Levensverhalen (pagina 123)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Te moe.

Na mijn leven tot nu toe door geworsteld te hebben ben ik op het punt gekomen dat ik geen energie meer heb om door te gaan. Dit is niet van even, ik heb het nut van het leven nooit echt begrepen. Ik heb echt mijn best gedaan om er iets moois van te maken maar dat is het niet voor mij. Ik prijs iedereen die het leven doet of omarmt maar dat ben ik niet. Ik zie dat niet. Ik heb mezelf nu al twee keer serieus maar nutteloos van het leven willen verlossen en dat is dan niet gelukt. Dat ik nog deze leeftijd heb bereikt snap ik ook niet. Ik hoop het echt snel op te geven. Ik ben zo moe.
Datum:
20-08-2016
Naam:
Martijn
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-holland

Mama

Ik was 11 toen mijn moeder overlijd, en ik had een veel sterkere band met haar dan met mijn vader, en ik wil zo graag weer met haar zijn
Datum:
19-08-2016
Naam:
Meh
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Ik weet het niet meer

Hallo,

Ik ben 12 jaar, mijn ouders zijn gescheiden toen ik 1 jaar was. Daar heb ik heel veel moeite mee, mijn moeder maakt gemene opmerkingen over mijn vader, terweil mijn vader zelf heel positief is over mijn moeder, hij geeft haar complimentjes als ze er bij is, mijn moeder heeft zelf al een nieuwe man, persoonlijk vind ik hem wel aardig, mij hij wor dheel snel boos als hij zijn mening niet krijgt, dan gaat hij schreeuwen, en hij heeft mijn broertjes al een keer geslagen, mijn broertjes zijn nog zo jong, en hij laat ze veeel te lang op de trap zitten, soms wel een half uur, vroeger zat ik ook vaak op de trap. Als ik bij mijn vadet ben heb ik het gevoel dat hij altijd bij me wilt zijn, als ik me aan het omkleden ben, komt hij binnen, hij geeft mij steeds complimenten, hij geeft veel kusjes en knuffels, ik voel me daar echt niet prettig bij, ik heb eerder al gedacht aan zelfmoord, dat heb ik verteld aan mijn moeder, toen heb ik daar gesprekken over gehad op school, die zijn inmiddels al afgerond. Ik ga nu naar de middelbare school, ik kom bij een jongen in de klas waar ik vroeger ook bij op school zat, wij begonnen met appen, hij waa heel aardig en wou me altijd helpen, toen voelde ik me heel goed, ik vond hem ook wel leuk, nu zit ik in een whatsapp groep, met een vriendin van mij en die jongen, sinds we in die groep zijn wilt hij alleen nog maar met haar appen en stuurt steeds foto's naar die groep van haar huis (hij komt daar heel vaak) hij roept steeds haar naam, ik heb nu ruzie met dat meisje terwijl ze zo'n goeie vriendin van mij was, ik voel me zo alleen, die jongen reageert niet meer op mij en hij is niet meer zoals vroeger, ik durf het tegen niemand te zeggen, ik denk heel vaak dat het beter is als ik gewoon niet meer leef....
Datum:
16-08-2016
Naam:
I
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

Ik heb geen zin meer in het leven

Hoi
Ik ben vrouw van 32 jaar ik ben getrouwd en heb zoon van 2 half jaar... Ik ben jaren iligaal geweest in Nederland sinds mijn 12 de toen heb ik mijn man leren kennen toen ik 24 jaar ben hij heeft .half jaar gelden heeft hij me geslagen en noemd me een hoer en dat ik sex heb met klanten ,met mijn vader,met mijn broer en dat heeft tegen iedereen gezegend van zijn familie dat ik een hoer ben doet me enorm pijn en hij heeft achter me rug mijn verblijfsvergunning stuk gemaakt....nu ben ik weer illegaal ...na alles wat ik voor hem heb gedaan...krijg ik dat terug....ik wil niet meer leven ik wil dood ,hij heeft alles van mij afgepakt....
Datum:
14-08-2016
Naam:
Weet ik niet
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

Ik ben op.

Wat ik moeilijk vind om te begrijpen is dat ik, nu ik eindelijk weer plannen aan het maken ben voor de toekomst, aan het terugvallen ben in oud gedrag.

