Levensverhalen (pagina 124)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben op.

Wat ik moeilijk vind om te begrijpen is dat ik, nu ik eindelijk weer plannen aan het maken ben voor de toekomst, aan het terugvallen ben in oud gedrag.

Zolang als ik me kan herinneren ben ik iemand geweest met een laag zelfbeeld en een negatieve denkwijze. Ik pieker veel, maak me veel te druk om dingen die niet relevant zijn en heb sinds jone leeftijd last van depressies. Op mijn 15e deed ik mijn eerste zelfmoordpoging. Ik heb hulp gezocht en werd na een lange zoektocht naar een goede ggz instelling gediagnostiseerd met borderline persoonlijkheidsstoornis en dysthyme stoornis. Ik begon op mijn 19e aan dialectische gedragstherapie en over 8 weken zal ik deze therapie afronden.

Een positief toekomstbeeld heb ik nooit gehad. School heb ik verwaarloosd. Ik begon met vwo, zakte af naar havo en zakte vervolgens nog verder af naar mavo. Na mijn mavo diploma te hebben behaald begon ik met een mbo opleiding waar ik vervolgens halverwege weer mee stopte vanwege een depressie. Ik zit nu bijna twee jaar thuis, niet in staat om school weer op te pakken.

Dialectische gedragstherapie is een ontzettend goede therapie. Ik heb hiermee allerlei vaardigheden aangeleerd die ingezet kunnen worden bij iedere lastige situatie die zich voordoet. Tot twee weken geleden lukte het me om de vaardigheden toe te passen en het beste van vervelende situaties te maken en om ge gaan met tegenslagen.

Ik begon een tijdje terug met plannen maken om weer met een opleiding te starten. Ook begon ik samen met mijn vriendin een zoektocht naar een huisje om samen te gaan wonen en aan een leven samen te gaan beginnen.

Zonder dat er een directe aanleiding voor was, begon ik me weer slechter te voelen. Misschien juist wel door het maken van toekomstplannen. De negatieve stem in mn hoofd waarvoor ik heb geleerd niet meer naar te luisteren lijkt harder te klinken dan ooit. Negeren lukt niet. Misschien omdat ik het toelaat, misschien omdat ik de stem juist wil horen. Het is zo veel makkelijker om mee te gaan in de negativiteit die schuilt in mijn gedachten. Ik ben het zat om sterk te zijn.

Ondertussen vertel ik mijn psycholoog dat alles goed gaat en ik nog steeds aan het groeien ben. Hij geloofd het, wat ik hem kwalijk neem. Ik weet natuurlijk dat het mijn eigen aandeel is om eerlijk te zijn tegen hem en dat ik hem dit niet kwalijk kan/mag nemen. Maar ook hier kies is de makkelijkste weg.

En dat ik wat ik zal blijven doen; de makkelijkste weg nemen. Een deel van me wil geen mooie toekomst met een goede baan, een leuk huis, kindjes en een kat. Een deel van me wil alles kapotmaken wat ik heb opgebouwd, terugvallen in slechte gewoontes zoals zelfbeschadiging, drugs gebruiken en te veel drinken. Ik wil eruit stappen.

Ik wil gewoon kapot.
Datum:
12-08-2016
Naam:
Roos
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Soms goed soms slecht

