Levensverhalen (pagina 1237)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan alles hebben

Zoals mijn titel zegt: Ik kan alles hebben. Ja dat is ook zo. Ik ben gezond. Heb een goed stel hersens en studeer nu aan de universiteit. Ben een tijd gestopt met studie, maar ben toch weer begonnen. want laatste kans.
Ook heb ik geen traumatische dingen mee gemaakt in het verleden. Alleen een erg veroordelende ouders gehad en weinig over gevoelens kunnen praten vroeger. Ondanks dat ik veel kan hebben, lukt het me niet om het te krijgen. Dit omdat ik zo lang in de negatieve gedachtes blijf hangen. Mijn gevoel zegt dat ik waardeloos ben. Met mijn verstand kan ik zeggen dat ik niks waardelozer ben dan anderen ,want ik weet dat ik ook heel veel kan en kan geven. maar toch voel ik me zo. Ik krijg het er niet uit. Ik ben waardeloos. Heb naar mijn idee in andermans ogen weinig te bieden . Dat is mijn gedachten en ik krijg die niet uit mijn hoofd. Iemand kan zeggen dat ik wel waardevol ben ,maar toch geloof ik het niet. Hoe komt dat??? Hoe komt het dat ik me zo voel???? Hoe komt het dat ik die gedachtes zo sterk en zo lang heb. Volgens mijn therapeut komt dit allemaal heel klagerig over. Het is helemaal niet zo bedoelt. Ik voel het zo en niemand snapt het echt.Als iemand vraagt hoe het met me gaat dan zeg ik het zo . ik zit niet uit mezelf zo te klagen Ik kan zo veel hebben , maar er is iets waardoor ik het niet kan krijgen. Ik wil het misschien aan de ene kant ook niet. die stomme mensen allemaal. Ik ben het zat om te vechten. Ik wil niet meer. i'm stuck. wat zit ik toch complex in elkaar.IK wou dat er reddende engelen bestonden en het mij iets makkelijker maken om weer verder te kunnen vechten.

groetjes
Er zijn momenten zoals nu dat ik wildat ik het lef heb om er een eind aan te maken. maar dat lef heb ik niet en er is ook heel veel in het leven dat ik wil hebben en zien. Zoals veel van de wereld zien en moeder worden. maar voordat ik dat kan bereiken moet ik eerst iets anders overwinnen en dat lijkt zo onmogelijk. studie afmaken is moeilijk omdat ik me zo K.... voel dat ik de concentratie niet kan opbrengen. Mensen ontmoeten is lastig omdat ik mensen over het algemeen niet leuk vind. Ik vind ze gemeen en hard. Ik wil alleen maar leuke en lieve mensne om me heen, maar dat is natuurlijk onmogelijk want zo zit de wereld helaas niet in elkaar. Zo realistisch ben ik wel om dat wel te weten
Datum:
24-11-2007
Naam:
hopeloos_gevoel
Leeftijd:
31
Provincie:
Flevoland

thats life at the moment

het is niet erg dat je alleen bent maar dat klote gevoel alsof er duizend soorten verdriet in je systeem zit daar word je wanhopig van
Datum:
23-11-2007
Naam:
rolf
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

mijn verhaal

het begon allemaal een paar weken geleden. ik werk in het zwart bij een beenhouwerij en had een zwaar werkongeval. mijn baas trok zich niets aan van mij,betaalde niets voor mij en bhandelde me gelijk een nietsnut! daarna kreeg ik problemen thuis omdat ik geen ander werk zocht, ik kan dit nu even niet omdat ik er me niet goed bij voel, maar ik moet wel want ik moet mijn kosten(autoverzekering,taks,benzine,...) kunnen betalen; daarna kreeg ik nog problemen met mijne beste vriend omdat ik dit op hem afreageerde; Mijn vriendin zegt dat ik het me allemaal te zwaar oppak. ik zeg dat ik het niet meer zie zitten!! Alles keert zich tegen me.
Datum:
23-11-2007
Naam:
JDB
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Waarom?

Ik snap het niet meer, waarom is iedereen zo blij en zorgeloos? Waarom ik niet? Ik kan niks, ik ben niet goed op school, ik ben niet sociaal, en ik heb ook nog een lichaam waar ik me voor schaam. Ik heb me vaker afgevraagd waarom ik alles tegen heb, en sommige mensen niks, ik snap et niet.

