Levensverhalen (pagina 1211)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

-

Ik heb ergens in oktober een jongen leren kennen en ik werd stilaan smoor op hem.
Hij gaf mij het gevoel dat het wederzijds was. Hij wist niets, denk ik. We bleven samen tot de vroege uurtjes op msn praten. Hij sprak bijna nooit over zijn liefdesleven. En als hij er dan over begon vroeg hij altijd hoe het met dat van mij zat.
Hij wou alleen een relatie op afstand.
Ik woonde in Brussel en hij in Geraardsbergen. Daar ging ik vorig jaar naar school. We moesten verhuizen omwille het werk van mijn moeder. Het afscheid nemen was al zeer dramatisch gebeurd. Een vriendin wou zelf zelfmoord plegen. Ik kende iedereen van die school en iedereen kende mij. Zelf nog in de scholen buiten de Middenschool was mijn naam al bekend. In de positieve zin.
Dan zijn we naar Brussel verhuist in juli.
En als school weer begon, begon ik te spijbelen. Het werd een soort verslaving.
Mijn punten leden eronder. Ik kon aan niets anders denken dan aan Geraardsbergen. Dan nog aan die jongen.
En mijn vader die kritiek gaf op al wat ik wel en niet deed. Dan sloeg ie me.
Ik ging sinds mijn 11e naar de psygoloog.
Ik was altijd goed gezind enzo. Ik haatte het om depri te zijn. Ik kraste mijn lichaam vol. Soms met woorden zoals ; 'Mistake' , 'Home', ... .
Als we op vakantie gingen begon ik zwaar te drinken. Ik was een beetje verslaafd aan drank. Ik wou een overdosis nemen. Ik kon aan drugs gemakkelijk geraken.
Ik rook al sinds mijn 10e. Met de tijd is het roken, kettingroken geworden. Ik schreef depri songteksten. Niemand geloofde dat ik ze had geschreven. Niet dat ik ze aan iedereen showde ; neen. Ik had een band en ik schreef de songs. Ook mijn tekeningen waren niet echt op het niveau van een 13 jarige. Ik heb al verschillende zelfmoordpogingen begaan. Mijn ouders hebben de afscheidsbrief net wat te vroeg gevonden, dus werd ik erdoor geconfronteerd. Ik haatte het om mijn ouders te ontgoogelen en kwaad te maken. Zelf heb ik een afscheidsbrief geschreven met mijn eigen bloed. Ik heb altijd al iets gehad met horrorfilms, messen enzo. Ik wil niet meer lijden.
Noch fysisch noch psygisch. Ik ben aan het twijfelen hoe ik het graf in zal gaan.
Ook heb ik vorig jaar een soort idee gehad om van het krassen resepten te maken. Ik kraste en wreef er javel in en nog van dat spul. Dan met inkt en lijm. Gewoon om te lijden. Ik ben een sadist.
Ik ben dom. Ik ben stom. Ik ben dik. Ik ben een vergissing. Ik mocht zelf niet eens geboren worden. Mijn ouders zeiden het oneindig veel keer. Ik denk dat de mensen staan te popelen dat ik dood ben.
Weet je, zo lang zal het niet gebeuren. Het zijn de laatste dagen dat ik ademhaal.
Eerst nog even de laatste week van de vakantie naar Geraardsbergen gaan, om daar mijn vrienden nog eens te zien, en daarna... Zelfmoord. Ik ga vragen aan een jongen (junkie) die ook zelf zelfmoordnijgingen heeft om zijn wapen mee te nemen. Eerst zatzuipen, daarna stoned worden en daarna..BANGG!
Anyway...hoeveel sukkels gaan deze tekst lezen?? Geen! Like someone care's about my life. Het is gewoon om de tijd wat te doden. Voor ik het graf wordt ingeschoten.
Whatever.
Datum:
27-12-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

kapot !!!

de pijn die ik voel intenser dan de grootste pijn.
hoe was het ook al weer om een gewaardeert persoon te zijn.
ik weet het niet meer, ben het allang vergeten.
het inereseert me niet meer want ik voel me bezeten door de pijn.

