Levensverhalen (pagina 1108)

hallo ik ben een meisje van net 13 jaar ik heb een zus die 16 is bijna 17 die zus is erg ziek geweest aan een psychose m aar na die ziekte is ze heel agresief en als ik ook maar een ding verkeerd doe krijg ik gelijk een stomp en een schop en dan vlak voordat mijn ouders thuis komen zegt ze sorry en dan heb ik onder tussen een bloed lip of blauwe pleken en dan vraagt me moeder hoe kom je daar aan en dan zeg ik gevalen en op de dag dat ik dit schrijf denk ik aan zelf moord :( help?

getypt op donderdag 15 mei 2008

hallo ik ben een jongen in assen van 14 jaar. ik zal beginnen met met verhaal vanaf groep 5 mijn ouders gingen uit elkaar. ik dacht dat ik het heel vond, maar toen ik met de situatie leerde omgaan viel het eigenlijk wel mee. de scheiding van mijn ouders kwam omdat mijn vader te weinig mijn moeder had gesteund ze werkte voor zichzelf zodat ze geen gezeur had met mijn vader. bij de albert heijn heeft ze johan leren kennen. hij was 18 jaar ouder dan mijn moeder. hij woonde in een flatje met zijn vrouw annie, ikzelf vond johan een hele aardige man, mijn moeder ook, ze kwam zo vaak bij johan dat annie johan het huis uit had geschopt, annie was een oude vrouw, ik weet niet meer precies hoe oud maar ze zat in een rolstoel en had zware medicijnen daarna heb ik die vrouw nooit meer gezien, toen ging johan op een camping naast marsdijk (assen) wonen in z'n campertje en z'n twee honden. mijn moeder ging zelfs een paar keer bij johan in z'n campertje slapen. de volgende ochtend had mijn vader haar er uitgeschopt. ze ging toen volledig bij johan wonen. ze zouden een huisje huren en verbouwen. aan de andere kant van marsdijk ze wou marsdijk niet uit want mijn basisschool zat daar. ze woonde dan ook vlakbij de school. ik mijn broer en mijn zus kwamen er vaak langs . toen het huisje woonklaar was deden we met zijn drieen co-ouderschap (week om week) we besloten met mijn moeder toen op vakantie te gaan naar denemarken om legoland is te bezoeken. dat deden we met z'n 5en ik was toen 8 á 9 jaar oud. dus in de camper gingen we met de 2 honden en de rest in camper op weg naar billund. ik geloof dat we daar zo'n twee weken waren. ik vond het daar hardstikke leuk. aleen mijn zus en johan konden het niet zo goed vinden op een avond hadden johan en mijn zus ruzie gekregen, ik weet niet meer precies wat er toen is gebeurd, maar ik zal het even proberen te herinneren, ik weet nog dat hij mij had geslagen op het gezicht mijn broer had hem geschopt en hij had mijn zus aan de haren getrokken. toen had mijn zus zijn bril kapot gestampt toen ze later de camper niet meer in mocht. mijn broer bleef in de camper maar ik wilde liever bij mijn zus zijn. we liepen een beetje over de camping en hadden mijn vader gebelt. die wou dat wij thuiskwamen maar dat wou johan en mijn moeder niet dus we zaten gewoon de vakantie uit.

we besloten geen co-oudersachap meer te doen tot het goed weer een beetje goed ging, na de vakantie ben ik direct met mijn vader naar de politie geweest, maar die konden niks doen wegens gebrek aan bewijs en wegens te laat handelen. (nu begreep ik waarom johan nog even op vakantie wou blijven).
na een een jaar was het al weer dik koek en ei. mijn broer was ondertussen op vakantie geweest in dat jaar naar frankrijk dat ging gelukkig goed. maarja we besloten naar een jaar weer met z'n allen op vakantie te gaan. ook nu gingen we naar frankrijk in bretagne. de vakantie zou 2 weken duren. het ging een week goed en toen was het weer mis! johan had snachts ruzie met moeder gekregen omdat hij te weinig slaapruimte kreeg, hij had mijn moeder geslagen, dit had ik niet mee gekregen ik lag te slapen maar mijn zus had het gezien. en die wou hem wel even flink in mekaar meppen. ze kregen dan ook ruzie mijn broer en ik stonden op en jaagden mijn moeder en zus naar naar buiten en deden de camper op slot. we belden de politie via de buren die een beetje engels spraken, we stonden allemaal buiten met een handoekje aan. mijn broer wou toen zijn broek gaan halen die lag nog in de camper, wopu probeerden hem dat te ontmoedigen maar hij ging toch gelukkig is dat nog goed gekomen. even later was de politie er. en hij kon de gevangenis in gaan wegens mishandelen van mijn zus. dit kon aleeen als 1 van de ouders aangifte was, dit zou dus mijn moeder zijn, ze heeft het na lang nadenken niet gedaan. en we zijn vervroegd teruggereden. dit was allemaal in groep 6. ik kwam toen aleen nog maar om het weekend. ook dat is niet altijd goed gegaan. ik weet nog wel een paar dingen maar ik kan het niet in volgorde vertellen.

