Levensverhalen (pagina 1259)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

MENSEN IK WIL WAT KWIJT aub lees mijn stukje thx.

wat ik kwijt wil je hebt mensen die zichzelf lelijk vinden of minder of dom enz enz. denken dat niemad van hun houd & alles verkeert doen. maar 1 ding geloof het of niet als je je zelf lelijk vind en laat kleineren door andere doorje uiterlijk vraag jezelf af waarom??? luister als iemand jou niet mag omdat je minder mooi bent kijk meteen verder dan die persoon want un mens wil iefde & liefde zit vanbinnen als iemand aleen naar je uiterlijk kijkt dan zijn het geen vriende want ECHTE vriende houden van jou zoals jij bent gaat het om uiterlijk nou goed fout dat is geen love en qwa liefde zelfde verhaal als iemand je niet wil om je uiterlijk lekker laten doorlopen want die persoon valt dan voor je uiterlijk en dat noem ik geen love maar lust, liefs jenny ... wens ik je heelveel liefde warmte& geluk toe SUCCES! laat jezelf niet gek maken jou leven jou wil. je bent hier niet voor niks:)
Datum:
29-10-2007
Naam:
jenny
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

gewoon een verhaal

al die reacties hier, heel triest maar goed te begrijpen, ik zie het af en toe ook niet meer zitten, ik heb veel schulden en altijd weer moeilijk om de maand rond te komen en ja ook ik denk af e toe pfft misschien wel beter als ik er niet meer ben maar hoe moet het dan met mijn hondjes en mijn kinderen dat is ook het enige wat mij weer houd, maar het blijft moeilijk
Datum:
29-10-2007
Naam:
ria
Leeftijd:
58
Provincie:
Utrecht

No way out!

Ik zie dat jullie zo veel jonger zijn dan ik. Maar gevoelens zijn toch het zelfde. I heb mijn aller liefste vriend verloren die nog ouder was dan ik. Maar wij hadden geleefd. Ik kan niet meer leven zonder hem. Ik wil hem zien, aan raken. Ik hoor zijn stem constant maar ik zie hem niet. dat kan niet. God is wreed. Al mijn bidden was voor niets. Ik wil weg, weg , weg. Leven is zinloos voor mij. Anders dan jullie ben ik oud. Een wandelende fossiel. Wie mist mij? Niemand toch. Wil een vredige dood.
Datum:
29-10-2007
Naam:
A.De
Leeftijd:
63
Provincie:
Zuid-holland

hj

Het is juist goed dat mensen hun verhaal hier kwijt kunnen, zodat het voor hun misschien een kleine opluchting is, en dat anderen kunnen zien dat ze niet de enigen zijn.

Ik denk ook wel eens aan zelfmoord:( maar het is gewoon niet de oplossing.
Hoe de wereld in elkaar zit is soms ook gewoon kut en oneerlijk, het draait soms alleen maar om status en geld.
Het is ook gewoon kut dat andere mensen je vaak niet begrijpen, en dan voel je je zo eenzaam.

En dan heb je ook nog van die mensen die denken dat je je aanstelt, maar ze weten niet hoe je je werkelijk voelt.

Maar als je erover praat met iemand die je vertrouwd, kan het echt beter gaan.
Het leven is , je moet er zelf wat van maken, kan een ander niet voor je doen.

Je moet afleiding zoeken, zodat je niet hele tijd aan je problemen gaat denken.
zolang je je maar niet gaat afzonderen, zoals ik altijd deed en vooral niks van foute en domme mensen aantrekken.

plz wees jezelf en vecht,

Er zoveel leuke dingen in het leven, je moet ze alleen opzoeken.
/>

gegroet medemens...
Datum:
29-10-2007
Naam:
bert
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

Ik ga het doen

Ik zit al te lang vast, te vaak opnieuw proberen op te bouwen. Ik ken alleen nog maar mislukking, onzekerheid, eenzaamheid en ellende.
M'n directe familie is grotendeels labiel en ik ben bang dat mn zelfmoord heel hard aankomt. Maar het zijn toch al wrakken en ze hebben mij als normaalste van het gezin voor een belangrijk deel kapot gemaakt.
De enige twijfel die ik nog had was dat ik het smerig van mezelf zou vinden omdat ik hen veel verweten heb en daardoor een schuldgevoel zou veroorzaken.
Maar het gaat echt niet meer en ik weiger nog langer het zielepootje te spelen.
Datum:
29-10-2007
Naam:
M
Leeftijd:
31
Provincie:
Limburg

mijn dochter elinentje

deze pijn hou ik niet meer vol ik wil bij je zijn mijn kind mijn dochter ik wil bij je zijn dit kan ik niet meer aan elinetje ik mis je ik verdraag dit niet meer langer ik mis je ik wiil bij je zij zijn ik hou zo veel van je mijn liefe dochter het doet zo veel pijn waarom nou jij zo lief zo mooi mijn kind maaar 16 jaar was je had mij toch dood laten gaan eline ik mis je dit kan ik niet aan waaarom nou ik mis je ik kan niet zonder mijn kind
Datum:
28-10-2007
Naam:
jacobs
Leeftijd:
46
Provincie:
Limburg