Ik ben al 4 jaar depressief het begon toen ik naar de eerste ging van de middelbare school. Mensen maakte toen al tijd domme opmerkingen en ik begon me steeds kutter en kutter te voelen. Ik heb het nooit vertelt aan iemand omdat ik bang ben dat ze me uitlachen. Ik dacht eerst dat het wel overging maar het werd erger en erger. Ik kon me emoties niet meer onder controle houden. En ik begon me zelf te snijden. In het tweede school jaar negeerde ik het gevoel van niks waard zijn. En in het derde schooljaar ookaar het lukte niet meer goed omdat ik weer gepest werd en dus begon ik te blowen en te spijbelen. Omdat ik zo vaak spijbelde moest ik het jaar overdoen. Mensen om me heen maakte de hele tijd opmerkingen zoals kijk die bloed viool speelster. Het deed egt pijn. Heb nu met het derde schooljaar voor de tweede keer afgesloten. En het ging wel
Soms voel ik me zo kut dat ik weken in bed log en niks kan doen en soms voel ik ne weer als de oude. Niet dat dat egt kan aangezien ik daar te veel beschadigd voor ben. Ik heb in september 2015 een jongen ontmoet via het internet en ik d8/hoopte dat hij me er door kon slepen maar toen ik heb onlangs vertelde dat ik al jaren depressief ben. Zei hij dat ik me aanstelde en het tussen mijn oren zit. Sinds hij het weet appt hij niet en belt hij niet meer. En ik begin me steeds kutter te voelen. Omdat ik dot niet meer aam kan. Ik haat mezelf. En het liefst pleeg ik vandaag nog zelfmoord maar ik weet niet waarom maar ik kan het nog niet. Iets in me kam het niet. Waarschijnlijk omdat ik zoals mijn ouders altijd zeggen te zwak ben om dingen te doen. Ik heb met mezelf besloten dat als ik in november niet beter voel ik er definitief een einde aan maak


PS. Het spijt me voor iedereen die zich ook zo voelt
Datum:
11-08-2016
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Voel me nutteloos hier.

Sinds ik me kan herinneren voel ik al dat ik niet ergens bij hoor. Ik weet dat ik een excentrieke geest heb en mijn drukke momenten, maar leuk is het vaak niet. Mensen begrijpen dat niet snel, hebben meteen hun oordeel klaar liggen. En in plaats van het voor zich te houden, roepen ze het maar uit. Zonder na te denken aan de gevolgen. Ik heb ook geen makkelijk leven gehad. Veel geslagen,Gescheiden ouders, vaak afgewezen door mensen en bedrijven, drie keer verkracht en aangerand. De hulp die ik kreeg liet het er ook maar bij zitten, behalve de rekening sturen. Daar zijn ze wel goed in. Ik heb een hekel aan de geldwolven maatschappij. Iedereen leeft maar om meer,meer, meer. Zo wil ik niet leven. Als ik er nu nog steeds niet bijhoor. Dan later ook niet. Helaas mag ik denk ik nog niet doodgaan, omdat ik elke keer weer wakker word in het ziekenhuis met huilende en boze mensen om mij heen. Maar ik blijf het proberen totdat ik een moment krijg dat het leven het wel waard is. Maar tot die tijd leef ik maar dag op dag totdat ik eindelijk het juiste moment heb om deze kwade aardbol te verlaten. Zo trots hoef je niet op jezelf te zijn dat je leeft. Alles word toch van je afgepakt of kapotgemaakt en je eindigt als een leuk versierd steentje aan de grond. Leuk vooruitzicht dus.
Datum:
10-08-2016
Naam:
Robin
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord

Zelfmoord betekent klaar met alles
Pijn,lelijk,pesten,ruzie,vechten,uitlachen,zelfsnijden,elke avond in je kamer zitten te huilen
Er is niks meer op deze wereld die ik kan van genieten
"Alone"
Soms vraag ik me af waarom leef ik? Waarom ben ik geboren?
Hier is de verkeerde plek "ik wil niet meer leven"
Elke seconden denk ik aan zelfmoord plegen
Zelf ophangen...
Te veel XTC in nemen...
Voor de trein springen...
Me ader snijden...
Het doet me PIJN.
Ik ben alleen maar een 16 jarige jongen die zo veel spijt van zn leven heeft...
Ik-wil-niet-meer-leven...
Datum:
10-08-2016
Naam:
Armin Da'vinci
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Harde wereld en heb er genoeg van

