Levensverhalen (pagina 1260)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn verhaal

Mijn verhaal

Ik voel mij alleen, er is niemand die mij begrijpt, en was op jonge leeftijd al erg depressief. Niemand die kon begrijpen hoe het was om zo'n buitenbeentje te zijn, en zo vroeg al met vragen bezig te zijn, die andere kinderen nog niet konden boeien.
Vroeger als klein kind uitte zich dat bij mij in driftbuien. Tegenwoordig heb ik hier soms last van, maar als de emmer vol is.dan barst de bom uit.
Ik ben heel onzeker Dit is mijn grootste probleem. Ik heb een enorm minderwaardigheidscomplex wat zich op verschillende manieren uit. Uiteraard in relatie´s en vriendschappen, want wie kan er nu van MIJ houden. Ook is er een nimmer aflatende angst voor de toekomst en de vraag doe ik alles wel goed?
En last van een leeg gevoel Dit is niet uit te leggen als je dit gevoel niet kent. Je voelt op zo´n moment gewoon helemaal niks. Ik kan dan tijden voor mij uit zitten staren zonder achteraf te weten waar ik aan zat te denken. Je voelt ook echt geen emotie, geen woede, angst verdriet of blijdschap. Echt niets. Daar is gewoon op dat moment geen ruimte voor

Schreeuwende pijn
Die mij het moeilijk maakt om hier te zijn
Het zit die van binnen
Ik weet niet of ik nog vaak opnieuw kan beginnen
Schreeuwende pijn
Die er eigenlijk niet horen te zijn
Maar omdat ik het moeilijk vind om mijn emoties te uiten
Kan ik naar een fijn gevoel wel fluiten.
Want mensen zullen dit moeilijk begrijpen
Dat ik de gedachte heb om er soms tussen uit te knijpen
Schreeuwende pijn
Maak mij emoties zo klein
Zo klein maar de pijn wilt nog niet overgaan
Waardoor ik voorlopig nog in de stromende koude regen zou staan





Datum:
28-10-2007
Naam:
angel
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-brabant

is zelfmoord wel de oplossing?

ik twijfel al jaren aan zelfmoord.
de afgelopen 5 weken ben ik opgenomen op een paaz adelin in utrect
ik twijffel aan zelmoord, omdat dit leven mijn geen perpectieven bied, vroeger heb ik een hoop mee gegemaakt, < dat is vaak zo als iemand zelfmoord pleegt.

5 weken geleden liep ik snachts om 23;00 uur lang een spoorbaan in amersfoort.
iki twijfelde echt sping ik voor de trein of doe ik het niet, ik wist het niet, ik wist niet wat ik moest doen.

eigenlijk wilde ik niet dood, maar dit leven wil ik ook niet. ik ben toen maar naar de eesrte hulp geggeaan, en ben die nacht opgenomen in de paaz afdeling.

afgelopen woensdga 25 oktober wil ik naar mijn zus in tilburg, ik had vooraf erg veel moeite om met de trein te gaan. ik ben uiteindelijk wel gegaan, en kwam aan op het staion. toen ik uitstapte hoorde ik een knal, en zag de trein op paron 1 in tilburg wegrijden. wat er achter bleef was een dode man, die zich tegen de trein had geworpen, ik kwam in een droom terecht alsof ik het leterlijk zelf mee maakte.

dood wil ik nog steeds, maar voor de trein springen om een paron, of gewoon op een train trject, heb ik uit mijn hoofd gezet. het heeft te veel inpect op mede mensen.

hoe kan ik dood zonder iemand anders er mee te belasten?


Datum:
28-10-2007
Naam:
chris
Leeftijd:
24
Provincie:
Utrecht

ik leef maar van binnen ben ik dood

15 jaar en nu al geen leven meer mij wert gezegt dat het beter is nu leef ik al 2 jaar niet meer thuis nee ik leef in een insteling voor kinderen met probleemen maar ik had geen probleem tot toen ik geplaatst wert het was een stem die zei dat het moest het dee geen pijn die koele mes tegen mijn polsen het is het beste wat ik gedaan heb tot nu toe ik geniet niet van het leven ik wil wel maar het kan niet me ma denkt dat ik dood wil das nie waar me pa kijkt niet naar me om om dat ik een meisje ben ikheb scheid aan hun het is een kick ze hebben me voor gek verklaart en naar terapie gestuurt waarom ze vonden het maar gek dat ik me self snee mijn broertje was dood me ma heeft kanker me echte pa is alchollist mij broer een junk ik wert geslagen door mijn eigen vriend en driekeer aangrand ik was het zat en nu nu doet het me nix meer van wat men zegt ik wil niet leven in een wereld die twijfelt aan mij enme ongeving ik ben geen tederpopetje meer ik schrik niet meer van boe of bah ik leef maar van binnen ben ik dood en de littekes zijn buiten af te zien


predence
Datum:
28-10-2007
Naam:
predence
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Don't forget