Zolang als ik me kan herinneren ben ik iemand geweest met een laag zelfbeeld en een negatieve denkwijze. Ik pieker veel, maak me veel te druk om dingen die niet relevant zijn en heb sinds jone leeftijd last van depressies. Op mijn 15e deed ik mijn eerste zelfmoordpoging. Ik heb hulp gezocht en werd na een lange zoektocht naar een goede ggz instelling gediagnostiseerd met borderline persoonlijkheidsstoornis en dysthyme stoornis. Ik begon op mijn 19e aan dialectische gedragstherapie en over 8 weken zal ik deze therapie afronden.

Een positief toekomstbeeld heb ik nooit gehad. School heb ik verwaarloosd. Ik begon met vwo, zakte af naar havo en zakte vervolgens nog verder af naar mavo. Na mijn mavo diploma te hebben behaald begon ik met een mbo opleiding waar ik vervolgens halverwege weer mee stopte vanwege een depressie. Ik zit nu bijna twee jaar thuis, niet in staat om school weer op te pakken.

Dialectische gedragstherapie is een ontzettend goede therapie. Ik heb hiermee allerlei vaardigheden aangeleerd die ingezet kunnen worden bij iedere lastige situatie die zich voordoet. Tot twee weken geleden lukte het me om de vaardigheden toe te passen en het beste van vervelende situaties te maken en om ge gaan met tegenslagen.

Ik begon een tijdje terug met plannen maken om weer met een opleiding te starten. Ook begon ik samen met mijn vriendin een zoektocht naar een huisje om samen te gaan wonen en aan een leven samen te gaan beginnen.

Zonder dat er een directe aanleiding voor was, begon ik me weer slechter te voelen. Misschien juist wel door het maken van toekomstplannen. De negatieve stem in mn hoofd waarvoor ik heb geleerd niet meer naar te luisteren lijkt harder te klinken dan ooit. Negeren lukt niet. Misschien omdat ik het toelaat, misschien omdat ik de stem juist wil horen. Het is zo veel makkelijker om mee te gaan in de negativiteit die schuilt in mijn gedachten. Ik ben het zat om sterk te zijn.

Ondertussen vertel ik mijn psycholoog dat alles goed gaat en ik nog steeds aan het groeien ben. Hij geloofd het, wat ik hem kwalijk neem. Ik weet natuurlijk dat het mijn eigen aandeel is om eerlijk te zijn tegen hem en dat ik hem dit niet kwalijk kan/mag nemen. Maar ook hier kies is de makkelijkste weg.

En dat ik wat ik zal blijven doen; de makkelijkste weg nemen. Een deel van me wil geen mooie toekomst met een goede baan, een leuk huis, kindjes en een kat. Een deel van me wil alles kapotmaken wat ik heb opgebouwd, terugvallen in slechte gewoontes zoals zelfbeschadiging, drugs gebruiken en te veel drinken. Ik wil eruit stappen.

Ik wil gewoon kapot.
Datum:
12-08-2016
Naam:
Roos
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Soms goed soms slecht

Ik ben al 4 jaar depressief het begon toen ik naar de eerste ging van de middelbare school. Mensen maakte toen al tijd domme opmerkingen en ik begon me steeds kutter en kutter te voelen. Ik heb het nooit vertelt aan iemand omdat ik bang ben dat ze me uitlachen. Ik dacht eerst dat het wel overging maar het werd erger en erger. Ik kon me emoties niet meer onder controle houden. En ik begon me zelf te snijden. In het tweede school jaar negeerde ik het gevoel van niks waard zijn. En in het derde schooljaar ookaar het lukte niet meer goed omdat ik weer gepest werd en dus begon ik te blowen en te spijbelen. Omdat ik zo vaak spijbelde moest ik het jaar overdoen. Mensen om me heen maakte de hele tijd opmerkingen zoals kijk die bloed viool speelster. Het deed egt pijn. Heb nu met het derde schooljaar voor de tweede keer afgesloten. En het ging wel
Soms voel ik me zo kut dat ik weken in bed log en niks kan doen en soms voel ik ne weer als de oude. Niet dat dat egt kan aangezien ik daar te veel beschadigd voor ben. Ik heb in september 2015 een jongen ontmoet via het internet en ik d8/hoopte dat hij me er door kon slepen maar toen ik heb onlangs vertelde dat ik al jaren depressief ben. Zei hij dat ik me aanstelde en het tussen mijn oren zit. Sinds hij het weet appt hij niet en belt hij niet meer. En ik begin me steeds kutter te voelen. Omdat ik dot niet meer aam kan. Ik haat mezelf. En het liefst pleeg ik vandaag nog zelfmoord maar ik weet niet waarom maar ik kan het nog niet. Iets in me kam het niet. Waarschijnlijk omdat ik zoals mijn ouders altijd zeggen te zwak ben om dingen te doen. Ik heb met mezelf besloten dat als ik in november niet beter voel ik er definitief een einde aan maak


