Levensverhalen (pagina 1310)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

pfff leven --> saai

k ben een meiske van 13 k denk ol en tijdje aan zelfmoord heb me al gesneden !!
ik weet het niet meer wat te doen en wat niet .
mijn 2 beste vriendinnen hebben allebij een lief en ik zit daar altijd alleen de jongen waar mijn ene vriendin mee vrijt iik was op die jongen en toen plots vrijde zij daar mij het is gwn nie shik en k ben bere kizzug , heb wel vrienden win mjahh lief kan ik verzekr nie krijggn

stétj xx
Datum:
24-08-2007
Naam:
xxx stétj xx
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Leegte

Ik weet niet waarom. Soms voel ik me leeg. Zo leeg dat niets meer uitmaakt. Alsof de wereld doordraait en ik stilsta. Het is moeilijk dit gevoel onder woorden te brengen. Ik kan niet eens verklaren waar het vandaan komt. Op het eerste gezicht zou ik gelukkig moeten zijn. Ik studeer, heb een leuke baan, net een huis gekocht met m'n vriend. De wereld verwacht van mij dat ik gelukkig ben. Ik voel alleen maar druk. Druk om te presteren, om de perfecte student, partner en collega te zijn. Ik ben moe, zo verschrikkelijk moe.... Soms sta ik in mijn keuken en staar een half uur naar het messenblok op het aanrecht. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik een mes in m'n arm zet. Ik weet niet waarom. Het is niet eerlijk, waarom kan ik niet gelukkig zijn? Waarom zal ik nooit op een punt komen dat de pijn in mijn hart weggaat? Waarom zal IK nooit genoeg zijn? Waarom voel ik me zo verschrikkelijk alleen? Het lijkt wel alsof ik een eenzame ziel ben op deze aarde, keihard schreeuwend en niemand die ook maar opkijkt. Iedereen gaat maar door met z'n eigen leventje. Vertel mij eens, wat heeft het voor zin hier te zijn als niemand wil zien wie ik ben? Ik ben alleen, ik ben niet gelukkig. Bij vlagen heb ik een lichtpuntje: een moment dat ik de illusie heb gelukkig te zijn. Deze verdwijnt keihard weer zodra ik me weer realiseer wat een koude, egoïstische wereld dit is. Een wereld waarin haat de boventoon voert. Dit kan toch niet de wereld zijn waarin ik verder wil leven. Ik ben alleen en moe… zo moe…. Laat mij maar slapen en nooit meer wakker worden.
Datum:
24-08-2007
Naam:
Tanja
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

Het gevecht

Ik geloof dat als dat als je het treft in leven dat het best fijn kan zijn maar als je verlaten en allen achter blijft weet je het wel.
Éénzaamheid en verdriet dat zijn dingen die een mens kapot maakt.
Denken dat je alles goed doet maar die eindelijk allen maar pijn leden.
Leven is een hel voor mij. Er komt een moment dat ik sterker ben dan de te leven.
Datum:
24-08-2007
Naam:
theo
Leeftijd:
47
Provincie:
Zuid-holland

hooh

Wat boeit mij nou of er nog mooie dingen gaan komen, intereseerd me toch geen reed. Wil gewoon weg.
Datum:
24-08-2007
Naam:
Kimberly B
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

lkndso

aan wie zou ik moeten al mijn tijd verliezen als ik toch moet gaan
Datum:
24-08-2007
Naam:
colt.45
Leeftijd:
38
Provincie:
België

depressie

mijn naam is kimberly, ik ben 16 jaar oud en heb een aantal maanden geleden in een diepe depressie gezeten. Ik ben hierboven gekomen en wil deze ervaring met jullie delen. De reden van mijn depressie was mijn ex vriendje. Het was al maanden uit (8 maanden) en het contact ging aan en uit. Van opnieuw proberen naar knallende ruzie. En toen gebeurde het.......hy had een nieuwe vriendin. Togh bleef hy maile: sgat je bent mijn ware ik hou alleen egt van jou. Tijdens hun relatie hebben we elkaar nog gezien. Ik kwam in een depressie omdat ik teveel nadacht: ik word misbruikt hy wil me niet hy wil alleen maar een reserve etc etc.......In diezelfde tijd kreeg ik ruzie met een van mn beste vriendinnen ze vond dat ik domme dingen had gedaan en dat ik niet verbaasd moest zijn dat ik daardoor ruzie kreeg met sommige mensen. Hierdoor voelde ik me heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg eenzaam ik d8 als zij dat vind vind iedereen dat....Ik d8 dat ik bij niemand terecht kon bij niemand kon praten over mijn ex en hoe het nu ging. Ik heb diezelfde avond in mijn polsen gesneden. Ik wilde niet dood maar de pijn was ondragelijk egt het ergste wat ik ooit heb meegemaakt. Na het snijden werd de pijn minder. Ik heb dit weliswaar maar twee keer gedaan. Maar bleef depressief. En op de avond van (een datum die ik niet kan noemen) zag ik hem met zijn vriendin. DIt ws mijn diepte punt. Ik heb het die avond aan een aantal vriendinnen verteld en tot mijn verbazing was iedereen bereid mij te helpen. Nu heb ik nog lelijke littekens op mijn armen en die haat ik!!!!! Ik ben vlak daarna met een van mn beste vriendinnen hulp gaan zoeken. Maar dat bleek onnodig, de gedachten dat ik niet meer alleen was en iedereen wel met me wilde praten was ghenoeg. DUS IEDEREEN HIER HET IS EEN KWESTIE VAN HULP ZOEKEN, PRAAT MET IEMAND DIE JE VERTROUWD, LAAT HET NIET ZOVER KOMEN TOT ZELFMOORD DAT IS ONNODIG, HET LEVEN KAN HEEL MOOI ZIJN:) DAT HEB IK GELEERD!!!

