Levensverhalen (pagina 1286)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wel of niet

hoi ben moeder van 4 kids heb een hoop meegemaakt teveel heb ook veel gezien ik kan daar niet over vertellen ik weet niet wat ik moet doen ik heb sins een paar maanden iemand leren kennen die me begrijpt maar ben ook al bijna 10 jaar getrouwd maar die begrijpt me niet en waar ik nou mee omga wel wat moet ik doen
Datum:
20-09-2007
Naam:
laila
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

kan het niet meer aan/weet niet wat ik wil

Ik heb eczeem heel erg zelfs soms word ik er zo knettergek van dat ik niet meer weet wat ik moet doen..ik heb zalfen/pillen maar die helpen toch niet. Mensen kijken me gek aan naar me huid..ik weet niet wat ik er mee aan moet, ik word er soms zooooo gek van, ik wou dat ik er niet meer was had ik er ook geen last meer van, de pijn...nee dank je
Datum:
20-09-2007
Naam:
E.
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

Na regen komt zonneschijn en na zonneschijn komt weer regen.

Wat lieve mensen .. heeft het leven voor zin, als hetgeen wat jouw leven voor moet stellen niets meer is dan een hoopje uitwerpselen.
In mijn jeugd ben ik behandeld als oud vuil door mijn vader en door al mijn klasgenootjes, ik had nooit vrienden en mocht nooit een kind zijn van mijn vader. Ik heb geen broers, zussen, neefjes of nichtjes. Ik kreeg alleen slapeloze nachten door een vader die dronken thuis kwam en mijn moeder mishandelde.
Quality-time met pappa bestond uit psychische martelingspelletjes om mij zogenaamd 'hard te maken voor de grote boze buitenwereld'. In plaats van liefde kreeg ik louter haat met de paplepel ingegoten.
Op school was ik de grootste mislukkeling ooit. Ik had de mogelijkheid om naar het vwo te gaan en eindigde met een vmbodiploma op zak. Daar kan ik net zo goed mijn kont mee afvegen.
Alle leuke jongens zijn homo of zien me niet staan en de rest van ze, zien me louter als neukvlees. De enige jongen die ik enigzins begon te vertrouwen en waarvan ik vandaag de dag nog zielsveel van houd, heeft me laten vallen als een baksteen en leeft gelukkig verder alsof ik nooit heb bestaan. Ik probeerde met hem te praten over wat er in mijn hoofd spookte, maar mijn vertrouwen in de mens is er niet meer en daarom lukte het nooit. Hij ziet me nu vast als een achterlijk kind, ik zie hem als de zon.
Daarnaast ben ik zo arm als de pestvlooien van een dode kerkrat en dat terwijl ik me krom werk voor mijn studie, probleem'vrienden', verprutste hersenen en geheugen door drugsgebruik van vroeger, bindingsangst, slaapproblemen, eetstoornis, ongelukkige moeder, een verscheurde ziel.. etcetera. Ik blijf elke dag vechten, vechten voor mijn trieste bestaan...Bij tijden van absoluut verdriet, wanneer ik mijzelf opzettelijk pijn doe door mijn armen tegen kasten te slaan, vraagt mijn schaduw wel eens of ik niet met hem mee wil gaan weg van het licht en op naar de duisternis. De twijfel is groot, vandaag is het weer een verleidelijke dag. Het enige wat me nog tegenhoud zijn de vrouwen van mijn kleine familie, ik wil hen geen verdriet aandoen. Alleen de pijn die ik draag is zo groot, dat ik niet weet of ik lang mee kan gaan zonder echt ziekelijk gestoord te worden. Het liefst wil ik er totaal niemand mee lastigvallen. Kon ik maar gewoon verdwijnen, verdwijnen als as van een sigaret. Verdwijnen alsof ik nooit heb bestaan.

afzender, obscura met een vrolijk masker op tegenover de buitenwereld.
Datum:
19-09-2007
Naam:
obscura
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

muis

Ik voel me eenzaam. Wil niet langer leven, Maar ik heb niet de moed om het te doen terwijl het alles op zou lossen. Instanties willen me niet helpen. Ik weet niet wat ik moet doen
Datum:
19-09-2007
Naam:
erica
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-brabant

Ik haat mezelf

Hallo.. ik haat mezelf. Echt ik kan er niet meer tegen.. Ik had een vriendje. Een super lief vriendje.. mijn ouders vonden hem niet goed voor me, en daarom is het nu uit. Maar waarom??? IK houd van hem, en waarom mag dat niet!??? En nu.. nu niks.. nu is alles over. Hij doet kortaf tegen me.. mn vriendin heeft het alleen maar over haar herman, mijn ouders haten me en willen me naar een gesticht sturen, mijn zusje haat me ook, en mijn zus laat me stikken als het er op aankomt.. En ik mis hem zo!!! Ik denk dt het beter is als ik dood ben. Dan heeft niemand meer last van me.. dan kan iedereen doen waar die zin in heeft, zonder mij aan hun kop te hebben. Ik snij mezelf al, en wacht nu op de perfecte gelegenheid voor mijn zelfmoord. Ik wordt wel een beschermengel ofzo..IK HIELD VAN HEM!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
19-09-2007
Naam:
Loesje
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

