Levensverhalen (pagina 1254)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

LIve is just a dream

heey iedereen
mijn leven is echt heel waardeloos. ik heb een verschikkelijk verleden meegemaakt. het begon allemaal met mijn zus. het probleem met haar was dat ze als er maar een klein beetje stress was dat ze helemaal begon te flippen. een keer was het zelfs zo erg dat ik
op mijn kamer zat en ik zat te huilen want we hadden die avond ruzie gehad bij het eten en mijn zus was weer gaan flippen. toen kwam mijn moeder mijn kamer binnen en vroeg hoe het met me ging ik zei goed. maar ik voelde me harstikke rot maar ik wilde het haar niet nog moeilijker maken omdat ik mijn ouders al heel vaak heb zien huilen zelfs mijn vader. toen ik dus op mijn kamer zat en mijn moeder was weg hoorde ik opeens een hoop gegil en toen rende ik naar de deur en zag ik dat mijn vader met mijn zus aan het vechten was hij had een hele boel bloed op zijn gezicht en mijn zus had een mes. toen ik daar voorbij was zag ik mijn moeder liggen ze lag bewusteloos op de grond. toen sloeg ik door en ben ik naar buiten gerend ik had de hond meegenomen en dat was de eerste keer dat ik aan zelfmoord dacht. ik was toen 10 jaar oud denk ik en het maak me nog steeds elke dag bang. nog veel dagen daarna is dat ook gebeurt. ik begon met snijden en wilde niet meer leven. ik begon bij jeugdzorg te lopen maar dat hiel p niet. ik huilde dag en nacht. mijn ouders hadden geen aandacht voor me omdat ze het zelf al heel moeilijk hadden met mijn zus. ze hadden echt helemaal niks door en ook niet dat ik steeds verder achteruit ging. zo is het een paar jaar door gegaan mijn zus is drie en een half jaar ouder. maar het bleef maar door gaan met dat geruzie. ik heb een heleboel littekens van haar en door haar. begin dit jaar ging het ook weer mis ik was met een vriendin naar het tweede huis van mijn ouders in winterswijk. het was heel gezellig tot dat we daar jongens ontmoete en die mijn vriendin hebben aangerand en mij hebben verkracht. ik kon het daarna echt niet meer hebben mijn ouders zagen toen eindelijk dat er wat mis was met mij. toen ben ik op school gaan praten met een docente verzorging. zij was heel aardig voor me en ze had voor mij allerlei informatie opgezocht. ik moest van haar gaan praten met de politie en aangifte doen dat moest mijn vriendin ook. maar we hadden het eerste gesprek gehad maar die politie agenten waren niet aardig tegen ons. ik wilde echt niet meer leven. ik kon het niet meer hebben. ik heb het zovaak geprobeerd maar nooit echt doorgezet. door wat die jongen heeft gedaan bij mij heb ik nu het PTSS sydroom mijn leven is nu over genomen door hem en heeft het helemaal veranderd. ik zie de zin er niet meer in. als ik in winterswijk ben dan ben ik doodsbang dat ik ze tegenkom en het is me 1 keer overkomen dat ik ze tegenkwam. toen hebben ze me inelkaar geslagen. ik kreeg daarna ook te maken met een ergere voor van jeugdzorg(vitras) die helpt me nu met mijn thuisproblemen. en ik zit nu ook bij een therapie voor die verkrachting maar ik kom er nog niet vanaf. binnekort moet ik aangifte doen tegen ze. ik heb nog een lange weg te gaan maar die kan ik niet meer aan. het lukt me niet meer. ik ben kapot gemaakt door die verkrachting en door mijn zus. mijn leven is voorbij. niemand ziet de ware ik en dat ik kapot ben. niemand zal me ook missen. mijn zus zal blij zijn en mijn ouders die zullen het niet eens merken of er iets mee doen. ik ga mijn tantes beste vriendin achterna. die heeft een paar weken geleden zelfmoord gepleegd ik ga haar nu achterna. niks zal mij meer kunnen redden. het leven houdt voor mij hier op.


