Levensverhalen (pagina 1239)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Pijn

Op dit moment heb ik vreselijke pijn. Ik kan gewoon niet meer, ik ben kapot. Ik wou dat de hemel mij terug kon halen, weg uit deze zware wereld. Het leven is zo moeilijk.
En ik sta er helemaal alleen voor, ik ken niemand die mij kan steunen. Niemand weet wie ik echt ben en wat ik doe. Ik voel me mislukt. Terwijl de rest van mijn familie allemaal een universitair niveau heeft, ben ik onlangs met mijn 3e mbo opleiding gestopt. Ik weet niet waarom, misschien door de druk die ik telkens in mijn hoofd voel. Ik heb barstende hoofdpijn, het houd maar niet op. En door alle stress begint mijn eczeem ook weer op te spelen, mijn hele lichaam lijkt wel opgezwollen en is gloeiend heet. Af en toe komt er vocht uit, ik kan me amper bewegen van de pijn. Ik voel me vies, want ik kan door de pijn niet douchen. Ik wil zo graag dat iemand mij even vasthoud, mij in zijn armen neemt en van me houd zoals ik ben.. Daar snak ik naar.
En als mijn huid na een vreselijke periode weer mooi genezen is, dan kan ik niet wachten om me geliefd te voelen. Ik ben dan inmiddels zo wanhopig dat ik mijn lichaam regelmatig verkoop voor geld. Maar diep van binnen weet ik dat ik dit doe voor de liefde en de aandacht.
Af en toe denk ik bij mezelf waar ben ik in hemelsnaam mee bezig? Hoe ver kan je zinken? Zou ik nog ongelukkiger kunnen zijn als dat ik me nu voel, of is dit echt het diepste punt..
Ik wil zo graag gelukkig zijn.. net zoals de rest van mijn familie een succesvol leven leiden.
Ik ben op zoek naar een eigen huisje zodat ik niet meer constant de druk van mijn ouders hoef te voelen, maar het wil maar niet lukken. Ik wil vrij zijn maar ik voel me opgesloten. Alsof ik geen kant meer uit kan.
Ik wou dat het allemaal voorbij was, dat ik de stekker eruit kon trekken en kon stoppen. Want ik heb zoveel pijn.. Ik wil dit echt niet meer, ik wil hier zo graag weg..
Waar moet ik naartoe.. waar kan ik rust vinden.. ik wil alleen maar rust.. En ik heb er alles voor over. Alles.
Datum:
21-11-2007
Naam:
Sophie
Leeftijd:
19
Provincie:
Drenthe

ik lijk blij terwijl het binnen in me PYN doet ! =)

