Levensverhalen (pagina 124)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Einde sinds mijn 7e

Ik heb eigrnlijk een waardeloos leven. Ik ben moslim maar niet strenggeloovig. Ik ben sinds mijn eerste schooldag gepest. Iedereen zzegt dat ik dik en lelijk ben. Ik heb nu zomervakantie, daarna ga ik naar groep 8. Toch heb ik al 4 haar de neiging om zelfmoord te dreiven. Toen ik 7 begon het, mijn neef uit london kwam op bezoek. Hij leidde mijn broer af, toe me ook dik en lelijk vind, en verkrachtte mij. Gelukkig zien we hem niet vaak omdat hij in london woont. Maar sindsdien elke keer dat hij me ziet, varkracht hij me. Mijn ouders wisten niks ervan. Die waren eerder bezug met een huis zoeken, want we verhuisden tot nu toe elke 2 jaar. En de laatste jaren zelfst meer dan dat. Ik ben net 1 week 11, maar ven al 10 keer verhuist. Precies 10. Het laatste schooljaar heb ik het aan me ouders vertelt. Ik mag bu eigenlijk niet meer met jongens omgaan naar toch doe ik het. Mijn beste vriend is een jongen, en dit jaar had ik mijj eerste 2 vriendjes. Natuurlijk stiekem. Mijn eerste vriendje deed altijd super vriendelijk en romantisch, maar toen ik het uitmaakte boeide het hem helemaal niets. Mijn 2e vriendje is een god. Hij is knap, grappig, sterk, schattig, en een goede voetballer. Hij is ook tweeling. De laatste tijd haddrn we heel veel ruzie. Hij weet dat als ik boos ben, dat ik dan dingen zeg, die ik niet wil zeggen. Ik denk niet na over wat ik zeg.en laatst was ik zo boos geworden, dat ik het uitmaakte. Waar ik meteen spujt van had. Ik hou echt van hem. Hij is het beste wat me is overkomen. Ik heb al ontelbare zelfmoordpogingen gedaan, maar steeds vanwege hem afgebroken. Nu wil ik hem terug. Ik heb voor om hem alles te vertellen, want dat had ik nog niet ge daan. En daarna meteen zelfmoord te plegen. Hrt is gewoon zo dat ik dik en lelijk ben. Daarom. En mijn ex haat me waarschijnlijk, terwijl ik meer van hrm hou dan van me ouders en familie.
Gr. M
Datum:
08-08-2016
Naam:
M
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-brabant

dood.

