Levensverhalen (pagina 1029)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik denk alleen maar aan

wat ik ook doe het lukt me gewoon niet om van dat gedachten af te komen. ik heb aan zoveel dingen gedacht maar het meest durf ik ook niet. ik wilde een x uit het raam springen lukte me niet. ik heb heel vaak met de mes gespeeld dat is me ook niet gelukt... Ik heb medicijnen die ik gebruik voor angs en paniek aanvallen. dat heb ik zo vaak geprobeerd om gewoon 10 tegelijk intenemen maar wat er gebeurd is niks, niks en nog eens niks. ik word er alleen suf van...

Ik wil gewoon niet meer leven... Ik vind niks meer leuk wil niks leuks doen... Mijn man wil altijd leuke dingen doen waar ik geen zin in heb... en door mij zit hij dan weer thuis... door mij kan hij niks doen. daarna krijg ik altijd schuldgevoel... ik kan eens de behoefte van mijn man doen... Ik kan niks doen met hem... dat komt allemaal door dat ik nergens zin in... elke keer als ik probeer om met hem sexuele contact te houden dan lukt het niet door mij... dan wordt ik bang en pijn. dan houd mijn man gelijk op. maar dan heb ik weer schuldgevoel...

daarom wil ik dood gaan zodat mijn man met iemand anders trouwt en geluk mee word. dat hij alle leuke dingen mee kan doen...
Datum:
07-10-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

waarom nog

ben een man van 50 jaar
ik loop al jaren met het gevoel..maak je van kant,want gelukkig ben ik niet.
ik ben beroepsmusicus (zanger-Entertainer) en heb mijn leven lang hard gewerkt om iets te bereiken.
het punt is het huwelijk..mijn vrouw..ik wordt vernederd van elke kant..ik kan niks goed doen bij haar..en word steeds maar vernederd.Als ik met mijn muziek in de belangstelling sta dan staat zij voorop in de rij ..en ben ik weer alles.
we hebben samen 2 kinderen 13 & 16.
alle 2 luisteren ze niet naar hun moeder..omdat ze bijna alles mogen....maar als ik iets zeg dan is het van...laat de kinderen met rust...dus ze trekt ze helemaal naar haar kant toe...met het punt dat ik weer links sta!!
ik weet niet hoe het verder moet,,daarom pleeg ik het liefst zelfmoord!
als ik niet aan mijn famlie dacht,was het al lang gebeurd!!
Datum:
06-10-2008
Naam:
benno
Leeftijd:
50
Provincie:
Limburg

mijn leven

ik denk wel eens waarom leef ik eigenlijk waarom ben ik niet gewoon dood ik ben ook schiezofreen en dan hoor ik vaak stemmen in mijn hoofd heb vandaag mezelf gesneden maar ging niet diep genoeg en ben bang dat mensen er achter komen
Datum:
06-10-2008
Naam:
Skilcil
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

Verhaal De Spron

Ik stond boven op het dak van de flat.
Eén verkeerde stap en ik zal naar beneden vallen, en dood zijn.
Niet dat mij dat erg leek.
Dat begrijpt helaas niemand. Zelfs mijn vriendinnen niet.
‘‘Nee Zoey! Doe het niet!’’ roepen, of zeggen, ze dan.
Ik doe een stap naar achteren en laat me zakken zodat ik op mijn billen landt.
Au!
‘Hallow!?’ schreeuw ik.
Niets.
Ik twijfel of ik nu spring, of morgen, of overmorgen.
Eigenlijk wilde ik het gisteren al doen, maar toen had ik zin in vandaag, maar vandaag was weer gewoon klote, maar nu heb ik zin in morgen.
Nu ik hier ben wil ik eigenlijk niet, maar straks, als ik weer in het ‘appartement’ ben wil ik weer.
Mijn leven is een verkeerde weegschaal.
‘Is zelfmoord echt de enigste uitweg?!’ schreeuw ik.
Zelfmoord… nu is het een stom, rot woord, maar straks in het ‘appartement’ wil ik weer.
Weer die verkeerde weegschaal, weer alles, weer al die bende.
Shit zooi! Mijn leven is één grote teringbende!
Ik pak mijn pakje sigaretten uit mijn broekzak.
Nog drie sigaretten.
Misschien moet ik ze eerst allemaal (langzaam) oproken.
En dan springen…
‘GA WEG!’ schreeuw ik.
Het leven moet weg, ik wil niet meer.
Ik wil nu toch echt dood.
Ik doe mijn haarklipje uit en ga verder naar de rand van de flat.
Ik laat mijn haarclipje vallen.
Zover ik kan zien haalt het net de grond, ik ga sneller, ik ben zo beneden.
Waarschijnlijk ga ik er toch niets van voelen.
Ik laat mijn pakje met mijn twee laatste sigaretten vallen terwijl ik laatste oprook.
‘Niemand gaat mij missen,’ fluister ik. ‘Niemand gaat merken dat ik weg ben.’
Ik kijk mijn pakje sigaretten na.
Deze halen wel de grond, maar ook dat duurt even.
Als ik nu spring kan ik mij niet meer bedenken.
Ik wankel, wil terugstappen, maak een misstap en ik val.
Ik schreeuw mijn longen uit mijn lijf. ‘NEEE!!’
En toen voelde ik niets meer.