- ik en mijn broer waren thuis bij mijn moeder en ze had ruzie gehad met johan. ze ging toen een heel eind wandelen met de 2 honden (ook nog 1 van ons en de ander van johan was doodgegaan)wij zaten met johan in 1 huis wij vroegen hem wat of hij begon al te schreeuwen. naa een paar uur wou hij mijn moeder ophalen en gaan zoeken hij had de deur op slot gedaan zodat wij niet weg konden en de telefoons had hij meegenomen. ik weet niet meer of hij 1 van ons ook had geslagen maar ik denk het wel anders wouden we niet zo graag weg. mijn broer had met zijn mobiel mijn vader gebelt. die kwam ons later ophalen.

na dit stuk gata een heleboel over school daarna weer over prive

een andere keer
- mijn moeder was aan het stofzuigen en ik was achter de pc, mijn zus en mijn moeder hadden riuzie gehad, mijn zus liep meet eeen hele grote tas naar buiten me ma probeerde haar nog tegentehouden maar dat was al te laat. even later vroeg ik waarom ze ruzie hadden gehad en toen begon ze tegen mij te schreeuwen dat ze een slechte moeder was en alles en dat ik met dat gezeur oook wel op kon rotten. toen zei ik dat ze moest gaan kappen met dat fokkin zelfmedelijden. toen gaf zij voor het eerst mijn leven mij een klap. ook iik ben toen huilend weg gegaan.
ik was naar huis gegaan en de volgende dag naar school. na school ben ik op een touwbrug gaan nadenken. over het leven en alles wat de fuk het allemaal voor zin had. en ik bedacht me dat ik eigenlijk nooit meer leuke momenten had. ik ging op de rand van de brug staan en naa heel lang nadenken sprong ik er vanaf... ik had wel even wat langer na kunnen denken want de hoogte was niet hoog genoeg. en ik kan ook zwemmen...
na ongeveer een maand was ik nog niet bij haar geweest om het goed te maken ze is toen naar mijn school gegaan. na schooltijd was ik werd verplicht om met haar en mijn directeur te gaan praten, ik had haar zien aankomen en ik probeerde weg te vluchten maar de directuer hield me tegen daar moest ik praten, naa een lang gesprek wist ik em te peren. ik rende over het plein naar de weg. en daar stonden ze al mijn vrienden op mij te wachten toen voelde ik me na een hele lange tijd weer gelukkig. ik sprong bij m'n grote vriendin lisa achterop. ik weet het nog precies ze hebben me met zn allen bij mij thuis afgezet en toen heb ik direct de deru op slot gedaan.

- ik was naar een andere klas gezet omdat ze dachten dat dat beter voor me was. ik voelde me weer ontzettend kut ik zat nu in groep 7 met een hele ergen kutjuf. een keer kreeg ik ruzie met haar en probeerde ik weg ter vluchten maar een meester uit een andere klas kwam eraan . ik rende over een groten weg en ik zag een auto aankomen, ik dacht niet en ik rende richting de auto. maar ik zag de auto afremmen dus dat had geen zin meer. ik liep toen door en toen hadden ze me te pakken.

- ik was te laat gekomen op school samen met 2 anderen. we moesten met z'n 3en een heel pak met reknwerk maken dus ik en G hadden afgesproken dat we om 2 uur naar het inktbakje gingen lopen voor een nieuwe vulling dan zouden we hem smeren(die lag bij de deur). G riep ineens NU!!! dus wij gingen ervandoor weer een impulsieve zet en ik heb dat nu pas door. we zaten toen een beetje thee te drinken bij de super de boer.