Geen gelukkig gevoel alleen negatieve gedachten.
Zag het niet aankomen maar kon het verwachten.
Als een blok beton aan mijn voeten gedumpt in zee.
Dat is de enige emotie en ik ga der in mee.

Geen angst voor de dood want die zal me verlossen.
Ik loop ernaar toe net als de scheids die gaat tossen.
Is de kans 50/50 dat ik overleef.
Wat wat heb ik daaraan als ik bijna nergens om geef.

Diepe emotionele krassen opgelopen in mijn korte bestaan.
Ik verlang naar het moment dat de wereld zal vergaan.
Mischien dat dan word gezien wat mij is aangedaan.
Ooit zal de rust keren maar nu voel ik mij net een vulkaan.

MIJN WERELD IS ENE GROTE TIEFUS ZOOI !!!

ouder die lopen te zeuren dat ik een probleemkind ben. dat ik hun leven verziekt en mij emotioneel kapot maken. Een vriend waar ik mijn laatste beetje troost kon vinden die nu liever bij een ander wijf is. Maar mij niet kwijt wil. en ik hou het gevoel dat ik niet weg moet gaan bij hem. Vrienden die zegge dat je ben verandert omdat ik me kut voel. Dat beetje medeleven dat je vraagt bij je werk niet krijgt en vervolgens bijna word ontslage. Een stage die ik aan het verkloten ben en een school waar ik niks meer aan doe. Familie die alleen maar ruzie met elkaar kan hebbe. En pijn die nooit weg zal gaan door een verkrachting.

WAAROM GEBEURT DIT ALLEMAAL.

wat heeft het nog voor zin om te leven als je nergens meer om geef omdat het enige wat je voelt pijn is.
Datum:
27-12-2007
Naam:
mindless soul
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

kutwereld

toen ik nog klein was tot mijn achste was ik heel blij en vrolijk maar toen ik in de klas kwam op een dag toen zijden 3 kinderen tegen mij dat ik dood moest en dat overbodig was. dat had k tegenmijn meester gezegt maar hem boeit het dus niet hij doet er niets aan toen bleef dat in mijn hoofd hangen want ik durfde het niet kwijd k dacht niemand bekrijpt mij net zoals mij meester. tussen dat ik 8 en bijna 13 ben heb k aan zelfmoord gedacht nu heb ik dat nogsteets en ik ben net naar de middelbare te gaan ik vond dat een groote stap en daar vind ik het niet leuk op school er is 1 jongen in de klas die pest je altijd en hij vind het heel lolig en leuk als iemand aan het hyperventuleren is nou k niet ik denk rot op kutkind er zijn ook kinderen uit de 3de en 4de die mij pesten misschien ben ik ook te snel aangebrand dat zal het zijn het licht aan mij ... en nu in de klas gaat het ook niet goed altijd ruzie en dat soort dingen dan help ik een meisje uit mijn klas maar de rest van de klas is tegen haar op een paar na en dan gaan zij mij ook pesten omdat IK MET HAAR om wil gaan srry hoor maar dat maak ik zelf uit en dan zegt een meisje je moet niet zo vaak met haar om gaan zo krijg je geen vrienden dat raakte me heel erg die avond was k alleenthuis en bbraste ik in huilen uit ik wil gewoon met dat meisje om gaan en dat ik dewoon normaal word behandeld maar dat lukt dus niet nu denk ik ik blijf wel alleen het is niet goed al ik met dat meisje om ga maar dat wil iik wel en als ik bij dat meisje ga staan met dat andere groepje zeggen ze wat sta je hier nou ga weg en ik ben ook heel lelijk darom werd ik ook 2 jaar gepest door een aantal jongens zat ik op een bankje op het plein kwamen ze naar me toegelopen en zeiden ze moeten we je in elkaar slaan ofzo hou je bek nou maar dicht en rot op dat was ook in groep drie groep 3 en k ben ook al slecht in taal ik hal aalllen maar onvoldoendens en ik durf dat niet tegen me pa te zeggen dan word hij weer heel boos en gaat hij mij met zoon overgekookte bison kop aan kijken en dan denk ik flikker op kut homo en ik had laatst een vriendje maar hij is egt kut hij pest me nu en met zijn vrienden kijk ik doe ook niet aardig maar dat doe ik wel als de ander dat ook doet nu heb ik een ander vriendje en hij begrijpt mij met nog 2 kinderen maar de rest is kut