vaarwel voor eeuwig.
xxx karen


daar ga ik
het leven houd hier op
ik ga niet meer door
treur niet om mij
ik hoorde er toch niet echt bij
vaarwel,
tot ooit o peen keer
want dan zien we elkaar weer...
Datum:
04-11-2007
Naam:
Karen
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

al geprobeerd maar mislukt

Hola,
het is moelijk om iets normaals te schrijven,toch is het niet normaal dat iemand van welke leeftijd dan ook zelfmoord wil pleegen,maar nu begrijp ik het ik heb zelf 5 weken geleden het geprobeerd met slaappillen waarom, ik wilde rust ,geen pijn ,geen verdriet, nog steeds begrijp ik me zelf niet ben nog in dokters behandeling,wat ik wel weet dat ik veel drink en een minderwaardigheids gevoel heb door dat ik altijd maar werkte voor iedereen klaar stond nooit een minuut aan me zelf gedacht dit jaar is de bom gevallen eest me pols ziekenhuis en daarna de pillen bijna gelukt hellaas moest ik de volgenden dag werken anders had ik hier niet meer geweest ,een vriend heeft de deur in gestrapt en 112 gebelt 4 dagen in coma gelegen 2 er van haden de dokters gezegt dat ik de volgende ochtend niet zal haalen ,ik heb uiteindelijk gevochten voor me leven gekozen voor het leven maar dat hoeft niet tezegen dat je probleemen weg zijn nee dan begind het pas,waarom is een van de vragen die je je zelf stelt was ik maar dood waarom heeft het leven zin enz moe geen zin om wat te ondernemen lui in me hooft wil ik wel maar dan lijkt er wel schaakel over te gaan die naar de min schiet in plaats naar de plus ,allemaal gedachtens schieten door me hooft zoals wat moet ik nu verder krijg ik een normaale vriend blijf ik voor altijd alleen werk thuis vrienden in het spaans siempre sola voor altijd alleen ik geloof er langzaam in als je negatief denkt gaat het ook negatief maar probeer het zelf maar als je onder aan de trap staat zonder een hand die zegt ik help je wel omhoog ,zelfmoord is niet de oplossing het is een goedkoope uitweg naar het hiernaarmaals wat laat je achter veel nu denk ik er niet zo over ja wel soms maar het is wel de waarheid alleen is maar alleen maar kijk goed om je heen en open je ogen dan zie je echt een lichtje schijnenen waar je naar toe kan dat lichtje is in buurt ,
dat is mijn kote verhaal wat ik mee heb gemaakt en nog steed mee bezig ben ik hoop dat iemand en net als de rest van de verhalen er iemand is die er wat aan heeft gaat iedereen goed ps er is maar een persoon belangrijk dat is jij zelf en niemand kan jou gelukig maken alleen jij dankje wel
Datum:
04-11-2007
Naam:
mendez
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

.

ik heb er geen zin meer in.. Ik had lang een vriend de me bedroog, telkens zei dat hij het weer wou proberen en dan me na een maand of twee weer aan de kant zette. Dit gaat nu al 3 jaar zo.. Hij scheld me uit terwijl hij de enige is waaraan ik alles kan vertellen. Ik vind me zelf lelijk en ik denk elke dag zag ik er maar anders uit. Dan ga ik uit en zie ik allemaal knappe mensen en dan wil ik ook zo zijn. Thuis hebben mijn ouders ruzie en zeuren op elkaar. Ik zit op het hbo maar vind het heel moeilijk & heb helemaal geen motivatie. Als ik moet leren kan ik dat niet omdat ik dan weer ergens mee zit. ik heb er echt geen zin meer in.
Datum:
04-11-2007
Naam:
mij
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

