Levensverhalen (pagina 1053)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

maak wat van je leven

wrrm een einde maken aan je leven er zijn altijd menzen die om je geven hoe hopeloos het ook is ook al ben je alles kwijt of ben je misbruikt of ben je familie kwijt als je zelfmoord pleegt weet je niet wat je andere aan doet en als je 13, 18,25 of 40 bent je kan altijd nog wwat van je leven maken hoe hopeloos het ook is probeer het en geloof er in en het lukt je
Datum:
17-08-2008
Naam:
erik
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

Ik kan het niet meer aan.

Ik kan het leven niet aan het word me gwn teveel ik snap niet dat niemand mij begrijpt ik wil gwn normaal leven ten eerste ik ben verkracht toen zijn mijn ouders naar de politie gestapt en nu word ik bedreigd met de dood door de daders verder hebben ze me misbruikt en het is pas uit met de liefde van mijn leven verder gaat het niet al te best met mijn pa en ik kan absoluut niet zonder hem ik wil gwn dat alles goed met mij gaat verder wil ik gwn een normaal leven
Datum:
17-08-2008
Naam:
Rawiena
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Hopeloos

Ik voel me heel alleen..

Heb ruzie me mijn vriend.. Hoewel ik er alles aan doe om dit te voorkomen gebeurt het elke keer weer.. Hij geeft nooit toe dat hij fout zit en elke keer ben ik weer de schuldige van alles..

Hij doet foute dingen, gaat met verkeerde mensen om, heeft geen verantwoordelijkheidsgevoel en alles wat hij wilt is zijn tijd met anderen doorbrengen.. Wat bij mij het gevoel naar boven brengt dat hij ook zonder mij kan..

Het ergste van alles is dat hij mij ook niet loslaat.. Als het er op aankomt dan dreigt hij zelfs dat ik nooit van hem af kan komen en dat hij mij wat zal aandoen etc.

Soms vraag ik me af of ik bij hem blijf omdat ik van hem hou of omdat ik bang ben voor de gevolgen.. Of nee, ik weet eigenlijk zeker dat ik van hem hou :(

Wat ik niet weet is of hij mijn liefde wel of niet verdient..

Of misschien verdien ik hem wel niet.. Wie weet..

Niets is wat het zijn moet daarom is het beter om er een eind aan te maken..

Ik voel ontzettende pijn van binnen.. En het gevoel dat hij het ook moet lijden...

Vaarwel allemaal...
Datum:
16-08-2008
Naam:
Niet belangrijk
Leeftijd:
29
Provincie:
Anders