t begon allemaal toen ik op de basisschool kwam groep 1 ze liete me struikelen uitschelden enz enz. met de jaren werd r alleen maar erger. ik had ooknog autisme. waarmee ik heelerg zat ik wou normaal zijn zoals de rest! maar dat was ik niet ik was altijd anders. ik heb nooit vriende gehad. ik ben geslagen dat ik in t ziekenhuis zat met een gebroken hand. enz. ik heb sinds ik kan praten in therapie gezeten. voor vanalles. t pesten werd zo erg dat ik groep 8 heb overgeslagen. ik ben na speciaal onderwijs gegaan voor kinderen met autisme. daar ging het 1 jaar goed. ik kreeg vrienden. maar toch vanbinne ging het steeds slechter. Ik ben toen doorgewezen na een psychiater. ik had een depressie. een hele zware. ik deed gwn alsof alles goed ging. en ik ging door na het 2de. in het begin ging alles goed. totdat ze me weer gingen pesten ''emo'' ''was je maar dood dan was t een leukere school'' ''wanneer pleeg je zelfmoord?'' ''ga jezelf snijden''. enz enz. ik ben toen steeds zwaarder in die depressie geraakt. ik wist t nietmeer ik zag t nietmeer zitte ikwou dood. dat was t eenigste dat ik wou. niemand mocht me leek t wel. alleen mensen op t internet die me verhaal niet wisten. op een gegeven moment kreeg ik medicatie. toen ging t wel n stuk beter met me. alleen de pesterijen gingen door. t stopte niet. en t zal nooit stoppen. ik durfde niet na buiten want ik werd op school gepest en buiten school, in me dorp, op het internet. ik was n hoer. een emo een slet. ik weet nieteens meer hoe ik allemaal genoemen ben. ik wou die stomme medicatie niet. ik wou het niet. ik ben dr uiteindelijk mee gestopt. ik deed alsof alles perfect ging alsof alles goed ging. dat heb ik n halfjaar ofzo volgehouden.ik ben ondertussen ook al 2 jaar na een andere school. zoals alles t eerste jaar ging goed. maar t 2de jaar ging zoals altijd slecht. ik heb me toen zelf gesneden. ik wist t nietmeer ik heb dr achteraf ook spijt van. ik was dom. ik zag gwn ff geen andere uitweg. ik ben toen ookweer begonne met me medicatie want t ging steeds slechter. uiteindelijk hate me hele school me. en ja like Always deed ik dat t me niks interesseerde. maar het maakt me kapot. elke dag is t t zelfde dan word k gestruikeld uitgescholden enz enz. ik ga nogmaar 2 dagen na school want ik kan t nietmeer aan. de neiging om mezelf wat aan te doen word steeds groter. het is nu vakantie en t ging wat beter. maar na dit weekend. ik was op vakantie in brabant. in het bos. het was niet zo n luxe als normaal. het was leuk gezellig en knus. ik besefte wat ik wel niet had. wat ik eigenlijk helemaal niet wou. ik wil n leuk makkelijk leven, zonder al die electronica. ik heb t zo leuk gehad dit weekend. t was gewoon perfect. en ik kwam vandaag weer thuis.. en ik voelde me meteen weer depressief. nee ik wil geen zelfmoord meer plegen. ik denk dr soms aan maar dan denk ik aan me ouders. en aan me hondjes waar ik heelveel van hou! maar ik voel me hier ongelukkig.ik wil terug na het bos. na de natuur waar ik me thuis voel. niet bij dit stomme dorp waar iedereen me haat. waar ik nieteens op de straat durf alleen. bang dat dr iets gebeurt. ik heb nu een paar vrienden. maar soms voel ik me zo alleen. zo onbegrepen. dan weet ik t gwn ff nietmeer. en lig ik de hele dag in bed te slapen of na te denken. me ouders begrijpen dat niet. dat ik dat op zo n dag fijn vind. dat ik dan gewoon me gedachten recht kan zetten. soms duurt t n week soms 2 dagen. maar dan is t ook goed. ik heb dan geen puf om iets te doen. en iedereen zegtwel je stelt je aan. en je moet gewoon doorgaan dat moeten wij ook. dat kan dan gewoon effe niet.. hoe graag ik t wil. hoe graag ik 5 dagen in de week na school wil. een bijbaantje wil. dat lukt me nu effe gewoon niet. ik wil zoveel doen in me leven. maar dat gaat nu even niet. en dan moet je doen waar jeje goed bij voelt. en niet wat andere je zegge te doen. ik hou van me ouders en me zusje. maar soms begrijpen ze me gewoon niet. en dan worden ze wel eens boos dat ik de hele dag in bedlig. sorry voor zo een dochter te zijn.. sorry dat ik niet gewoon zoals de rest kan zijn.. die alles kan.. en niet zo emotioneel onstabiel is. ik wil t wel maar t lukt me niet. sorry.. ik ben eraan aan het werken. en hopelijk als jullie dit lezen begrijpen jullie me een beetje. ik hou van jullie. van iedereen. maar t is me gewoon even teveel.
Datum:
08-08-2016
Naam:
hoi
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Eenzaamheid