- ik had afgesproken met de directie dat ik hun een maand niet meer zou zien dat was niet gelukt maar de reden ddat ik daar weer moest komen was een beetje dom ik was te laat. daarom makte niet zo veel uit. maar ja er werden wel maatregeln getroffen, ik moest aleen in een apart lokaal zitten zonder pauzes. voor een hele week. die straf had ik uitgezit. tegen het einde van het jaar had ik ruzie gekregen met G hij schopte tegen me hand geloof ik en toen raakte onvoeldbaar. ik wist niet wat er gebeurde ik voelde opeens alle woede naar boven komen. ik ging naar huis om een slagers mes te halen ik wou hem hiermee bedreigen, toen ik weer terug was op school hield de concierge me tegen, en nam me mee naar de directie die gingen allemaal dingen vragen, ik was nog steeds kwaad dus ik gaf als antwoord aleen maar ''ja hoor'' ik luisterde niet naar hem
achteraf heb ik gehoord dat een vraag van hem was ''wou je hem neersteken'' waarop ik dus als antwoord 'ja hoor' gaf. ik werd toen van school gekickt.
ik was eerst een maandje vrij en toen moest ik naar een werkkamp genaamd: daghulp. daar heb ik een paar maandjes gezetn en toen ging ik naar de erasmusschool in hoogkerk(groningen) ik werd met zo'n arriva busje opgehaald. daar heb ik eehn heel jaar heel goed mijn best gedaan zodat ik weer naar een normale school kon. iik konb op 2 scholen terecht in zuidlaren en in gieten ik kon niet in assen op school. ik ging in gieten op school daar ginge het tot nu heel goed. ik ben verliefd. ik denk heel de dag aan een fantastisch meisje.

dit was het school verhaal nu ga ik verder met het verhaal van mijn leven vanaf de erasmusschool groep acht.

kerst 2005
- mijn moeder had een feestje georganiseerd met mij mn broer, me zus, hara vriend A, vriendin V en andere vriendin I. het ging heel goed tot mijn zus en johan een beetje gekibbel kregen, het was dat johan i9ets over mijn vader zei. mijn broer deed net of ie niks hoorde en ik had er geen zin inm dus ik ging ff naar boven het volgende heb ik niet megekregen maar is mij later verteld:
johan zei dat me zus een hoerenjong was en dat mijn vader een kankerjood is toen gooide mijn zus haar drankje over johan heen toen begon hij haar te slaan en mijn broer werd toen heel agressief. in deze periode was mijn broer verslaafd aan softdrugs. en hij was behoorlijk agressief hij had johan 2 paarse ogen geslagen en een gekneusde ribbenkast. toen ik beneden kwam en ik zag mijn broer tegen de ribben van johan aan schoppen. ik pakte de telefoon maar moeder pakte die weer uyit mijnhanden. dus ik zeg wat de fok doe jij en ik pakte haar mobiel en ron naar de op slot gedraaide badkamer daar belde ik de politie en die kwam later aan. wij vertelde hem het verhaal en we moesten met zn allen mee naar het bureau.
we hadden een dik gesprek en wij wouden aangifte doen maar als we dat deden ging johan dat ook doen en hij zou evenveel kans maken zijden de agenten. mijn broer had mijn moeder verteld dat als ze johan nu niet verliet hij nooit meer naar haar toe kwam. dat was in 2005 het is nu 2008 en hij heeft haar in die jaren nooit gesproken. ik kom nu elke zondag bijn mn moeder en mn zus ook zo nu en dan . wat johan heeft gedaan kan niemand goedmaken, elke keer als ik eraan terugdenk word ik weer agressief. dus ik probeer nu alles op het zelfde moment terug te denken zodat ik de volgende keer mijn gevoelens kan controleren en niet in een woede aanval uitbarst. in al die jaren vanaf groep 5 tot de 2e klas nu is mijn moeder stiekem een keer getrouwdl.

dit was mijn verhaal ik weet niet of het heeft gewerkt of of het wel bdoelt was voor deze site maar ja..

mijn verhaal lijkt niet zo erg maar voor mij is het dat wel.

ik heb het gevoel dat ik in alles misluk.
met volleybal dergradeer ik alleen maar.
ik heb een holle rug waardoor ik mega dik lijk, terwijl dat best mee valt.
mn kapsel wordt door de kapper compleet geruïneerd.
altijd wordt ik verliefd op een onbereikbare jongen.
er gaat geen dag voorbij dat ik geen rusie met mn zus of moeder heb.
en mn beste vriendin is perfect, en nog voelt ze zich ongelukkig!
ik heb het gevoel dat ik alleen maar faal.
ik ben erg gepest dus alleen mn vader zal me denk ik missen als ik er niet meer ben.
mijn vader zegt altijd dat het goedkomt, maar het tegenovergestelde gebeurt.

ik zie het allemaal niet meer zitten...

