Levensverhalen (pagina 1122)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geenzin

kheb der gewoon geen zin meer in,
ksnij mezelf, maar k durf niet dieper.
kheb niet echt iets ergs meegemaakt, k heb alleen allebei mijn opa's verloren (waar ik overigens wel nog veel over nadenk, ik mis hun wel heel erg),
maar k heb t gevoel dat k gewoon geen aandacht krijg. kmis iemand waarmee k kan praten enzo. kdraag op school nzo altijd n masker. iedereen kent me als n super vrolijk meisje dat nergens mee zit, maar in werkelijkheid zit k heel snel in de put n grijp k heel snel naar het scheermesje. kwil gewoon rust, n nieuwe start waar k mezelf kan zijn. heerlijk, rust!
Datum:
20-04-2008
Naam:
.
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

REACTIE op: Jesse

beste jesse,
doe jezelf niks aan! Je moeder is er niet meer, maar ik denk dat zij zou willen dat jij gelukkig bent.
Datum:
20-04-2008
Naam:
REACTIE op jesse
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Nergens meer zin in.

Ik ben al lang depressief. Sinds ik in de brugklas zit, eigenlijk. Mijn klas is niet leuk. Ik pas er gewoon niet bij. Veel mensen noemen me lelijk. 's Morgens geen zin meer om op te staan. Elke dag weer huiswerk en leren leren leren. Ik voel me zo ongelukkig. ='(
Datum:
20-04-2008
Naam:
Marly
Leeftijd:
12
Provincie:
Flevoland

ja ja

Een aantal weken geleden ben ik in een depressie geraakt waarin ik me nu kan berusten. Ik heb medicijnen maar neem die niet in. Waarom niet? Ik heb aanvaard dat het zo is en heb er nog vrede mee ook.

Mensen die zeggen dat je veel liefde van familie en vrienden krijgt weten helaas niet waar ze het over hebben. Op het moment dat je nog liefde voelt is er nog hoop. Als zelfs de liefde van je ouders je niets meer doet...dan ben je al te ver. Zo voelt het nu ook.

Heb mijn testament geschreven, muziek uitgezocht, boekjes gemaakt en alles geregeld voor mijn nabestaanden.

En iedereen zou eens moeten weten hoe graag ik zou willen ruilen met iemand die ziek is en nog wil leven. Het is ook niet eerlijk maar daar draait het niet meer om.

Het leven is zwaar en leeg! Als je zelf nog nooit zoiets hebt meegemaakt weet je niet hoe zwaar het is iedere dag de wekker te horen en te denken...weer een dag. Niemand weet hoe leeg leeg is als je dit niet hebt meegemaakt. Je kan me in een groot stadion zetten...en dan ben je nog alleen!

Ik zou iedereen die nog een klein beetje gevoel heeft of liefde of merkt dat het fout gaat willen aanraden om zo snel mogelijk hulp te zoeken voordat je over het kritische punt gaat. Er is echt een uitweg...alhoewel ik weet dat ik ver het kritische punt over ben.

Alleen de uitvoering nog...
Datum:
20-04-2008
Naam:
R.
Leeftijd:
32
Provincie:
Anders

weet het niet

Elke keer jezelf maar weer opbeuren, elke keer maar weer denken, het komt allemaal wel weer een keer goed, elke keer om hulp vragen maar het werkt niet, elke keer God vragen om te helpen. Maar het gebeurt niet. Hoe lang duurt het dan nog? Waarom krijg ik geen teken? het liefste zou ik heel mn leven opnieuw beginnen, ik ben er nu klaar mee. Maar ik durf helaas geen zelfmoord te plegen. Maar ik wil wel graag. Wanneer komt het een keer goed???
Datum:
19-04-2008
Naam:
L
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

