Levensverhalen (pagina 1233)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan het gewoon niet meer aan de leugens, de verantwoordelijkheid alles gewoon weg, ik weet(hoop) wel dat mensen me zullen missen maar ik heb zo gefaald en ik kan niet terug ik heb mezelf een ultimatuim geven maar ik weet nog niet goed hoe en of ik het echt ga kunnen doen ik ben bang
Datum:
27-11-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
België

My Life Sucks

Nou, zal ik maar vanaf het begin beginnen.

Ik word thuis geslagen en mishandeld. Ook word er naar me geschreeuwd en word ik van binnen gek. Mensen roepen dat ik gek ben, hoewel ik zeker weet dat ik normaal ben: Normale school / vrienden. Er word naar me geroepen dat ik niks kan en ik word niet gesteund, en dat van mijn familie.

Ik heb nooit liefde gehad, zoals ouders die je horen te geven, mijn pa en ma zijn gescheiden, ik ken me pa niet eens / nooit contact mee gehad, die zit ook lekker ergens in het buitenland en het gebeurd gewoon bij mijn ma.
Ik ben opgegroeid met ‘’veel’’ geld, ik krijg gewoon alles wat ik wil, en ik denk niet dat ik zoveel geld moest krijgen. In plaats van liefde gaf ze me geld. Ook probeerde me ma mijn leven te lijden, ze zei letterlijk wat ik moest doen en ja je weet als kind niet beter dus je volgt het.

Nou in de 1ste ging het slecht want ik kreeg ruzie met mijn (toen) hartsvriendin. Ze was jaloers en stookte me op. Ook jatte en roddelde ze. Ik kreeg een andere vriendin, want ja de meeste dumpten me als een hond die je dumpt in een kartonnen doos. Vriendjes boeiden me niet dus dat was het niet. Ik had allen nog mensen om me heen die me ‘’steunden.’’

In die periode kreeg ik ook problemen op school, met mijn gezondheid, vrienden en thuis. Ik wou niet meer voor anderen leven, maar voor mezelf en doen wat ik ZELF wou. Nou, mijn ma dacht daar heel anders over en als die je al niet steunt en de hele familie opstookt en je zelfs je vrienden niet mag zien, terwijl je het al zo slecht hebt, gaat het veel en veel slechter. Dus ja dat ging niet zo makkelijk. De andere problemen waren net zo erg en zelfs erger.

In de 2de dacht ik opnieuw te beginnen en er vanaf te zijn, maar nee hoor. Weer dezelfde problemen, alleen waren ze dit keer erger.

In de 3de, waar ik nu in zit, gaat het nog steeds slecht. Ik word bijna van school getrapt, nou eigenlijk word ik dat waarschijnlijk en ben ik het al als je dit verhaal leest, Maarja niet belangrijk. De reden is te vaak te laat, nou ik ga met de bus naar school, dus als de bus te laat komt dan ben je al de lul, ik heb meegedaan aan de landelijke staking voor scholen, ik heb wel eens gespijbeld om onder een rep uit te komen, Maarja dat was maar 1x.

Mijn ma wilt niet dat ik mijn dromen volg, want ja ze wilt dat ik die van haar volg. Maargoed je denkt nu waarschijnlijk puberteit, dat is normaal maar nee dat is niet zo! Ik bedoel mijn ma wilt niet dat ik gitaar ga bespelen omdat mensen van onze zogenaamde gemeenschap dat niet hebben. Ik bedoel als ze nou zegt :‘’ niet genoeg geld’’ of weet ik veel wat, dan is het wat anders, maar dit?! Ik heb al piercings,/tattoos, ben een punker/harajuku/scene - gastje,dat wilt ze ook niet. eigenlijk Ze wilt dat ik me aan haar regels houd, en ik wil dat ze zich bemoeid met haar zaken, ik bedoel ik stress ‘em zwaar door haar. Kijk, als ik nou aan de drugs zat dan was het een ander verhaal, ik ben al begonnen met roken, ik rook alleen als ik stress, dat is dus elke dag. Mensen die aan de drugs zitten zijn geen slechte mensen, die zijn eraan begonnen door problemen. Mijn probleem is dat mijn ma me niet steunt. Wat ik in mijn leven mis is liefde, zoals ouders je die horen te geven.

