Levensverhalen (pagina 1265)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Gebed om de Heilige Geest aan te roepen

Heilige Geest die alle problemen oplost, die alle wegen verlicht, zodat ik mijn doel kan bereiken. Gij, die mij de goddelijke gave verleent om alle kwaad mij aangedaan te vergeven en te vergeten, en die onder alle omstandigheden in mijn leven bij me is. Ik wil u in dit korte gebed voor alles bedanken en opnieuw bevestigen dat ik nooit van u gescheiden wil zijn, zelfs ondanks alle materiële illusies. Ik wil bij u zijn in eeuwige glorie. Dank u voor de genade die ik en de mijnen van u mogen ontvangen.
Datum:
22-10-2007
Naam:
KB
Leeftijd:
20
Provincie:
Zeeland

misbruik

hier is mijn verhaal en waarom ik aan zelfmoord denk:

ik ben een meisje van 21 en woon in friesland
mijn ouders zijn gescheiden toen ik 8 jaar was das al een hele tijd maar ja..
mijn moeder kreeg toen een vriend en ze woonde nog niet gelijk samen maar hij was er wel altijd als mijn broer en ik bij mijn moeder waren.
toen ik 9 was begon hij ermee hij streelde mij op plaatsen waar het niet hoorde terwijl hij aan het voorlezen was. ik had toen niet in de gaten dat het eigenlijks niet kon was ook nog maar 9 jaar. het ging door tot mijn 12e a 13e jaar. ik was 12 toen ik bij mijn moeder ging wonen en toen woonde mijn moeder al samen met hem. hij is toen nog even door gegaan met mij te misbruiken en dat is even later gestopt.
hij moest ook altijd een kus op mijn borsten geven en waarom weet ik niet maar hij zei dat dat normaal was dat vaders dat altijd bij hun dochters deden en ja ik wist van niks dus ja..
toen ik 16 was werd het pas bekend omdat hij ook aan een vriendin van mij had gezeten dat was voor mij de druppel toen heb ik het na een paar dagen aan mijn ma verteld. die schrok heel erg maar wou eerst met hem praten. en dag later is hij naar de politie gegaan en heeft hij bekend. sinds die tijd is mijn moeder bij hem weg en woon ik samen met mijn moeder en broer. toen ik 17 was kreeg ik verkering dat ging goed op zich soms wat probleempjes maar das normaal na anderhalf jaar ging dat uit en was ik weer vrijgezel. een half jaar later kreeg ik weer een vriend dat ging ook goed in het begin totdat hij bezitterig begon te worden dat heeft 2 jaar geduurt en toen was ik het zat en ben ik bij hem weggegaan. dat is nu 4 maand geleden.
ik denk nu steeds vaker aan zelfmoord omdat het voor mij gewoon een vluchtweg voor de problemen die ik heb. nou ja problemen ik zit emotioneel en psychisch in de knoop kan geen kant op.
ik ga nu ook naar school maar vind het niet leuk en dan ga ik er voor weglopen daar heb ik zo'n hekel aan maar het gebeurt gewoon kan er niks aan doen. en dat wat er met school gebeurt doe ik bij alles als het mij te moeilijk word of ik vind er niks meer aan loop ik ervoor weg. ik weet niet wat de oorzaak is daarvan maar ik wil er wel graag vanaf als dat niet lukt dan weet ik nog maar een uitweg en dat is zelfmoord. word er helemaal gek van er is ook niemand die hier vanaf weet. durf het er ook met niemand over te hebben. dus als hier iemand is die me kan helpen of advies kan of wil geven zou ik dat leuk vinden.


liefs kaatje
Datum:
22-10-2007
Naam:
kaatje
Leeftijd:
21
Provincie:
Friesland

zelfmoord

ik heb alles geprobeert maar niks helpt hoe moet ik verder gaan ik kan dit niet meer aan ik was bijna doen ik heb een mes op mijn nek gelegt maar mij vriendin zij nee ik wil je nog houden en nu leef ik nog gelukig ik heb weer een leuk leven
Datum:
22-10-2007
Naam:
kees
Leeftijd:
30
Provincie:
Utrecht

geen

Deze wereld is zwaar verziekt!
Ik wil er niet meer in verder leven.
Datum:
21-10-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

pijn

heel men leven gepest
problemen thuis
altijd het gevoel dat ik alleen ben gelaten
het word me te veel
beginnen snijden steeds dieper en dieper
nu aan het proberen op houden
het gaat moeilijk mensen zeggen dat ze om me geven maar ik geloof ze niet meer
ik heb te veel pijn
er zitten te veel krassen op mijn ziel
ze graken niet weg
ik voel me levensloos zo alleen
zo verdrietig
ik ben zo veel in de steek gelaten
ben bang dat het elke keer terug gebeurt
kwets mensen uit angst
angst en gevoelens overheersen mijn leven maar nu heb ik een besluit genomen ik moet blijven leven ik ga nu zelf hulpe zoeken iedreen die in de put zit zoek hulp er is nog hoop
Datum:
21-10-2007
Naam:
angel
Leeftijd:
14
Provincie:
België

wel of toch niet?

