Levensverhalen (pagina 1221)

Ik word gewoon helemaal gek hier!!
Ik weet niet wat ik hier nog doe. Wil gewoon weg. Weg van deze kleine wereld. Weg van alles. Weg van alle zorgen en problemen. Ik zal het alleen moeten doen.
Ik voel me anders dan andere mensen van mijn leeftijd e.d.
Niemand begrijpt me. Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen. Ik ben niets waard, niemand houdt van mij. Het is beter als ik gewoon verdwijn..!

de laatste tijd voel ik me zoo leeg'
zo leeg van binnen'
soms opschool'moet ik ineens huilen '
ik Weet niet wat het is'
ik voel me zo.
ja ikweet niet gewoon zo raar''
nu weer ik moet me tranen echt binnen houden;
er is wel veel gebeurd al die pijn nog van vorig jaar dat ze me peste' nog steeds zit dat van binnen'
en ook met me ouders enzo ze begrijpen me gewoon niet'
ik wil een mama en een vriendin'maar je mee kan winkelen en leuke dingen met je WILT doen'
gewoon samen met zijn 2én'

het is gewoon zoo moeilijk; ik vertrouw niemand meer'
ik zou willen dat ik papa's kleine meisje kon zijn'
of een grote broer die me kon beschermen die echt om me gaf'
misschien geeft mijn moeder wel om me misschien houd ze van me'
maar ze laat het niet merken ik zou ook wel is willen horen''' kom je schat?
nu zou ik het raar vinden als ze dat zegt;
maar ik wou dat we zoon relatie hadden; juist nu heb ik me moeder nodig; zeheeft me laten zitten in die moeilijke tijd;'
ze denkt dat alles zoo makkelijk is maar dat is het niet'
die woorden die ze tegen me hebben gezegt weet ik nog steeds zoo goed'

Een tijd geleden heb ik een bedrijf opgericht en dat is allemaal door omstandigheden niet gelopen zoals verwacht. Nu heb ik ongelooflijk veel schulden hierdoor en zie dus geen uitweg meer. Ik praat dan over tonnen. Ik heb dan nu ook steeds meer de gedachten om zelfmoord te plegen om van alle problemen af te komen. Dit probleem zal mij dan ook de rest van mijn leven achtervolgen...

omg! ik haat mijn leven.
alles gaat fout, bijvoorbeeld de leukste jongen van mijn school was mijn vriendje, maar ik heb het uitgemaakt, omdat ik dacht dat hij met mij naar bed wil, en ik durf dat niet. ik kan niet zoenen, laat staan dat dan. en toen had ik het uitgemaakt. ik heb er zo'n verschrikelijk spijt van! 2 jongen vonden daarna mij wel leuk, maar ik wil hem de jongen die ik heb gedumpt omdat ik te onzeker was! hij negeert me nu. en het is moeilijk om met hem opnieuw te fleurten, want hij is ook erg goed bevriend met me grootste vijand, die heel de school tegen me op heeft lopen zetten. maar ik hou zielsveel van die jongen, ik wil met hem sterven sterven van geluk. en als ik niet met heb/krijg dan ja wat dan.

ik ben manouk van 14 jaar.
Ik heb een handicap waardoor ik snel naar mensen ga staren+kijken. Mensen vinden dat iritant en dat maakt me supper onzeker. Ook omdat mijn handicap haast niet voor komt want niemand snapt dan hoe het is omdat te hebben. Ik denk wel eens aan zelfmoord. En dan hoop ik op 2e leven zonder handicap. Ik moet gaan kus

Ik heb alles om gelukkig te zijn, maar toch denk ik heel vaak om zelfmoord te plegen.