ik wil ook niet veel eten want ik weeg al meet dan 55 kilo en ik vind me zelf dik dat zegt me vader ook je bent dik je moet afvallen maar dat lukt mij niet ja een dag ofzo maar k ga proberen om niet meer dingen te eten dat vet is en geen snoep enzowieso niet meer veel
Datum:
27-12-2007
Naam:
myrthe
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Kzij nen emo,gothic,punk

ik was altijd zo.......hele mijn kote leven. Kben eigenlijk een Aziatische. kwoon in Belgie 1 jaar (maar spreek al goe vlaams). Mijn moeder is getrouwd met een Belg en ze wonen in andere stad. Voor mij heeft ze geen tijd! Helemaal niet!!!ik werd vorig jaat betrapt met sigareten en mijn moder heeft me geslagen. Ze zei dat ze nooit een dochter wou,dat liever een brave jongen,enz.......En hele week moest ik in mijn kamer zitten huilen.Ik had toen geprobeerd om zelfmoord te plegen. Maar......het lukte niet!
Dan dit jaar (augustus) werd ik verkracht door 2 beste vrienden van mijn vriendje. toen raakte ik mijn maagdelijkheid kwijt.....het was pijnlijk! Ik kwam huilend naar mijn vriend om alles te vertellen;mar die jongens waren zijn allerbeste vrienden en hij geloofde mij niet. En die jongens hebben hem verteld dat ik zelf wou met ze vrijen! Mijn vriend werd kwaad op mij en had me geslagen....heel hard! Ik viel op vloer en lag te bloedden uit mijn neus........ik huilde huilde.....
Op school heb ik niet veel vrienden. Eerst moest ik gewoon Nederlands leren..in een internationale school. Ik had goede reputatie. Iedereen vond mij tof...maar ik!!!ik haatte iedereen!!!!!!alle die vreemdelingen van verschillende landen. Ik wou helemaal geen contact hebben met moslim's en zwarten. In het einde had ik alleen maar een vriendin en iedereen was kwaad op mij.....En die vriendin,ze zit met mij samen in mijn nieuwe school. Ik ben alleen met haar en nog met een jongen bevriend. Maar ze weten niks over mij!!!!!!niks........in klas zit ik helemaal achter,ik kom altijd te laat! Ik wil elke uur roken......En muziek....ik hoor muziek in mijn hoofd!!!!!ik hoor gewoom muziek.......en die stem zegt "Zelfmoord.......Blood...........Dood...........Rust" Ik kan niet meer!!!!! Ik ben atheist,mensen denken dat ik een satanist ben. Niemand verstaat mij! Ik haat mezelf want ik ben arrogante,koude,egoistische en gekke stomkop!!!!!!ik wil dood!!!!!!
Datum:
27-12-2007
Naam:
emogothicmetal
Leeftijd:
15
Provincie:
België

ik ben een emo en gothic

ik rook.....gebruik soms drugs. Ik luister naar metal,gothic,rock en emo......Mijn moeder heeft geen tijd voor mij,ze is ltijd bezig met iets anders. Op school heb ik geen vrienden,mensen vinden me raar. Heb alleen maar 2 beste vrienden op school. Ik word gek van muziek......Muziek is erger dan sigareten of drugs.....Door muziek heb ik ruzie met moeder. Ze vindt mijn favorite muziek verschkrikkelijk (Rammstein bijv). Ik weet ni,ik ben nog te jong voor dat alles......maar........ik werd verkracht door 2 beste vrienden van mijn vriend. Hij gelooft mij niet,hij denkt dat ik zelf met ze geslapen heb. Das verschkrikkelijk om alleen te zijn!!!Ik hou van niemand,ik haat jongens.......ik haat stomme Kerstmas!!!ik heb een keer geprobeerd om zelfmoord te plegen,vorig jaar toen moeder had me betrapt met sigareten en had me geslagen........andere keer toen mijn vriend had me keihard geslagen,ik lag op vloer,ik bloedde uit mijn neus...ik had slaaptabletten genomen..maar ik werd wakker in een ziekenhuis!!!ik wil gewoon dood,ik heb geen zin om te leven. IK leef alleen omdat ik naar mijn favorite muziek kan luisteren.......ik doe altijd slechte dingen,ik lieg altijd!ik haat mezelf....Ik wil zonder pijn sterven
Datum:
27-12-2007
Naam:
Liya
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Ik heb er genoeg van.