ik heb heel vaak ruzie met mijn moeder ze lijd nu al en jaar aan hart broblemen maar kan nog steeds ernstig boos worden.
me broers hadden ruzie en me ouders waren boos op hun geworden maar me oma was opbezoek dus ik vroeg of ze wat te drinken wou ( doe ik normaal ook ) en toen vroeg ik aan me moeder of ze ook wat wou en toen zei ze echt heel gemeen "niet slijmen jij"
ik dacht echt zo van hij je kk bek enzo.
maar dat is niet de reden of ik nou wel of niet zelfmoord moet plegen ik ben vanaaf groep 5 gepest door een meiden groep ik kwam elke dag huilend thuid me ouders gingen 1x naar school maar het was alleen maar erger geworden ik kon het niet meer aan ik ging een keer voordat ik naar school ging naar de treinen stond daar maar toen de trein kwam sprong ik weg ik durfde/kon het gewoon niet !!
nu heb kik er onzettend spijt van wat moet ik nou doen??.
ik word ook als ghotic uitgescholden omdat ik naar rock muziek luister ik word zo depresieff van de meiden ik weet het gewoon niet meer
Datum:
21-10-2007
Naam:
/
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Lees dit door, voordat je je verhaal doet

De pijn diep van binne, weet niet waar ik moet beginne,
kan niemand vertrouwen, geen vrienden om op te bouwen, als ik dood ben zal denk ik niemand om mij rouwen, zelf stel ik mezelf de vraag, zal ik ooit trouwen?

liefde en vriendschap zijn het probleem, waar ga je ermee heen? niemand luistert of geeft erom, het leven is belachelijk en krom, geen zelfvertrouwen, ben niet knap, en weet dat ik binne kort met mijn leven kap.

maar dan? is alles eindelijk voorbij? is daar het licht, of donker, of de echte liefde aan mijn zij, ik weet het niet meer, ben deperesief en down steeds maar weer, wil ermee kappen elke keer.

ben ik te laf? denk ik te maf? ben ik gek? of houd ik te vaak mijn bek, ben stil, rustig en heb geen wil, geen doel om op uit te gaan, en als ik wat voor mezelf doe zal mijn vader me slaan.

thuis heb ik geen eigen wil, zo wel, dan slaat mijn vader me stil, hij weet alles beter, een echte betweter.
ik haat hem, ik wou dat ik hem nooit meer ken, maar dan toch, er is vergevenis in mijn leven, teminste zoals ik ben.

mijn vrienden lachen me uit, luisteren nietmeer naar mij, voel me onder druk gezet, voel me nietmeer vrij.

ik denk telkens met een goede indruk te presteren, maar na een tijdje, begin ik het weer te leren.
nooit liefde gehad, in het donker geleeft als een rat, wil voor mezelf uitkomen, verdienen en op mijzelf wonen.

nieuwe kansen ver van huis, nieuwe mensen om naar te luisteren, inplaats van al dat geruzie, geschreeuw wat resulteert in geruis, in mijn oren, omdat mijn ouders me niet willen horen.

van binne wil ik ook wraak, niet slaan, maar overtuigen met een betere baan, betere vriendin, en dat is slechts het begin.

maar de moed is er niet, mischien moet ik meer relaxen, nog meer wiet? owneej, want drugs helpt bij mij niet.

nog 1 keer proberen met alles wat ik heb, en uiteindelijk val ik weer op mijn bek.
na lang denken begin ik er weer aan, terwijl ik een jaar in mijn ben vergaan, in gedachten, want diep van binne, weet ik dat die liefde buiten staat te wachten. het nog een keer proberen, en dan weer die mensen die me slachten. maar ik blijf doorgaan, totdat ik nietmeer kan denken, doen en opstaan, wanneer ik gevallen ben, want alleen ik, ben de persoon die mezelf kent !!
Datum:
21-10-2007
Naam:
CeJay
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

heeft het leven zin?

ik heb een half jaar terug gelopen bij verschillende hulp diensten, maar merk dat het niets heeft uitgemaakt,, heb zelf en jongeren website wat i voor mjn gevoel niet voor mezelf doe maar om andere mensen te amuseren en hen aantesporen geen geweld te gebruiken.,
heb opzich genoeg vrienden meer dan genoeg, maar me hoofd is een grote lopende tijdbom die voor mijn gevoel ieder moment uitelkaar kan barsten.. ik weet niet meer wat te doen.. heb al 3 jaar lang iedere dag ieder moment planne voor zelfmoord,, maa kan niet de juiste manier vinden om het egt werkelijk meteen af te maken... ik zoek iedere dag de juiste poging .. maa via internet word het voor mij dan teweinig angegeven hoe,,