Ik ben een man van 37 ik heb een kut leven ik ben gescheiden na 2x bedrogen te zijn geweest ik heb een kind 2 jaar opgevoed waarbij ik dacht dat het mij kind was nu heb ik een jaar een vriendin waar ik zielsveel van hou zij heeft een zoon en ik heb een tweeling 2 jongens ik ben alle vrienden kwijt geraakt foor de scheiding heb voor de rest niks meer het gaat niet zo goed tussen mijn vriendin en mij en heb het gevoel dat ik ze kwijt raak als dat gaat gebeuren maak ik er een eind aan ik heb dan niks meer want mijn kids hebben dan helemaal niks aan hun vader ik ga dan aan de eenzaamheid er onder door maar hor kan ik dan het beste zelfmoord plegen dat is mijn vraag worde er gek van zit iedere dag met deze gedachte
Datum:
07-08-2016
Naam:
Willem
Leeftijd:
37
Provincie:
Gelderland

Waarvoor /waarom zou je wel willen leven?

In dit geïndividualiseerde land zullen alleen mijn ouders mij missen.

Vrienden heb ik niet (meer). Iedereen is druk bezig met zijn eigen leven, carrière en kinderen. Nooit kan je ergens spontaan langs. Een afspraak moet weken van te voren worden ingepland. Als ik een platonische vriend(in) vaker dan één keer per maand wilt zien ben ik claimerig of benauwend. Want, "vrienden hoeven elkaar toch niet iedere week te zien?" En twee keer in de maand is ookal te veel. Uithuilen bij een vriendin als je ruzie hebt met iemand kan ook niet want ze zijn druk. Dat zijn dan vrienden. Ik voel me zo eenzaam in dit land.

Ik heb geen vrienden, wel schulden, geen werk, geen geld om iets te doen met kennissen. Wat blijft er dan in hemelsnaam over om voor te leven? Solliciteer me te pletter voor banen die slecht betalen en wordt gewoon niet aangenomen. Het is dat ik de kracht niet heb om zelfmoord te plegen en dat het een onomkeerbare daad is. Begrijp heel goed dat het water mensen aan hun lippen staat. Er zijn wachttijden voor schuldhulpverlening en mis je een afspraak moet je 4 maanden wachten. Tegen die tijd is alles al kapot.

En dan zullen er een aantal mensen zijn die zich schuldig voelen....Tsja. In een land waar je zoveel moeite moet doen om hulp te krijgen is het niet gek dat mensen er tussenuit knijpen. En ja.. Ik ben zelf schuldig aan de ontstane situatie, maar houdt dat dan in dat ik alles moet verliezen?

Als boer of bankier dan mag je alle (onverantwoorde) risico's nemen en de overheid trekt je er wel weer uit. Maar als normale burger laten ze je barsten.

De politieke en sociale situatie in Nederland is waardeloos. We zijn met zijn allen globaal bezig met een race to the bottom. Zoveel mogelijk willen kopen voor zo min mogelijk geld en het zijn de arbeiders die daarvoor moeten bloeden. Verschil tussen arm en rijk wordt alleen maar groter. En als je dan niet tot de hoger opgeleiden hoort is het zwaar. Sociale woningen die beginnen bij 509,- euro maar makkelijk aan de max van 710 euro zitten. Je zorgverzekering die almaar stijgt. Het leven is duur. Een leuk leven is onbetaalbaar. Zelfs een dagje naar het strand of bos (vervoer) is niet te doen.

Als je een leuk inkomen hebt is het leven fijn. Maar maak je fouten, kom je in de schulden dan is er snel niks meer aan. Ik zit in een sociaal isolement en ben eenzaam, dreig mijn huis en kat te verliezen.

Mensen zijn vaak hard en egoïstisch en dat moet je hier ook zijn want anders red je het niet. Nee, het is echt niet leuk.