ik weet het niet....meer

als klein kind had ik veel te verduren.mijn ouders zijn gescheiden van wege de mishandelingen van mijn vader, mijn moeder vluchte met haar 7 kinderen naar een andere huis en sindsdien heb ik mijn vader nooit meer gezien ik had een rotleven had het moeilijk op school ik werdt veel gepest .vanwege mijn dikke wenkbrauwen en mijn volle lichaam en ik kreeg eenbeugel.dus had het moeilijk.mijn moeder leerde een man kennen en het ging zo snel dat ze daarna ook zwanger werdt ik was er kapot van hij kwam wel als een sprookje in ons leven wat daarna snel veranderde hij wasniet zo aardig hij sloeg mijn broertjes vaak als ze niet luisterden en mij ook of mijngehandicapte zus die hij gek maakte wat mijn tranen ik mijn ogen deden ze is zo een schatje,, mijn moeder keek niet zo snel naar mij om en het voelde alsof wij haar aanhang waren (broertjes,zusjes) en dat ze een nieuwe leven inblaasde met haar nieuwe man en mijn stiefzusje het 8ste kind..ik vondt het heel moeilijk en mijn zus ook zij werdt op haar 15de zwanger van een man die 15 jaar ouder was en liep weg enliet een lange tijd niks van haar horen ze had een zware mishandelde tijd achter haar rug.en ik heb altijd gedacht zo wil ik niet gaan leven mijn leven moet heel anders gaan ver en ver weg .maar uiteindelijk door al die dingen die me zus had meegemaakt kwam ze weer terug .we hebben 6 jaar last daarna van hem gehad dat ikbedreig werdt om vekracht te worden door hem ik sluitte me op een lange tijd todat ik me weer veilig voelde op school ginghet niet goed.na een tijdje naar school gaan leerde ik vriendinnen kennen en ging daar vaak mee leuke dingen doen todat ik een hele leuke jongen leerde kennen die me ontmaagd had en na een maand had gedumpt hij wilde verdermet zijn ex en mijn hart brak zo erg dat ik weer een jongen leerde kennen waar mijn liefde zo goed bij voelde hij was 10 jaar ouder dan mij maar we bleven wel anderhalfjaar bij elkaar hij was te bezitterig ik mocht niks en zo zag ik mijn leven niet verder.hij ging op vakantie en liet twee maanden niks van zich horen en ja dat deed me pijn ik ging vreemd met een jongen die ik leerde kennen in mijn buurt maar ik zwijgde vooral mijn beste vriendin was zo jaloerss op onze relatie dat ze mij heeft veraden .we kwamen wel bij elkaar maar onze relatie dwaalde af en we gingen allebei vreemd weer en weer en weer. todat iker een punt achter heb gezet want het werdt niks maar die tijd dat op vakantie was was om te scheiden van zn ex vrouwdie daar woonde ik dacht om met mij te trouwen maar nee om met een ander te trouwen nadat het uit was in onze relatie.ik ging veel uit en ja ik had elk weekend wel een ander maar ik was zo ongelukkig en had zo veel pijn en vedriet van gedwongen sex met anderen en alle aanrandingen waar ik geen nee had durfven te zeggen omdat ik bang was.ik wildde dood .ik vluchte weg uit huis en leit nisk van mehoren ikwoonde bij vriendinnen vrienden opvanghuizen en hoopte mijn leven te veranderen in me eentje alleen het werdt nog erger,ik ben zo een leuke mooie meid met een normale karakter maar steeds klapteik mis als het ging om liefde todat ik op een site een jongen leerde kennen waar ik een keer mee heb afgesproken heb en die ik zo leuk vindt enhij mj eindelijk ook en we hebben zoveel leuke romantische dagen dat ik me ze goed voelde maar elke keer wordt hetminder en ik voel me steeds ongelukkiger worden.hij werkt heel veel en daardoor zien we lkaar weinig hij heeft niet veel tijd voor me maar ik wil gewoon wat extra aandacht en dat begrijpt hij niet en ik sta op de punt om alles o te geven want hijis de man waarmee ik verder wil en hij ook met mij maar hij is zo egoistisch verbitterdt jaloers en ik weet niet wat ik daarmee aan moet en hij doet me steeds denken aan zelfmoord en dit isgewooneen opstappeling geworden van alles
Datum:
16-08-2008
Naam:
diem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

bey.....bey

Na lang gedacht te hebben er toch eenoch och een eind aan te maken...spijt voor ieder die ik achter laat vooral mijn dochter van 6 die ik niet meer zie...

hoop dat ze ooit begrijpt dat t leven zonder haar geen fuck voorstelt...

Datum:
16-08-2008
Naam:
R
Leeftijd:
31
Provincie:
Drenthe

.

Ik weet het ook neit meer hoor. Ik loop al heel lang met deze gedachten en mn leven word alleen maar erger. Laatst heb ik nog gehoord dat mijn vader mijn zus heeft verkracht

Ik ben een pleegkind en ik woon nu dus bij mensen waarvan de man mn pleegzus heeft verkracht. Mag ik vragen of dat normaal is ?!

Ik moest er zelf ook nog achter komen, mijn ouders maakte ruzie en ik hoorde het. Ik kon het eerst niet vragen maar na een paar uur wakker te hebben gelegen ben ik toch maar naar beneden gegaan. Zelf heb ik ook het gevoel dat ik niks ben en dat ben ik ook niet, waarom hebben mijn echte oudesr me anders weggedaan ?!