Alles doet pijn. De verdriet die je voelt, het is erg. Het is verschrikkelijk. Ik kan aan de ene kant heel blij zijn met mijn leven, ik heb een superlieve familie, geweldige vrienden en ik kan goed zingen, alles wat ik nodig heb. Alleen. Ik voel me aan de andere kant verschrikkelijk. Het is soms een hell.
Geloof me, soms is alles gewoon kut.
Ik ben extra emotioneel, en ik heb ook nog eens hyperventilatie. vandaag zat ik in de wachtkamer, en alle mensen keken mij aan, vrolijk en lief, ik vind dat heel aardig, normaal zeg ik altijd Hey!! hoe is het? of ik lach heel aardig terug. Alleen soms .. Krijg ik het benauwd in mijn buik en kan ik wel wegrennen, ik denk dat ze iets raars over me denken, dat ik bijv. dom ben, en dan ga ik me ook zo gedragen, zo erg is het nu al, ze keken naar me en ik liet iets vallen, en ik bloosde, en ik wilde wegrennen vanbinnen, bijna deed ik het, maar ik zette door... ik had tranen in mijn ogen.
Vroeger op school (nou ja vorig jaar ook nog soms) rende ik zo vaak de klas uit, uit angst, omdat de leerkracht boos op me werd, ik kan niet tegen boze emoties, ik vind dat verschrikkelijk pijnlijk, ik wil leven met gelukkigheid en liefde, en niet boosheid. Als iemand boos op me wordt ben ik zo verdrietig en wil ik diegene wel omhelzen ..
Vandaag was ik zo verdrietig dat ik moest huilen thuis, alleen dat doe ik al zo vaak, dus mama werd boos op me, en zei hou nou toch eens op doe eens gezellig .. en gezelligheid wil ik juist. maar net vroeg ik mama om film te kijken, zegt ze ja, ga ik douchen en maak ik me klaar, gaat ze met papa muziek maken, mijn ouders gingen bijna scheiden dit jaar, (mijn geweldige ouders) omdat een stomme sukkel mijn moeder verliefd heeft gemaakt door zijn vieze leugens, alleen mijn vader en ik hebben doorgezet, en mijn lieve broertje. Alleen ik kan het niet vergeten, dat mijn vader aan het huilen was en mij omhelsde uit verdriet, dat mijn moeder mij elke dag vroeg wat ik zou doen, dat mijn broertje me vroeg wat er aan de hand was, dat mijn vader een bordje uit elkaar ramde waarop mijn moeder haar naam stond toen we weer terug kwamen van de vakantie.. zucht. wat een leugenaar.
hij heeft gelogen over ernstige dingen, ik weet ze niet eens allemaal meer, en ik wil er ook niet aan denken.
Ik voel me ook anders dan iedereen, ik heb ook iets, waardoor je heel erg gevoelig bent, alleen ik zoek iets, ik zoek een droom, een supermooie droom, zoveel blijheid en gelukkigheid wat er misschien gewoon niet kan bestaan,
en misschien wel, maar waar?
sinds die gebeurtenis zijn ik en mijn ouders en mijn broertje het weer aan het opbouwen, weer gezellige dingen doen en genieten van het leven, maar helaas lukt het niet vaak, omdat we er nog veel aan denken, overigens ik wel, als ik dus begin te huilen worden ze zo boos..
vandaag heeft mijn vader me naar boven gesleept omdat ik keihardt in de douche heb geschreeuwd: IK WIL DOOD ALS WE NU GEEN GEZELLIGHEIDS GAAN DOEN!!!!!!!!!!!!!!! ik voel me gewoon zo verdrietig dat ik gewoon rare dingen ga zeggen, en hun schrikken er van, ik zelf ook, maar het gaat vanzelf.. Ik ging naar mijn moeder en zei huilend: mama wil je alsjeblieft met me praten, ik heb je nodig. ze zei nee, je hebt de hele dag al zitten huilen, ik ben dat gedoe zat je zeurt de hele tijd. maar ik kan nooit met ze praten lijkt het wel, maarja meestal komt het huilen van mij ook 's avonds, en eigenlijk was ik stiekem toch wel wat blij omdat ik eindelijk eens mijn hart zou kunnen luchten, maar nee hoor, tuurlijk niet :'(
en ik wil de wereld verbeteren.
Ik wil graag dat iedereen blij en gelukkig is, en iedereen het naar de zin maken, en iedereen laten merken hoe mooi het leven is, maar soms is het net andersom door mijn pijn en verdriet.
En ook qua liefde, ik weet het niet meer. Ik weet niet wat ik wil. Ik vind een jongen leuk, maar ook een meisje, het is gewoon zo moeilijk, wat moet ik hier toch mee?
En die jongen woont aan de andere kant van de wereld, maar hij is zo lief, hij wil samen met mij gelukkig worden, de liefste jongen die ik ooit heb gekend, en dat meisje, is gewoon zo lief, en aardig, en zo zacht , echt een lieverd.
En ik wil graag dingen doen, een goede zangeres worden, een boek schrijven, superleuke dingen doen met vrienden, op vakantie, en zoveel dingen!!!!!!!!!!!!!!!
Ook ben ik bang om dood te gaan, waarom gaan we ooit dood? aan de ene kant denk ik van: vdomme ik wil noooit dood aan de andere kant wel, alleen ik krijg er verschrikkelijke spijt van.
En ook denk ik de laatste tijd rare dingen, alleen ze zijn ook wel mooi soms hoor.
Ik kan ook voelen hoe andere mensen zich voelen, ik heb volgens mij iets wat niemand anders heeft, en dat is echt heel vreemd, alleen ik durf het niemand te vertellen?????
En ook als iemand tegen mij zegt: Ik haat je, ik kom er nooit overheen. Ik hou van mensen, als ik eenmaal iemand ken wil ik diegene nooit kwijt raken, iemand kwijt raken vind ik VERSCHRIKKELIJK!!!
en stress, heb ik elke dag. wordt er gek van.
ben normaal supervrolijk maar niet altijd!!!!!!!!!!
maargoed.
Ik heb ook aanleidende anorexia, ik ben al dun..
Ik voel me zwak, en eet slecht.
maarja, ik eet toch nooit beter,.
Ik heb alles wat mooi is, alleen die hell moet toch eens oprotten.
groetjes.
ENJOY LIFE. ik geniet van het leven, alleen soms is het moeilijk. daarom moest ik dit posten.
Ik ga nu naar een vriendin. lol maken.
that's what i do!!!!!!!

