Levensverhalen (pagina 1275)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

...

mijn beste vriend is voor de trein gaan liggen...ik wil zoo graag bij hem zijn!
Heel gek...ik voel dit alleen als het even niet zo lekker met mijn eigen leven gaat...
Datum:
07-10-2007
Naam:
venus
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

HELP!!!

ik ben bijna 19.. ik kom uit een gezin van 6 kinderen en gescheiden ouders. ik zie me vader sinds mijn 5e niet meer. werd al jaren gepest door me zus. getreiterd. ze haalde het bloed onder me nagels vandaan. op een dag toen in denk ik 13 was heb ik haar naar dr strot gevlogen. ik heb hem net zo lang dicht geknepen tot ze een andere kleur kreeg. nadat was het duidelijk dat ze niet zo snel bij mij moet proberen. het gaat nu beter, omdat ze veel weg is.vorig jaar had ik het heel moeilijk met mijn gescheiden ouders, omdat er een meisje bij mij in de klas kwam wat een relatie had met mijn neef die ik ook al lang niet had gezien.. zij bleek mijn vader soms te zien. ik had heel veel intresse om hem te zien. maar toen ik allemaal dingen kreeg te horen dan mijn moeder het slechte persoon was vond ik het leuk geweest. afgesloten heb ik het niet maar we hebben het niet meer over. sinds begin dit jaar is mijn broertje aan de beurt. hij raakt verslaafd aan een spel en vind het geweldig om mensen dood te schieten. hij is depressief, aggresief en doet niks. hij zit nu thuis. spijbelt van school en is zijn baan kwijt. hij doet de hele dag niks anders dan slapen en computeren. mijn moeder kan hem niet meer aan en heeft besloten hem het huid uit te plaatsen. ik heb het daar heel moeilijk mee. NOG STEEDS! ik huil vaak en denk zeker elke dag aan zelfmoord.ik heb al 14 maanden een vriend. mijn langste relatie ooit!! maar al snel wordt ik geslagen door hem.. als hij jaloers is, ik iets niet voor hem doe, mijn mening geef of iets vergeet te vertellen.. ik denk al jaren aan zelfmoord.. zolang deze dingen in mijn hoofd rond spookt. ik weet niet hoe ik het moet doen, wanneer en je laat al die mensen achter die echt wel om je geven. de enige die me zal missen zijn mijn moeder en me broers en zussen. het klinkt vast niet erg maar als ik het echt met mijn woorden doe komt een stuk overtuigender over. ik ben het zat om steeds dingen te hebben wat ik niet leuk vind of niet mee om kan gaan. ik zit er heel erg mee dat mijn vriend me slaat. ik hou heel veel van hem en ben nog steeds super verliefd. maar ik mag me niet laten slaan, ik weet niet wat ik moet doen. als ik bij hem weg zou gaan doet het mij echt heel veel. ik weet niet hoe het dan met me zal gaan maar ik denk dat alles erger wordt dan het nu is. help me!
Datum:
06-10-2007
Naam:
LouLou
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

hoe loopt het af?

ik weet niet waar ik moet beginnen want er is zo veel gebeurd.
het begon toen ik klein was,ik was 2 en mijn ouders gingen uit elkaar
mijn moeder kreeg een nieuwe vriend maar ze maakte alleen maar ruzie.
ik werd ouder en toen vond mijn vader een nieuwe vriendin, maar die kwam uit spanje.
haar moeder overleed en en ze moesten naar de begravenis maar die was in spanje, dus mijn vader ging daar heen voor een half jaar.
hij belde me op en toen vroeg ik wanneer die terug kwam, hij zij ik blijf hier .
ik moest huilen en ik kon er niet meer tegen en moest in therapie.
dat hielp niet maar een paar jaar later gebeurde er nog iets : ik ben toen door mijn stief opa betast en dat was met kerst, het is nu oktober en ik heb het tot nu toe tegen bijna niemand verteld.
ik kon het niet meer aan en heb geprobeerd zelfmoord te plegen maar dat werkte niet.
nu moet ik weer in therapie maar ik wil niet maar anders word ik depri en dat wil ik ook niet.
ik weet niet wat ik nu moet doen.
ik kan het niet meer aan zonder hulp, maar als ik in therapie ga denken alle mensen dat ik gek ben en dat wil ik niet.
dat was mijn verhaal over mijn leven er is nog meer gebeurd maar daar ga ik niet over vertellen.
Datum:
06-10-2007
Naam:
naomi
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

weet het niet meer

ik weet het allemaal niet meer!!
mijn beste vriendin is er wel nog voor mij maar ik ben het gewoon altyd beu!! kwil er soms helemaal gewoon niet meer zijn maar ik weet hoe het voelt voor de andere!! mijn papa heeft immers ook zelfmoord gepleegt .
ik weet het niet meer!
wil ik er nog zijn of niet ,, messchien is het beter om er niet meer te zijn voor sommige maar ik denk er alleen maar over na zal het nooit doen denk ik
Datum:
06-10-2007
Naam:
shauni
Leeftijd:
13
Provincie:
België

ben het beu!!