Einde

Tja, dit is het... zo voel ik me, zo wil ik niet.
Soms denk ik ‘Zelmoord, nu wel.’ En dan weer van niet.
Niet gaan denken dat dit een afscheidbrief is, want dat is het niet. Dit is een verhaal dat ik heb geschreven, ik schrijf het van me af. Ik wil er wat mee gaan doen, als ik tenminste nog verder wil gaan.

O,ja, ik heet geen Zoey, dit is een verzonnen naam in dit verhaal!

De Jongen Die Wil Schrijven Maar Toch Ook Weg Wilt...
Datum:
06-10-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

afdankertje

hallo iedereen
ik voel me eigenlijk al rot vanaf ongeveer mijn 14e. ik word door mijn moeder altijd aan de kant gestoten. ik heb 1 oudere broer van 22. hij is echt mijn ouders oogappeltje. ze betalen de studie van mijn broer maar die van mij niet.
inmiddels studeer ik al niet meer omdat ik het niet kan betalen omdat ik ook kostgeld moet betalen en mijn broer dus niet. nou en verder heb ik hier niet eens een eigen slaapkamer omdat mijn broer die heeft gekregen van mijn ouders voor zijn pc muziek ed. ik slaap elke nacht op de bank:-( ook als ik verkering heb wil ze nooit wat van mijn vriend weten hem uitschelden enzo.. maar daartegen over de vriendin(en) van mijn broer helemaal de hemel inprijzen cadeaus kopen. mijn vriend en ik wilden dus graag naar een feestdag toe en dat was op een vrijdag dus ik vroeg aan mijn ouders of hij hier dan donderdag avond zou mogen blijven slapen omdat imers mijn broers vriendin ook regelmatig op een donderdag al komt. maar ja dat mocht dus niet. oftewel mijn broer doet alles goed hij mag alles en ik doe alles verkeerd mag niks word alleen maar afgestoten. dat doet me enorm veel pijn en verdriet. ik voel me gewoon een afdankertje. en das nog niet eens het ergste wat mijn moeder allemaal tegen over mij doet. ze scheld me vreselijk uit, negeert me slaat me soms zelfs! ze treitert me van alle kanten. ik moest naar een sollicitatie dus wilde weg gaan op de fiets naar de trein zegt me moeder ineens van zo ik ga vanmiddag lekker op de fiets naar de winkel terwijl ze zelfs met hartje zomer nog met de auto gaat. we hebben maar 1 fiets vandaar. dus die sollicitatie kon ik wel vergeten. ik voel me echt heel rot en verdrietig!
mijn moeder maakt alles stuk van mij als ik muziek luister en heb het zachtjes aan is het voor haar nog te hard terwijl mijn broer echt de pannen van het gasstel laat trillen. ze heeft mijn stereo toren kapot gemaakt. of als ik met belangrijke dingen op de pc bezig ben doet ze t stroom eraf. allemaal van die treiterende dingen. ik kan het echt niet lang meer aan.
wie kan mij helpen?? please
Datum:
06-10-2008
Naam:
ik
Leeftijd:
20
Provincie:
Groningen

kutleve

ik haat mijn leven, alles word verpest of ik verpest het!

mensen maken altijd ruzie met mij, ik heb geen vrienden en weet sinds kort dat ik autistisch ben.

ik voel mij niet oke, ik had een leuke meid , die het zonodig moest uitmaken, het is mijn schuld! mijn gedrag!

ik vind het leven niet meer leuk, heb al jaren zelfmoord gedachtes.
echter, iets houd mij tegen.. mijn ouders betekenen veel voor me en ze helpen mij altijd.