En als je dit leest denk je mischien dat ik een of ander deusje ben, maar nee. Mensen kijken tegen me op, op school ben ik ook nog enigzins populair, in de zin van, veel mensen moeten me en vinden me aardig. Maar dit maakt het allemaal nog 10 keer erger, daarom kan ik niet toegeven hoe ik echt ben. Ik hou iedereen en mezelf steeds voor gek, en ik word er zelf gek van. Het klinkt zo cliché en stom, maar ik wou dat ik het tegen iedereen kon zeggen: kijk hoe zielig en kut ik me voel!!!! Maar nee, op school en overal doe ik altijd blij en grappig, en als ik ooit zelfmoord pleeg denk ik dat niemand het zal begrijpen. Maar ik durf niet, want ik kan het me ouders niet aan doen, dat is echt de enige reden. Ik haat et.....
Datum:
23-11-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Mijn Leven...

het begon allemaal lang geleden,
ik dacht dat ik zwanger was omdat ik niet meer ongesteld werdt dus toen ging ik met mijn menotr proberen alles op een rijtje te zetten en hoe het verder moest en me ouders moesten het weten, dus ik was daar heel boos over, en ben weggelopen van huis naar vijf of zes dagen ebn ik maar naar huis gegaan samen met mijn mentor om er over te praten want het moest toch een keer gebeuren nou ik was nie aan te spreken want ik was het er allemaal niet mee eens, later begon ik te blowen bij vrienden amnesia hees en ben toen flauwgevallen en werdt niet meer wakker en de volgende dag in de middag werdt ik wakker in het ziekenhuis met allemaal infuus in me lichaam me ouders waren boos op mij en zagen op em armen dat ik me had gesneden dus ze vroegen waarom ik dat deed, daarop gaf ik geen antwoord....

in het zieken huis hebben ze meteen zwangerschapstest gedaan die bleek negatief te zijn maar toch een maand later was ik nog steeds nie ongesteld en begon me ongerust te maken....

toen zei mijn menot dat ik het beste naar jeugdzorg kon gaan wat ik totaal niet wilde... het ging een tijdje goed maar van binnen werdt ik steeds depressiever...
mijn mentor en leraren zagen dat aan mij en bleven door vragen wat er aan de hand met me was maar natuurlijk ik zei geen woord.
ik blowde ng steeds en begon al snel aan de harddrugs (cocaine roken) omdat het me al helemaal nie meer zag zitten en begon me zelf te snijden steeds dieper en dieper totdat het niet meer stopte met bloeden, dat is ongeveer al drie maanden verder en nog steeds geen ongesteldheid, daar bovenop heb ik ook nog ruzie thuis en dan zul je wel denken maar iedere puber heeft ruzei met z'n ouders maar geloof me nie elke dag als je opstaat en naar bed gaat en niet zo erg als deze,, ik werdt steeds depressiever toen kreeg jeugdzorg een zorgmelding van school, dus ik moets daar heen en toen kreeg ik de keuze voor vrijwillig naar een observerend orienterend huis te gaan voor drie maanden zonder familie of vrienden en zonder privileges dus ik zeg nee, krijg ik te horen als ik geen hulp aan neem van die mensen dat de kindereechter moest gaan beslissen en tot die tijd ben ik me nog meer gaan snijden en wil heel snel van me leven af!!!!
Datum:
23-11-2007
Naam:
M.S.
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Haar wens

Ik weet niet wat ik met mijn leven aanmoet. Mijn zusje zit geestelijk helemaal in de problemen. Dit reageert ze op mij af, ze ziet mij als perfect. Mijn ouders zeggen dat ik rekening met haar moet houden en dan komt het wel weer goed. Maar ik kan het niet meer. Iedere dag wordt ze agressief en schreeuwt ze tegen me en soms gebruikt ze ook geweld. Ze was mn kleine zusje maar ik kan het niet meer. Van mij hoeft het leven niet meer. Door een einde aan mij leven te maken kan ik haar laatste wens vervullen. Op dit moment is haar laatste wens dat ik uit haar leven verdwijn en zo zou ik toch nog iets voor haar kunnen doen...
Datum:
23-11-2007
Naam:
Mij
Leeftijd:
17
Provincie:
België