Datum:
07-08-2016
Naam:
A
Leeftijd:
36
Provincie:
Utrecht

ik wil dood

ik werd vanaf de eerste keer dat ik naar school ging gepest ik ben dik ik ben lelijk ik ben niks waard ik ben een domme kutpool dat niks kan en ook werd ik gepest door een een meisje dat 3x dikker was dan mij maar ik wouw er niks van zegge tege haar omdat ik haar leven niet wil verpesten maar zij peste mij dat ik dik was en een leraar op de basischool wouw mij dood hebben een leerling heeft midden in de pauze midden op het schoolplein een moordpoging op mij gedaan en de leraar boeide het niks hij lachte mij uit toen ik op de grond lag meet heel mn kin en nek open hij vroeg waar mijn moeder werkte zodat zij met mij naar de eerste hulp komt ik zij dat ze een half uurtje vandaan werkte en normaal als dat is dan moet de leraar met het kind gaan om doodbloeding te voorkomen maar ik moest wachten op mijn moeder van hem in de hoop dat ik zou doodbloeden mijn broer schele mij ook uit voor dikzak kutkind ik hoop dat je nooit geboren was vermoord jezelf ik hoop dat je kanker krijgt maar alsnog bleef ik doorzetten mn moeder kon zeggen wat ie wouw maar hij hield niet op ik zit nu op de middelbare na deze zomervakantie ga ik naar de 2de een kind heeft ervoor gezorgt dat ik volgend jaar in de klas kom bij iedereen die mij haat en al mijn pesters en ik word van mijn beste vriendin weggehaald zij heeft mij geholpen toen ik op het spoor lag ze was met haar andere vriendin aan het fietsen ze fietste langs mij en ze zag me liggen net 3 meter voor dat de trein me zou raken was ik van het spoor af ik slik elke dag 3-4 zware pijnstillers om van de pijn af te komen maar het werkt gewoon niet het is nu middernacht als ik dit schrijf ik ben van plan na dit te gepubliceert te hebben een link achter te laten van dit bericht voor vrienden en familie dat ze het kunnen zien ik zit nu opgesloten in mij kamer met slaappillen een plastic zak en pijnstillers ik wil 10 pijnstillers innemen 5 slaaptabbleten en een plastic zak over mijn hoofd doen en gaan slapen ik word dan niet meer wakker hoop ik,ik sta nu op het punt om zelfmoord te plegen maar ik weet niet of ik het echt ga doen en de schoolhoofd wilt me ook dood hebben hij zet iedereen in een andere klas zodat ze bij vrienden komen maar mij zetten ze bij de mensen die mij haten en pesten terwijl ik al aangegeven heb dat er een jongen nu in mijn klas zit die mij al een keer heeft proberen te vermoorden hij heeft mij snacht in het bos meegenomen naar zijn hut en daar mijn nek doorgesneden maar gellukkig niet die genoeg ofja moet ik wel gellukkig zeggen? ik weet niet maar volgensmij val ik mijn beste vriendin ook lastig met mijn verdriet misschien wilt ze wel van me af of toch niet ik weet het niet ik heb hulp nodig ik kan er niet meer tegen iedereen haat mij behakve een persoon mn bestie maar die kan ik niet vertrouwen om tegen haar te zeggen dat als ze me ooit aantreft dood of bijna dood dat ze de ambulance moet bellen want ik ben bang dat ze me in de gaten blijft houden dan en dat ik nooit de kans krijg zelfs niet als ik slaap.... maar als ik het nog volhoud tot school en op school dan denk ik dat ik gewoon elkedag 4-5 pijnstillers ga nemen op een dag in plaats van 3-4 agja t ligt aan de pijn die ik heb sorry jullie hiermee lastig te vallen het was niet mijn bedoeling...... de groeten..
Datum:
06-08-2016
Naam:
een kind dat niet wilt leven
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Wat voor zin heeft het leven nog voor mij?