wat nu

het ging weer een hele tijd goed met me, al 10 jaar zelfs, maar t is weer mis.
door stom gedoe zit ik stevig in de schulden, ik woon thuis, heb gelukkig wel werk. mijn ouders zijn helemaal stuk en ik ook ik weet niet meer hoe ik eruit moet komen. ik heb het idee dat iedereen kan zien dat ik schulden heb. ik zie de laatste tijd geen uitweg meer, ik doe zoveel mensen verdriet, ik kan maar beter hier niet meer zijn, dan hebben ze ook geen last meer van mij. dan is alles opgelost.
maar dan ........ aan de andere kant denk ik er zijn zoveel mensen waar ik van hou, wat doe ik die dan aan?? dat is op het moment het enige wat mij nog tegenhoud. er hoeft nog maar 1 klein ding te gebeuren en dan kies ik voor mezelf, voor de eeuwige rust, klinkt misschien egoistisch maar dan hebben de anderen maar even verdriet, of niet, mij zullen ze niet missen, en ik ben van alles af.
Datum:
19-04-2008
Naam:
mr
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

Nooit goed genoeg.

Ik herken veel van de verhalen op deze website. Mensen die het niet 'voelen' komen hier, lezen het, en denken "tjonge die mensen moeten gewoon die tijdelijke problemen oplossen". Het zijn geen tijdelijke problemen. Het zit in je. Ik heb van mijn 18e tot mijn 23e Zoloft geslikt, ben er mee gestopt. Het maakte me compleet lusteloos. Was niet meer echt depressief, maar ook nooit gelukkig. Dan maar liever zo nu en dan heel down, maar ook eens gelukkig.

Ik heb een lieve vriend. Tien jaar ouder en ik sinds kort het gevoel niet goed genoeg te zijn. Ben volwassen voor mijn leeftijd, heb veel gezien/gedaan, en toch ben ik niet op mijn gemak. Alsof ik niet mooi, sexy, wat dan ook ben. Combineer dit met een depressiviteit die ik al van jongs af aan heb (mijn moeder zegt altijd dat ik op mijn 7e al vroeg waarom ik leefde en wat voor zin het had) en je hebt een kut-situatie. Het liefst blijf ik mijn hele leven alleen, zodat ik me nooit minder zal voelen. Zodat ik nooit jaloers hoef te zijn, en onzeker.

Ik denk veel aan zelfmoord. Ik heb er de ballen niet voor. Letterlijk en figuurlijk. Als ik op het balkon sta denk ik "Zal ik?", maar doe het nooit. Je leeft echt voor anderen. Omdat je anderen geen pijn wilt doen. Niet wilt zien lijden. Het leven voor mij zelf...is niks waard.
Datum:
19-04-2008
Naam:
Valearia
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

IK SCHRIJF DIT BERICHT VOOR JOU

Doe het niet, zelfmoord plegen. Alsjeblieft, in plaat van iets onomkeerbaars doen, PRAAT EROVER.....

in loving memory,
mijn vriendinnen...
overleden door zelfmoord"
CHIARA EN ANNELIES
love you so,
miss you so....
Datum:
18-04-2008
Naam:
Paula
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Doe maar zo

Veel plezier, maak jezelf maar af, laat de mensen die je lief hebben maar in de steek, en kom niet aan met het smoesje dat er niemand is die om je geeft, want die zijn er wel degelijk.

Ik heb zelf mijn vriendin verloren door zelfmoord, en ik kan daar echt niet tegen, de gedachte spookte ook rond bij mij, en toen ik eenmaal 'hing' kwamen ze me toch lossnijden nadat ze 2 deuren hebben ingebeukt.

Maak jezelf niet af, je bereikt er niks dan NOG MEER ellende mee.
Datum:
18-04-2008
Naam:
Henkie
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

IK haat Dit leven!!!!

Ik haat het leven al sinds ik leef , ik haat iedereen ik haat alles.. Ik kan niet meer genieten van iets.. Ik denk vaak aan zelfmoord maar ben voor wat er komen gaat!! ik ga naar de hel dat weet ik cker en daar moet ik ook pijn lijden.. IK lijd hier al pijn... IK haat dit leven.. Ik wil echt dood wat heb ik hier nog te zoeken.. ik verwacht niets meer van het leven...

Waarom waarom waarom

IK haat Dit leven
Datum:
18-04-2008
Naam:
ceyda
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.