Het begon allemaal vorig jaar, ik begon eerst met slechte cijfers, daarna me gedrag op school. Door mijn slechte gedrag deed ik dingen die niet mochten en ben vaak in aanraking geweest met de Politie. IK was altijd het probleem van alles, en ik dacht waarvoor leef ik eigenlijk ? ik veroorzaak tog alleen maar problemen ! ALTIJD IK. en ookal veroorzaakte ik geen problemen, IK kreeg weer altijd te schuld omdat de vorge keren ik het deed dus niemand vertrouwde me nog. ik heb geen vriendinnen want die waren dus ook NEP :). er werden roddels over mij verteld aan me broer, omdat ze wouden dat mijn broer me zou slaan. ik haatte me zelf toen ZO ERG, met de gedachte van; WAAROM WILLEN ZE DAT ME BROER MIJ SLAAT ? WAT HEB IK GEDAAN ? WAAROM HATEN ZE MIJ ? en ik begon mezelf te snijden, ik elke keer dieper en dieper. ik dacht als die roddelaars zo graag willen dat ik pijn heb DOE IK HET ZELF WEL. ik snij mezelf nu al ongeveer een half jaar. en jullie kunnen het mischien dom vinden :). maar ik vind het gewoon goed. ik straf mezelf omdat ik mezelf haat. IK BEN NIET GOED, EN WIE NIET GOED IS WORD GESTAFT !
IK HAAAT MEZELF ZO ERG .
later de 5e keer dat ik opgepakt werd zag een agent de krasjes op mijn arm en vroeg of ik het nog op meerdere plekken had, en ik sprak de waarheid en zei dat ik ook krasjes op alle twee me benen en armen krasjes heb en moest het laten zien. de politie vond dat ik naar een psygiater moest (naar het riagg) en ik dacht mischien is het wel een goed idee mischien kunne zij me helpen, maar NEE.
want alles kwam in 1 klap. opeens had ik 3 psygiaters, en ik moest naar de kinderbescherming & Jeugdzorg. ( en ik had ook een schoolpsygoloog )
ze kwamen allemaal op me af in 1 keer en ik vond het teveel MAAR IK MOCHT NIET MEER KIEZEN. IK MOEST GEWOON. ik wil geen kapshones hebben ofzo, maar ik ben best een mooi meisje en krijg veel aandacht. maar ik ben het zo ZAT dat ik HELEMAAL ALLEEN WIL ZIJN. IK WIL DIE AANDACHT NIE MEER
daarom zorg ik de laatstte maand ook nie meer voor mezelf ik heb 'schijt' gekregen aan alles !. ik heb elkedag ruzzie met me ouders en het 'jeugdzorg' zegt dat ik mischien uit huis word gehaald en geplaats in een ander familie. Nou als dat gebeurd dan zien jullie mij dus helemaal nie meer want dan pleeg ik gwn zelfmoord./
ik had het ook een keer geprobeerd met 60 pillen in te slikken. ik moest naar het ziekenhuis enz. WAS IK MAAR DOOD :)
IK WIL GWN DOOD IK HAAT MEZELF ! IK HAAT MIJN LEVEN ! IK HAAT MIJN OMGEVING IK HAAT ALLESSSSSSS

danjkwel voor het lezen =).
ps. let nie op sommige spelfouten.
Datum:
21-11-2007
Naam:
---
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

ik wil gwon dood

ik wil gewoon dood niemand moet me meer de ruzie me mu vrienden word steeds erger en het houd maar niej op. het liefste zou ik gewoon dood willen en dan houdt alles wel op. maar dan moet ik me moeder en vader en broer en zus verlaten. ook al zeg k vaak dat k mun broer niej moet k vind hem wel kei aardig. k weet niej meer wa k moet doen k heb het niej meer leuk op school. en dan moet k ook nog met de mentor praten. dat vind k helemaal niej leuk want zij kan er tog niks aan doen. k heb altijd nog een reserveplan dat is dat k een mes mee naar school neem en die 4 meiden gewoon neersteken. misschien gaat dat een beetje ver maar dan ben k wel van ze af. en als ik naar de mentor ga vinden ze het tog maar leuk. k hoor ze de hele dag over me praten en da wordt alleen maar erger.
Datum:
21-11-2007
Naam:
anoniempje 14
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Broken heart

men vriendin heeft me vandaag gezegt da ze op iemand anders was na 7 maanden
ik dacht dak de liefde van men leven vond ben mss nog jong ervoor khield super veel van der kon geen 2 uur volhoude zonder te bellen nu is het dus over ze was men leve en zij is weg dus wrrm nog leven door problemen thuis ben ik aan drugs begonnen en drinken men ouders zette zich hierdoor tege mij en wensen me dood wrrm zou ik ze het nie gunnen mss is het echt wel beter
Datum:
21-11-2007
Naam:
Leegte
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

waarom leven wij????