Lieve mensen,

Vanuit het diepste dal kun je alleen nog maar omhoog..

onthoud dat, want voor je het weet is het te laat.
Datum:
28-10-2007
Naam:
unreal..
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

mijn leven is 1 grote puinhoop,ben gescheiden heb 2 kids van 12 en 15.dacht naar de scheiding de liefde van mijn leven hebben gevonden maar ja mannen zijn blijkbaar allemaal het zelfde.ik heb mijn pols door gesneden jammer genoeg niet diep genoeg.en voor die tijd over dosis medicijnen geslikt maar geluk is niet aan mijn kant blijkt maar weer,ik zit elke dag te bedenken hoe ik mij van kant kan maken,ben zo flauw van alles en maar lachen en leuk doen op mijn werk zodat ze niks weten,maar weet niet hoe lang ik het uit hou??elke dag is een strijd,even een masker op en thuis denken hoe kom ik van deze wereld af??
Datum:
28-10-2007
Naam:
kroep oet doppe
Leeftijd:
33
Provincie:
Groningen

Zo alleen

al vanaf mijn 10 staat mijn dagboek vol met pijnlijke verhalen en mijn leven op ze kop, mijn moeder en vader die bijna gingen scheiden door dat mijn moeder in de war was (depressief)
mijn moeder heeft daarom 3maanden in een opvang kliniek gezetten, het heeft goed gedaan maar nu vind ik dat ik mijn tijd wel weer heb gehad, mijn oma die echt alles voor mijn was is nu al ruim 5 jaar dood, dat verlies heeft een deel van mijn hart gebroken, ik ben toen ik 13/14 was de hele verkeerde kant op gegaan in ging met jongens om die me misbruikte ongewenst aan me zaten, ik heb aan verschillende drugs gezeten ik ben opgenomen in het ziekenhuis wegens overdosis aan XTC, ik heb 2x vast gezetten op me 15 wegens gevechten waarbij ik betrokken was, daar heb ik wel goed over mijn leven na gedacht wat ik nou echt er precies van wou maken
dromen heb ik GENOEG, zoals ik wil graag kapster worden maar ik heb nu al sinds 1jaar en 2maanden een marokkaanse vriend, die 2 jaar ouder dan mij is,
het kan zo lieve jongen zijn, maar hij verbied me veel zoals niet drinken niet uit gaan niet naar buiten niet met me vrienden lekker naar de disco, dus alleen maar thuis zitten, maar nu is de tijd aangebroken dat ik me zooo eenzaam voel lijkt of ik geen vriendinnen meer heb thuis lijkt het net of ik nooit wat goed doe.
ik snij af en toe in me polsen zo erg dat het niet meer stopt met bloeden en om eerlijk te zijn ben ik dan blij als het niet meer stopt met bloeden dan ga ik op me bed liggen doe de deur op slot en hoop dat ik rustig dood ga.
ik ben nu 16 jaar en hoe mijn leven eruit ziet heeft het voor mijn geen zin meer ik weet niet wat ik meer moet doen, ik heb geen zin meer ik ben fysiek en lichaamelijk uitgeput, ik krijg alleen nog maar cometaar door me hooft gesmeten en geen bedankjes of wat dan ook.
En elke dag als me vriend bij me is, en hij weer naar huis gaat zit ik huilend op me kamer, ik ben al 3 jaar zwaar depressief maar wil er zelf niks aan doen omdat het voor mijn toch geen zin meer heeft,
ik hoop gewoon echt diep vanuit mijn hart voor zover het nog héél is, dat vandaag me laatste dag is, ik heb zo begravenis boekje al helemaal ingevuld. ik ben er echt zo klaar mee, het heeft voor mijn gevoel geen zin meer, echt niet 16 jaar en al zoveel meegemaakt, en elke avond val ik huilend in slaap, en de volgende dag ben zo verschrikkelijk moe dat ik nergens meer zin in heb. ik weet niet wat ik moet doen echt niet.
Datum:
28-10-2007
Naam:
Mliss
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

thnx S.

hj !


k kwam juist te wete da al mijn zogenaamde 'vrienden' achter mijn rug zaten te roddelen ovr dak alleen ma aandach vroeg nzoo.. i just can't anymore..it's to much..

