulden

beste mensen.

ik heb vanaf mijn negende al zelfmoord gedachten. mijn moeder heeft er een gedicht over geschreven en dat is een paar jaar geleden in de libelle gekomen.
Ik dacht dat het leven makkelijker werd, maar nu wordt het moeilijker. ik heb schulden en verdien heel weinig ondanks de vijf baantjes die ik heb. ik weet niet hoe ik hier uit moet komen, zonder opleiding of zo. ik heb mezelf al ontelbare keren beschadigt, mijn huid is door de littekens zo dik geworden dat ik een mes moet gebruiken en die komt er haast niet meer doorheen. mijn moeder helpt me, maar ik denk niet dat ik hier nog uit kom. wat nu? ik denk dat ik vroeg of laat wel zelfmoord pleeg.....
Datum:
25-08-2007
Naam:
Isolde
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

why?

Mijn hele leven ben ik al verlegen en heb ik last van tics. (waarschijnlijk doordat ik bij mijn geboorte zuurstoftekort had). Mijn intelligentie is echter niet aangetast en kan verder alles goed. Echter is mijn leven niet echt op rolletjes verlopen. Heel veel gepest op scholen, homoseksueel, nerveus. Rond mijn 19e langzaamaan verslaafd geraakt aan de alcohol tot mijn 30e ongeveer. (soms er ook af geweest)
Wel werk gehad en ook wel naar mijn zin gehad, maar eigenlijk dus de periode tussen mijn 20e en 30e verpest door o.a. de alcohol. Nu ben ik bijna 36, ben ik alleenstaand en ben ik weer verslaafd aan andere kleinere verslavingen die desondanks toch een redelijke grote invloed op mijn leven hebben. Gelukkig ben ik wel met roken gestopt , mede dankzij 'Allen Carr'!. Maar ik zie de toekomst somber voor me. Ik maak moeilijk contact, heb het niet naar mijn zin op mijn werk en val op jongens/mannen van rond de 20-25, terwijl ik zelf 35 en al kalend ben en een buikje begin te krijgen. Doe wel wat meer aan sport tegenwoordig, maar is niet genoeg om slank te blijven. Heb van alles geprobeerd: psychotherapie, hypnotherapie, acupunctuur, possitieve affirmaties (honderden keren per dag opnoemen), massages, een assertiviteitscursus, etc... Maar het hielp allemaal maar ietsje. Bovendien heb ik door een vroegere medicijnverslaving constante symptomen van stress wat mijn leven ook niet echt prettiger maakt. De klachten namen langzaam af maar staan nu al lang stil en bovendien heb ik in de tussentijd weer nieuwe ander verslavingen ontwikkeleld. (geen enorme zoals harddrugs, maar wel lastige). Wat heb ik nu voor toekomstbeeld??: werken, werken, werken , afkicken en waarschijnlijk altijd single blijven. Vraag me soms af of ik dood niet beter af ben. En ja, heb ook lol gehad in mijn leven en goede momenten. Wat ik wel zal missen is muziek. Zonder muziek was ik alllang al 'gesprongen' o.i.d... Maar ik zie wel. Ik merk dat ik soms een maand later weer heel anders over de dingen denk. En die maand erop denk ik misschien weer net als nu. En zelfmoord is definitief. Dat is het enigste wat me nog tegenhoudt. Plus het verdriet dat ik mijn ouders en zus zou aandoen en misschien nog wat anderen.
Maargoed ik kijk wel wat ik doe... Hoop dat ik de juiste keuze maak!
Datum:
25-08-2007
Naam:
Aredni
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

Wat nu ?

Ik woon nu 6 jaar in Nederland ; had 11 jaar de wereld gezien !!!! Had alles gedaan wat ik wou heb alles wat ik wil !! Maar steeds zoek ik iets wat weet ik niet ? Heb juist een leuk baan !! Heeft een scharel die ik heel leuk vind maar er mis iets wat weet ik niet ??!! Als ik maar net tot rusten kan komen ;rust is dood en dat is het terug naar de begin , mischien is het begin beter !!!!!!
Datum:
25-08-2007
Naam:
Eric
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

ik heb het geprobeerd

drie maal heb ik op dezelfde manier geprobeerd zelfmoord te plegen, maar het leek gewoon alsof ik een bescherm engel op mijn schouder had. het lukte niet, bijna was ik dood geweest, maar natuurlijk als je het echt wil dan gebeurd het niet. drie maal ben ik in het ziekenhuis terecht gekomen. nu begin ik er gek van te worden, de gedachte is er nog, maar waarom zou ik het doen als het me gewoon nooit lukt. mensen beginnen te denken dat ik niet echt dood wil, dat ik het alleen maar doe omdat ik aandacht wil, ik heb genoeg reden om het te doen. ik woon namelijk al vanaf mijn negende in een jeughulpinstelling. ik had vreselijke problemen met mijn stiefmoeder en daar kon ik niet tegen.

als ik over straat lopen noemen de jongeren van de instelling me pillenslikster, omdat ze me natuurlijk drie keer weg hebben zien dragen met de brancard en weg ziwen rijden
Datum:
25-08-2007
Naam:
clarissa
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Hulp

Beste mensen,

Het doet mij verdriet jullie verhalen te lezen. Ik hoop dat je wil nadenken bij het volgende. Jezelf ellendig continu ellendig voelen is misschien wel het ergste wat er is. Leven is nooit alleen rozegeur en manenschijn. Uit sommige verhalen op deze site blijkt dat zo ongeveer alles kan tegenzitten. Maar zelfmoord is niet de oplossing. Er moet een grote ommekeer plaatsvinden in je hersenen. Depressieve gedachten moeten worden weggevaagd en plaatsmaken voor zelfvertrouwen en levenszin! In Nederland is hulp. Ook als je nergens terechtkan en je denkt dat niemand om je geeft, probeer het. Loop
niet met zelfmoordgedachten rond, maar zoek professionele hulp. Zij kunnen medicijnen en psychische hulp geven. ik hoop dat je ernaar wilt luisteren.

Sterkte en succes!

Datum:
25-08-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.