Heel jong was ik nog, op mn 2 de verjaardag om precies te zijn is de ellende begonnen.
Mijn vader pleegde zelfmoord op 34 jarige leeftijd.En ja hoor...Nog geen 5 jaar later pleegd mn tante zelfmoord!
Verschrikkelijk vond ik het, mensen die zo alles achter laten en voor de makkelijkste oplossing kiezen.
Tot een half jaar geleden, het goed mis ging. Ik had er geen zin meer in, ik wilde me zelf van het leven beroven, en dat terwijl ik er zo op tegen was,.
Ik heb neigingen gehad, en het Ook meerdere keren geprobeerd.
Ik heb me eigen verwond aan benen en armen en een slagersmes op me keel gezet, mijn vriend kwam toen net de badkamer ingelopen en zag dat en pakte het af. En een pijn dat ik had niet normaal, en de dag daarna werd nog erger.
Nu sta ik er momenteel alleen voor,niet helemaal alleen maar voor mn gevoel wel.
Sinds 2 maanden heb ik geen contact meer met derest van mn familie(broers,moeder,stiefvader,zussen,opa&oma)
Heel trots zeg ik, ajoh het komt allemaal wel goed, ik heb zoveel overleefd, dus dit ook,. Maar nee steeds erger word het, en ik maar zeggen ik red me wel.
Hulp accepteer ik niet, ik wil het gewoon niet!!!!
Tot op een dag dat ik zo doordraaide met alles ging gooien en alleen nog schreeuwde ik wil dood ik wil dood, ik wil dit niet meer, ik kan dit niet meer!!
En vanaf dat moment heeft mn vriend gezegd ,.Je hebt hulp nodig, dit kan zo niet langer. En 'hulp' klonk zo verschrikkelijk in me oren!!
Maar maandag is het zover en krijg ik hulp om uit deze moeilijke periode te komen, want zonder hulp red ik het niet meer!!
Misschien besluit ik zelf wel om alsnog uit het leven te stappen,maar dat is een zaak voor later!!

heey mensen
ik weet niet of ik onzin ga praten maar het leven is anders dan wat jullie denken aan zelfmoordplegen moetten jullie nooit aan denken . we zijn geboren om ons leven verder te leven . heb je probleem met je ouders moet je gwn goed maken en ik zeg een ding tegen jullie ouders kunnen eigen kindje echt niet hate ook wat ze met jou doen diep van binnen houden ze wel van jou , en het leven is niet eens EI waard te vergelijken met volegnden leven .

Ik word gewoon moe van me leve! Telkens het zelfde gezeik,, ruzie met bijna heel me familie,, mensen diek niet kan uitstaan en maar blijven terug komen. Het word me gewoon allemaal te veel!!

Als mensen me zouden zien denken ze niet van me dat ik zelfmoordneigingen heb. De meeste zien me gewoon als een jongen die veel plesier probeert te maken in zijn leven en van dag tot dag leeft. Ze zien me vaak als iemand die rapt luistert. Maar daar gaan ze tog de mist in,, Lees maar verder en dat zal je zien

Op vroege leeftijd hadk ik al problemen. Heb haast geen neven en nichten,, ze zijn allemaal al gauw 10 jaar ouder als mij. Heb alleen een neefie die een jaartje jonger is als mij. Vanaf onze 4de jaar ofzo krege we al slaande ruzie en dat eindigde vaak bij de eerste hulp -,-. Vraag me niet wrm. Rest van de familie heeft ons zo veel pijn gedaan waardoor we ze nooit zien...

Met me ma heb ik aardig wat probleme,, voor de meeste is me ma gewoon heel aardig,, maar als er in huis wat gebeurt krijgk sowieso de schuld in me schoene geschove. Me pa en ik zijn heel close maar hij kiest altijd de kant van me ma. Ben op vroegere leeftijd veel geslage onder de nom van ''een opvoedkundige tik''

Ik heb aardig wat vrienden waar ik alles voor wil doen,, maar als ik denk dat ze te vertrouwe zijn en dingen vertel, vertelle ze et gelijk door. Daar heb ik altijd de ziekte er over in. Of ze gaan me gewoon in 1 x uitschelde,, en 1 van me slegte eigenschap is dat ik niet op mijn mondje gevallen ben. Daardoor word me vrienden groep ook steeds kleiner,, ken ze niet meer vertrouwe en dat doet verschrikkelijk pijn..