Maar ik voel mij niet gelukkig, zit sinds kort weer op school maar heb het idee dat ik het verpest, weer ruzie uit iemand in de klas... alleen maar, omdat ik een voiceclip stuurde via msn.
wat doe ik fout? wat heeft iedereen tegen mij! Ik wou dat er mensen waren die me konden helpen. Mensen die van je houden, mensen waarmee ik kan praten.

ik wil niet meer, ik wil een einde maken aan mijn leven... ik heb geen moed meer.... ik wil niet meer!!! ik heb niks, geen vrienden, geen lieve meid... helemaal niks.

ik wil niet meer! niemand begrijpt mij!
Datum:
06-10-2008
Naam:
rodie
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

DOOD

Dood ... ik wil alleen maar dood ... ik heb te veel problemen aan mijn hoofd... ik heb al 4 scholen verneukt en weet echt niet wat ik leuk vind om te gaan doen met me leven. ik vind niks leuk . ik ben nog een maagd...ik heb geen vrienden meer omdat ik gestopt ben met blowen ... ik wil gewoon DOOOD .... niks hoeft meer van mij ... ik denk altijd aan zelfmoord elke dag .. maar ik durf het niet ... het liefst zou ik willen dat iemand me vermoord...
Datum:
06-10-2008
Naam:
wil ik wel zeggen maar durf ik ni
Leeftijd:
21
Provincie:
Zeeland

Kankerzooi

ik ben ver van huis en kan niet terug,k hoor in fucking zuid holland thuis.
als ik terug zou kunnen zou ik er niet mogen wonen,me ouders vertrouwen me niet en ze nemen niet de tijd om naar mijn kant van het verhaal te luisteren en het is altijd hetzelfde godverdomde liedje,ik ben hier na school altijd in me eentje
Datum:
05-10-2008
Naam:
Jason
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

beter

In april wilde ik uitstappen omdat mijn vrouw wilde scheiden. Ze had een ander leren kennen en denkt daar gelukkig mee te worden. Ik ben zelf een tijd in therapie geweest en krijg langzaam weer meer grip op mijn leven. Denk nu niet dat alles maar zo goed gekomen is en dat is het nog lang niet.
ik was ook nog niet opzoek naar iemand anders maar heb tijdens een party een leuke meid leren kennen. Het wordt zeer waarschijnlijk niets maar heeft mijn zelfwaarde zo'n boost gegven dat ik wel weer verder kan. Ik ben er nog echt niet mar heb al wel gelerrd dat ik het zelf moet doen.
Ik kon ook niet tegen al die positiefo's die zeiden dat het wel goed komt. blijven thuis zitten helpt niet en ik moet het wel zelf doen , Ik wens iedereen kei veel sterkte toe Wat mij heeft geholpen dat ik altijd nog kan uitstappen en dat dat iets is wat ik zelf bepaal.
Datum:
05-10-2008
Naam:
ray
Leeftijd:
43
Provincie:
Noord-brabant

Kan geen reden meer vinden om door te gaan

Op het moment zit ik zwaar depressief dit te schrijven waarschijnlijk uit een noodkreet om hulp, ik kan het leven op dit moment gewoon niet meer aan, heb altijd moeten horen hoe sterk ik wel niet ben... zo voel ik me dus helemaal niet..morgen is het weer maandag en moet ik gewoon weer naar mn werk, hup masker op en weer doorgaan, maar het lukt me haast niet meer, ik zou er het liefst een poos tussenuit gaan ergens waar ik geen zorgen meer heb en iemand alle shit van me overneemt maar ik weet dat ik het zelf moet doen het lukt alleen niet meer
Datum:
05-10-2008
Naam:
Su
Leeftijd:
40
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.