Mijn beste vrienden steunen me nog, ik heb dingen gelezen over het boeddhisme, dat helpt je wel wat te ontspannen, mar je bent niet van je problemen af.

Ik heb verteld over mijn leefomstandigheden thuis en mijn problemen op school en met wat ik wil. 1 ding wat ik kwijt wil: ‘’LAAT NIEMAND JE LEVEN BEPALEN.’’

Peace,
Lola
Datum:
27-11-2007
Naam:
Lola
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Waarom??

waarom is deze weereld zo hard als het om liefde gaat?? ik wil jullie graag mijn verhaal duidelijk maken omdat ik na 38 jaar eindelijk wakker bent geworden uit me leven wat nu echt liefde is?? heb sinds januari een heele lieve vriendin die ik heel veel pijn hebt gedaan om het fiet dat ik eerst samen leefde met een ander die mijn liefde niet meer wilde voelen. nu op dit moment met me huidige vriendin waar ik zo eenorm veel van hou. heb haar eenorm veel pijn aangedaan dat weet ik en voel ik ook in mijn hart. maar die wil het niet inzien dat ik me leven met haar verder wil deelen. na zoveel gepraat te hebben en me liefde te geven echt alles wat ik in me had me nog niet willen geloven dat zij de waare was voor mij waar ik me leven mee wilde deelen. daarom mijn vraag. WAAROM!!!!! ik wil niet meer verder kan niet meer verder en heb dan ook niet het gevoel nog nodig te zijn hier op deze weereld. het eenige wat ik wilde is in mijn leven gelukkig zijn. dat is me niet gelukt dus waarom nog verder???
Datum:
27-11-2007
Naam:
erik
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

Mijn verhaal

Jullie zullen vast denken weer zo'n meisje met een tienerverhaal waar haar vriendje het uitgemaakt heeft. Maar zo zit het niet. Mijn vader is, 2 jaar geleden, de dag na mijn verjaardag vertrokken. Ik had een goede band met hem,
veel herrineringen. Ik kan de dag nog goed voor de geest halen, mijn moeder die als een zombie voor zich uit keek, mijn vader die het goed probeerde te praten en later weg ging, mijn broer van 17 die nooit huilde en nu oppeens een klein jongetje leek. Vanaf die dag is er veel veranderd, mijn moeder depressief, maar moest wel voor 2 kinderen zorgen en het net nieuwe huis betalen. Ik weet niet hoe het allemaal zit met die geldzaken, maar ik weet wel dat mijn vader er een klote zooi van heeft gemaakt en vanaf het begin alleen maar schuldes had en alleen aan zichzelf dacht, mijn moeder geen enkele hulp gaf, al ging het om de kleinste dingen zoals zijn oude spullen ophalen. Ik ben snel volwassen geworden, dacht (te) veel na, deed behoorlijk veel in het huishouden (vergeleken met andere kinderen van mijn leeftijd) en daarboven op kreeg ik nog mijn eigen verdriet en de gewone druk van school. Natuurlijk brak mijn hart steeds meer als ik mijn moeder zag huilen. Onze band was best goed, maar de laatste tijd gaat het slecht. Ik ben erg boos, en soms ken ik mezelf niet meer terug. Ik probeer mijn moeder te helpen maar het gaat steeds mis. Ik weet niet meer wat ik moet doen, mijn broer wordt gek van mij, mijn moeder weet niet wat ze met me aanmoet en mijn huis is mijn huis niet meer. Ik heb zelfmoord altijd een vraag om aandacht gevonden, maar nu weet ik niks meer. Ik heb het gevoel dat NIEMAND me kan helpen. Niemand zal het snappen of het is een te lang verhaal. Dit zijn de hoofdlijnen. Iedereen die mij kent weet bijna niks, ze kennen me als een vrolijk/gek meisje, maar mijn hart is in stukken gescheurd sinds 2,5 jaar. Ik weet niet wat ik moet doen, ik ben een mislukkeling en een egoist.
Datum:
27-11-2007
Naam:
Een meisje
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

OOIT

ooit pleeg ik zelfmoord
ooit spring ik ergens af
misschien niet vandaag misschien niet morgen ,maar ooit...
en dan,...
dan zal ik EINDELIJK VRIJ zijn !!!
Datum:
27-11-2007
Naam:
klaverke
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Waarom gebeurt het weer?