wat ik wilde bereiken is aardig gelukt,, ik wo andere mensen helpen.. ik heb een site gemaakt die zoal geregeld is dat andere hen kunnen overnemen.. zonder dat men weet wat ik in me hoofd hebt.. het is moeilijk leven als je altijd maar depressief bent en niet normaal een keer het hoofd rust gunnen.. mensen die dit lezen... ik wil zeggen neem nooit teveel op je stokkie.. het kan verkeerd gaan een mens kan ma zoveel aan, meer niet .. maar vind het eerlijk gezegt dat ik dit typ weet niet wat ik ervan moet vinden,, maar zal zege kijk omje heen zie wat er gebeurd.. loop naar buiten toe, kijk omjeheen en zie dan waaar wij mensen mee bezig zijn, andere buitensluiten zichzelf meer voelen dan een ander, iemand die zwart of wit is met elkaar vergelijken en tot conclusie dat er verschillen zijn.. we zijn allemaal hetzelfde.. ik ben zelf nazi geweest ma heb ingezien dat het zo doeloos is.. het leven kan zo leuk zijn as we er allemaal iets aan bijdrage elaar respecteren geen geweld.. nietnodg magoed,,, hoop op en dag met andre (hazes) biertje te mogen doen..

sebas.. (annoniem)
Datum:
20-10-2007
Naam:
sebas..
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

zo moe

zo moe
steeds maar weer nergens zin in
die zorgen aan je kop ik kan het gewoon niet langer aan
ik loop 3 jaar al met zelfmoord gedachten slecht een paar keer een poging niet gelukt helaas.
ik snij me al 2 jaar lang dat kun je eigelijk wel zin zit onder de littekens
waarom ik het doe is simpel zo blijf ik in leven klinkt raar ik weet het als ik zo niemand verdriet doe blijf ik dit doen
niemand die het weet
niemand die het iets kan schelen
ach ik ben zo ver gekomen dat ik mezelf wil doden door famlie
mijn oom heeft me 2 jaar lang aangerand
gebruikt voor dingen die je liever niet wilt weten.
ik ben kapot maar leef verder voor mensen waar ik van houd terwijl ik eigelijk gewoon dood wil
me enige wens dood
Datum:
20-10-2007
Naam:
stephie
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

verdriet en zelfmoord

ik ben een meisje van 14 en me ouders zijn vorig jaar uit elkaar gegaan. ik heb heel veel ruzie met me ouders daardoor gehad/heb. me vader zou vlak bij ons blijfen wonen en nu woont hij heel ver weg. hij wou me eerst helemaal niet zien hij had een ander nummer genomen enzo. ik heb het hier heel moeilijk mee hij woont bij een vrouw in en die heeft een man en een zoon ik begrijp er dus helemaal niks van. me moeder is er aleen maar voor me zus en me vader laat me in de steek. ik voelde me zo eenzaam en toen wou ik voor de trein springen. ik had een vriendin waar ik een maand logeerde en die vriendin heeft een zus en die zus had een vriend waar ik mee praate. hij was ouder als mij. later stond ik dus bij de trein niemand gaf om me enzo en noem maar op en toen zag ik hem voor me en hij praate tegen me en haalde me over ik snap daar dus nog steeds niks van. later had die jongen van 21 waar ik mee praate bij mijn dingen gedaan wat ik niet wou en dat had ik tegen hem gezegd en tog deed hij dat. hij heeft me dus aangerand. ik heb toen 3 maanden geen contact meer met hem gehad en daarbij kwam dat ik toen in die 3 maanden naar een krieses opvang moest heel ver weg. ik was er toen met me spullen maar ben weer terug gegaan was daar helemaal over stuur geraakt en ben weer terug gegaan. toen heb ik nog zoveel problemen gehad met me moeder vader en zus me zus slaat me ook en gooid dingen tegen me aan. ik ben zelf heel gevoelig en heb hier heel veel verdriet van. nou jah nu heb ik dus met die jongen weer contact het gaat opzich wel weer ik heb duidelijk gezegd dat hij dingen bij me heb gedaan en dat hij dat niet nog is moet proberen. en dat is tot nu toe goed gegaan. maar tot dat ik een paar dagen geleden heb gehoren dat ik me vader 3 maanden niet mag zien. ik vind dit zo erg ik kan het alemaal niet meer aan en het ergste is dat hij het niet zelf wilt zegge neej dat heeft die vrouw gedaan. daar heb ik nu dus ok ruzie mee me moeder is savonds heel veel weg. ik wil niet meer leven!!! ben het compleet zat ik wil nu niet meer leven en ik ben bang dat ik het nn echt ga doen vroeger sloeg me vader me ook een tik geven is nromaal maar hij sloeg me echt dat weet me moeder niet maar ik wel. ik heb het lang volgehouden zo maar kan het nu niet meer aan wie kan me helpen of een oplossing want dit is nog maar een deel er van me polsen heb ik ok vaak genoeg open gesneden na jah wie kan helpen? groetjes....
Datum:
20-10-2007
Naam:
lizáá
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.