Levensverhalen (pagina 1133)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn hel op aarde

Ik S heb al veel beleefd in mijn korte leven op zo een korte tijd. Ik kan het niet meer aan. Aldus de titel al zegt,de hel is voor mij op aarde. Ik ben geadopteerd op mijn 5 jaar uit indie. Ik had in indie al veel meegemaakt. Wat precies en in detail kan ik niet meer zeggen dat is voor mij nu wat vaag maar ik weet wel wat het met mij doet. Het maakt mij verdrietig,eenzaam,bang en het voelt of ik helemaal alleen op de wereld ben. Van mijn 5 tot nu heb ik dat gevoeld,weldra niet meer want dan ik niks meer voelen. Dat was nog niet alles. daarnaast komt er nog bij dat er problemen zijn in de zaak van mijn vader. Financiel dan. Daardoor hebben we overal schulden en leven we nu als arme mensen. Met alles dat we kopen kijken we of we het wel kunnen betalen. Zelfs met eten. Bijvoorbeeld:ik was met men vader eten aan het kopen in de carrefour en we waren aan het optellen hoeveel alles was wat er in de kar zat,niet veel alleszins. Maar verschrikkelijk duur,voor ons dan toch. We hebben zelfs aan de kassa dingen moeten terugzetten omdat we daar niet genoeg geld voor hadden. Ik natuurlijk schaamde me dood. Dan toen ik op school zat helemaal de eerste keer werd ik geconfronteerd met pesten. joepie was dat even leuk gepest worden. Toen op zo jong al wou ik me van kant maken. Allemaal door dat gepest. Dat alles heeft me stilletjes aan onzeker doen voelen. Dus op de lagere school werd ik gepest,op de middelbare school en zelfs nu op mijn school in antwerpen omdat ik zwanger was geworden van Steven gingen ze roddelen over mij. Ommenduur blijft er niks meer over van een mens. Ik haat mezelf. Wat hevb ik ooit verkeerd gedaan? Waarom moet ik zo leven? Heb ik iets fout gedaan in mijn vorige leven? Waar is GOD? Ik geloof maar ik begin stilaan mijn geloof te verliezen. Het houd voor mij nooit op met de problemen. Telkens als ik het leven weer toelach komt er weer iets waardoor ik helemaal in de afgrond zak. Ik heb al 10 keer gezegd tegen mijn vriend Steven(alé ja was mijn vriend nu deze dag niet meer) dat ik het allemaal niet meer zag zitten. Telkens heeft hij mij er uit gepraat en als ik mezelf iets aan doe ging hij het zelfde doen. Dat wilde ik niet. Zelfs niet na al wat hij mij heeft aangedaan. Hij heeft mij geslagen niet 1 keer,niet 2 keer...meerdere keren. Hij heeft mij gemanipuleerd,onder druk gezet,mij emotioneel in de grond geduwd en nog zo van die dingen. Hij was dan nog zelfs een volwassen man van 26. Iemand die nooit echt volwassen is geworden vrees ik. Dit zeg ik niet om slecht te spreken over de persoon in kwestie,maar enkel en alleen om de waarheid te vertellen. Ondanks alles heb ik hem miljoenen keren vergeven en teruggepakt. Waarom? Omat ik die man verdomme graag zie. Wat kan de liefde ingewikkeld zijn. De mensen snappen niet waarom dat ik hem altijd terugneem ik zelf snap het amper dus waarom zouden andere mensen er ook maar iets van snappen. Ik voel me klein en nietig tegenover alle andere mensen. Ik heb nog minder zelfvertrouwen als de minst zelwaarderende persoon op aarde. (zeg ik het juist...?) Ik ga dood van de pijn in mijn hart. Het is alleen maar aan jezelf denken als je jezelf van kant maakt? Ja dat kan mss waar zijn,maar er zijn grenzen. Ik S
Datum:
05-04-2008
Naam:
S
Leeftijd:
16
Provincie:
België

zinloos

Het is zinloos voor mij.. Mijn vriende zijn geen egte vriende Mijn familie is geen familie. Elke dag ruzie elke dag eenzaam nooit een vriendin en nu ook nog eens geen vrienden meer. ben aan de drugs geraakt... wat heeft het dan voor zin om verder te gaan.. er staat mij niks meer te w8te om voor te levee. ben het levee beu..jmmr da k het lef niet heb om er een einde aan te make..
Datum:
05-04-2008
Naam:
ano
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

Ik wil hier weg!

Geef me een mes
en laat me mn gang gaan
Ik wil hier weg!
Ik kan niet langer op aarde staan..

Een leven
met zoveel pijn en verdriet
Denk je nou echt...?
Nee dat kan ik echt niet

Geef me een mes;
en laat me mn gang gaan
Sorry
als ik misschien vroeg
niet meer zal bestaan..