geen zin meer in het leven

soms heb ik echt zin in zelfmoord mijn vriendinnen hebben iemand anders gevonden mijn pa dreigt soms om mijn 'strot' samen te knijpen, de enige wie ik nog heb zijn mijn mama en mijn 2 katten ik heb al eens in de largo gezeen maar dat helpt nie, ik wil nie geholpen worden door een centrum maar ik wil zelf een oplossing vinden da is echt een probleem, ik had al eens een heel plan ontwikkeld waar mama niets van af wist maar mama heeft mij terug geholpen maar mijn hooft zit vol zo een dingen, soms wil ik echt in tranen uitbarsten maar iedereen zou dan vragen beginnen te stellen en da wil ik nie,... als jullie meer willen weten, dan heb je pech want miss ben ik als je dit leest al DOOD
Datum:
19-09-2007
Naam:
liesa g
Leeftijd:
12
Provincie:
België

haat

ik snap niet waarom ik hier nog ben
ik denk dat ik gek word
ik haat al die leraren ze snappe me niet me ouders denken me te snappe en me vrienden denken dat ik een chil leve lijd!
Me neef en nicht zijn in 1 week allebei overleden ik snap er niks van ! ik mis ze egt zo kapot veel
als ik op school zit en dan zegt er weer zo een leraar van ja bart het is altijd het zelfde dan wil ik hem en me zelf ombrengen maar ik durf niet !
Datum:
19-09-2007
Naam:
Bart
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

...

ik wil het niet meer, ik kan het niet meer.. iedere keer als ik denk dat ik alles op een rijtje heb gaat het wel weer mis, iedere keer als ik eindelijk denk dat het goed gaat gebeurd er weer wat.. ik heb er geen zin meer in, ik wil rust in mijn hoofd, rust van al die beelden van vroeger, rust van alles wat er gebeurd is, ik wil gewoon rust en naar de hemel toe, naar God toe, ze zeggen dat het daar fijn is.. nou dat wil ik dan.. hier op aarde wil ik niks meer. t loopt toch altijd fout
Datum:
19-09-2007
Naam:
kippie
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

KUT

wat gebeurd er met je als je je helemaal verslagen voelt?
wat is er met je wanneer je denkt het leven niet meer aan te kunnen?
dan wil ej er een einde aan maken!
dan voel je je net als ik
ruzie met vrienden je beste vrienden geeft je zon pijn mee die ik niet kan verdragen dan maak ik er een einde aan beter voor mij en beter voor hun! je zal nooit weten hoe ik me voelde toen je zei dat we geen vriendinnen meer waren toen je zei dat het echt over was maar dna zeg ik je dit je was meer dan een vriendin je was mijn beste je was meer dan gewoon een maatje je was gewoon de allerbeste zo een die je kan vertrouwen die niets doorlult van wat je ook verteld dat is dus nou voorbij want jou woorden waren genoeg voor mij om er een einde aan te maken
Datum:
19-09-2007
Naam:
anoniuempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

houd vol mensen!!!

Hallo iedereen,
Ik wou even wat kwijt aan mensen die zich zelf wat aan willen doen. Ik zelf heb ook gevoelens van zelfmoord gehad en soms nu nog. Maar denk wel even na wie je achter laat , want de mensen die wel degelijk van je houden die krijgen een klap te voordueren wat ze weerga niet kent. Zelf is er een tijd geleden in mijn prive sfeer iets gebeurd ook iemand die zichzelf dode. En geloof me als je het zelf meemaak en de nabestaande zo ziet. Geloof me dat wil je echt niet veroorzaken.
Ik zelf heb nu nog slechte gedachtes in me, maar probeer er nu echt wat aan te doen. Ik weet dat het heel erg moeilijk is en dat je denk dat niemand je moet of dat iedereen tegen je is. Maar luister even dat is wat je gedachtespatroon je vertelt. Dit kan je echt tegen gaan met heel erg veel moeite en veel gedult. Zoek een persoon die je echt vertrouwt, desnoods een instantie. En praat over alles wat je dwars zit, en als dat niet werkt(zoals bij mij) dan werkt het vaak wel om het van je af te schrijven. Op dit moment doet ik het op die mannier en probeer zoveel als ik kan( aangezien ik niet makkelijk praat over die dingen)op pappier te zetten. Als ik maar me verhaal kwijt kan waaneer ik dat wil.
Ik hoop dat mensen hier net als ik weer de goeie weg inslaan. Zelf is me zelfmoord neiging wel behoorlijk geslonken al heb ik het ook nog wel eens op ze tijd.
Ik hoop dat men elkaar wat steunt en geef niet op!!!
Datum:
19-09-2007
Naam:
marlon
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.