Ongeloof en schuld

Behalve mijn slechtziendheid draag ik enkele ziektes met me mee, die van de buitenkant niet zichtbaar zijn. Ik heb een ernstige vorm van een longziekte en ben van 40 uur naar 20 uur terug gegaan wat mijn werk betreft. Dit was al een klap op zich want ik HAD het er eerst wel naar mijn zin.
Vanwege die longziekte mag ik veel dingen niet, maar omdat je die ziekte niet ziet word het vaak niet geloofd. Vooral door de nieuwe leidinggevende bij ons op het werk. Je bent een aansteller of een watje. En omdat ik dingen niet goed zie probeer ik wel vaak of ik het kan voordat ik zeg: Dat kan ik niet. Maar als het dan echt niet wil lukken krijg je te horen: Je kunt het wel maar je hebt er geen zin in. Nou, dit vind ik niet kunnen tegenover iemand die slechtziend is.
Daarbuiten woon ik samen met mijn zus die helaas blind is. We runnen samen een huisje en krijgen hulp van de thuiszorg. leuk, denk je dan, we krijgen hulp en hopeliijk iemand die begrip heeft voor ons. Want ook bij de thuiszorg hebben we aangegeven wat we wel en niet kunnen of mogen. Nou, mooi niet dus. Die hulp die we kregen deugde niet. Volgens haar moest IK meehelpen met schoonmaken. Ik zei dus: waarom denk je dat wij thuiszorg heben aangevraagd? Nou, we hielden voet bij stuk maar zij bleef volhouden dat we moesten meehelpen. Zij had geklaagd bij haar leiding gevende en had gezegd dat het bij ons een zwijnenstal was, terwijl we er alles aan doen om het zo netjes mogelijk te houden. Maar ik kreeg telefoon dat ik alles moest opruimen voor thuiszorg kwam. Nou, het was opgeruimd.
Toen zei die leiding gevende: Jij moet zorgen dat het netjes blijft en niet je zus, die werkt al hard genoeg. Nou, toen was bij mij de maat vol. Ik was op dat tijdstip alleen en ben naar boven gelopen en heb op mijn slaapkamer mijn medicijnen kast opengetrokken. Ik had mijn hand vol met medicijnen en wou ze net in mijn mond stoppen toen er werd aangebeld en dringend werd geroepen dat ik moest opendoen. Het was een vriendin van ons waarvan haar oudste zoon net een ongeluk had gehad en ze vroeg of ik even op haar jongste wou passen.
Nou, ze zag dat er iets aan de hand was met mij maar zei dat we later zouden praten.
Als zij op dat tijdstip niet had aangebeld, denk dat ik er niet meer geweest was.
Via haar zijn we aan begeleiding gekomen voor mensen met een handicap. Samen met die persoon en onze vriendin heb ik alles uitgepraat en zijn we op zoek gegaan naar een oplossing. Op dit moment gaat het wel weer met me, alleen de problemen op het werk zijn niet verholpen en probeer ik me via huisarts of wie dan ook te laten afkeuren want zo hoeft het voor mij ook niet meer.
Datum:
28-10-2007
Naam:
Saartje
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-brabant

Vervolg op mijn bericht van 10-01-2006

Ik heb mijn verhaal van toen opgezocht, en ik wil nog even kwijt dat ik er helemaal goed uit ben gekomen. Ik ben nu al vier maanden ontzettend gelukkig met mijn vriend. Het voelt goed om zo'n periode voorgoed afgesloten te hebben. Ik hoop dat er meer mensen zijn die hun leven zo'n wending kunnen geven.