Mijn verhaal

ik ben een meisje van 14.
ik ben al een hele tijd hele ongelukkigik ben eigelijk nog nooit gelukkig geweest.
ik heb altijd mara haat
ik dnek altijd maar warom moet ik dit leven zo leven ik wil gewoon dood ,wat doe ik hier als het tog niet leuk is
ik lig savonds te janken in me bed omdat ik niet meer weet wat ik moet doen .
wat moet ik doen , wat kan ik doen op deze wereld
alles is zo niet leuk wat ik meemaak nooit is geluk.
ik snij mezelf dagelijks omdat ik het gewoon niet meer red ik kan het niet meer aan ik voel me zo slecht en zo vresleijk.
ik denk de hele dag maar aan 1 ding en dat is dat is dood wil.
dood gewoon dood gewoon geen rare dingen meer .
alles voorbij.dat wil ik.
als ik mensen in me klas bv zie die laggen de hele dag die hebben plesier in hun leven en ik niet.
ik wil dat ook graag maar dat heb ik gewoon niet en ikw eet niet wat ik verkeerd doe.
mensen vinden mij gewoon anders denk ik.
ik heb zoveel verdriet gewoon en ik wil dat dat ophoud maar dat gaat gewoon niet
mijn school gaat achteruit ,
ik ben de hele dag moe omdat ik niet kan slapen
ik verveel mij de hele dag ik zit aleen maar op msn met mensen te praten waar ik goed mee kan praten ik ken ze niet eens maar dat help tog wel erg goed
dat is zoms wel erg fijn gewoon met iemadn erover praten hoe je je voeld en wat er met je is enzo.
ik denk al lang aan zelfmoord maar ik durf het niet maar ik wil het wel hele graag tog komt het erg geowon niet van ik ben bang.
ik heb ene keertje geprobeerd om zelfmoort te plegen dat had ik gelezen op internet 20 paracetamollen inslikken en dat je dan over 4 weken gewoon dood bent maar na de 10 de durfde ik het niet meer ik werd er gewoon misselijk van.

ik red het niet lang meer ik ga dood van mijn verdriet de hele dag door.

Datum:
04-11-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

help mij!!

ik zit in het middelbaar ik haat het!! ik moet gansdetijd leren en kan niets meer doen...het is bijna examens wat gaat er gebeuren!!! het is allemaal voor de 1ste keer wnt ik zit in het 1ste middelbaar..soms denk ik wrm neem ik niet een mes en snij ik mijn keel om..en dat wil ik eingelijk graag ik wacht op het goeie moment
Datum:
04-11-2007
Naam:
I DONT NOW
Leeftijd:
12
Provincie:
Friesland

bf? not!

hoi..

Vorig jaar leerde ik een jongen kennen. Hij was meteen een héél goede vriend van me. Hij had vaak problemen thuis, ook vaak met zijn lief. Ik hielp hem altijd door te praten, want hij had vaak littekens van te snijden. ik wist gewoon niet dat ik me erin bijtrok... Al snel werd ik verliefd, alleen jammer dat hij een lief had! Hij wist het wel, maar vond dat helemaal niet erg, ik bleef een goede vriendin voor hem. Tegen april deden we samen mee met een freepodium van zijn school. Die avond had hij voor de zoveelste keer ruzie met zijn vriendin, dus hij zat zogoed als heel de avond bij mij. Wat wel leuk was, want we amuseerden ons best goed! Die ochtend daarna vertelde hij via MSN dat hij gevoelens had voor een ander meisje. Natuurlijk hoopte ik dat IK dat zou zijn, omdat hij haar beschreef, en het heel hard op mij leek. Daarom zei ik ook dat hij voor haar moest gaan! Toen ik hem laatst zag, zei hij dat het iemand van turnen was. ik was nogal verdrietig, maar niet zo down. Ondertussen had ik me ook al vaak gesneden, gekrast en mezelf blauw geslagen als het even niet ging. De avond daarna waren we zoals altijd wat aan het smssen, en toen ik héél veel over haar vroeg zei hij ineens 'oke, ik moet iets bekennen.. Dat van die turnvriendin was gelogen! ik houd niet van haar! ik hou van jou... stuur terug. xxx'
Ik was dus weer heel goed gezind, en was terug helemaal verliefd op hem!
Het is nooit wat geworden tussen hem en mij, want hij vond dat we moesten 'wachten'. Wat hij daarmee bedoelde weetik niet echt, maar ik ging er niet op in! hij kon niet van mij verwachten dat ik een jaar ofzo ging wachten, en dan terug verliefd zou worden op hem! dat kon hij wel vergeten! Dus hij was terug samen met zijn vriendin van toen (ze hadden altijd time-outs) en ik moest maar verderleven! We bleven nog goede vrienden, dat wel! In de zomervakantie ging hij voor een maand naar frankrijk, en beloofde mij veel te mailen. Smssen ging niet, hij had geen belwaarde. een hele maand had ik gewacht, maar geen enkele mail kreeg ik! ik was dus slechtgezind als hij terug was, Zijn excuus was dat de verbinding slecht was. ik geloofde hem en praatte terug normaal met hem. De maand augustus had ik wel wat te doen, dus vaak praatte we niet. Alleen dat ik te weten kwam dat hij eind augustus wél samen was met die 'turnvriendin'. ondertussen was ik al bevriend geraakt met die vorige vriendin, die heel kwaad was op hem. Dit jaar negeert hij me ineens! ik weet wel dat hij en die vroegere vriendin wéér samenzijn, maar dat het deze keer allemaal heel goed gaat tussen hen! Vorig jaar beweerde hij nog dat ik zijn 'alles' was, en nu ineens negeert ie me. ik voel me erg stom, dat ik me vorig jaar zo liet meeslepen. Nu gaat alles ook beter, ik heb een beter zelfbeeld dan vorig jaar, en ben eindelijk gestopt met het snijden, maar ik voel me nog altijd vreselijk dat hij me ineens zo laat vallen. Heeft hij vorig jaar dan zo hard gelogen?! moet ik mijn gedacht zeggen tegen hem, dat ik hem kinderachtig vind omdat hij me ineens laat vallen terwijl hij vorig jaar zei dat hij niet zou overleven zonder mij? wat moet ik doen? ik denk nog vaak aan hem, ik wil me laten kennen, want vorig jaar was ik veel te gehecht aan hem, wat moet ik in hemelsnaam doen? help me aub!
Datum:
04-11-2007
Naam:
anoniiem (:
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Onzichtbaar