Heb een dochter met mijn ex en heb een heel lange vechtscheiding achter de rug van 2 x 3.5j door dat de eerste keer de helft verdwenen was van mijn dossier op het gerecht dan uiteindelijk alles goedgekomen mijn dochter werd op haar 12j benaderd door een man van 21 heb ingegrepen en hierdoor mijn dochter niet meer gezien. mijn 2de relatie waar ik 2 kids mee heb heb zoveel zware tegenslagen gehad en dan bedoel ik zware klappen echt veel de ene nog niet voorbij de andere al voor de deur ik zit met enorm veel verdriet en wil niet meer leven heb genoeg van deze wereld.
Datum:
10-08-2016
Naam:
Alfons
Leeftijd:
49
Provincie:
België

waarom leef ik nog

ik heb mij n 2 mannen moeten laten gaan een in 1995 en een in 2002 en daar na moeten verhuizen en toch maar een hondje ge nomen die is er ook niet meer dus ik voel me shit wanneer mag ik sterven
Datum:
10-08-2016
Naam:
antje
Leeftijd:
62
Provincie:
Zuid-holland

Einde sinds mijn 7e

Ik heb eigrnlijk een waardeloos leven. Ik ben moslim maar niet strenggeloovig. Ik ben sinds mijn eerste schooldag gepest. Iedereen zzegt dat ik dik en lelijk ben. Ik heb nu zomervakantie, daarna ga ik naar groep 8. Toch heb ik al 4 haar de neiging om zelfmoord te dreiven. Toen ik 7 begon het, mijn neef uit london kwam op bezoek. Hij leidde mijn broer af, toe me ook dik en lelijk vind, en verkrachtte mij. Gelukkig zien we hem niet vaak omdat hij in london woont. Maar sindsdien elke keer dat hij me ziet, varkracht hij me. Mijn ouders wisten niks ervan. Die waren eerder bezug met een huis zoeken, want we verhuisden tot nu toe elke 2 jaar. En de laatste jaren zelfst meer dan dat. Ik ben net 1 week 11, maar ven al 10 keer verhuist. Precies 10. Het laatste schooljaar heb ik het aan me ouders vertelt. Ik mag bu eigenlijk niet meer met jongens omgaan naar toch doe ik het. Mijn beste vriend is een jongen, en dit jaar had ik mijj eerste 2 vriendjes. Natuurlijk stiekem. Mijn eerste vriendje deed altijd super vriendelijk en romantisch, maar toen ik het uitmaakte boeide het hem helemaal niets. Mijn 2e vriendje is een god. Hij is knap, grappig, sterk, schattig, en een goede voetballer. Hij is ook tweeling. De laatste tijd haddrn we heel veel ruzie. Hij weet dat als ik boos ben, dat ik dan dingen zeg, die ik niet wil zeggen. Ik denk niet na over wat ik zeg.en laatst was ik zo boos geworden, dat ik het uitmaakte. Waar ik meteen spujt van had. Ik hou echt van hem. Hij is het beste wat me is overkomen. Ik heb al ontelbare zelfmoordpogingen gedaan, maar steeds vanwege hem afgebroken. Nu wil ik hem terug. Ik heb voor om hem alles te vertellen, want dat had ik nog niet ge daan. En daarna meteen zelfmoord te plegen. Hrt is gewoon zo dat ik dik en lelijk ben. Daarom. En mijn ex haat me waarschijnlijk, terwijl ik meer van hrm hou dan van me ouders en familie.
Gr. M
Datum:
08-08-2016
Naam:
M
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-brabant

dood.

