Levensverhalen (pagina 1257)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik ben kut het leven zuigt

ik wil zelfmoord plegen omdat ik gewoon lelijk en kut ben heb geen vrienden als ik mensen iets vraag geven ze geen antwoord niemand geeft om mij niemand ziet me staan iedereen haat me ik wil gwn dood
Datum:
01-11-2007
Naam:
Jan
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Aandacht tekort.

Ik was ook van plan om zelfmrd te plegen, maar las jullie verhalen en besloot om niet op jullie te willen lijken. Aandachttrekkers. Bah. Ga dood dan.
Datum:
01-11-2007
Naam:
Sara
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

.

Ik ben 16. Ik zie er héél gelukkig uit , ik lach altijd , maar niets is minder waar..
Mijn tranen verstop ik achter mijn lach. Ik haat alles en iedereen op deze wereld.
Niets is wat het lijkt en niets is voor altijd.
'Vrienden' zijn mensen die in je leven komen en er net zo snel uit zijn , ze gebruiken je en je bent alleen goed als ze je nodig hebben. Neeh, ik heb geen vrienden, spijtig om het zo te zeggen.
Dus blijf ik maar thuis , en gaat mijn jeugd door zonder er iets van gehad te hebben...
Ja , inderdaad , ik lijk héél gelukkig.
Jongens ? Ze zijn maar uit op 1 ding.
Neeh , moet ik ook nx vn hebben.
Thuis ? Neeh , zij weten van niets. En zullen het ook nooit weten , hoe ik me diep van binnen voel , want van buiten straal ik toch , ik moet wél gelukkig zijn.
Ik voel me kut , het is de eerste keer dat ik het toegeef.. ik ben diep , maar ook echt DIEP ONGELUKKIG ! Of zelfmoord een oplossing is , wie zal het zeggen?!
Datum:
31-10-2007
Naam:
Liever niet
Leeftijd:
16
Provincie:
België

hulploos

liefdes verdriet dagelijkse verdriet spijt
Datum:
31-10-2007
Naam:
imran
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

blugh!

hmm dat zeg je nu wel he, maar dat is ook niet waar omdat als ik zelfmoord wil plegen ik nog niet blind word, ik kan dan nog goed nadenken en kan mezelf er niet toe brengen, en er zijn mensen die ergere dingen meemaken dat maakt niet veel uit omdat: mensen toch hun eigen probleem hoger schatten dan de andere.

als er niemand tegen je praat, en als je een opmerking maakt afgekraakt word op zo'n manier dat je er egt niks op terug kan zeggen zoals: hou je kop dicht lelijkerd omdat je het bent kun je gewoon niks terugdoen je bent weerloos.
dat soort mensen heb ik altijd een mooi gaatje in hun kop willen knallen.
weg ermee niet ik maar hun!!!!!!!!!!
Datum:
31-10-2007
Naam:
robbie
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

My silent scream

t leven is kut,
ben altijd all gepest,
ging toen ik op mijn huidige sgool (een mbo) kwam beter, mensen waren aardig enzo...
maar...... de laatste tijd weetje.....
zit 't zo:
ik ben altijd al een nogal duister type geweest van binnen dat het moeilijk met zichzelf had..
en er is vaak door mensen van mijn leeftijd gezegt dat ik lelijk ben en all die bullshit, je kent t wel....
heb nooit een vriendinnetje gehad en zal ik nooit krijgen ook....
mn ouder zijn 4 jaar gelede ofzow gescheiden, pa was vreemd gegaan... en dan zit je nog eens tussen het lijden van een ander in enzo, je kent t wel denk ik...
t leven is gewoon verrot en zo heb ik t altijd beschouwt, Mensen geilen op moord en ongelukken, ik zie het elke keer weer, mensen die worden aangereden en mensen die toekijken en lopen te laggen of tegen elkaar dingen zeggen als lekker voor d'r..... mensen? ik ben geen mens ik wil daar niet eens meer bij horen gewoon... ik ben mezelf en geen mens,
maar dan heb ik weer een probleem,
ik ken mezelf niet meer en ben niet wie ik ben,
alles wat ik zeg wordt fout opgevat en alles en iedereen vind t raar dat ik nog nooit een vriendinnetje heb gehad, gezoent heb of het hep gedaan...
ik weet niet WTF dr mis is met deze maatschappij weetje.... eigenlijk wel eigenlijk... maar al te veel..en al te goed...

