Levensverhalen (pagina 1210)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

agja wat moetje tog metje leven

ik word al zo lang gepest op school en nix helpt, jeugdzorg doe ik al 3 jaar, en ik snijd me ook zowat altijd, ik hoop echt dat ik een keer verkeerd snij en dood ben, want ik wil hier weg
altijd als ik denk dat ik iemand heb gevonden die echt fnme houd, heb ik erweer ruzie mee of evrlaten ze me, mensen moetten eens kijken watze iemand aandoen, pesten uitschelden alles bijelkaar, ik zie het leven niet meer zitten, ikweet ookniet wat ik nog ga doen


xx
Datum:
26-12-2007
Naam:
Bas
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

mijn kinderen weg..

De reden dat ik er vaak aan denk om er maar een eind aan te maken is het gemis van mijn 2 zoons.
De oudste, 29 jaar, is bij zijn geboorte direkt van me afgenomen, ik mocht hem niet zien, pas toen ik hem vlak voor zijn 16e verjaardag terugvondt, maar toen was hij al verslaafd....
De laatste keer, begin juni, heeft hij me verschrikkelijk bedreigd en alle kontakt voorgoed verbroken, hij is geboren uit een verkrachting, begon goed!!
Mijn 2e zoon, een 14 jarige jongen die ik niet meer zou herkennen op straat, zo lang heb ik hem al niet gezien, vergeeft me kennelijk echt nooit meer, nu al 3 jaar, dat ik de scheiding met zijn vader heb doorgedrukt, ik kreeg op kerstavond alleen een briefje waarop stond dat hij niks met me te maken wil hebben, en blij is met zijn nieuwe thuis, ik kan sterven, wat hem betreft.
Andere mensen zijn er niet die ik verdriet doe, alleen het zoontje van een kennis van me, die vindt me echt lief, en het feit dat het joch zijn moeder niet al te lang geleden heeft verloren houdt me nog in leven.
Toch denk ik steeds vaker, tis genoeg geweest zo, ik mag nu wel een keer rust, ik ben zo moe, zo moe.....................
Altijd heb ik iedereen om me heen liefde en steun gegeven, nou ja bijna altijd, en ik ben en blijf al mijn hele leven alleen, ik voel me alsof ik elke dag gestraft word voor het feit dat ik leef.
Bedankt voor het lezen
Datum:
26-12-2007
Naam:
mamma van niks....
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

pijn

Ik denk dat iedereen wel eens pijn heeft de een vaker dan de ander.
Ik heb zelf voor mij zelf het gevoel dat ik hier niet hoor.
Deze wereld is als een gat waar je in val en blijft vallen als je niet oppas.
Ik kan me het "Paradijs" wel voorstellen en ik hoop daar dan ook heen te gaan.
Zelfmoord is wel eens een gedachte die ik heb,maar ik doe mezelf niet echt veel aan (denk ik).
Het is gek maar je beseft niet wat je allemaal doet om niet te"leven".
Ik ben vaak alleen,ik blow elke dag en denk aan de dingen die ik graag wil(doen).
Maar die dingen zal ik nooit krijgen nee vaak krijg ik het tegenovergestelde.
Ik wil geluk maar heb zo vaak pech dat ik zeer depressief ben.
Thuis werd altijd gezegt dat ik niets ben en werd regelmatig uitgescholden voor de ergste dingen.
Ik zou nooit iets bereiken behalve de goot!
Als Ik iemand zou vinden die luier dan mij zou zijn mocht ik hem doodschieten(bewijze van).
Ook was het zo dat mijn ouders gescheiden zijn dat was al toen ik een jaar of 3 - 4 was.
Al vroeg in mijn leven moest ik moeilijke keuze,s maken waar wil je gaan wonen.
En dan die druk erbij van je zogenaamde ouders.
Uiteindelijk werd ik 18 en kon ik gaan want ik was toch nooit thuis,de reden daarvoor was mijn moeder dus.