Hallo,
Ik kom even melden dat ik er genoeg van heb om voor mezelf op te komen en zorgen dat ik niet in een afstand werd gehouden door mensen die me niet of nouwelijks kennen, steeds maar als dat gezeik op me af ik ben het ook meer dan zat.
Ik word nu al 8 jaar gepest en ben in totaal wel meer dan 15 keer inelkaar geslagen, ik word bedreigd van meerdere kanten ik heb een kogel voor me liggen met mijn handtekening erop en een enkeltje voor mijn hoofd, er zijn meerdere mensen die ook een kogel hebben voor mijn hoofd ik heb het thuis en buiten school om helemaal verneukt en ben helemaal vast geraakt in de drugs wereld me vriendin heeft het uitgemaakt en mijn beste vriend heeft laatst ook zelfmoord gepleegd!
Ik kan er gewoon niet meer tegen en ik heb zo het idee dat ik toch geen mensen blij kan maken want alles wat ik doe gaat verkeerd of is fout en nu eindig ik dit bericht en mijn leven, hou je haaks Mark
Datum:
26-12-2007
Naam:
Mark
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

agja wat moetje tog metje leven

ik word al zo lang gepest op school en nix helpt, jeugdzorg doe ik al 3 jaar, en ik snijd me ook zowat altijd, ik hoop echt dat ik een keer verkeerd snij en dood ben, want ik wil hier weg
altijd als ik denk dat ik iemand heb gevonden die echt fnme houd, heb ik erweer ruzie mee of evrlaten ze me, mensen moetten eens kijken watze iemand aandoen, pesten uitschelden alles bijelkaar, ik zie het leven niet meer zitten, ikweet ookniet wat ik nog ga doen


xx
Datum:
26-12-2007
Naam:
Bas
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

mijn kinderen weg..

De reden dat ik er vaak aan denk om er maar een eind aan te maken is het gemis van mijn 2 zoons.
De oudste, 29 jaar, is bij zijn geboorte direkt van me afgenomen, ik mocht hem niet zien, pas toen ik hem vlak voor zijn 16e verjaardag terugvondt, maar toen was hij al verslaafd....
De laatste keer, begin juni, heeft hij me verschrikkelijk bedreigd en alle kontakt voorgoed verbroken, hij is geboren uit een verkrachting, begon goed!!
Mijn 2e zoon, een 14 jarige jongen die ik niet meer zou herkennen op straat, zo lang heb ik hem al niet gezien, vergeeft me kennelijk echt nooit meer, nu al 3 jaar, dat ik de scheiding met zijn vader heb doorgedrukt, ik kreeg op kerstavond alleen een briefje waarop stond dat hij niks met me te maken wil hebben, en blij is met zijn nieuwe thuis, ik kan sterven, wat hem betreft.
Andere mensen zijn er niet die ik verdriet doe, alleen het zoontje van een kennis van me, die vindt me echt lief, en het feit dat het joch zijn moeder niet al te lang geleden heeft verloren houdt me nog in leven.
Toch denk ik steeds vaker, tis genoeg geweest zo, ik mag nu wel een keer rust, ik ben zo moe, zo moe.....................
Altijd heb ik iedereen om me heen liefde en steun gegeven, nou ja bijna altijd, en ik ben en blijf al mijn hele leven alleen, ik voel me alsof ik elke dag gestraft word voor het feit dat ik leef.
Bedankt voor het lezen
Datum:
26-12-2007
Naam:
mamma van niks....
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