Op school gaat het al helemaal slegt,, sta veel onvoldoendes en sta op blijve zitte.. Alsk blijf zitte moet ik me ouders 1000 euro vergoeding betale voor dit schooljaar. Dat is niet et ergste maar er zulle we meer dingen gebeuren onder de norm van een opvoedkundige tik

In de liefde gaat et ook niet al te best. Er is een meisje diek helemaal te gek vin en waark heel veel van hou (zei is iig nog de enigste rede wrm ik leef) en dat weet ze. Ze zegt tege mij dat ze me ook heel leuk vin. Maar ik heb daar wel eens me twijfels over. Me hart zegt dat ik van haar hou,, maar me hoofd zegt dat ik vrienden moet blijve. Ik word er helemaal gek van.

Andere slegte eigenschap van me zelf is dat ik dingen/problemen weg stop in me hart en er niet overpraat. Op gegeve moment word me hart te vol en schiet alle emoties eruit. Vaak zijn die zo erg dat ik gelijk aan zelfmoord denk,, ik zie dan het nut niet meer van leven. Heb dit pas gelede nog gehad maar dat is gelukkig verholpen door een vriend en vriendin van me. Ik had egt de intensie om voor een auto te springen en miss zelf nog wel voor de tram.
Heb paar jaar gelede ook nog geprobeert om zelfmoord te plegen,, dese uitbarsting was btw veeeel erger dan die van een paar dage geleden,,. Ik had 1 doosjes met pijnstillers ingenomen,, doek voor me mond geknopt (zodat me ouders me niet zoude horen),, mes gepakt en stond al helemaal klaar om me eigen gewoon dood te maken. Aan de ene kant benk gewoon een pussy dat ik et niet aandurf.
Ik wil me vrienden niet kwijt diek nu heb,, en miss denk je nadat je dit gelezen hebt dat et wel meevalt. Als jij hier bij mij op me kamer zou wonen valt dat ook wel mee,, maar zou je in mijn leven staan zou je ook gek worden.

Ik ben blij dat ik een keer me hart kan luchten,, heb et wel eens bij die ''vriendin'' gedaan maar ze weet hheel veel niet,, durf et niet te vertellen.

Btw nog een goude tip (zorgt ervoor dat ik hier nog ben): Sluit je paar dage af van je omgeving en ga denken hoe je dit op kan lossen. Hoop problemen moet je bij je zelf beginnen.
Ik los eerst de problemen op diek zelf kan doen,, en ga dan miss later (vaker niet dan wel) naar goeie vrienden om er over te prate,, ik meen het serieus het helpt egt!!!!!

Ik ben een jongen van 29 en heb in mijn leven wat vervelende dingen meegemaakt zoals het overlijden van mijn moeder op mijn 4e en veel eenzame momenten omdat mijn vader altijd moest werken en soms had ik het gevoel dat hij het werk belangrijker vond dan mij. Ik heb ook nog een oudere zus die eigenlijk nooit iets van zich laat horen. Ik ben in februari ontslagen omdat ik dingen gezegd zou hebben die ik helemaal niet gezegd heb. heb wel de dag voor ik ontslagen ben gevraagd of ik misschien wat hulp via hun zou kunnen krijgen. Maar het kapitalistische systeem beslist weer eens dat iemand die om hulp vraagt geld gaat kosten en dus eruit geknikkerd moet worden. Ik ben nu al meer dan een half jaar depressief en heb geen inkomen en geen rechten meer door de leugens van mijn werkgever ik ben ook nog eens depri door de eenzaamheid en heb het gevoel dit niet lang meer vol te kunnen houden. Ik zoek altijd op internet naar sites over zelfdoding want ik zie het leven niet meer zitten in deze liegende, kapitalistische klote maatschappij waar iedereen denkt dat ie het beter weet. Ik heb geen goede opleiding ik heb geen rechten meer ik heb geen liefde ik ben volkomen appatisch. En toch ben ik er nog want elke dag als ik wakker wordt probeer ik het positieve in het negatieve te vinden. Ik vraag me alleen af hoe lang ik dat nog ga volhouden want ik heb het gevoel dat niemand echt begrijpt wat ik doormaak. Een leven vol met eenzaamheid is toch ook geen leven. Ik ben pas op mijn 27e ontmaagd, niet omdat ik zo lelijk ben maar omdat ik niet echt een goede prater ben en goed weet wat ik moet doen als ik met andere mensen in contact kom. Mijn vrienden die ik ken ken ik dan ook al weer 23 jaar. Verlegenheid is de grootste vloek die je iemand kan geven. Nou ik kap maar met mijn gejammer. bedankt voor je aandacht en "Godspeed".

