Levensverhalen (pagina 1274)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben best dom

iedereen vind mij dom en ik zie mijn leven niet meer zitten help me
Datum:
10-10-2007
Naam:
Cathy
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Eind aan ons, eind aan mij

Mijn vriendje heeft het vorige week uitgemaakt. We hebben 11 maanden iets gehad, maar voor mij mocht het nog mijn hele leven duren. Ik heb zo'n fijne tijd met hem gehad! Alles ging goed, we hadden hier en daar wel ruzie, maar met hem was ik gelukkig. 's Ochtends stond ik voor hem op, hij was het enige waarvoor ik leefde. En hij bleek ook hetzelfde te voelen; hij zei altijd lieve dingen als: 'Blijf voor altijd bij me', 'Ga nooit weg', 'Als jij het maar niet uit maakt', 'Als het aan mij ligt gaan we volgende week al trouwen'. En omdat hij dat zó vaak zei, geloofde ik er echt in. Maar toen, van de ene week op de andere, waren zijn gevoelens voor mij weg. Hij wilde met zijn vrienden zijn en had geen tijd meer voor me. Toen heeft hij er 's middags even over na gedacht, en 's avonds het uitgemaakt. Ik heb driekwartier huilend tegen hem aangelegen maar het deed hem niks. Wat moet ik nu verder? Ik heb geen zin meer om te leven! Hij was mijn leven! Het liefst maak ik er nu nog een eind aan, maar ik heb het lef er niet voor.. Ik wil dood
Datum:
10-10-2007
Naam:
Sam
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

zwart

ik ben verslaafd. aan alles wat slecht is. ik rook niet, ben niet aan de drugs, drink af en toe wat. ben nog nooit dronken geweest. ik ben gelovig opgevoed. ik ga elke zondag braaf 2 keer naar de kerk. toch voel ik me aangetrokken tot het "bovennatuurlijke". ik luister gothic muziek en ben er verslaafd aan. ik heb een paar keer geprobeerd het niet meer te luisteren, omdat ik na een tijdje merkte dat ik er depressief van wordt. wel logisch, als je heel de tijd alleen maar hoort over dood en hel enz. maar ik kan het neit loslaten. er wordt gezongen over dingen die ik mee heb gemaakt en het voeld goed..ik voel me er thuis. ik voel me nergens zo thuis als in mijn muziek. het is een deel van me geworden. mn vrienden accepteren me gelukkig met mn muziek maar ze beseffen neit hoe erg het is. ze weten wel dat ik zelfmoord gedachten had. maar neit dat ik ze nog heb, erger dan ooit. ik wil graag dood. ik kan echt niet leven zo. ik ben echt helemaal verdorven, denk bijna altijd negatief. als ik s'nacht probeer te slapen lukt het niet omdat ik voel dat er iemand aanwezig is in mijn kamer. als ik mijn ogen open denk ik dat ik iets zie, maar dat is niet zo denk ik. lijkt me sterk. ik heb ook 2 vriendinnen die dood willen. de 1 heeft het een keer bijna gedaan. de ander gelukkig niet. ik wordt er depressief van als ze dat doen. toch kan ik het me voorstellen met wat ze meegemaakt hebben. als ik het doe, doe ik het met vol besef. niet zomaar omdat ik in de war ben. ik heb mezelf een tijd lang gesneden. ik heb de littekens nog in mijn arm staan. kheb nu nog zulke neigingen. ik wist gewoon niet wat ik moest doen en kon me niet uiten. ik had nooit echt vrienden. nu gelukkig wel. ze kenne me ik hoef niet te doen alsof. dat doe ik in de rest van mijn leven wel. ik ben nooit mezelf, mocht het nooit zijn. nu het mag kan ik het niet meer. daar wordt ik zo gek van. ik wil het wel, maar ik weet gewoon niet meer wie ik ben. wie ik écht ben. ik heb niet echt een gelukkige jeugd gehad, gepest en altijd een buitenbeentje geweest. p de middelbare school was ik het pispaaltje, in het 4e jaar barstte ik van al mijn verweggestopte pijnlijke gevoelens. dr is gewoon te veel gebeurd. ik val telkens terug naar het zwarte. het trekt aan me en ik kan het niet weerstaan. alles doet gewoon zeer. kben gewoon niet te helpen. wil gewoon weg van dit alles hier. maar toch leef ik door..

liefs

reactie's stel ik zeer op prijs!!
Datum:
09-10-2007
Naam:
just a girl
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

waarom?

ik word al mijn hele leven gepest het kan mij bij niet zo verder als sinds ze kleuterschool!!
nu heb ik zoveel ruzies met mijn ouders dat ik het niet meer aan kan mijn vriendin verhuist naar engeland al nog een dip voor mij ik heb zelfs al een touw aan de trap gehange zo pissig was ik men ouders geven NIKS om mij!!