HOU VOL IEDEREEN! STERKTE!!! IK GELOOF IN JULLIE!!!
Datum:
24-08-2007
Naam:
kimberly
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

nog maa 1 oplossing.

Momenteel zit ik heel erg met me zelf in de knoop.
Ben niet meer gelukkig en zie het leven gewoon niet meer zitten.
Elke dag worstel ik met de pijn die in me leeft
voor me famillie leef ik gelukkg en doe ik blij maar als ze me echt konden zien hoe ik me eigen voel..
Ik heb de laatste tijd veel tegenslagen gehadd..
Ben me broertje verlorenn..
Me ouders ruzieen zowat elke dag elk uur elke seconde.
en ik ben daar de dupe van me ouders laten me kiezen..
en ze gaan zo ver dat ik haat voor ze gaat voelen.
Thuis hou ik het niet meer vol. Ik wil weg van alles..
maar niemand begrijpt me.. me famillie zegt dat ik me eigen aanstel.. en niet zo moet zeuren
Op hun hoef ik niet rekenen kwa steun want die geven ze me niet.
Ik ben de wanhoop nabij ik loopt dr al een tijd mee dat ik het leven wil uitstappen maar ik heb er de kracht niet voor om door te zetten..
ik wou dat ik het wel kon
dan zou ik rust hebben. en niet meer elke dag die pijn voelen en die tranen die over me wangen lopen.
.
Datum:
24-08-2007
Naam:
D K
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

geen steun meer

niemand steunt me meer, mijn ouders niet!
mijn vrienden/vriendinnen niet!
overal heb ik ruzie mee of ik groei uit elkaar!
elke keer als ik verliefd ben is het niks
keer op keer,
mezelf verminken probeer ik te vergeten
maar ik wil het weer zo graag
het gevoel dat ik krijg als ik een mes in m;n handen heb en in me zet is .... onbeschrijfelijk@
veel mensen walgen hier cker van
maar ik niet!
ik wil stoppen voor mensen die ik aan het verliezen ben
mensen van wie ik niet wil dat ik ze kwijt raak!
ik hou van ze en wil ze niet kwijt,
maar ik ben bang dat
het ongeneselijk is,
dat ik het altijd blijf voelen!


is er iemand die het begrijpt?
is het ongeneselijk?
kan ik mezelf wel weer terug vinden,
het lijkt alsof het verleden me verlaten heeft in tranen en pijn!
wie heeft er een oplossing?

help me, voor het te laat is!
Datum:
24-08-2007
Naam:
Myrthe
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

eventjes weg zijn

ik ben zowat leeg!
ik weet dat ik nog maar in de fleur van mijn leven ben, maar ik leef al twee jaar met de gedachte aan zelfmoord.
Ik heb een heel moeilijke jeugd gehad, veel ruzies gekend en veel in de steek gelaten geweest. Bovendien werd ik in school vaak gepest, vaak hadden ze er geen redenen toe toch deden ze het...

Paar jaar later, een diepe identiteitscrisis, wie ben ik, wat wil ik bereiken, waar zie ik me over zoveel jaar staan...bovendien denk ik dat ik lesbisch ben ofja ik weet het zeker!

Ben zo bang voor de toekomst, ben ook al jaren aan het sukkelen met enorm veel buikpijn, niemand doet er iets aan, zelfs de dokters niet. Kan haast niet meer studeren en geraak dieper en dieper in de put...ik kan alle dagen huilen, ik weet dat het niet echt helpt, maar ik ben gewoon leeg

ik wil echt heel even van de wereld zijn!!!
Datum:
24-08-2007
Naam:
leeg
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Mensen bedenk goed na over wat je nu aan et overwegen bent...

Ik weet niet waar ik moet beginnen omdat er zoveel dingen zijn wat ik hier nu lees over depressies en allerlei andere vervelende dingen. Het enige wat ik wil vertellen is dat het leven sowieso klote is, maar jij moet het verschil maken.. niemand zal dat anders voor jou doen we maken veel dingen mee in het leven waaronder veel klote dingen en veel goede dingen. Wat ik weet is dat de negatieve dingen altijd blijven hangen en de positieve altijd vergeten worden. Vergeet dat alsjeblieft niet... Het is een zonde om je leven weg te gooien als alles tegen zit. Er is ALTIJD maar dan ook ALTIJD een weg uit. Het is absoluut niet een feit dat jou leven bedoeld is om 'kut' te lopen. JIJ hebt het in de hand. Jij hebt het mooiste geschenk gekregen die je maar kan krijgen en dat is vrijheid in handelen.

Ik zelf heb nooit zelfmoord neigingen gehad.. zou het ook niet eens durven. De gedachte geeft me al een koude ril in me rug. Al de nabestaande die verdriet zullen hebben of de mensen die de zelfmoord poging mee moeten maken ( denk maar aan voor de trein springen). Of dat ik nu ineens op hou met bestaan. Waarom, omdat ik nog veel dingen wil mee maken in het leven.

Ik heb tijden gehad dat ik heel depressief ben geweest.. dat ik dacht als ik morgen dood zou gaan zou mij het niet eens boeien.. het enige wat mij geholpen heeft is niet alleen aan de negatieve dingen denken maar aan de positieve dingen dat heeft mij zo sterk gemaakt.. Daarbij hadden mijn beste maat en mijn broertje ook een bijdrage ingestoken.

Echt mensen alsjeblieft denk er overna....

Ik hoop jullie wat steun hieraan hebben, anders een andere manier van denken bijgedraagd..

Yasin
Datum:
24-08-2007
Naam:
Yasin
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.