ik ben het zo moe thuis er is altijd ruzie en op sgool word ik gepest omdat ze wete dat ik me snij ik er is maar 1 oplossing voor al mijn probleme dat is doodgaan soms droom ik ervan thuis weg te lope en dan te gaan oderduike ofzo met een paar vriende, maar die wille dat niet zij hebben thuis geen probleme fzo ik MOET DOOD op sgool maak ik soms ook ttekeningen over de dood enzo en men afscheids brieve liggen al klaar spijtig dat ik het lef niet heb


DOOD(l)

Ik wil niet dood maar kan niet leven zonder mijn vrouw die de hoop op een toekomst samen met mij heeft opgegeven.
Heb hier zelf schuld aan maar ze houd nog heel veel van mij zegt ze, ze heeft alleen veel pijn en kan de gedachten van die pijn niet loslaten.
Alleen, hoe kunnen 2 mensen die zó veel van elkaar houden toch geen toekomst hebben.
Ik wil vechten voor mijn huwelijk die binnenkort over is maar ik vrees dat ik alleen sta.
Ik wéét dat we samen gelukkig kunnen zijn maar mijn vrouw ziet dat niet hoewel ze altijd en alleen maar van mij zal blijven houden, begrijp jij dat???
De zin van mijn leven was en is nog steeds mijn vrouw en mijn 2 kinderen maar zonder haar ??
Heb nooit begrip gehad voor mensen die een einde maken aan hun leven maar ik kan nu steeds meer begrijpen dat het soms een oplossing kan zijn.
Mijn verstand zegt dat het onzin is en er altijd een reden bestaat om door te gaan maar mijn hart verschrompeld en word verteerd door de pijn.
Ik hou me voor de buitenwereld sterk en onverschillig hoewel ik van binnen erg veel verdriet heb.
Mijn gedachten zijn niet te stoppen en slapen gaat niet meer, alles raast door mijn hoofd, alles wat had kunnen zijn en hoe het nog zou kunnen worden.
Een toekomst heb ik niet zonder haar hoe graag ik dat ook zou willen dus hoe nu verder vraag ik me dan ook af.
Natuurlijk iedereen kan je vertellen dat het leven door gaat en je het een plekje moet geven maar er bestaat geen plekje is een gebroken hart.
Tij heeld alle wonden maar heb je die tijd vóór je hart ophoud met slaan en wil je die tijd nog wel.

hallo allemaal ik haat me leven heel erg ik heb geen vriendinen alleen omdat ik op een marokan lijkt we wens is om zangeres te worden niet begrijpt me ze denken allemaal ze is klein en dom en iedereen kijkt me dom aan als we gaan gimmen ik heb vriendinen die alleen maar aan gore dingen denken eten en denken dat ze knap zijn en natuurlijk vind ik me zelf lelijk school gaat niet goed doe me best maar de enige wat ik wil ze zangeres worden droom er altijd van ik denk dat ik het wel zal kunnen halen maar nee de volgende dag weer niks niemand die me helpt ik woon in een flat ik wil rijker worden en ben op iemand maar nee andere zijn op hem en ze zijn veel knapper wil zelfmoord plegen ik en me vriendin wouden een dansgroep houden maar ja ik ben nog armer dan haar en ik betaal betaal altijd voor me vriendinen ik schaam me ook voor me familie ze doen raar en de en ik geloofde er in dat ze mee wou doen maar nee zullen we wat eten halen elke dag