mensen zien mij niet als een persoon, alles wat ik zeg is fout, ik ben niet wie ik wil zijn en vermoet zelfs dak een andere persoonlijkheid in me heb die soms boven komt in me als ik op internet ga enzo.....

heel mn myspace straalt t uit,
I feel alone,
I feel like a word without a meaning,
i am SO lost....

you name it t staat dr allemaal....

ik heb een hekel aan mezelf en mn leven....
ik heb geen doel, heb ik nooit gehad, en zal ik nooit hebben....
ben ook altijd alleen thuis de laatstetijd....
maarja liever dat dan een of ander irritant wijf die alleen mr over mij kan zeuren en negatief doen, maar zodra de telefoon gaat, opgaatscheppen over hoe goed ik t wel nie doe op school enzo....

denk dat mijn conclusie er niet egt is.....
als ik zelfmoord zou plegen tho dan doe ik dat door met losse flodders richting agenten te schieten.....

ik blijf hier ook maar doorlullen en volgens mij blijf ik de zelfde zooi maar herhalen....

ik krijg trouwens delaatstetijd bijna geen geluid meer door m'n strot..... voel me zo depri dat t gewoon in me keel zit..... ik wee nie hoe ik t moet beschrijven mr t doet fisiek zelfs pijn, mentaal heb ik t al bijna me hele leven gehad.....dus das niets nieuws...

mensen zien vaak de lucht als vrijheid en willen leren vliegen....
maar vandaag dacht ik..... freedom? i dont wanna fly.... the sky might be pretty.... but it reeks of lonelyness.....

tch... ik zie eigenlijk egt niet waarom ik hier post eigenlijk......



Cause.....

~No matter how hard i cry.... no one will hear.... My Silent Scream~


tja als je zin hebt om te lullen ofzow message me maar op mn RolePlay Profiel op Myspace t profiel heet: Mitsuruki

direct contact is something il avoid for now... couse.... on internet ya never know ^^...... maar gelieve geen comments poste maar alleen messages, anders komt mn broer ofsow t dalijk nog tegen.... n ik wil em niet bezorgt make weetje....

cya people.... n dont laugh... in a way we're all the same.... else you and i... would never be here.......

cya folks......
(btw als je iets wil quoten of jatten wat ik heb gesegt als in zinnetjes enzo gelieve dat even te vragen van te voren want als ik dalijk iets dat IK heb verzonne ergens op zie staan of in een bekent gedicht hoor dan gaat het fout....)
Datum:
31-10-2007
Naam:
Submerged in my thoughts
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

...

1 jaar gelede heeft men nicht/beste vriendin zelfmoord gepleegt.. zij was de enige wara ik egt mee kon praten en we wisten alls van elkaar.. we zijn same opgegroeit woonden naast elkaar.. tot ze verhuisden.. ik zag ze nog 3x per weerk.. maar tog bleef onze band eve sterk.. en nu zie ik ze nooit meer.. ik mis haar kei hard en niemand begrijpt mij.. ze zegge allemaal hoe kan je iemand missen die zich zelf van kant maakt ?.. ik weet wel beter..
nu.. ik heb problemen thuis met men ouders, denk elke dag aan zelfmoord.. maar ik weet van me zelf dat ik het nooit ga doen.. ik ben daar te laf voor en weet hoeveel mense ik verdriet aandoe.. ik kan het ze niet aandoen.. maar tog als ik het zou doen weten ze wat het is..
ik val nu nog elke dag huilend in slaap.. gewoon omdat ik het niet kan verwerken dat men nicht zelfmoord pleegde.. in het begin kon ik het niet aan om zonder haar te leven.. ik had niemand meer waar ik alls tege kon vertelle waar ik mee kon lachen, plezier maken.. ik kon me geen leven zonder haar voorstelle.. maar ik moest wel verder.. ik denk nu tog nog elk uur aan haar en aan zelfmoord maar tog verzet ik me ertegen..