Ik zit sinds het 1ste middelbaar in de put met mezelf ik koos voor de school door mijn beste vriendin dat bleek geen geweldige keuze ik ik maakte niet veel nieuwe vriendinnen tot ik ruzie kreeg met mijn beste vriendin en daardoor 1 nieuwe vriendin maakte en uitijndelijk kreeg ik ook ruzie met haar dus ging ik terug naar mijn vorige beste vriendin en zij had nieuwe vriendinnen gemaakt die ik niet echt mocht toen kreeg ik weer ruzie met haar en kreeg ik een eigen groepje met nieuwe vriendinnen heel leuke ik voelde me weer een beetje gelukkig en het voelde alsof ik even iets waard was ik had het echt leuk ik sprak vaak af tot mijn ouders mij vertelde dat ik naar een andere school moest ik hield niet van de school waar ik op zat maar het was de eerste keer in jaren dat ik weer zin had in school en dat gevoel namen ze van me af ik wist niet wat ik moest doen en dat weet ik nog steeds niet ik raakte al mijn vriendinnen kwijt en nu heb ik niemand ik ga na de vakantie naar die nieuwe school ik ben bang bang voor alles mijn eerste lagere school schooljaren waren ook vreselijk ik werd enorm gepest door een jonge op school ik wilde niet meer naar school maar ik moest van mijn ouders ik had toen al zelfmoord neigingen het werd ook niet beter mijn ouders zijn er nooit voor me en zijn er ook nooit voor mij geweest het enige dat telt is school maar ik ben het gewend ik vind het niet erg meer ik was een paar jaar geleden toen ik 8 was de enige die op kamp een jeugdbeweging kamp de enige die niet huilde of niet naar huis hoefde ik mis het niet omdat ik niet weet wat het is liefde krijgen van je ouders ik weet niet wat ik moet doen naast wie zal ik gaan staan op de speelplaats ? Ik wil zo niet leven ik wil het liefst dood niemand zal me missen, toch? Mijn leven is niks meer waard ik kan mijn problemen bij niemand kwijt en ik weet niet wat ik moet doen ik sinds 1 maand een relatie hou ik van hem nee ik zei ja omdat hij het wilde ik vind het fijn om mensen gelukkig te zien dan hoef me niet schuldig te voelen over hun ongeluk houd hij van mij geen idee.
Datum:
06-08-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

waarom nog een titel?

Ik heb 23 jaar in het GGZ Nederland "geleefd"
Heb 23 jaar zware medicijnen geslikt.
Heb een bijna versleten lever,nieren en maag.
De dood is heel simpel: er is gewoon helemaal niets meer, geen tunnel of zo, helemaal niets.
Ik ga vanzelf dood, ik trek het niet meer.
Eet niet meer, drink om niet te kotsen.
GGZ, bedankt! (not)
Datum:
06-08-2016
Naam:
Harry
Leeftijd:
43
Provincie:
Noord-brabant

ik wil zelfmoord plegen omdat alles me tegen zit

zins dat ik gescheiden bent, ben jaren lang door me ex-man onder druk gezet en mishandeld werd, en me hondje werd ook de klos en mishandeld werd, alles staat bij de politie bekend, het ziekenhuis, en de dokter, heb ik een punt achter onze relatie gezet, woon nu alleen met me hond, ik woon nu al een jaar alleen en kom in de ene ellende na de andere, mensen doen in begin poes aardig en lief, horen je uit, en gaan het tegen je gebruiken, zoals leugens vertellen wat niet waar is je leven verhaal verdraaien, waardoor je helemaal kapot word gemaakt, ik ben lichamelijk en geestelijk en chronisch niet in orde, ik slik zware medicijnen voor tegen de pijn, elke dag sta ik op en dan ben ik bang voor nog meer negatiefe nieuws te horen, ik zit in de schulden, door me ex-man die de rekeningen niet betaalde en zwart werk deed en niet opgaaf aan de instantie, daar moet ik nog mee aan betalen, terwijl ik van tevoren gezegd heb we komen nog meer in de problemen, maar daar trok hij zich niks van aan, nu zit ik in de situatie dat me wasmachine en me koelkast kapot zijn, maar ge gemeente van bijzonder bijstand wil niks uitbetalen, ik zit met een hond die door gefokt is, vroeger als pup heb ze een zware operatie gehad aan haar maag en darmen, en veel last van diaree, ze heb veel last van haar oren, haar huidje en wel meer dingen, ik mag van mijn bewindvoering helemaal niks doen, nee eerst moet je het geld besteden aan je wasmachine en koelkast en je hond komt later wel, het beestje heb ook gevoel en snap niet wat er aan de hand is, ik hou van mijn hond, dat is ook het enigste wat ik heb, ik heb geen familie meer, van af baby zijde in thuizen gezeten, nooit echte vrienden kennen maken, ik sta overal alleen en verlaten voor, ik vertrouw geen mensen meer, mensen hebben mij misbruik, op dit moment voel ik dat zo, ik ga niet naar een dokter, hoeveel pijn ik ook heb, ik zie het leven niet meer zitten, en heb ook geen plezier meer in mijn leven, wat voor een nut heeft het voor mij om door te leven iedereen zegt het komt wel goed, maar daar vertrouw ik niet meer op, ik voel me hopeloos verloren en alleen, mij eingste weg is zelfmoord plegen, dan ben ik van alle ellende en gezeur af, voor niemand ken ik wat goeds doen, ik krijg de ene na de andere tegenval, en ken het niet meer alleen verwerken, ik krijg al geen hap meer door mijn keel, veel last van mijn maag , ik ben nu ten einde raad
Datum:
05-08-2016
Naam:
von
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-holland