Het gevoel dat je hebt. Als je iedereen van je weghoudt, maar het liefst mensen dicht bij je hebt. Niemand die het een donder kan schelen en altijd maar met de standaard zinnen komen om "gewoon" vrolijk te doen. Maar, wat heb je aan vrolijk zijn als je het gevoel hebt, dat je niet bestaat of dat niemand meer met je wilt omgaan?
Datum:
03-11-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Why??

hey
ik ben een meisje van 16 en dit is mijn verhaal.
soms denk ik "wat doe ik hier nog".en ik weet er nog altijd geen antwoord op te vinden .Wat doe ik hier eigenlijk? Waarom leeft ik? Niemand zou me missen moest ik van de aardbol verdwijnen.Dus wat zit ik hier nog te doen??Ik weet goed genoeg dat de wereld veel beter af is zonder mij
Wat ik ook doe ik doe het altijd fout ,ik kan echt niets goed doen
Ik ben gewoon niets waard
ik ben het niet waard om te leven
Dus wat doe ik hier dan nog?
Ik weet het niet, maar die vraag wordt pijnlijker en pijnlijker

mijn lach zo geforceerd en nep
maar in jou ogen lach ik,
ben ik gelukkig
maar vanbinnen huilt mijn hart
het vergiet liters tranen
en jij...
jij weet dat er wat scheelt
maar de waarheid wil je niet oder ogen zien
waarom toch?

Waarom????
Wie ben ik?,Wat ben ik?,Wat doe ik hier?
HELP!!!! ik wil het allemaal terug weten
Datum:
03-11-2007
Naam:
klaverke
Leeftijd:
16
Provincie:
België

ppffff

Al een geluk dat ik nog een zoon heb, die houd me nog in leven.
Datum:
03-11-2007
Naam:
Patrick
Leeftijd:
32
Provincie:
België

ALSJEBLIEFT! DOE HET NIET!

hallo, ik ben Nicole.
ik zie hier allemaal verhalen staan van mensen die het moeilijk hebben. ik heb geen problemen,,, tenminste niet echt. er is maar 1 ding dat me dwars zit. en dat zijn jullie,, jullie zijn zo jong! en tegelijke tijd zo triest, jullie moeten de hoop niet opgeven. ik weet dat ik zelf ook nog heel jong ben. maar,, e-mail me. want ik hoop, dat ik door steun en vriendschap, vele van jullie kan helpen,
Datum:
03-11-2007
Naam:
Nicole
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.