dat zouden we allemaal moeten doen.. je doet veel te veel mensen vredriet aan.. ook de mensen waar je het niet eens van verwacht..
Datum:
31-10-2007
Naam:
mariska
Leeftijd:
15
Provincie:
België

in de steek gelaten

Hoi

Ik had afgesproken met vrienden.
Wij gingen met de step eingelijk naar het specturm bibielotheek
Hun gingen ergens anders naartoe vroegen ze en toen mocht ik niet meer nooit meer zeiden ze!
Datum:
31-10-2007
Naam:
mike van de rijdt
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

My thoughts

Ik heb dit nog nooit gedaan, mijn verhaal doen aan iemand, als is het maar aan een fucking beeldscherm. Ikzelf heb nooit naar mijn eigen verhaal geluisterd, dus voor mij gaat dit ook de eerste keer worden.

Mijn jeugd: onstabiel, op school werd ik veel gepest. Ook door mijn zogenaamde beste vriendin. Mijn vader zat aan de drugs waardoor wij in de schulden kwamen en het huis uit moesten.

Mijn ouders gingen scheiden en mijn pa kwam op straat te leven. Mijn moeder had een nieuwe vriend met losse handjes. Toen ze eindelijk bij die man weg ging, woonde ik samen met mijn moeder en broertje in een flatje. Ma depressief, ik werd weer gepest door de kids uit de buurt.

Ma kreeg weer een nieuwe vriend, aardige man. Te aardig zelfs. Hij had geld en was goed voor ons. Wel jammer dat hij met zijn handen niet van me af kon blijven toen ik 11 was. Ik durfde er niets van te zeggen, mijn moeder had eindelijk het perfecte gezin en ik wilde haar illusie niet verneuken. Gelukkig hield de relatie tussen mijn ma en die vent niet stand en weer gingen we terug naar de flat.

"Ha eindelijk van die kut basisschool af !"dacht ik toen ik eindelijk naar de middelbare school ging toen ik 12 was. Pesten werd minder, maar kwam nog steeds voor. Ik was intussen zo bang dat ik er niets van durfde te zeggen. Ik wilde natuurlijk niet in elkaar geslagen worden.

Nu ben ik 21, heb op de een of andere manier veel angsten van me af laten vallen. Mede door drank en drugs. Alleen ben nog steedts bang om zelfmoord te plegen. Omdat er nog steeds een sprankje hoop in me zit.

Ik vraag me altijd af, is dit nu het leven? Wie bepaald mijn leven? Ik of anderen? Ben er achter gekomen dat ik het bepaal. Ik bepaal zelf of ik naar school ga of niet. Ik bepaal zelf of ik ga werken of niet, ik bepaal zelf of ik sociaal ben of niet. Ik bepaal zelf wie ik ben of wil zijn. Maar niet iedereen accepteerd mij... Mijn vrienden en familie ook niet. Mijn familie haat me sowieso omdat mijn ma, broertje en ik het uitschot van de familie zijn. Wij zijn de armen, de zwakke, zonder bmw onder onze kont.

Mijn vrienden negeren me. Ze zeggen altijd dat ze me niet kennen, omdat ik zo stil ben. Maar ze zijn zelf gewoon te lui om de tijd voor me te nemen en dingen aan me te vragen. Ze snappen gewoon niet dat er mensen zijn die bepaalde dingen niet vanuit zichzelf zeggen. En als ik ze wat vertel dan luisteren ze niet. Dan kijken ze om zich heen, afgeleid door de omgeving en ze stellen geen vragen of slaan een arm om me heen.

Ik kan de oneerlijkheid van de wereld niet aan. Mensen liegen zoveel. Zoveel van de wereld is gebaseerd op onwaarheden, dingen als geloof, vriendschap, liefde. Het klinkt allemaal zo magisch maar ik kan de magie er niet in vinden.

Datum:
31-10-2007
Naam:
Leonie
Leeftijd:
21
Provincie:
Utrecht

pijn pijn en nog eens pijn

kort maar krachtig.
mijn ouders zijn gescheiden en ze willen allebij geen contact meer met mij,, met mijn famillie heb ik ook geen contact meer. en ik heb van 1 meisje geleerd wat echte liefde was, en het is sinds gister kapot gegaan. ik zou alles willen vergete door mezelf kapot te maken
Datum:
30-10-2007
Naam:
danny
Leeftijd:
19
Provincie:
Flevoland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.