Levensverhalen (pagina 1134)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik leef!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ja ik leef nog , maar vraag me niet hoe dat kan.
Ik heb hier sinds november vorig jaar een paar x mijn verhaal verteld en in eind januari begin februari heb ik zo dicht bij zelfmoord gestaan dat mijn behandelaar van het ggz zeker wist dat ik de week daarna niet meer terug zou komen.
En ja het was zo zwaar ik heb weken en weken gehuild weken en weken en maanden met 1 ding in m'n hoofd rond gelopen en 1x geprobeerd om er een einde aan te maken maar er was paniek in mij op dat moment terwijl ik zo graag dood wou en de middelen heb om dat te doen maar er was paniek in mij.
en nu zijn we ruim een maand verder en wat kan er veel veranderen in een mens z'n leven.
Ik ben iemand tegen gekomen waar ik mijn gevoel bij kwijt kan niet mijn verhaal over zelfmoord maar wel m'n gevoel wat ik voel denk zie hoor enz enz
En dat voeld goed.
Tegen slag kan ik nog steeds niet tegen ik van heel snel terug naar was ik maar dood en de middelen om dat te doen heb ik nog steeds en m'n (nieuwe) vriendin weet dat en wil dat ik dat spul weg gooi maar ikzelf wil die uitweg nog niet uit handen geven..
Ik wil met dit verhaal vertellen dat hoe dicht je ook bij de dood wilt zijn ,,, soms kunnen er rare en mooie dingen gebeuren in het leven van een mens en ja ik begrijp als je die laatste stap neemt maar denk wel ik stond op het randje en lukte het (gelukkig) niet.
Ik zou iedreen willen vragen die de laatste stap wile nemen...WACHT doe het niet als je wilt kan ik je mijn verhaal vertellen .. ik ben vanaf 23 april in Driebergen en ga daar samen met heel veel mensen en met een Amerikaanse indiaan(Carl big heart) voelen hoe het is om te leven.
Dat wilde ik jullie laten weten..
DOE HET NIET AUB leef ik weet hoe zwaar het is maar probeer door te gaan..
Liefs aan iedereen John xxxxxxxxxxx
Datum:
02-04-2008
Naam:
j.w
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

dood

ik kan niet meer leven ik wil zo graag dood alleen kan ik dat niet ook al wil ik het wel.
op school wordt ik nag gepest en thuis heb ik ook vaak ruzie. laatst moest ik naar de rector omdat ik vocht omdat IK gepest werd en IK terug sloeg. ik wil dood alleen maar dood alleen ik kan het niet.
Datum:
01-04-2008
Naam:
harry
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

KUT LEVEN

heey iedreen..
ik wil ff mijn gevoelens met jullie delen..
niet dat dat egt helpt ofsow..maar t voelt miss wel een stukje beter..:(
ik ben dus aan het begin van dit schooljaar verliefd geworden..en diegene heeft nu met mijn vriendin (waar ik niet boos om ben ofsow..wel teleurgesteld, heel erg want ik ben al vaker afgewesen ik heb nog nóóit een vriendje gehad) en toen was ik pas 3 weken geleden gelukkig verliefd geworden. ik d8 egt dat het dit keer iets zou worden en heb me helmaal goed ingesteld om alles goed te laten verlopen. en het ging ook est goed..tenminste ik had wel een goeie indruk van hem dat hij wel wat voor mij voelde (of miss hoopte ik t zo erg dat t zo leek) en nu hoorde ik net.........................
dat hij iemand ..eh.. anders leuk vind..een vriendin van mijn zus. ze is ook nog egt heel lelijk!! MET LELIJKE PAARDE TANDEN EN LAUW MET ZWART HAAR!! GRR
ik ben zoo verdrietig!! elke keer weer!! dan zenk ik dat het goed gaat..en dan ben ik egt helmaal happy..en dan is het in één klap over..:(
**zucht**
XxX
Datum:
01-04-2008
Naam:
"hopeloos"
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

ik weet het niet meer

ik zit in de put ben 18 jaar
ik heb mijn vmbo diploma gehaalt nooit wat voor gedaan
ben daarna met mbo begonnen alles verneukt
heb in 1,5 jaar tijd 3 verschillende banen omver geworpen
soms lijkt het of ik alles wat ik heb altijd weer kapot weet te maken
heb meedere malen een leuke vriendin gehad en elke keer weer weet ik hun pijn en verdriet te doen

ik weet het niet meer AUB help mij
Datum:
01-04-2008
Naam:
mamba
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

WEG!!!