pijn

Ik denk dat iedereen wel eens pijn heeft de een vaker dan de ander.
Ik heb zelf voor mij zelf het gevoel dat ik hier niet hoor.
Deze wereld is als een gat waar je in val en blijft vallen als je niet oppas.
Ik kan me het "Paradijs" wel voorstellen en ik hoop daar dan ook heen te gaan.
Zelfmoord is wel eens een gedachte die ik heb,maar ik doe mezelf niet echt veel aan (denk ik).
Het is gek maar je beseft niet wat je allemaal doet om niet te"leven".
Ik ben vaak alleen,ik blow elke dag en denk aan de dingen die ik graag wil(doen).
Maar die dingen zal ik nooit krijgen nee vaak krijg ik het tegenovergestelde.
Ik wil geluk maar heb zo vaak pech dat ik zeer depressief ben.
Thuis werd altijd gezegt dat ik niets ben en werd regelmatig uitgescholden voor de ergste dingen.
Ik zou nooit iets bereiken behalve de goot!
Als Ik iemand zou vinden die luier dan mij zou zijn mocht ik hem doodschieten(bewijze van).
Ook was het zo dat mijn ouders gescheiden zijn dat was al toen ik een jaar of 3 - 4 was.
Al vroeg in mijn leven moest ik moeilijke keuze,s maken waar wil je gaan wonen.
En dan die druk erbij van je zogenaamde ouders.
Uiteindelijk werd ik 18 en kon ik gaan want ik was toch nooit thuis,de reden daarvoor was mijn moeder dus.

Nou goed ik had net goed 2 weken verkering en moest het huis verlaten en anders werd er wel even geweld gebruikt.
Dus heb ik mijn spullen gepakt en met mijn vriendin naar haar vader gegaan om daar even te blijven.
Kort daarna zijn we samen gaan wonen in een kamer.
Ik was erg in de war boos negatief en noem maar op..........
In die tijd groeide de Gabber en ik nam daar al deel aan ,maar het werd steeds vaker.
Ik heb ook aan xtc en speed gedaan daar werd ik "vrolijk" van in ieder geval was ik "thuis" even vergeten.
Doordat het niet goed ging met mij ging de relatie ook niet helemaal al zag ik dat niet.
Houden van haar deed ik in het begin niet echt maar dat werd steeds meer totdat zij er genoeg van had.
Niet van mij maar het leven met mij.
Ze verbrak de relatie voorgoed!!
En nu wil ik haar terug maar dat is dus niet mogenlijk en zal ik altijd alleen blijven.
maar ik hou wel van haar en dat maakt het moeilijk.
Nu bijna 8 jaar verder 2 keer dakloos gweest en nog depressiefer probeer ik er toch iets van te maken en iets is in dit geval erg weinig.
Het is genoeg om nog wat hoop te hebben.
Zelfmoord zou het alleen nog maar erger maken want als er een hemel en een hel bestaat dan kom je daar terecht en krijg je spijt van je zelfmoord.
Wat ik wil zeggen is dat er altijd hoop is
hoe lang het ook kan duren.
Er is ook altijd iemand die het nog slechter heeft dan jou.
En iedereen heeft pech pijn wind tegen en noem maar op.
Tegenwoordig heb je ook internet sites zoals deze waar je je ei kwijt kan.
Goed toch!!

Life . . . . .

Datum:
26-12-2007
Naam:
mke
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

wat heeft het nog zin

ik ben een meisje van 15 jaar, ik heb al zoveel meegemaakt.maar dit jaar wordt het gewoon teveel teveel gebeurd.! ik wil er dn ook echt een einde aan maken.
ik ben in het wereldje van snijden terecht gekomen,heel me armen en benen staan onder. ook bij me polsen. ik wil niet meer verder leven! elke avond denk ik wat doe ik hier nog,elke avond hoop ik dat ik de volgende dag niet meer wakker wordt,maar dat is dus dan niet zo! op school gaat het wel goed! ik zit onder hulp bij maatschappelyk werkster,maar ik wil niet meer met haar praten,want ze lult alles dor aan je ouders ,iik heb vandaag weer poging gedaan om in me polsen te snijden,maar helaas ben ik er nu nog steeds . ik wil niet meer verder.
Datum:
26-12-2007
Naam:
meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.