Ik heb ook ngo een vriendin die heel veel problemen heeft en alles aan mij verteld . Daar zit ik ook erg mee want ze heeft ook drugsproblemen.

Laatst was ik het echt van plan, in mijn msn naam had ik staan dat het goed was zo, maar helaas lazen mensen dat en die waren naar mijn ouders gegaan. 1 van die jongens was ook helemaal kapot en het is niet eens mijn vriendje.

Ik denk dat ik het niet langer meer trek, om helemaal vol te zitten met geheimen en niks meer mag vertellen. Ik ben ook nog altijd heel erg moe en ik moet ook onderzoeken doen .

Anderen hebben vast veel meer problemen als mij maar ik trek het hier al niet meer mee.

doei.
Datum:
16-08-2008
Naam:
-----
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Raak alles kwijt

Ik zie het niet meer zitten ben mank en mijn vrouw wil scheiden finacieel zijn we kapot ik denk dat me vrouw en de kids beter af zijn als ik er niet meer ben ik hou veel van ze.
Datum:
16-08-2008
Naam:
Erwin
Leeftijd:
41
Provincie:
Utrecht

waarvoor nog

als kind ben ik van mijn 9e tot mijn 18e misbruikt en toen ik 13 was wilde ik het eindelijk gaan vertellen aan iemand en wel mijn oma. Nadat ik dat besloten had stierf mijn oma een week later plotseling en daar zat ik weer in mijn eentje met mijn probleem. Nadat het eindelijk gestopt was toen ik mijn eerste vriendje kreeg hadden mijn ouders wat tegen mijn vriendje en ik moest het uitmaken maar ik was dooodsbang dat de ellende dan weer van voor af aan zou beginnen en ik verzette mij dan ook behoorlijk tegen mijn ouders terwijl zij dachten dat ik een beetje laat begon te puberen. Gelukkig ontmoette ik al snel weer een andere jongen maar ook dat ging uit. Toen besloot ik om mijn geheim te delen met mijn allerbeste en enige vriendin, maar nu werd zij vlak daarna vermoord door een of andere idioot. Hoe kon ik het nu nog aan iemand vertellen want als ik dat eindelijk besloten had overleed diegene dus ik wilde het aan niemand meer vertellen en toen heb ik in de vakantie van mijn ouders pillen genomen maar helaas waren het er te weinig en ben ik alleen maat twee dagen onder zeil geweest en kwam weer bij in mijn eigen bed waar ik ook was gaan liggen toen ik die pillen nam. Toen leerde ik mijn man (inmiddels ex) kennen en hem heb ik alles verteld en dat luchte enorm op maar hij is bij mij weggegaan en heeft hij mij laten zitten voor een ander. Sindsdien trek ik het niet meer en wil ik alleen eigenlijk nog maar dood maar ik weet niet of ik mijn ouders dit aan kan doen want ik ben bang dat ik hun erbij de dood in jaag. Ik weet het allemaal niet meer. Heeft iemand nog enig idee hoe ik mij misschien weer wat beter kan gaan voelen en weer wat kan maken van het leven want anders ben ik bang dat het echt niet goed gaat.
Datum:
15-08-2008
Naam:
Anna
Leeftijd:
38
Provincie:
Gelderland

13jaar

al van 13 jaar denk ik al aan zelfmoord maar dan denk ik hoe zou mijn oma en opa dan nog kunnen leven als ik zelfmoord pleeg gaan zij mee aan een hartaanval dat weet ik zeker om me heen zijn al 4 mensen wat ik kon dood gegaan aan zelfmoord ik zit echt in een put
Datum:
15-08-2008
Naam:
Roy
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

niemand moet mij meer

ik weet het effe niet meer iedereen om me heen doet kinderachtig tegen mij ik weet het echt niet meer wat ik moet ik voel me zo kut
Datum:
15-08-2008
Naam:
Roy
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.