Ik had hiervoor altijd zelfmoordneigingen. Ik ging in mijn polsen snijden. Maar het was afgelopen. Ik deed het niet meer voor een half jaar. Ik heb twee goede vriendinnen. Maar met eentje ga ik beter om dan met de andere. Maar als we met z'n drieën zijn, dan sluiten ze me helemaal buiten. Ze doen dan alsof ze mij niet meer in hun vriendengroep willen. Ik vind het niet erg, maar dan moeten ze het wel zeggen. De zelfmoordneigingen van vorig jaar, waren ook grotendeels door hun gekomen. Ik kan hun nooit wat vertellen en ze hebben altijd commentaar op mij. Ik ben altijd anders. Ze vertellen mij nooit wat. Ik word weer door iedereen buitengesloten. Ook op school willen mensen niet met mij omgaan. Ik kan niemand mijn verhaal vertellen en mijn mentor aan wie ik het vorig jaar vertelde die doet nu ook heel raar. Maar ik wil hem er niet mee lastigvallen. Want zo'n gevoel krijg ik. Ik wil niet meer leven. Ik kan het niet meer aan op deze wereld. Iedereen haat mij. Eerst geloofde ik nog de mensen die mij in leven wilde houden, maar nee. Nu niet meer. Ik zie nu dat ze mij haten en dat ik deze wereld misschien vandaag nog ga verlaten. De wereld kan heus wel met een mens minder hoor.
Datum:
27-11-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

gedachte te doen

ben vaak uitgelachen door iedereen , weet niet waarom of het aan me huidskleur licht ,probeer het te vergeten en sterk te zijn maar blijft hard ben trouwens ook homo dat is ook hard en ben nog jong 19jr dit is ook hard voor mij en woon met me zus zonder moeder of vader moet telkens weer alleen sterk zijn en ik voel dat op een bepaald moment het niet meer gaat .....
Datum:
27-11-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

it doesn't seem to get any better

ik weet dat er mensen zijn die zo van leven met me zouden wille ruilen zoals ze me nu kennen.. redelijk populair, veel zelfvertrouwen altijd vrolijk.. niet de allerslechtse cijfers ofzo


's morgens als ik wakker word.. en ik ga naar beneden en ik zie dat er weer 3,4
lege wijnflesse staan. ik probeer me moeder wakker te maken maar weet toch dat het zinloos is.. die komt er over paar uur pas uit. dan maak ik me zusje wakker en maak wat eten voor haar. op school hoorde ik dan vandaag weer paar onvoldoendes.
omdat ik me toch niets vind blow ik mezelf kapot.. als me vader thuis is dan.. noujah meestal krijg ik te horen dat hij me het huis uitgooit als ik niet beter ga presteren en ik heb het gevoel dat ik steeds meer problemen krijg. en mijn moeder is al niet veel minder. die kan alleen maar drinken
en zeggen dat me cijfers slecht zijn. op deze manier hoeft het van mij niet meer..
ik ben al 1 jaar aant doen alsof ik een lief vrolijk meisje ben maar trek dit niet meer en zeker niet na die aanranding een paar weken geleden
Datum:
27-11-2007
Naam:
s.
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

pijn,

ik wil soms dood ik word veel gespest. geslagen krijg de schuld meestal en zit op speciaal onder wijs dus ik ben dom kan niks ik zou liever wenzen dat ik nooit had geleefd Ps ik zoek iemanda weer ik hier meee kan over praten @
Datum:
27-11-2007
Naam:
anoiem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Alone

i just simpely hate my life..
the one and only think in my life
i love is he..
but he is always lying to my..
he is saying he is loving me to..
but the only thing i see is..
he is hating me..
he looks at other girls..
and saying thats not true..
but who can i trust my eyes or you ?
i dont understand...
why are you hurting so much..
you are hurting me, killing me..
from deep inside of me..
you dont know you are the only thing
i am longing for you..
cant you see..am i not enough for you..
why cant your eyes see that, why cant your hart feel that...that i need you..
but only thing you do is hurting me to..

:'(
Datum:
27-11-2007
Naam:
Alone
Leeftijd:
20
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.