t begon allemaal toen ik op de basisschool kwam groep 1 ze liete me struikelen uitschelden enz enz. met de jaren werd r alleen maar erger. ik had ooknog autisme. waarmee ik heelerg zat ik wou normaal zijn zoals de rest! maar dat was ik niet ik was altijd anders. ik heb nooit vriende gehad. ik ben geslagen dat ik in t ziekenhuis zat met een gebroken hand. enz. ik heb sinds ik kan praten in therapie gezeten. voor vanalles. t pesten werd zo erg dat ik groep 8 heb overgeslagen. ik ben na speciaal onderwijs gegaan voor kinderen met autisme. daar ging het 1 jaar goed. ik kreeg vrienden. maar toch vanbinne ging het steeds slechter. Ik ben toen doorgewezen na een psychiater. ik had een depressie. een hele zware. ik deed gwn alsof alles goed ging. en ik ging door na het 2de. in het begin ging alles goed. totdat ze me weer gingen pesten ''emo'' ''was je maar dood dan was t een leukere school'' ''wanneer pleeg je zelfmoord?'' ''ga jezelf snijden''. enz enz. ik ben toen steeds zwaarder in die depressie geraakt. ik wist t nietmeer ik zag t nietmeer zitte ikwou dood. dat was t eenigste dat ik wou. niemand mocht me leek t wel. alleen mensen op t internet die me verhaal niet wisten. op een gegeven moment kreeg ik medicatie. toen ging t wel n stuk beter met me. alleen de pesterijen gingen door. t stopte niet. en t zal nooit stoppen. ik durfde niet na buiten want ik werd op school gepest en buiten school, in me dorp, op het internet. ik was n hoer. een emo een slet. ik weet nieteens meer hoe ik allemaal genoemen ben. ik wou die stomme medicatie niet. ik wou het niet. ik ben dr uiteindelijk mee gestopt. ik deed alsof alles perfect ging alsof alles goed ging. dat heb ik n halfjaar ofzo volgehouden.ik ben ondertussen ook al 2 jaar na een andere school. zoals alles t eerste jaar ging goed. maar t 2de jaar ging zoals altijd slecht. ik heb me toen zelf gesneden. ik wist t nietmeer ik heb dr achteraf ook spijt van. ik was dom. ik zag gwn ff geen andere uitweg. ik ben toen ookweer begonne met me medicatie want t ging steeds slechter. uiteindelijk hate me hele school me. en ja like Always deed ik dat t me niks interesseerde. maar het maakt me kapot. elke dag is t t zelfde dan word k gestruikeld uitgescholden enz enz. ik ga nogmaar 2 dagen na school want ik kan t nietmeer aan. de neiging om mezelf wat aan te doen word steeds groter. het is nu vakantie en t ging wat beter. maar na dit weekend. ik was op vakantie in brabant. in het bos. het was niet zo n luxe als normaal. het was leuk gezellig en knus. ik besefte wat ik wel niet had. wat ik eigenlijk helemaal niet wou. ik wil n leuk makkelijk leven, zonder al die electronica. ik heb t zo leuk gehad dit weekend. t was gewoon perfect. en ik kwam vandaag weer thuis.. en ik voelde me meteen weer depressief. nee ik wil geen zelfmoord meer plegen. ik denk dr soms aan maar dan denk ik aan me ouders. en aan me hondjes waar ik heelveel van hou! maar ik voel me hier ongelukkig.ik wil terug na het bos. na de natuur waar ik me thuis voel. niet bij dit stomme dorp waar iedereen me haat. waar ik nieteens op de straat durf alleen. bang dat dr iets gebeurt. ik heb nu een paar vrienden. maar soms voel ik me zo alleen. zo onbegrepen. dan weet ik t gwn ff nietmeer. en lig ik de hele dag in bed te slapen of na te denken. me ouders begrijpen dat niet. dat ik dat op zo n dag fijn vind. dat ik dan gewoon me gedachten recht kan zetten. soms duurt t n week soms 2 dagen. maar dan is t ook goed. ik heb dan geen puf om iets te doen. en iedereen zegtwel je stelt je aan. en je moet gewoon doorgaan dat moeten wij ook. dat kan dan gewoon effe niet.. hoe graag ik t wil. hoe graag ik 5 dagen in de week na school wil. een bijbaantje wil. dat lukt me nu effe gewoon niet. ik wil zoveel doen in me leven. maar dat gaat nu even niet. en dan moet je doen waar jeje goed bij voelt. en niet wat andere je zegge te doen. ik hou van me ouders en me zusje. maar soms begrijpen ze me gewoon niet. en dan worden ze wel eens boos dat ik de hele dag in bedlig. sorry voor zo een dochter te zijn.. sorry dat ik niet gewoon zoals de rest kan zijn.. die alles kan.. en niet zo emotioneel onstabiel is. ik wil t wel maar t lukt me niet. sorry.. ik ben eraan aan het werken. en hopelijk als jullie dit lezen begrijpen jullie me een beetje. ik hou van jullie. van iedereen. maar t is me gewoon even teveel.
Datum:
08-08-2016
Naam:
hoi
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Eenzaamheid

