Ik word gewoon moe van me leve! Telkens het zelfde gezeik,, ruzie met bijna heel me familie,, mensen diek niet kan uitstaan en maar blijven terug komen. Het word me gewoon allemaal te veel!!
Als mensen me zouden zien denken ze niet van me dat ik zelfmoordneigingen heb. De meeste zien me gewoon als een jongen die veel plesier probeert te maken in zijn leven en van dag tot dag leeft. Ze zien me vaak als iemand die rapt luistert. Maar daar gaan ze tog de mist in,, Lees maar verder en dat zal je zien
Op vroege leeftijd hadk ik al problemen. Heb haast geen neven en nichten,, ze zijn allemaal al gauw 10 jaar ouder als mij. Heb alleen een neefie die een jaartje jonger is als mij. Vanaf onze 4de jaar ofzo krege we al slaande ruzie en dat eindigde vaak bij de eerste hulp -,-. Vraag me niet wrm. Rest van de familie heeft ons zo veel pijn gedaan waardoor we ze nooit zien...
Met me ma heb ik aardig wat probleme,, voor de meeste is me ma gewoon heel aardig,, maar als er in huis wat gebeurt krijgk sowieso de schuld in me schoene geschove. Me pa en ik zijn heel close maar hij kiest altijd de kant van me ma. Ben op vroegere leeftijd veel geslage onder de nom van ''een opvoedkundige tik''
Ik heb aardig wat vrienden waar ik alles voor wil doen,, maar als ik denk dat ze te vertrouwe zijn en dingen vertel, vertelle ze et gelijk door. Daar heb ik altijd de ziekte er over in. Of ze gaan me gewoon in 1 x uitschelde,, en 1 van me slegte eigenschap is dat ik niet op mijn mondje gevallen ben. Daardoor word me vrienden groep ook steeds kleiner,, ken ze niet meer vertrouwe en dat doet verschrikkelijk pijn..
Op school gaat het al helemaal slegt,, sta veel onvoldoendes en sta op blijve zitte.. Alsk blijf zitte moet ik me ouders 1000 euro vergoeding betale voor dit schooljaar. Dat is niet et ergste maar er zulle we meer dingen gebeuren onder de norm van een opvoedkundige tik
In de liefde gaat et ook niet al te best. Er is een meisje diek helemaal te gek vin en waark heel veel van hou (zei is iig nog de enigste rede wrm ik leef) en dat weet ze. Ze zegt tege mij dat ze me ook heel leuk vin. Maar ik heb daar wel eens me twijfels over. Me hart zegt dat ik van haar hou,, maar me hoofd zegt dat ik vrienden moet blijve. Ik word er helemaal gek van.
Andere slegte eigenschap van me zelf is dat ik dingen/problemen weg stop in me hart en er niet overpraat. Op gegeve moment word me hart te vol en schiet alle emoties eruit. Vaak zijn die zo erg dat ik gelijk aan zelfmoord denk,, ik zie dan het nut niet meer van leven. Heb dit pas gelede nog gehad maar dat is gelukkig verholpen door een vriend en vriendin van me. Ik had egt de intensie om voor een auto te springen en miss zelf nog wel voor de tram.
Heb paar jaar gelede ook nog geprobeert om zelfmoord te plegen,, dese uitbarsting was btw veeeel erger dan die van een paar dage geleden,,. Ik had 1 doosjes met pijnstillers ingenomen,, doek voor me mond geknopt (zodat me ouders me niet zoude horen),, mes gepakt en stond al helemaal klaar om me eigen gewoon dood te maken. Aan de ene kant benk gewoon een pussy dat ik et niet aandurf.
Ik wil me vrienden niet kwijt diek nu heb,, en miss denk je nadat je dit gelezen hebt dat et wel meevalt. Als jij hier bij mij op me kamer zou wonen valt dat ook wel mee,, maar zou je in mijn leven staan zou je ook gek worden.
Ik ben blij dat ik een keer me hart kan luchten,, heb et wel eens bij die ''vriendin'' gedaan maar ze weet hheel veel niet,, durf et niet te vertellen.
Btw nog een goude tip (zorgt ervoor dat ik hier nog ben): Sluit je paar dage af van je omgeving en ga denken hoe je dit op kan lossen. Hoop problemen moet je bij je zelf beginnen.
Ik los eerst de problemen op diek zelf kan doen,, en ga dan miss later (vaker niet dan wel) naar goeie vrienden om er over te prate,, ik meen het serieus het helpt egt!!!!!
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.