Nou goed ik had net goed 2 weken verkering en moest het huis verlaten en anders werd er wel even geweld gebruikt.
Dus heb ik mijn spullen gepakt en met mijn vriendin naar haar vader gegaan om daar even te blijven.
Kort daarna zijn we samen gaan wonen in een kamer.
Ik was erg in de war boos negatief en noem maar op..........
In die tijd groeide de Gabber en ik nam daar al deel aan ,maar het werd steeds vaker.
Ik heb ook aan xtc en speed gedaan daar werd ik "vrolijk" van in ieder geval was ik "thuis" even vergeten.
Doordat het niet goed ging met mij ging de relatie ook niet helemaal al zag ik dat niet.
Houden van haar deed ik in het begin niet echt maar dat werd steeds meer totdat zij er genoeg van had.
Niet van mij maar het leven met mij.
Ze verbrak de relatie voorgoed!!
En nu wil ik haar terug maar dat is dus niet mogenlijk en zal ik altijd alleen blijven.
maar ik hou wel van haar en dat maakt het moeilijk.
Nu bijna 8 jaar verder 2 keer dakloos gweest en nog depressiefer probeer ik er toch iets van te maken en iets is in dit geval erg weinig.
Het is genoeg om nog wat hoop te hebben.
Zelfmoord zou het alleen nog maar erger maken want als er een hemel en een hel bestaat dan kom je daar terecht en krijg je spijt van je zelfmoord.
Wat ik wil zeggen is dat er altijd hoop is
hoe lang het ook kan duren.
Er is ook altijd iemand die het nog slechter heeft dan jou.
En iedereen heeft pech pijn wind tegen en noem maar op.
Tegenwoordig heb je ook internet sites zoals deze waar je je ei kwijt kan.
Goed toch!!

Life . . . . .

Datum:
26-12-2007
Naam:
mke
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

wat heeft het nog zin

ik ben een meisje van 15 jaar, ik heb al zoveel meegemaakt.maar dit jaar wordt het gewoon teveel teveel gebeurd.! ik wil er dn ook echt een einde aan maken.
ik ben in het wereldje van snijden terecht gekomen,heel me armen en benen staan onder. ook bij me polsen. ik wil niet meer verder leven! elke avond denk ik wat doe ik hier nog,elke avond hoop ik dat ik de volgende dag niet meer wakker wordt,maar dat is dus dan niet zo! op school gaat het wel goed! ik zit onder hulp bij maatschappelyk werkster,maar ik wil niet meer met haar praten,want ze lult alles dor aan je ouders ,iik heb vandaag weer poging gedaan om in me polsen te snijden,maar helaas ben ik er nu nog steeds . ik wil niet meer verder.
Datum:
26-12-2007
Naam:
meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

ik wil zo graag dood

ik wil echt graag dood, alles van dit jaar gaat gewoon kapot wat ik graag wil waar ik van hou en waar ik hard voor werk. het geld niet alleen voor dit jaar maar speelt al voor langere jaren mee. ik voel me niet meer levend en ik voel me dood. ik heb nergens meer zin in, niet om te eten of om iets leuk te gaan doen. ik heb geprobeert hierover met sommige mensen te praten ze hebben alleen niet geholpen, willen niet luisteren of vinden dat ik me niet moet aanstellen. ='(
Datum:
26-12-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

vraagje

is het enkel bij mij, dat m'n leven kak is. wrm voel ik me elke dag opnieuw ellendig en denk ik zoveel aan zelfmoord, over hoe ik het zou doen, doet het pijn... en dat allemaal voor dat ene meisje...
Datum:
25-12-2007
Naam:
andrej
Leeftijd:
16
Provincie:
België