LEVEN DUURT LANG

Het begon allemaal al vrij jong ik was een klein meisje niet zelf verzekerd veel gepest geen vrienden op mijn verjaardagen was er niemand te bekennen ik was altijd alleen en had denkbeeldige vrienden scheef gedichten en altijd was ik op mezelf ik werd wat ouder en stond in de schaduw van me oudere zus zij was een mooie meid veel levens lust ook zij had haar problemen waaronder anerexia daar is ze nu al lang boven op getrouwd en zwanger
maar al met al ik was het jongere zusje van en leerde niet goed altijd straf op school als iemand mij stiekum peste deed ik het waar de juf of meester bij was
als ik dan straf kreeg moest ik op de gang zonder schoolwerk ik had de hoogste boeken van de klas en was de beste leerling maar hierdoor de straf raakte ik steeds meer achter en moet ik volgens hun naar een mok school daar getest bleek ik slimmer dan de meeste kinderen van mijn leeftijd dus weer terug naar de school uit eindelijk hebben we er voor gekozen toch een school voor kinderen die meer aandacht nodig hebben te kiezen en daar was het een leuke dolle tijd maar al van jongs af aan denk ik waar is het leven goed voor en wordt het ooit beter??? nee het werd alleen maar erger
ging naar de hogere school kreeg verkeerde vrienden en vriendinnen viel in verkeerde handen marokaanse vriendjes en waaronder ik er door 1 mishandeld en verkracht ben toen ik me daarvan wist los te maken heb ik toen ik 16was zelfmoord geprobeerd door middel van zware antidepresieva's maar dat was niet gelukt me leven werd leuker en kreeg een vriend dat ging in het begin goed maar werd steeds erger geestelijke mishandeling maar 7.5 jaar bij geweest getrouwd en al dan kom je er toch achter dat het zo geen leven is en je doet je best maar wilt nog alrijd niet verder leven het leven is moeilijk zwaar en de verdriet van alles is zwaarder dan de momenten geluk
je hebt liedtjes over liever 1 min met jou dan altijd zonder je kan beter alleen zijn en voor jezelf vechten maar hoe als je de kracht niet hebt in 2004 een auto ongeluk gehad en me depressies worden er alleen maar erger door ik weet niet meer wat wel en wat niet heb nu een vriend maar die is ego heel erg op zijn eigen zijn wil is wet en knuffelen ho maar waarom ik op hem gevallen ben geen ideee maar kom ook niet weg me leven wordt steeds zwarter en donkerder de dalen worden groter hoe kom ik ooit verder zo kan ik eeuwen door schrijven maar zou niet weten hoe me leeftijd heb ik niet juist in gevuld omdat ik weet dat bekende op deze site zitten
Datum:
23-11-2007
Naam:
pipodeclown
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

blijven vechten ,

Ik weet goed wat er met mij aan de hand is. Ben een buitenbeentje, zesde of zevende zintuig. Ik reageer steeds naar mensen toe en stoot ze ook af. Schrikken van mijn reaktie. Ik ben te eerlijk en tevens krijgen mensen angst van mij. Is niet mijn bedoeling. Een relatie lukt niet, ja voor even. Heb mensen en zeker mannen zeer snel door, als het op het sexuele toe gaat. Begrijpen niet dat ik verlang naar tederheid,warmte en geborgenheid. Verlang niet naar sex. Eerst die warmte en dan zien we later wel. x Irm
Datum:
23-11-2007
Naam:
irma
Leeftijd:
47
Provincie:
België

zelfmoord

ik ben van plan zelfmoord te gaan plegen heb al een paar keer voor de trein willen springen maar eleke keer hout er in me zelf iets tegen wat dat weet ik niet angst meschien maar ik zie het niet meer ziten heb 15 een relatie gehat 2 kinderen ik heb daar zo vedriet van dat ik het niet meer ziet zitten
Datum:
23-11-2007
Naam:
piet
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

ik wil gewoon zelfmoord plegen zodat ik van al mijn misserie vanaf ben


ALLES GAAT TEGE en dat ben ik BEU en daarom wil ik zelfmoord
Datum:
22-11-2007
Naam:
jan
Leeftijd:
15
Provincie:
België
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.