kben zo blij da degene die et verteld eef da gdn eef...thnx!

now,i just wanna gow
Datum:
27-10-2007
Naam:
JustMe
Leeftijd:
14
Provincie:
België

bang van leven en dood

mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 jaar was! ik heb daar nooit een probleem van gemaakt. op mijn 10de is mijn mama hertrouwd en kreeg ik er 4 toffe stiefzussen bij, het zijn echte schatten!! we kwamen echt zeer goed overeen. nadat ze een tijdje tesamen waren begon mijn stiefvader te drinken, het leven werd echt ondraaglijk. elke dag moest ik naar hun ruzie luisteren, begon hij tegen mij moeilijk te doen. er waren nachten dat ik niet sliep gewoon uit schrik, ik was bang at hij plots thuis zou komen en ruzie zou beginnen maken, dat deed hij wel vaker!!! op mijn 16de werd ik seksueel misbruikt. een jaar lang heb ik tegen iedereen gezwegen, ik wist gewoon niet hoe ik dit ooit aan iemand kon zeggen!! na een jaar heb ik het dan uiteindelijk toch aan een vriendin van mij verteld en aan een leerkracht; ik ben enkele keren naar een psycholoog geweest, maar ik ben nu afgestudeerd en dus zie ik haar ook niet meer want zij was iemand van het school. nu kreeg ik het lastiger en lastiger, tot op de dag dat het precies 2 jaar geleden was ik kon het niet meer aan ik was het beu om zo verder nog te moeten leven!!! ik heb die nacht mijn afscheidsbrief geschreven en alles gepland. die woensdag ging ik pillen slikken en daarna een mes door mijn lijf steken alles was zo goed gepland tot ik plots bang werd en het niet meer kon!!!
ik ben bang om te leven maar ik ben ook bang van wat de dood genoemd wordt!!!!!
Datum:
27-10-2007
Naam:
floortje
Leeftijd:
18
Provincie:
België

ja dat dus

ik zie hier allemaal verhaen staan
maaar zal ik he pas vertellen
je wil pas echt zelfmoord plegen als
je je verhaal hier niet eens bij kan schrijven omdat dat te moeilijk voor jre is !


denk na want er zijn meeer mensen
die erger dingen mee maken !!
Datum:
27-10-2007
Naam:
JA ik dus
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

nooit alleen nooit geaccepteerd, wil graag rust

ben een alleenstaande vrouw van 28, kom uit een gezin met 5 broers en 2 ouders.
Ongeacht wat ik doe nooit zal ik goed doen in hun ogen , regelmatig hoor ik zei is de reden waarom ik nooit kinderen zou nemen , indien ik zo'n dochter krijg dan zou ik haar eigenhandig afmaken.

De manier van bejegening thuis heeft meer invloed op me dan ik ooit had durven denken .
Voor de buitenwereld kom ik als een sterke en zelfverzekerde en aantrekkelijke vrouw over die veel mannelijk aandacht krijgt / trekt al loop ik met een joggingbroek dan nog is de aandacht groot. Vaak denkt men dat dan alles goed snor zit en begrijpen ze maar niet waarom ik niet aan de man kom of juist niet kan behouden , dit wordt dan als te kieskeurig bestempeld en krijg regelmatig te horen je bent al 28 denk aan the future je blijft niet altijd mooi en aantrekkelijk. They really dont gett it , heb mezelf nooit als mooi gezien , en ga er altijd vanuit dat ik niet mooi , slim , slank , leuk genoeg ben en dus toch wel verlaten zal worden.

Dit alles kan ik allemaal terug verwanten aan de manier waarop mijn familie mij bejegent. Grappig isnt it , the wordl is een doolhof, çause heel de wereld denkt dat ik superhappy ben en vinden mij allemaal behoorlijk zelfverzekerd en spontaan, extrovert zelfs.
Vinden mij zo'n harde tante die recht voor zn raap is en ook wel bot, mijn redenen om direct naar mijn medemens te zijn is omdat ik eerlijk tegen ze wil zijn. Nou ja kan de juiste woorden niet vinden .

I really dont know what to do , ik wil gewoon rust en vrede. Gewoon ergens waar ik niet elke dag gehaat wordt om wie en wat ik ben. Men weet niet dat ik mezelf dag in dag uit in slaap moet huilen als ik dan nog in slaap val.
Slaapproblemen zijn al vanaf mn 18de in mijn leven. pfffffff fijn om dit even kwijt te kunnen zonder uitgelachen te worden en als aandachtvrager gezien te worden.

grt untill next time
ik moet zo werken
Datum:
27-10-2007
Naam:
Lila
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.