Heel veel liefs,
Datum:
28-10-2007
Naam:
Donna
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

s

te moe om optestaan
wat moet ik er mee aan
de dagen klimmen voor bij
de rotsen worden steiler
ik voel de ellende steeds dieper glijden
wat is mijn rede van bestaan
is het egt zo makkelijk zomaar te gaan
denken aan deze woorden
ben ik tog ook weer bang nooit meer wakker te worden
wat moet ik doen
wat kan ik zeggen
er is te veel om uit te leggen
te veel dingen zijn fout gegaan
teveel verkeerde dingen heb ik gedaan
waarom blijf ik dan tog blij
en al die angsten erbij
niet wetend wat ik moet doen
niet weten wat te denken
ik kan wel iemand een levenschenken
en ik nu ik dit hier schrijf
denk ik aan mijn lijf
wat ik al haat sinds jaren
dat kan een hoop verklaren
niemand die het ziet
het is mijn masker die mij nu verliet
mijn angsten komen boven
mijn verdriet te groot
maar ondanks alles zal ik blijven bestaan
en doorgaan
zelfmoord is niet iets waar ik voor ga
want mijn meisje heeft me nodig
zei is de reden dat ik besta
zonder haar geen leven
ik voel pijn in mijn hart
als ik naar haar kijk
omdat ze al zoveel pijn heeft meegemaakt
en tog mijn vrolijke meisje blijft
ik ben sterk
en weet zeker dat het werkt
ik ga vechten ik blijf gaan
totdat de dag komt dat het betergaat met mij
tuurlijk ben ik soms blij
maar de dagen worden langer
de nachten kouder
de angsten blijven staan
maar ik vecht er voor en ga door
ben trotst op mezelf
dat ik ervoor gekozen heb
doortegaan en niet te doen waar deze site omgaat


Datum:
28-10-2007
Naam:
s
Leeftijd:
22
Provincie:
Flevoland

me moeder heeft niet in de gaten dat ze mijn pijn doet

hoi,ik wou me verhaaltje kort effe kwijt want anders wort het te lang... ik heb 2 broers 1 groote en 1 kleine ik ben de middelste ...me ouders zijn gescheiden me moeder is modern en me vader niet maar al goed.. me moeder trek me broers altijd naar voor..ze krijgen nieuwste en duurste kleren schoenen noem maar op en ik niet ik krijg van schoenen van 12 euro en me me broertje 110 oke klinkt niet erg maar ik had al 5 jaar lang niet meer contact met me echte vader nu is het wel weer goed ...is me moeder nog bozer wat ik zeg wat ik doet is nooit goed...ze laat me in de steek op werk is het in 1 woord hel...ik heb spraak probleem en niemand laat mijn uit praten en ik heb geen vriendinnen aleen mijn vriend en die zie ik aleen in de weekend...en als iets gebeurt op me werk wil ik met me moeder over praten maar die zucht en maiuw van: niet alweer he..!!! en als ik wil iets uit leggen geeft ze me kans niet en ze luister niet...want ik wil iets uit leggen met moeite valt niet mee ..want kreeg van me vader horen dat me moeder al van af beging dat ik geborgen was mij achter laat dat me broers alles kreeg en ik niet..ik weet nog goed om een snoepje ik moest via me Broertje aan vragen om snoepje ik zei zo van : je moet net of doen dat je die snoepje wil...en me broertje kreeg dat...en ik niet...en ik heb ook geen zelfvertrouwen ! want door me moeder komt dat ze zeg dat ik dik ben en van anderen mensen hoor ik je bent niet dik...ik heb mooie kleren gekocht ....en als me moeder zeg van is niks moet ik dan trug Brengen...zucht,,,ik vind niet eerlijk dat me moeder me steek laat ze zegen ook dat doen ze omdat jonges meer naar schoon famlielie trekken...hallo vind onzin want toen me broertje vast zat kreeg die van alles ...van tatoo en noem maar op en ik moet ales zelf betalen ! ook toen de tijd ik op school zat ook al ... de geld waar ik op boederij werkt in de weekend ...is niet eerlijk en op me werk is dat ook ze denken dat ik een mongool bent wegens me spraak probleem ...voor de mensen spraak bebloem niet snapen dat bedoel ik dit mee( me zin op bouw is niet goede volgorden moeite met schrijven enz) is geen disecie ja ik weet woordje niet typen ..want logopedie heb ik gehat maar ja da help niet en nu ook niet...ik heb geen zelfvertouwen ... ik doe nu rijles volgen en me moeder bedreig me nu al dat ik moet halen ja sorry ik doe me best en ik kan nog lage verhaal zetten maar ben bang da ze opeens deze site komt zucht ik stop mee want ik hoor ze al weer roepen.... ik voel me net als danny munk dat liedje...Me Moeder kan me niet verdagen nooit doe ik iets goed om lievde hoef ik al niet te vragen schelden is wat ze doet mensjes sorry dat mijn verhaal mischien niet erg is maar wilde me ei kwijt valt niet meer Aleen zijn ...behalve in de weekends hou moet mensjes en ja ik ben blij als ik ooit op me zelf ga wonen en mijn kinderen kregen zeker beter leven weet ik zeker want ik schrijf alles in me laptop fijn avond iedereen XXXXXX
Datum:
28-10-2007
Naam:
Oss Girl
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.