Ik wil weg...
weg van de school
weg van mijn leven
weg van mijn gedachten...
Waarom???
Omdat mijn Vriend pas is overleden nadat wij ruzie hadden...
Ik heb een kansloos schuld gevoel...
Mijn vriendinnen helpen mij niet
Mijn ouders hebben genoeg problemen met de familie en mijn broers...
2 opa's zijn pas overleden...
zoveel voor een korte tijd.
Maar ik wil geen pijn meer hebben geen verdiet!
de andere die om mij geven zijn dan te laat...
Datum:
01-04-2008
Naam:
Laura
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Waarom?

Hallo, ik ben een meisje van 13 jaar en woon in zuid-holland, maar mijn leven is niet oke. En het ergste is ,dat ik de enige ben die dat weet. Op De basisschool ben ik veel gepest ne daardoor had ik 0.0 zelfvertrouwen, ik vond mezelf dik en lelijk en ik dacht dat ik niks kon, en nooit echt zou weten wat liefde was. maar eindelijk kwam ik in groep 8 en dacht daarna een ander leven te zouden beginnen in de eerste van de middelbare school. Op de wendagen voelde ik me verlegen maar toen kwam er een heel aardig meisje naar me toe, en daar ben ik nu nogsteeds goed bevriend mee. Maar al na en paar dagen begon het weer, :Je bent lelijk! Dikzak! Ze wisten me niet wat ze me aandeden, de klootzakken, niemand weet het omdat ik te bang ben om het te zeggen, om te zeggen dat se me kwetsen, omdat ik weet dat het daardoor alleen maar erger word. Ze zulle ndenken dat ik mezelf zielig vind en medelijden met mezelf heb. Ik zit nu in de 2e en ben mijn beste vriendin verloren door haar hebzucht. ik kan er niks aan doen, in de 1e begon het allemaal heel leuk en ik kon steun bij haar vinden maar in de 2e ging het de verkeerde kant op, ze begon me te slaan, alles af te kraken wat ik zei en ze kon niet eens blij voor me zijn als ik een vriendje had, ze had het moeten begrijpen want ze is zelf ook gepest. En als ik naar haar kijk begrijp ik neit waarom mensen mij afkraken, want ik ben heel anders dan haar en absoluut niet lelijk. Althans, dat vond ik ,, maar door al de dingen die er tegen me gezecht worden velies ik weer mijn zelfvertrouwen dat ik probeerde te behouden, ik kan er niet meer tegen. Die vriendin is nu dus voorgoed uit mijn leven, ze is niks meer voor mij. Daarna begon ik op te trekken met 2 hele aardige meisjes uit mijn klas, dat dacht ik dat ze aardig waren, maar een daarvan was net so erg als mijn ex beste vriendin waar ik het net over had. De ander daarin tegen is egt een schat en we zijn het vaak met elkaar eens. maar als zij weg is gaat de ander ineens heel ondaardig tegen mij doen. dan zegt ze dat zij alles beter kan dan mij en alles wat ze heeft en wat ze is mooier, beter en knapper is dan ik. ze is net zo erg als die ander want ze is zelf ook gepest en zou net als mijn ex vriendin moeten weten dat ze me daarmee pijn doet. maar dat beseffen ze niet. op school word ik uitgescholden voor manwijf door de jongens en zeggen dat ik lelijk ben, terwijl mijn familie, vrienden en mensen op vakantie altyd zeggen dat ik knap ben en dat ik er goed uitzie, dat ze me aardig vinden. Elke keer als ik weer denk aan zelfmoord kan ik het niet want ik kan het mijn ouders niet aandoen, dan zit ik te denken of het kan, zodat het op iets natuurlijks lijkt, maar ik kan het gewoon niet.Ik heb al 1000000000000x een afscheidsbrief voor mijn ouders geschreven, die ik vervolgens weggooi omdat ik het e niet aan kan doen, want ze weten niet hoe ik me vole en als ze vragen hoe het met me gaat zeg ik se dat het goed gaat en vragen ze of ik een leuke dag heb gehad zeg ik ook ja.Ik kan het ze niet aandoen omdat ze niet weten hoe slecht het met me gaat. Het voelt alsof ik niet meer kan leven alsof mijn hart moe i van al de dingen die er tegen me gezegd worden en waar ik voor uitgemaakt word.Niemand weet het, en op school ben ik altyd het blije meisje die al 100 000 000 vriendjes heeft gehad, en die zich niets aantrekt van wat anderen tegen haar zeggen. Ik wil dood, ik voel me machteloos.Ik heb niks te verliezen want ik heb niks waar ik om geef, het enige waarom ik steeds afhaak is dat ik nog zolveel dingen wil doen, en de mensen die van me houden. maar toch blijft dat gevoel van ''ik wil dood'' altyd bij je. Ik hul elke avond in mijn bed, zodat mijn ouders het niet horen. Het zijn superlieve mensen en ik kan ze niet vertellen dat het niet goed met me gaat.Elke dag kom ik uit school loop ik naar het aanrecht en pak een mes uit het messenblok, houd die tegen mijn borstkast en wil erdoorheen steken.maar het gaat niet, ik weet net hoe ik zo nog verder moet leven want mijn leven is niks, ik heb nooit een echte vriendin gehad, het was allemaal fake en als ze ooit in de krant lezen dat ik er niet meer ben moeten ze zich dit maar eens indenken: HET IS JULLIE SCHULD, IK HOOP DAT JULLIE EEN ROTLEVEN KRIJGEN , DAN KUNNEN JULLIE ZIEN HOE IK ME ALTIJD GEVOELT HEB!:(
En dit lijkt misschien helemaal niet zo erg, misschien denken sommige mensen dat ik me aanstel, maar dan zouden jullie eens in mijn schoenen moeten staan.