ik wil al heel lang zelfmoord doen.
ik heb het gewoon gehad met mijn leven
eerst kom ik dakloos te staan met me moeder slapen we half op straat. dan hebben we een huis krijg ik rusie met haar wordt ik het huis uit gezet ken ik bij me vader terecht niet dat ik daar blij mee was maar had onderdak. later krijg me mooeder een vriend die ik helemaal neit mag die zit alleen maar aan je ligaam terwijl ik het helemaal niet wil. word je daar na half verkracht door je eige opa !!!
paar jaar later krijg ik ongeluk kom ik aan die kut zooi te zitten (drugs) krijg je een ongeluk belt je eigen vader je vriend op scheld hem helemaaal uit terwijl je aan diege helemaal gehecht ben en alles kwijt ken bij hem . krijg je met hem ruzie van hier tot tokio . dan heb je een goeie vriend verloren poos later ik heb het gewoon gehad alles in een paar jaar tijd ik ken dat gewoon niet aan .
ik zie verder wel hoe ik het krijg maar als zo door gaat doe ik het echt zit nu al dingetjes te zoeken om te doen majah

hoop dat dit ff help :$

......
Datum:
06-10-2007
Naam:
elissa
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

verdrietig en bang

omdat ik op mijn brommer een andere uitlaat heb gezet heb ik nu best erge ruzie met mijn ouders en dat alleen om zo'n klein iets, mijn vader wil mij slaan en de brommer verkopen. hiermee vergalt hij echt mijn leven. en sowieso je gaat je eigen zoon toch niet slaan!!! wat ben je dan voor een ouder. maar goed ik ben duz bang dat ik in elkaar word geslagen door mijn vader, hierdoor krijg ik neigingen om zelfmoord te plegen.
Datum:
06-10-2007
Naam:
mike
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

Ideaal leven en toch....

Het is langer geworden dan ik dacht, en toch maar een klein deel....

Ik ben 24, heb een pracht van een dochtertje van bijna 9 maanden oud, ben nu ook bijna 9 maanden getrouwd, ben naar een tropisch eiland verhuisd waar mijn ouders wonen en hebben daar zo'n beetje een eigen huis met haar opa en oma in de buurt. Een auto, een part-time baan etc. etc.
Toch denk ik er meerdere malen per dag aan om er maar gewoon een eind aan te maken.
Wat ik nu heb is iets waar ik mijn hele leven van heb gedroomd, lekker settlen, kindje, man etc.
En toch schijn ik nergens gelukkig mee te zijn.
Betekend dit dat ik egoistisch ben, alleen aan mezelf denk omdat andere mensen zo veel beter hun best doen en het toch veel slechter hebben?
Ik zou niet mogen klagen en toch voel ik me bijna de hele dag diep ongelukkig.
Mijn dochtertje is beter af zonder mij denk ik dan.
En mijn man, houd ik wel echt van hem? Ben ik niet gewoon getouwd omdat het zo hoort of omdat ik dat graag wilde zonder er over de lange termijn over na te denken?
Ik wil er graag wat van maken, maar ik ben zo bang alleen nog maar ongelukkiger te worden.
Mijn man wil terug naar nederland. Ik niet.
Want ik weet dat ik mezelf daar helemaal zal gaan verliezen.
Heb al veel hulp gehad, maar waar psychiaters naar mijn idee alleen maar naar willen kijken is het verleden en de klok.
Ik wil me goed voelen, ik heb alles wat een mens zou willen, dus waarom lukt me dat niet?
Ik wil dood, maar dat kan ik mijn moeder niet aan doen, die heeft het al zo zwaar.
Wat nu?
Er zijn zoveel dagen die in een wass voorbij gaan: ik doe wat ik doen moet, maar daar is ook alles mee gezegt. Heb nergens plezier meer in.
Een depressie, ik weet het, waarschijnlijk ook een persoonlijkheidsstoornis.
Ik wil gewoon niet meer.
Het is iedere dag een te groot gevecht met mijzelf.
Mijn dochter verdient beter...........
En mijn man kan wel zonder mij, hij wil toch zijn vrijheid terug, geen vrouw meer, geen baby meer.

Achja, gewoon iedere dag een voet voor de andere, nog maar een jaar of 60 te gaan.
Niemand wil het begrijpen....
Ik ben alleen.
Datum:
06-10-2007
Naam:
Kim
Leeftijd:
24
Provincie:
Anders

Het gaat alweer mis

Ik heb van die gedachten dat ik niets goed kan doen .. alles mislukt keer op keer..
Men zus is juist terug van het ziekenhuis ..
Ze heeft daar 4 maad gelegen ten gevolge van anorexia nervosa ..
Niemand had en heeft tyd voor my ..
Nu heeft ze nog constante begeleiding nodig. Ik besta precies niet meer.. Ik heb al proberen te praten maar niets helpt! Het heeft geen zin meer voor my om hier te zyn! 't Is waarschynlijk allemaal myn sguld dat ze 't kreeg Was 'k maar nooit geboren .. Een meisje dat zo verdomd ongelukkig is!
Datum:
06-10-2007
Naam:
Fran
Leeftijd:
13
Provincie:
België

pijn

Dag mensen ik ben 14 jaar. Ik wou gewoon es zeggen dat ik me echt niet meer goed in un vel voel er gebeurt altijd maar ongeluk bij mij . alsk ik iemand graag zie is er altijd we liets waardoor het niets lukt ik vind het wel echt kut soms he ik echt zin om naar die pillen te grijpen en massas overdosis te nemen dat ik hier gewoon van de aardbol ben . ik weet echt niet meer wat te doen help me alstublieft.
Datum:
06-10-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Ik ga het gewoon doen

Ik heb heel veel dingen geprobeerd in het leven, en soms moet je zeggen, eens houd het op. Het zit mee of tegen. Bij mij tegen dus, dan kan je beter kiezen voor de weg van het minste weerstand. Waarom niet, dat doen zeveel mensen dagelijks op een ander manier. Waarom niet zelfmoord, ach over een paar jaar ben je toch vergeten, laat staan over tien tallen jaren. Gegeven moment ben je zooooooo moe met je zelf. Vergist je niet, ik vind dat er ook positieve kanten aan zijn, zoals geen stres en pijn meer, geen terleurstellingen en verwachtingen. Ieder zijn manier, die vrijheid heb ik gelukkig nog nog.
Datum:
05-10-2007
Naam:
mark
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.