Ik ben een man van 37 ik heb een kut leven ik ben gescheiden na 2x bedrogen te zijn geweest ik heb een kind 2 jaar opgevoed waarbij ik dacht dat het mij kind was nu heb ik een jaar een vriendin waar ik zielsveel van hou zij heeft een zoon en ik heb een tweeling 2 jongens ik ben alle vrienden kwijt geraakt foor de scheiding heb voor de rest niks meer het gaat niet zo goed tussen mijn vriendin en mij en heb het gevoel dat ik ze kwijt raak als dat gaat gebeuren maak ik er een eind aan ik heb dan niks meer want mijn kids hebben dan helemaal niks aan hun vader ik ga dan aan de eenzaamheid er onder door maar hor kan ik dan het beste zelfmoord plegen dat is mijn vraag worde er gek van zit iedere dag met deze gedachte
Datum:
07-08-2016
Naam:
Willem
Leeftijd:
37
Provincie:
Gelderland

Waarvoor /waarom zou je wel willen leven?

In dit geïndividualiseerde land zullen alleen mijn ouders mij missen.

Vrienden heb ik niet (meer). Iedereen is druk bezig met zijn eigen leven, carrière en kinderen. Nooit kan je ergens spontaan langs. Een afspraak moet weken van te voren worden ingepland. Als ik een platonische vriend(in) vaker dan één keer per maand wilt zien ben ik claimerig of benauwend. Want, "vrienden hoeven elkaar toch niet iedere week te zien?" En twee keer in de maand is ookal te veel. Uithuilen bij een vriendin als je ruzie hebt met iemand kan ook niet want ze zijn druk. Dat zijn dan vrienden. Ik voel me zo eenzaam in dit land.

Ik heb geen vrienden, wel schulden, geen werk, geen geld om iets te doen met kennissen. Wat blijft er dan in hemelsnaam over om voor te leven? Solliciteer me te pletter voor banen die slecht betalen en wordt gewoon niet aangenomen. Het is dat ik de kracht niet heb om zelfmoord te plegen en dat het een onomkeerbare daad is. Begrijp heel goed dat het water mensen aan hun lippen staat. Er zijn wachttijden voor schuldhulpverlening en mis je een afspraak moet je 4 maanden wachten. Tegen die tijd is alles al kapot.

En dan zullen er een aantal mensen zijn die zich schuldig voelen....Tsja. In een land waar je zoveel moeite moet doen om hulp te krijgen is het niet gek dat mensen er tussenuit knijpen. En ja.. Ik ben zelf schuldig aan de ontstane situatie, maar houdt dat dan in dat ik alles moet verliezen?

Als boer of bankier dan mag je alle (onverantwoorde) risico's nemen en de overheid trekt je er wel weer uit. Maar als normale burger laten ze je barsten.

De politieke en sociale situatie in Nederland is waardeloos. We zijn met zijn allen globaal bezig met een race to the bottom. Zoveel mogelijk willen kopen voor zo min mogelijk geld en het zijn de arbeiders die daarvoor moeten bloeden. Verschil tussen arm en rijk wordt alleen maar groter. En als je dan niet tot de hoger opgeleiden hoort is het zwaar. Sociale woningen die beginnen bij 509,- euro maar makkelijk aan de max van 710 euro zitten. Je zorgverzekering die almaar stijgt. Het leven is duur. Een leuk leven is onbetaalbaar. Zelfs een dagje naar het strand of bos (vervoer) is niet te doen.

Als je een leuk inkomen hebt is het leven fijn. Maar maak je fouten, kom je in de schulden dan is er snel niks meer aan. Ik zit in een sociaal isolement en ben eenzaam, dreig mijn huis en kat te verliezen.

Mensen zijn vaak hard en egoïstisch en dat moet je hier ook zijn want anders red je het niet. Nee, het is echt niet leuk.






Datum:
07-08-2016
Naam:
A
Leeftijd:
36
Provincie:
Utrecht
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.