wat is beter

dan ,,,,,, wat dan leven,,, drugs liefde geld wat is werelds wat niet waar wil je van houden wat niet hoe zie je andere mensen hoe zien ze jouw of hoe denk je dat ze je zien wat wil je doen in het leven nadat realiteit is gekomen alles is anders dan dat je vroeger dacht alles wordt anders jij wordt oud je ouders sterven en dan ben jezelf aan de beurt of of het is alleen de tijd
de tijd die dingen verergert of verzacht dat je terug kan kijken hoe toen ooo dat was een mooie tijdt in mn leven en ben je tevrede met je leven tot zover emn het is genoeg ik weet niet meer wat is beter het is mischien beter voor mn familie de mensen die nog van je houden hoe kan je zo ego zijn ja het is wel mn keuze iedereen voorzichzelf of niet of wel ik weet niet meer maar wat is beter toch nog proberen wat proberen bij leven horen verlangens wat zou je graag willen ik wil niks meer ik verlang niet de eeuwige slaap is mn enige verlangen want ik ben vervloekt zo als ik dat denk alles wordt me gegeven maar wat heb je aan dingen dus de mensen zijn wel belangrijk het zijn geen dingen moet ik dan blijven maar waarom alleen het idee want iedereen voor zn eige wie wil je graag om je heen daar gaat het om van wie wil je het goede geven wil en het graag wil ontvangen ik denk dat ik zover ben gekomen dat ik eraan denk weekelijks die dingen die je gelukkig zouden moeten maken in het leven maken me niet gelukkig en de dingen waar ik echt gelukkig van zou kunnen worden heb ik niet ,,toen de slaap over was en werd wakker dacht laat me alsjeblieft slapen,,,,,,,geen realiteit aleen alles zwart een zwart gat helemaal niks niks geen gevoel geen gedachte geen zicht geur en de eeuwige stillte
Datum:
25-12-2007
Naam:
?????
Leeftijd:
25
Provincie:
Anders

Geen uitweg meer

Ik heb een verschrikkelijke jeugd gehad.Mijn vader was een dictato.Hij is een oorlogsslachtoffer.Hij heeft als kind in een Japans concentratie kamp gezeten.
Hij zag mij als klein Jappanertje en heeft zijn frustraties op mij afgereageerd.
Ik ben altijd gekleineerd en vernederd.Het was nooit goed genoeg wat ik dee.Mijn vrienden en vriendinnen waren nooit goed.
Hij wou min laatste vriendin,waar ik nu mee getrouwd ben niet eens bij naam noemen.We kregen geen zegen voor ons huwelijk en wou niets met mijn kinderen te maken hebben.
Hij heeft mijn vrouw nog niet geaccepteerd en ook geen aandacht voor mijn kinderen.
Ik wil mijn vader dood hebben en dan ikzelf.Free free atlast bye bye
Datum:
25-12-2007
Naam:
Piet
Leeftijd:
46
Provincie:
Overijssel

ik haat mezelf

ik haat mezelf zoo erg dat ik mezelf alleen maar pijn 2wil doen ik heb me zelf wel duizend keer gesneden in men armen en benen en op school zeg ik dat het door die kut kat van men zus komt en ze geloven het ook nog soms zou ik willen dat ze me niet geloofden en dat ze me uit de put zouden trekken maar wie zou het op moeten vallen heb geen vrienden men famillie die nooit wat aan me vraaagtt IK HHAAT DIE KUT WERELD EN IK HAAT MEZELF AL HELLEMAAL.
ik ben bang dat ik mezelf nog eens dood sneid maar soms hooop ik ook stiekum dat iemand me dan gaat reddeen iemand die van me houd iemand die begrip voor me toont maarja zoo iemand bestaat niet er bestaan allleeen mensen die je teleurstellen ,als je vraagt waarom doe je je pijn , dan antwoord ik voor de mensen die mij het niet recht in het gezigt drfen zeggen dat sz4e me pijn willen doen doe ik het zelf maar want anders gebeurt het toch niet dan zijn jullie TELAFF
Datum:
25-12-2007
Naam:
Riianne
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

kk zelf mord

ik leef in een kk familie en ik ga zelfmoord plegen
Datum:
25-12-2007
Naam:
yassin
Leeftijd:
10
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.