Ik een jongegast van 25 heb veel meegemaakt weet nog altijd niet wat ik moet denken van mijn leven.
kben nog altijd alleen ben pas alleengaanwonen. Kdacht dat het dan beter zou gaan maarja tis nie waar ik voel me nu nog slechter maar dan kijk ik na al die verhalen die ik hier lees op de site.
En dan denk ik tja ik ben nie alleen.
ma toch moet er echt zoveel ellende in de wereld zijn.
zoveel mensen en zoweinig verstand da klopt toch nie he.
ik was vroeger al aan zelfmoord aan het denken heb me 2 keer opgehangen en tja nu zit ik hier nog omdat het 2 mislukt is.
langs ene kant denk ik misschien beter dat het mislukt is ma toch langs de andere kant denk ik was ik er ma niemeer danhad ik ook geen ellende.
ma nu sta ik hier helemaal alleen niet weten wat te doen. Kon er maar iemand mij raad geven
ik wacht nu al 2 jaar op een relatie of gewoon liefde.
2 jaar zonder liefde en toch hou ik het nog altijd uit. daar ik soms zelf versteld van sta.
ik denk dan altijd het leven heeft normaal toch meer te bieden dan ellende alleen he en ja soms is het leven fijn.
maar 70 " denk ik toch was ik maar bij God;
zonder ¨pijn en verdriet;
hoe moet ik verder kan iemand me helpen vraag ik me dan af
Datum:
21-11-2007
Naam:
Ruben
Leeftijd:
25
Provincie:
Limburg

storm

het gaat steeds slechter met me ik zak steeds verder weg in de ellende. mijn vrouw en kids staan achter me maar ik ben op ik kan me niet nog een keer opladen het wordt me teveel. er is mij zoveel onrecht aangedaan. ik ben veroordeeld voor iets wat ik niet gedaan heb. maar ik moet vechten voor de waarheid alleen de energie ontbreekt. wanneer komt het geluk een keer op mijn pad ik vraag me vaak af wat ik misdaan heb ben ik zo slecht? waaraan heb ik dit verdiend? werk vind ik nooit meer en wat ik graag wil kan niet meer ik ben moedeloos wanhopig en kan het niet meer aan toch wil ik niet dood maar ik voel het heel dichtbij. komt er redding of is er een volledige ondergang. de wind waait en wordt een storm de vraag is wat er nog over is als de wind weer gaat liggen. misschien lig ik dan ook wel.
Datum:
21-11-2007
Naam:
Darren
Leeftijd:
45
Provincie:
Drenthe

lieverds denk na

schatten denk na ga hulp zoeken henzelf ook 3 keer een poging gedaan be blij dat ik er nog ben,al moet ik zeggen ik weet niet hoe het kom maar tegen kerst voel ik het ook weer kriebelen,mischien omdat ik weer een kut jaar achter de rug heb maar blijf denken morgen wordt het anders schijnt de zon ook weer voor jou, lied van frns bauer en daar hou ik mijn aan vast sterkte en ik hoop dat jullie naar denken en dan pas doen wandt je laat zoveel verdriet achter denk daar eerst maar eens aan xxxxx en prettige dagen van mijn
Datum:
20-11-2007
Naam:
petra v
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-brabant

waarom niet?

lap; weer een van die depresievelingen..
ja inderdaad, heb nooit een relatie gehad als man met een vrouw...be niet interressant genoeg voor hen,heb geen ambitie,geen geld,zelfvertrouwen, zeer laag zelfbeeld hierdoor,geen werk..
telkens als ik werk maak ik de domste, ja de domste fouten gewoon omdat het me niets zegt..al zet ik me in,.heb ook geen hobby 's..ik laat me maar door anderen iets aanpraten van bv.werk,hobby s...maar t zegt me niets en steeds ben ik verbaast naar die mensen die daar wel fun in hebben..kortom geen enkele ambitie of interresse...
ja ik word wel nog verliefd soms ...vervelend trouwens voor me...omdat het maar eenzijdig is
ik leef maar voor 5%
Datum:
20-11-2007
Naam:
tim
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-brabant

