Ik ben een meisje van 13 jaar. Je zult al denken 'erg jong' maar nee, ik wilde dood. Eigenlijk nog. Wat is het nut om te leven? Als je alleen maar in de put zit. Toch zijn er zoveel mensen die me willen helpen, maar ik heb geen hulp nodig. Alleen de dood is mijn redding. Je wordt in groep 7 tot groep 8 gepest. Het eerste jaar op je middelbare school is een ramp, ruzie. Thuis ruzie, thuissituatie is slecht. Je broer heeft autisme en je hebt het er moeilijk mee. Je ouders dreigen vaak te scheiden maar blijven toch bij elkaar. En hoe verwarrend is dat? 'we gaan uit elkaar' - 'we blijven bij elkaar' - 'we gaan scheiden, sorry.' - 'we houden te veel van elkaar'. Mijn problemen kennen ze niet. Als ze wisten hoe erg ik in de put zat zou het allemaal een stuk makkelijker zijn. En school dan.. Jezus, wat een gedoe. Vroeg in de ochtend, om 8 uur aanrijden naar je middelbare school. Vroeg les, je slaapt nog half of je klasgenoten beginnen al te praten over hoe fout je wel niet bent. Je loopt weg van de les en je bent nergens meer te bekennen. De leraar zoekt je maar je zit gewoon bij de directeur. Hoevaak heb je daar al niet gezeten? Ach joh, al zo vaak dat ik het niet meer bij kan houden. En elke keer hield het even op, en dan kwamen al je problemen weer terug. Net of het allemaal niet erg genoeg was. Eindelijk, het gaat goed. Ik hoef me niet meer te snijden, ik kan het wel. 'Bam!' Daar heb je ze weer. Wat ben je toch ó zo fout. Jij doet nooit wat goeds!
OP EEN DAG WORDT HET TEVEEL JA !
het is genoeg, ik stop ermee. ik kan dit niet meer aan. Mij zie je niet lang meer.
Paar dagen nadat er weer iets is gebeurd sta je in de badkamer. Je kijkt naar jezelf boos aan. "WAT BEN JIJ TOCH FOCKING DOM!" Maar het meisje in de spiegel praat niet terug, ze doet je alleen maar na. Je pakt weer een mes tevoorschijn en je wilt jezelf snijden. Je hoort iemand praten. 'Mijke, wat ben je aan het doen?' zou mijn moeder dan roepen. Vlug moet ik dan een smoes verzinnen, en ze gelooft het ook nog. Mijn moeder blijft maar praten, ik leg het mes weer weg. Ik spoel de wc door, zo leek het alsof ik naar het toilet was geweest. m'n moeder loopt weer weg, even later kom ik de badkamer uit.
Soms voel je jezelf zo ongemakkelijk. Wat heeft het leven eigenlijk voor nut? Geloof me maar, als ik ooit ontdek hoe spiegels praten zal ik haar helpen.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.