Datum:
04-04-2008
Naam:
Maike
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

verdriet ensoo

ik ben een mariet een meisje van 13 jaar... ik heb zelfmoordgedachten omdat ik mijn leven niet meer zie zitten. ik heb verdriet van jonges enzo.ik zie me leven gewoon niet meer zitten . ik heb soms problemen met mijn ouders of andere mensen.. dit was mijn verhaal zoo ongeveer
Datum:
04-04-2008
Naam:
mariet
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

pesten

ik wil mij vermoorden omdat iedereen mij pest mijn broer,mama,klasgenoten,buren
Datum:
04-04-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
10
Provincie:
België

wat is het nut?

wat is het nut van het leven, als alles wat je doet verkeerd uitpakt, als de mensen om je heen denken dat je sterk bent, als niemand ziet hoe je lijdt en iedere dag meer sterft van binnen. wat is het nut als je verdriet zo groot is en je pijn ondragelijk?

vertel mij wat het nut is, ik zie het niet.
Datum:
04-04-2008
Naam:
Bas
Leeftijd:
34
Provincie:
Flevoland

wie is er voor mij

alle dagen probeer ik mijn best te doen om aardig voor te zijn voor anderen om vrienden te maken. eigenlijk wil ik gewoon iemand die van mij houd. Een klein beetje liefde is tog niet teveel gevraagd??? dat verdient tog iedereen. jah ik heb soms driftbuien, maar de één heeft soms wat meer moeite zijn woede te onderdrukkken als de andere. Da hoeven jullie mij tog niet te slaan en te mishandelen. Het ergste is nog dat ik zelfs seksueel mishandelt ben door een groepje gekleurde jongeren uit mijn klas. Ze zouden me wel even laten zien wat de mensen in de TBS kliniek met mij gingen doen. Die kleurlingen moeten oprotten uit mijn België.
Volgens mij moet ik er maar een einde aan maken er houd tog niemand van mij
Ik blijf er maar aan denken
Datum:
04-04-2008
Naam:
het fantoom
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Keuzes

Dikwijls in het leven sta ik voor keuzes. Keuzes zijn dat wat uiteindelijk je leven bepaalt. Elk moment sta ik eigenlijk wel voor een keuze. Ik ben zat van altijd moeten kiezen, maar wat mij tegelijkertijd ook weer verblijt is dat ik altijd zelf de keuze heb om te kiezen wat ik ga doen. Niemand zou voor jou of mij keuzes moeten maken. Daarom vind ik dat als ik ertussenuit wil, dat dat mijn keuze is en dat ik me door niemand zou moeten laten tegenhouden, ook niet door ouders of vrienden want uiteindelijk zijn zij bij wijze van toeval in mijn leven gekomen. Ik had ook maar zo aan de andere kant van de aarde geboren kunnen worden. De keuze om uit dit leven te stappen is zeker een moeilijke maar het is wat ik wil en daarom zal ik mij door niemand laten tegenhouden.
Datum:
04-04-2008
Naam:
Sjoerd M.
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

geen gezeik meer

Ik denk erover na en tot nu toe is het de beste oplossing. Geen gezeik meer aan je hoofd.Ja de beste oplossing zeker weten
Datum:
04-04-2008
Naam:
wilma
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-holland

Wat heeft het leven nog voor zin.

Ben een jongen van 34 jaar en heb in principe alles. Heb een moeilijke jeugd gehad enz. zoals zovelen met mij. Ik zie de zin van het leven niet meer zitten omdat ik een gevoel heb dat niemand mij begrijpt en ik doodongelukkig ben en er niet uit kom. Ik heb 2 hele leuke lieve en mooie dochters van 7 en 1,5 jaar waar ik mijn eigen nog een beetje aan vast hou. Ik heb het gevoel dat als ik zo door ga ik de zelfde voortgang doorgeef aan mijn dochters en dit niet wil. Ik ben harstikke dol op de kinderen maar ken zelf geen geluk. Het doet mij veel pijn na twee gebroken relaties en geen ouders om mee te praten om het leven weer op te pakken en iedereen zegt wel je moet aan de kinderen denken en dat snap ik wel maar het is blijkbaar toch een probleem.
Ik denk als ik zo nog eens 30 jaar door ga wat hebben de kinderen dan aan hun vader gehad net zoveel als ik aan mijn vader,en dat is waar ik voor pas. Ze zeggen dat iedereen voor het geluk is geboren maar daar heb ik mijn twijfels over. Er zullen toch ook wel mensen voor het ongeluk geboren zijn blijkt. Iedereen zegt maar dat ik geen slechte jongen ben en dit en dat.Wel een beetje gesloten maar voor mijn eigen gevoel heb ik het toch niet goed gedaan en dat knaagt heel erg aan mij.
Veel mensen zullen het niet begrijpen deze situatie maar dat is het gevoel van mij zelf. Ik zou graag mijn leven weer oppakken maar kan dit helaas niet. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen terwijl de gedachten van het slechte steeds door mijn hoofd spelen. Misschien zijn er mensen die in de zelfde situatie hebben gezeten en mij een stapje vooruit kunnen helpen. M.v.Gr Henry
Datum:
03-04-2008
Naam:
Henry
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.