Eenzaamheid

Sinds ik ben gaan studeren heb ik me nog nooit zo alleen gevoeld. Ik kom wel leuke mensen tegen, maar het komt nooit zo ver dat het echt vrienden worden. Al drie jaar woon ik hier zonder vrienden. Iedereen heeft een geweldige studententijd en barst van de vrienden en borrels. Maar mijn sociale leven is echt nul. Ik lieg ook heel vaak dat ik allemaal leuke dingen gedaan heb, terwijl ik de hele dag heb geslapen. Ik verzin dat ik gezellige weekenden heb gehad terwijl ik alleen voor de tv heb gehangen. Mijn vriend werkt erg veel en hij is de enige afleiding die ik heb.
Ik zou het liefst gewoon dood zijn omdat ik me zo eenzaam voel, ik slaap het liefst de hele dag. Maar het lijkt me zo ontzettend egoistisch. Hoe zou het voor mn vriend zijn als hij me vindt? Mn zus krijgt binnenkort een baby, dat wordt dan natuurlijk overschaduwd door de dood.
Ik wil ook niet zwelgen in zelfmedelijden.. Ik weet ook wel dat je alleen zelf iets kan veranderen. Maar ik doe zo mn best en het wil niet lukken, nergens vind ik aansluiting. Ik blijf voorlopig maar gewoon doorgaan.. hopen dat het leven morgen leuk begint.. en tussendoor lekker slapen...
Datum:
20-11-2007
Naam:
Denise
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

Een latere besef

Ik heb een paar jaar geleden hele grote ruzie's gekregen. Mensen die mogen mij niet. Dat laten ze in ieder geval merken. Op school heb ik alleen maar problemen en thuis heb ik ook alleen maar ruzie. Vooral met mijn moeder. Iedereen in huis wil mij graag weghebben. Ze zeggen het gewoon recht in mijn gezicht. Ze begrijpen niet dat ze mij kwetsen. Na veel van die ruzie's begon ik te snijden in mijn polsen, want ik kon gewoon niet meer leven. Ik was gewoon helemaal kapot. Mijn lichaam kon niet meer. Ik was ook heel erg ziek geworden. Ik wilde heel graag dood, maar aan de andere kant niet, want mensen zeggen altijd: wie weet wat er in de toekomst gebeurd. Maar ik had daar nooit vertrouwen in. Najah, vorig jaar had ik hele grote problemen. Ik wilde van huis wegrennen, maar werd elke keer tegen gehouden door iemand. Op school ging het ook niet best. Toen heb ik een soort deal met mijzelf gemaakt. Ik moest mezelf bewijzen dat ik dit leven kon leven en anders moest ik gewoon de keuze dood maken. Ik heb heel hard mijn best gedaan, maar het is me niet gelukt. Ik heb toen een overdosis genomen, want al dat snijden hielp toch niet. Het was nooit diep genoeg. Toen ik de pillen had ingeslikt, toen begon in heel ziek te worden. Ik moet alleen maar spugen, maar er zat helemaal niks meer in mijn maag. Er was niks om uit te spugen. Ik ben toen twee keer flauwgevallen. Ik moest met spoed naar het ziekenhuis. Ik ging met de dokters praten, maar ik heb ze niks verteld. Ik heb gewoon gezegd dat ik niet weet hoe het komt. Want niemand wist het, alleen een paar mensen die ik echt vertrouwde. Maar toen ik heel erg ziek was en het gevoel had dat ik dood aan het gaan was, besefte ik me dat ik helemaal niet dood wil. Op dat moment deed ik er alles aan om weer beter te worden. Het gaat nu wel wat beter. Ik heb geen psychiatrische hulp gezocht, want daar had ik nooit behoefte aan. Ik snij niet meer en ik hoop dat ik het ook nooit meer ga doen. Tuurlijk denk ik er elke dag aan. Het is gewoon een deel van het leven dat je moeilijk los kan laten. Maar nu pas begrijp ik de mensen. Ik besef nu wel dat het leven een beetje zin heeft. Hoe meer ik me best ga doen en ga inzetten voor dingen in het leven, hoe meer plezier ik zal hebben in het leven. Wat ik wil zeggen is: heb geduld, doe geen dingen waar je spijt van zult krijgen. Want op momenten dat je aan het snijden bent, besef je het niet. Maar wel later. Laat niet over je heen lopen. Laat ook zien dat je hier op de wereld bent. Het leven is niet makkelijk, maar dat is ook nooit gezegd dat het wel makkelijk is. Het is het proberen waard!! Hoop dat jullie hier wat aan hebben.
Datum:
20-11-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.