Triest zeer triest
Datum:
09-10-2007
Naam:
iemand die haar leven niet aan kan!!
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

WAAROM VERDER GAAN

waarom het leven nog verder zetten. iedereen maakt het mij toch zo MOEILIJK. thuis zien ze mij alleen als ik iets moet doen en ook mijn familie ziet mij niet. ik ben gewoon onzichtbaar voor hun. ik kon daar nog mee leven maar het ergste is nu mijn vriend weet niet als hij nog verder wil met mij :'( ik zit er elke sec aan te denken.
op mijn werk zeggen ze van laat hem vallen dat ik niet met mijn gevoelens oet laten spelen maar soms zegt hij nog dat hij van mij houd. IK WEET HET NIET MEER :'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(

ik wil NIEMAND anders meer kan dat verlies niet aan.
Datum:
09-10-2007
Naam:
rara
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

ik ben het leven zat

IK ben een blinde jonge van 22 jaar. Ik heb mijn leven voor het oog goed op orde, heb een studie woon op mezelf in een studentenhuis en kom over als iemadn die zijn leventej goed voor elkaar heeft. Toch denk ik vaak na over zelfmoord. Ik mis de liefde in mijn leven, het meisje waar k mijn leven mee ka delen. Jaren wacht ik al maar zie haar nog steeds niet, waarom zouden ze ook er zijn zat ziende jongens. Maar alleen blijven kan ik niet, zo wil ik niet leven in mij eentje zonder iemadn die er voor me is en die ik loiefde terug kan geven. Lang leef ik al zo maar het wordt steeds moeilker en ik ben bang dat ik het niet lang meer volhoudt zo.
Datum:
09-10-2007
Naam:
stefan
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

MORGE GAAT HET GEBEURE

ik ben een meisje van 16 jaar en ik ben verkracht door mijn opa en vader ik kan gewoon nii meer ik lijk heell gewoon maar elke dag weer ik kom thuis en als me moeder werke is gebeurt het weer ik ben het zat hij wil gewoon dat mijn broer me ook gaat misbruiken dat kan gewoon niet ik ben het zat wat is dit voor famillie men vader segt dat het normaal is ik was pas selfs zwanger van me opa ik heb het weg gehaalt en me moeder weet heelle maal van niks als ik het seg vermoord men vader en me opa mij leterlijk dus ik ga er morge een eind van make van mijn leven ik weet niet hoe maar ik weet wel dat het snel en pijnlijk sal ZIJN
Datum:
09-10-2007
Naam:
hc
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Alleen

20 jaar geleden leerde ik mijn 18 jaar jongere vrouw kennen,en alles was OK,het waren gelukkige jaren zij was mijn maatje en naar ik dacht mijn enige echte vriend,Ik vertrouwde haar voor de volle honderd procent,droeg haar op handen en op mijn manier verwende ik haar erg.
anderhalve maand geleden leerde ze (naar ik nu weet natuurlijk!)een man kennen en werd verliefd op hem,Ik wist toen nog van niets!3 weken geleden kwam mijn moeder te overlijden,en omdat ik nogal een binnenvetter ben,doe ik heel lang over de verwerking hiervan,dus werd ik door mijn vrouw op vakantie gestuurd(ik vis erg graag)en bij terug komst vertelde ze dat ze wegging,als een donderslag bij heldere hemel.Ik kreeg geen kans meer om mij fatsoenlijk te verdedigen,heel gemeen maar mijn wereld stort wel in,en ik zie geen`lichtpuntje, Ik liep met rare gedachten rond en kwam zo op jullie site,en kan nu tenminste mijn verhaal kwijt op een redelijk anonieme manier.
Ik wil de gedachte kwijt,maar het blijft maar door mijn hoofd spoken! iik weet ook dat mijn probleem niet zo groot is als van andere mensen op jullie site maar ik voel me nu helemaal en erg alleen op deze wereld,Ik stel me misschien aan maar het gevoel is wel zo!slapen doe ik niet en eten ook niet,ik lig maar te malen,en gveloof me het is GEEN liefdesverdriet daar ben ik naar de korte en harde gesprekken met mijn vrouw wel achter!
Ik wil alles nog in goedebanen leiden en haar nog een soort beschermen,ik kan hier niet zo lang meer tegen geloof ik.
Ik hoop dat ik jullie niet verveel met mijn verhaal,voor mij is t een kans om t een beetje van mij afteschrijven! en ik wil die rare gedachten om er uit te stappen kwijt!
grt RIEN
Datum:
09-10-2007
Naam:
RIEN
Leeftijd:
58
Provincie:
Zuid-holland

ik ben heel dik

ik ben dik en ik wil dood het leven heeft geen zin meer ik wil ook niet ik schaam me dood met zwemmen en gym ik wil gewoon echt dood maar ik ben zo bang teglijk maar ik wil het wel
Datum:
08-10-2007
Naam:
kaylee
Leeftijd:
12
Provincie:
Groningen

geen zin meer

zit nu in de 3e van middelbare school.Telkens ben ik weer het pispaaltje ik heb altijd problemen en vooral met buitenlanders...terwijl ik tog met andere buitenlanders omgaat..ze lopen allemaal een verhaal te vertelle wat helemaal niet waar is ik ben zovaal geslagen opschool dat ik het niet eens tegen me ouder hebt verteld .. thuis heb ik ook rusie met mijn ouderss en dan gaat het over mijjjn zus,,, dat ik een tering kind bent en al dat soort dingen en me sus het lieve lingetje... ik vole me buiten gesloten als me sus er is me sus krijg dan alle aandacht op school heb ik zelfverding gehad maar het help niks jeugdzorg ook niet . en alle raad die ik krijgg helpt niett... ik heb egt geen zin meer in dit leve!!! zoals het nu gaat ik heb al zovaak zelfmoord pogingen in me hoofd gehad en ik denk als ik zelfmoord pleeg dat iedereen dan blij zou zijn dat ik er niet meer ben...!!
Datum:
08-10-2007
Naam:
Huilende meisje
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.