Dames en heren,

Ik heb vele jaren gezocht naar God maar Hij heeft me altijd lekker alleen laten staan. Nooit geliefd geweest en toen ik problemen had was Hij er nooit. Hem loven moet je voor anderen een zegen voor mij alleen maar een ziekenhuis en een mes op je keel die je zelf magf afkopen. Met Pinksteren weer geprobeerd maar dan hoor je dat anderen gezegend zijn met een genezing van een hersentumor. Mijn vader heeft het leven gekost en mijn zus ben ik er ook door kwijt geraakt. Ze zongen daarna hoe groot God is. Wat een hipocriete God zeg bij anderen is hij erbij maar bij mij nooit.
Een vriendin heb ik nbooit gehad wel voor gebeden maar ja dat is alleen maar een sein dat je toch niet krijgt.
Hij geeft me niet eens een steen voor brood maar alleen de pijn !!
Anderen zegent hij alleen maar !!!
En die heeft dan de wereld in zijn hand !!
Ik ben dan zeker de parel. Eerder een parel in een mijnenveld waar niemand aandurft te komen en God je opok niet ziet.

Ik ben een meisje van 17. En ik heb niemand meer. Had verkering met een lieve jongen (tenminste, dat dacht ik), maar voelde me gedwongen het uit te maken. Hij loog tegen me en gebruikte alles tegen me. Ik kon er gewoon niet meer tegen. Mijn vrienden/vriendinnen ben ik ook al kwijt. Ik had alles voor hem opgegeven, want ik dacht: dit keer zit het écht goed. M'n ouders heb ik ook zwaar verwaarloosd. Ik heb tegen ze gelogen over honderden dingen en durf het nu niet meer op te biechten. Ik haat mezelf.

Ik loop in therapie voor m'n depressie, maar dat helpt geen donder als je niemand hebt die je steunt. Ik sneed in mezelf om m'n gevoel uit te schakelen, maar dat hielp ook niet echt.

Ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik zie geen reden meer om verder te leven, maar ben ook zo bang voor de dood. Kon ik gewoon maar even met iemand praten. Ik ben zo verdrietig, m'n hart voelt letterlijk gebroken. Ik lees iedereens verhalen hier en begrijp al die gevoelens zo goed. Kon ik maar gewoon slapen tot in de eeuwigheid...

17 jaar

alles wat fout kon gaan gebeurt
- verkrachting door moeder
- zowel fysiek als lichamelijk mishandelt (ook) door moeder
- vader liet my stikken
- ontvoerd (ook) door moeder
- opgesloten
- gepest met dat verleden, blootgegeven door oma en opa die ''van mij hielden

Om lang verhaal kort te maken, me moeder heeft er voor gezorgd dat er een deel in my dood is. Ik voel niet meer, als ik iemand aanraak ook niet. Geen verliefdheid, geen liefde dat ken ik niet. Mijn vader liet me stikken. Mijn opa en oma waren nog goed voor me tot ik volwassener werd. Daarna, excalaties met slaan etc. Mijn moeder drinkt en gebruikt alles wat er te gebruiken valt, ze spuit, slikt, rookt, snuift. Moeder''s (Oma) geloofde niet dat me ma dat bij mij had gedaan nadat ik met de aller grootste moeite in mijn leven haar dat vertelde.
Alles wat ik doe is fout, alles. Er is zo veel ik kan niet meer. Ik wil alleen nog weten wat het beste is om te gaan.

Opa interreseert het nix, pa is er niet. Mama zoekt contact met me, elke dag en als ik niet naar haar ga wordt mn oma kwaad of als me ma my iets aandoet of haar praat ze het goed, alles egt alles wat ik doe is fout. Ikdoe nu HAVO zelfs dat is niet goed. Ik kon met voetbal iets bereiken - 2de x enkelbanden gescheurd van mn goede voet (rechts). School gaat niet en kan me aan geen meisje binden omdat ik bang ben. Teveel nu al. Welkom in mijn hell die zometeen eindelijk ophoudt.