Levensverhalen (pagina 1135)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil niet meer

ik wil niet meer, ik heb te veel meegemaakt in mijn leven ....... ik ben alles kwijt ook mijn 4 kids ik kan daar niet mee leven....... mijn jeugd was al niks ook weer veel meegemaakt
ik wil niet meer
ik loop nu bij een psyg erg goed hoor maar ik maak te veel mee
nu nog. ik weet niet of ik er vanaf kom
denk het niet
...ik krijg overal de schuld van en dat heb ik niet
maarja dat word niet geloofd.
ik ben niks nada niemand


Datum:
01-04-2008
Naam:
jose
Leeftijd:
49
Provincie:
Gelderland

tyd om aan je zelf te denken

Hallo ik ben nu al jaren bezig om eeen eigen leven te leiden en het liep wel redelijk .
Ondanks een trage start kwam alles op gang zo ook de "druk van buiten "
om te presteren en
Om van het leven te genieten net als iedreen
maar ik ben niet als iedereen als ik me rot voel dan kook ik van binnen en barst de bom, zodra ze gaan zeuren ''wat scheelt er aan
ze stoppen niet als je vraagt om te stoppen dit te vragen.

Soms kan ik we weg cijferen ten koste van alles Om de ze te laten zien hoe sterk mijn wils kracht is om iets te bereiken

maar na zo'n 15 jaren strompelen tuseen tweee werelden van kwaad en goed
ben ik zo moe om steeds maar weer in hun moooie woorden te geloven van het komt wel goed
Maar ze bedenken dan niet dat dat voor mij xtra energie kost om maar weer te glimlachen
en daarby komt ook nog dat ik er niet aan bydraag aan hun geluk ik bedoel: iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen geluk toch?

waarom mag je dan niet zelf bepalen tot wanneer je zelf wilt leven nadat je de dalen en pieken beleeft hebt?

Nee er is nog groener gras aan de andere kant van de heuvel !!!!

DIT IS ME NOU ZO VAAK VERTELD MAAR NIET HOE JE ER KOMT!

dus dan kom ik tot de conclusie van dit verhaal
ik heb er geen zin meer in dit leven en pijn te leiden
ik wil er mee stoppen
Datum:
01-04-2008
Naam:
Niels
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-brabant

Een machteloze vader

Hallo mensen.Ik weet niet goed hoe te beginnen.Ik ben pas 33jaar en heb al meerdere pogingen gedaan om uit het leven te stappen.Iets houdt me tegen en dat zijn mijn 2 zoons.Ik heb het afgelopen jaar zoveel meegemaakt.Moeder op jonge leeftijd laten gaan hemelen op haar verzoek wat ik me nu nog steeds verwijt als enig kind zijnde.Opgepakt door justitie door mijn ex want ze had een klacht ingediend i.v.m. mishandeling waarvan ik ben vrijgesproken.2 keer op laten nemen bij novadic omdat mijn ex had gezegd dat ik verslaafd was,wat dus ook niet klopte.Nee,ik blijk last te hebben van post-traumatische stress stoornis en gedragsstoornis.Nu mag ik dankzij mijn ex ook mijn kinderen niet meer zien.Dat is alles wat ik nog heb,triest.
Datum:
01-04-2008
Naam:
Pascal
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-brabant

En toch doe ik het niet, voor hen

Na het verlies van 2 goede vrienden, waarvan 1 mijn beste vriendin, zit ik behoorlijk in een dip. Ik wordt moe wakker en ga naar bed, om haar weer te zien in mijn dromen. Overdag kan ik niets doen. Ik ga soms naar school, maar de echte rede zie ik niet echt. Ik denk veel na over hoe het zou zijn, als ik bij mijn vrienden zou zijn, maar tegelijkertijd, weet ik hoeveel pijn ik de mensen ermee pijn doe, die hier nog zijn en om mij geven.
Het ging eindelijk een beetje beter, tot vanmorgen. Mijn ex, waar ik nog best veel van houdt, maar met wie ik nog weinig contact heb, omdat het gewoon niet werkt tussen ons, sms-te me vanmorgen. Hij wilde met me praten. Ik schreef terug, dat ik er niet meer aan wilde beginnen.
Een paar minuten later kreeg ik een lang smsje terug. Hierin stond, dat mijn ex bewust een overdosis ketamine had genomen. Ik had bijna weer een vriend verloren. Nu ben ik zo bang, om de fout in te gaan. Ik ben bang dat als ik weer teveel met hem om ga, dat het fout zal gaan, maar als ik niet op hem reageer, doet hij het misschien nu echt en goed.
Als ik toch eens voor eeuwig kon slapen. Als ik mezelf toch tegen een boom zou reiden en in een coma zou raken. Als ik nou eens een avond te veel zuip en zo in een coma raak. ......
als ik nou eens het mes doordruk dat meerdere avonden op mijn pols rust.
Dit spookt dag en nacht door mijn hoofd. Maar ik wil mijn levende vrienden geen pijn doen. Ik weet hoeveel pijn het kan geven, als je iemand verliest. Ik leef door voor de mensen die van mij houden. Hoe zwaar me dit ook valt. Hoe pijnlijk dit ook is. Hoe graag ik ook dood wil
Datum:
31-03-2008
Naam:
tink
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Innerlijke pijn

Het begon al thuis toen ik door mijn moeder werd geslagen. Dag in dag uit kreeg ik klappen, en ook op school werd ik vaak geslagen. Had vaak blauwe plekken die ik met kleding moest bedekken. Maar ondanks alles hield ik toch van haar.
En er werd ook vaak door haar gezegd dat ik een ongelukje was en dat ze spijt had van mijn geboorte en dat ik niks voor haar betekende.