PS. Het spijt me voor iedereen die zich ook zo voelt
Datum:
11-08-2016
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Voel me nutteloos hier.

Sinds ik me kan herinneren voel ik al dat ik niet ergens bij hoor. Ik weet dat ik een excentrieke geest heb en mijn drukke momenten, maar leuk is het vaak niet. Mensen begrijpen dat niet snel, hebben meteen hun oordeel klaar liggen. En in plaats van het voor zich te houden, roepen ze het maar uit. Zonder na te denken aan de gevolgen. Ik heb ook geen makkelijk leven gehad. Veel geslagen,Gescheiden ouders, vaak afgewezen door mensen en bedrijven, drie keer verkracht en aangerand. De hulp die ik kreeg liet het er ook maar bij zitten, behalve de rekening sturen. Daar zijn ze wel goed in. Ik heb een hekel aan de geldwolven maatschappij. Iedereen leeft maar om meer,meer, meer. Zo wil ik niet leven. Als ik er nu nog steeds niet bijhoor. Dan later ook niet. Helaas mag ik denk ik nog niet doodgaan, omdat ik elke keer weer wakker word in het ziekenhuis met huilende en boze mensen om mij heen. Maar ik blijf het proberen totdat ik een moment krijg dat het leven het wel waard is. Maar tot die tijd leef ik maar dag op dag totdat ik eindelijk het juiste moment heb om deze kwade aardbol te verlaten. Zo trots hoef je niet op jezelf te zijn dat je leeft. Alles word toch van je afgepakt of kapotgemaakt en je eindigt als een leuk versierd steentje aan de grond. Leuk vooruitzicht dus.
Datum:
10-08-2016
Naam:
Robin
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord

Zelfmoord betekent klaar met alles
Pijn,lelijk,pesten,ruzie,vechten,uitlachen,zelfsnijden,elke avond in je kamer zitten te huilen
Er is niks meer op deze wereld die ik kan van genieten
"Alone"
Soms vraag ik me af waarom leef ik? Waarom ben ik geboren?
Hier is de verkeerde plek "ik wil niet meer leven"
Elke seconden denk ik aan zelfmoord plegen
Zelf ophangen...
Te veel XTC in nemen...
Voor de trein springen...
Me ader snijden...
Het doet me PIJN.
Ik ben alleen maar een 16 jarige jongen die zo veel spijt van zn leven heeft...
Ik-wil-niet-meer-leven...
Datum:
10-08-2016
Naam:
Armin Da'vinci
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Harde wereld en heb er genoeg van

Heb een dochter met mijn ex en heb een heel lange vechtscheiding achter de rug van 2 x 3.5j door dat de eerste keer de helft verdwenen was van mijn dossier op het gerecht dan uiteindelijk alles goedgekomen mijn dochter werd op haar 12j benaderd door een man van 21 heb ingegrepen en hierdoor mijn dochter niet meer gezien. mijn 2de relatie waar ik 2 kids mee heb heb zoveel zware tegenslagen gehad en dan bedoel ik zware klappen echt veel de ene nog niet voorbij de andere al voor de deur ik zit met enorm veel verdriet en wil niet meer leven heb genoeg van deze wereld.
Datum:
10-08-2016
Naam:
Alfons
Leeftijd:
49
Provincie:
België

waarom leef ik nog

ik heb mij n 2 mannen moeten laten gaan een in 1995 en een in 2002 en daar na moeten verhuizen en toch maar een hondje ge nomen die is er ook niet meer dus ik voel me shit wanneer mag ik sterven
Datum:
10-08-2016
Naam:
antje
Leeftijd:
62
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.