Waarom kan ik niet iemand anders zijn? Die wel een goed leven heeft en gelukkig kan zijn met wie ze is?Ik wil mezelf niet meer zijn, ik haat mezelf


Dag
Datum:
01-04-2008
Naam:
Anonymous G.
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

wil hier weg

ik ben een tijdje opgenomen geweest, een 6tal weken en nog niet lang terug in het oude leventje. aan mijn opname zelf heb ik toch wel wat gehad, maar nu is het terug hetzelfde!! ik zie niets meer zitten, ik kras mezelf, zie alles zwart wit, heb zo"n negatief zelfbeeld, ik zit terug aan de drank... als kind heb ik mijn vader gevonden toen hij zelfmoordpoging had ondernomen, enja hij overleefde! sindsdien is het bergaf gegaan beetje bij beetje. op mijn 15de aangerand geweest op mijn 16de verkracht, en nu kom ik 18 en ik ben 1 grote ellende. kan tegen niets meer, doe niet anders dan slapen. Ik wil zo graag eens weten hoe het voelt om dood te zijn, om even alle ellende en zorgen te vergeten... X
Datum:
01-04-2008
Naam:
dark_angel
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Wat voor zin heeft het

Ik ben er soms gewoon klaar mee. Niet dat ik het echt wil doen, daar heb ik nu echt het lef niet voor. Maar het voelt wel alsof ik er niet meer wil zijn. Ik vind alles nu stom. Loop ook bij een psycholoog maar dat schiet niet op. Dat was me verhaal. Sterkte mensen
Groetjes
Datum:
01-04-2008
Naam:
Jan
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Ik stop.

terwijl ik dit typ rollen dikke tranen over mijn wangen, ik ben kapot. ik ben zo moe, ik haat mezelf. ik haat mijn familie, ik haat de wereld om me heen, ik heb geen vrienden meer ze begrijpen niet wat ik heb meegemaakt. niemand begrijpt me. en ik raak steeds dieper in de shit. ik kan dit niet meer aan. ik vecht nu 17jaar voor een mooi leven maar er volgt tegenslag op tegenslag. het heeft geen zin meer, ik wil dit niet meer, de laatste weken spookt er maar é'én gedachte door mijn hoofd. welke manier is het minst pijnlijk, maar dat ik er klaar voor ben is duidelijk, de reacties van mensen zullen mij als ik het meemaak van boven misschien ook nog goed doen?. dan weten ze dat ik het meende. ik wil dood, ik wil uit het leven. het brengt niks, ik haat het, ëén ding weet ik nu zeker, ik stop ermee maar wanneer weet ik niet lang zal het niet duren. mensen zullen beter af zijn zonder mij, ik ben immers maar een sta in de weg!!?? mijn eigen moeder en zus ik hoor het elke dag op school ''vrienden'' het is klaar ik ben er klaar mee kutwereld. ik wel eraf, ik wil rust ik wil zweven
Datum:
01-04-2008
Naam:
DOET ER NIET TOE
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

Zwart

Ik wil mijn ouders hier niet de schuld van geven, maar ze zijn twee keer gescheiden en dat heeft mij en mijn zus al beschadigd toen we nog maar peuters waren. En ik werd op de leeftijd van mijn ouders tweede scheiding ook veel gepest, omdat ik nogal zwaar was. Mijn moeder kreeg een nieuwe vriend en na 13 jaar ruzie aanhoren van mijn moeder en haar nieuwe vriend kwam daar ook een eind en een week na de aankondiging van de scheiding woonde ik samen met mijn moeder en zus in een nieuw huis waar ik me totaal niet op mijn gemak voel. Deze frustraties reageerde ik af door een fascinatie op te bouwen voor dunne mensen. Nu ben ik 1 m 80 en ik weeg 43 kilo. Ik zit nu een week in het internaat en ik heb nog steeds een grote fobie om aan te komen. En nu heb ik gister gehoord dat mijn moeder een hersenbloeding heeft gehad. Ik ben bijna 17jarige jongen. En ik heb het leven nu al wel gezien.
Datum:
01-04-2008
Naam:
Koen
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.