Toen lagen mijn ouders op scheiding en werd continu gezegd dat het mijn schuld was door miijn moeder.
Mijn vader zei er niks op.
Gelukkig bleven ze wel bij elkaar.

Maar toen het jaar daarop. Mijn vader werd ziek en kreeg kanker. Hij heeft zeven maanden hard gevochten en overleed uiteindlijk aan de ziekte.

Toen bleef ik alleen over met mijn moeder en mijn zusje. Elke nacht m'n moeder steunen die aan het huilen was. Zeven maanden lang. Overdag altijd klappen.

Zeven maanden voor mijn gezin gezorgd toen ik 14 was. En toen kwam mijn moeder te overlijden aan een ebtseinbar virus.

Ik was alleen met mijn zusje en we werden opgevangen door mijn oom en tante.
Maar dat ging niet goed. Kreeg ruzie en moest naar een crisis opvang.
In die tussen tijd was er een man die erg aardig was en me veel aandacht gaf.

Ik ben verhuisde na zeven maanden crisis naar een internaat. Daar weg gelopen omdat het een hel was en toen naar die man gegaan van in de 50 toen de tijd.

Iets wat ik niet aan zag komen. Hij was sterker dan mij en heeft een half jaar lang gebruikt gemaakt van mijn pijn en verdriet en kwetsbaarheid.

Heb in vier jaar tijd 7 adressen gehad in de jeugdzorg en moet binnenkort weer verhuizen.
Ik ben gewoon niet voor het geluk geboren.
Datum:
31-03-2008
Naam:
lauwsel
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Heeft het leven nog wel zin.

ik ben een meisje van 17 jaar oud. vroeger had ik altijd een hele goeie band met mijn ouders maar sinds ik in de puberteit zit niet meer. ik hou niet meer van mijn vader. ik lieg heel veel tegen mijn moeder, en me vader die zegt heel vaak tegen me dat ik een hoer ben en dat hij me dood wilt hebben. ik heb zo vaak zelfmoordpogingen maar ik durf het gewoon niet, maar toch diep ik me hart wil ik dood. ik hou niet meer van mijn vader hij maakt heel me jeugd kapot en me moeder die maakt zich ernstige zorgen om me. maar met me vader wil ik het liefst niks meer te maken mee hebben. ik weet gewoon niet wat ik moet doen!!
Datum:
31-03-2008
Naam:
Anoniem meisje,
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

verdomme

ik zit iin een hele diepe put. ik heb geen contact met mijn vader meer elke dag ruzie met moeder en zus, mijnvrienden lieten mij in de steek, ik heb het gevoel dat ik er alleen voor sta. en ik zou er zo graag uitstappen, ik heb mijn afscheidsbrieven klaarliggen, de playlist voor op mijn begravenenis ook, het gedicht wat ze moeten voorlezen, alles en toch doe ik het neit op een of andere manier houdt mij nog iets tegen maar ik denk niet dat het nog lang duurt...
groeten iemand die het gehad heeft met de wereld
Datum:
31-03-2008
Naam:
ano
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

....

ik weet niet wat het is, maar ik typ wel even van me af, ik ben nu alles aan het plannen in mijn hoofd, en ben daardoor erg in de war, en krijg hiervan stemmen in mijn hoofd. ik wil de druk van het leven niet meer, ik wil geen geregel meer, en ik wil mensen niet meer vertrouwen! want als het erop aankomt laten ze je vallen! ik wil geen pijn meer, ik ben mezelf kwijt, en die vind ik never nooit meer terug. ik weet het allemaal niet meer...ik wil zo de trein instappen...maar ja hoe gaat het dan met mijn katten.
Datum:
31-03-2008
Naam:
djan
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

geen zin meer

ben een meisje van 16 jaar..en heb al genoeg ellende meegemaakt vanaf me 1e jaar dat ik leef eigenlijk al.
en nou sinds kort geef ik echt veel om een jonge maar hij dnek dat die er een spelletje van kan maken maar ik heb me al een x. laten gebruiken en dat gebeurt niej nog eens maar omdat ik van hem hou blijf ik er in trappen maar mensen gaan roddelen en dan heb ikweer ruzie met hem maar doordat ik ruzie met hem heb heb ik geen zin meer in het leven hij is en blijft alles voor me maar in die tijden wil ik niej meer en doordat ik me niej goed voel heb ik zoveel zelfmoord neigingen gehad dat ik nou echt zo iets heb van laat me gaan maar mensne houden me tegen die weten wanneer ik het doe...dus mensen ik weet dat jullie dan van me houden maar het is mooi geweest heb geen zin meer in pijn ... leuke tijden heb ik niej gehad ken het niej eens..

Datum:
30-03-2008
Naam:
truusjjee
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

achja

Me ouders gingen scheiden toen ik 7 jaar was en toen ontmoette mijn moeder deze chaggereinige zeikerd die je de heletijd op nek zit . heb altijd ruzie gehad met zijn zoontjes die nu nog steeds meer recht hebben op dingen dan mij . m'n eigen vader zie ik nu al 2 jaar niet meer , zit lekker aan de wiet met z'n vriendinnetje nu kreeg ik een jaar geleden een boete waar ik nog steeds mee zit thuis kan ik mezelf niet zijn door die gozer en dan heb ik deze stoplicht relatie met nu NOG m'n vriendin maar wat waarschijnlijk binnenkort weer uit gaat we kunne niet zonder elkaar maar ik heb er geen zin meer in ! wat moet ik nog in dit leventje een beetje werken en school. leuk
Datum:
30-03-2008
Naam:
Sjaak
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.