heel mijn leven frustratie

De dingen die ik wil komen niet de dingen die ik niet wil gebeuren juist al sinds mijn15 zoek ik werk die krijg ik nergens een vrouw van de uitzendbureau zij zelfs als ik zo naar je kijk kan jij nergens werken voor proeftijd werd ik gebruikt dan afgewezen bij een bedrijf. Diploma heb ik niet ik had universiteit willen doen ik heb niet eens een bbl diploma nietsnut ben ik ben zo depressief want mensen maken alles technologie enz. Ik kan niks.ik wil gwn dood. Mijn vader was een hele grote koerdische strijder dat noem je een peshmerga hij had het veel moeilijker dan een militair juist daar vocht hij tegen hun waren in meerderheid hadden sterkere wapens toch won mijn vader mijn pa was zelfs commendant ik wou ook zo zijn ik kan niks goed. Hij had een schrift waar hij allemaal belangrijke dingen in had geschreven zelfs van 50jaar geleden ik heb het kwijtgeraakt nu is hij heel verdrietig. Ik heb ook steeds last van seksuele fantasieen terwijl ik al heel me best doe om ervan af te komen steeds wanner ik het doe word ik depressief ik wil ne niet met zulke dingen bezig houden ik moet me zelf straffen dat heb ik verdient doen jullie niet hetzelfde ik hou van jullie mensen die op deze site zitten. Ik ben ook gefrustreert dat ik altijd angst in mijn hart heb als ik ruzie zou hebben zelfs voor een vrouw . Mijn geloof was het enige wat mijn leven zin gaf geen moslim trouwens maar daar kan ik me ook niet mee bezig houden want er is iets gebeurt vroegerop de basisschool ben ik gepest geweest geslagen mijn ouders hadden bijna altijd ruzie thuis nu niet vroeger mijn vader sloeg me moeder heel hard dit is alles.wat ik te zeggen had ik hoop jullie mensen dat jullie een mooie toekomst mogen krijgen een knuffel voor jullie
Datum:
04-08-2016
Naam:
ali
Leeftijd:
19
Provincie:
Flevoland

Lees deze!

Ieder van julie hebben een droevig verhaal.
Ik ook.
Maar het is belangrijk om er achter te komen waarom wij dit memaken.
Als het niet lukt moet je je niet verstopen.
Je moet buiten komen je moet zoeken.
Waarom gebeuren zulke dingen?
Wie ben ik?
Waarom leef ik?
Wat zijn mijn plichten?
Ik heb mijn paal in het leven gevonden.
Ik heloof dat er een god is.
Iemand die over mij waakt.
En als er dingen gebeuren heeft dat wel zijn plus punten.
Ik leer bij,ik wordt sterker....
Zoek op leer bij.
De aarde is in de heelal kleiner dan een korel zand.
Zoek op...
Datum:
04-08-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.