Levensverhalen (pagina 1027)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom?????

Ik ben geen prater absoluut niet!!
Maar ik moet het kwijt gewoon van me afschrijven misschien is t een oplossing!
Ik heb aantal pijnlijke situaties meegemaakt!
Ik heb een relatie van 3 jaar gehad t was super leuk de klik was groot dezelfde interesses dezelfde humor gewoon precies zoals t hoort te zijn!!
Opeens na 3 jaar maakte ze t uit en waarom????????Ik wist echt niet kon t niet bergijpen en taste int duister!!
Zij zei dat t gevoel weg was maar dat kan toch nooit opeens van ene op andere dag en ja ik kreeg vermoedens!
Tijdens onze relatie werd ik al een keer getipt dat ze erg close was met een collega van der en ook wel eens rommelde!Ze werkte bij een horreca gelegenheid in naaldwijk.
Maarja t was je vriendinnetje en ja ik vertrouwde der onwijs dus joh verhaaltjes heb je al gauw dacht ik bij mezelf!
Maar 3 weekjes nadat t uit was kwam een vriendin van haar naar me toe en vertelde me effe dat ze al poosje ging met die jongen en dat ik recht had om dat te weten nou ik zakte door de grond!!
Lang over gedaan om ooit weer iemand te kunnen vetrouwen en t zelfvertrouwen weer terug te vinden oftewel bang om een nieuwe relatie te beginnen!
Jaar later kwam ik zo'n leuke lieve meid tegen en dat was echt liefde op eerste gezicht!
Alleen zei had nog een vriend dus tis mij overkomen dus doe t niet bij een ander!
Heb haar gezegd als ze echt wat wil moet ze t eerst uitmaken en dan zien we wel!
T ging al niet zo best tussen hun dus voor haar was de keuze snel gemaakt!
Alleen zei komt twee keer in de week in de sportschool en hij werkt daar dus ze bleven elkaar zien en ja je raad t al ook t bed delen dus!
Ze kwam er toen op gegeven moment echt zelf mee dat ze dat niet meer kon en gaf zelf toe dus ja ze bleef vrijgezel voorlopig zei ze dus over wast weer.
Was kut maar goed te overleven.
Maarja hun bleven het bed delen met elkaar totdat ze weer x gewoon gezellig bij mij bakkie kwam doen en ja vonk sprong meteen weer over en ze zei meteen dat ze dat nog deed met m maar meteen stopte daarmee.
Ik geloofde haar en t was echt heemaal super.
Ze kwam met verrassingen enzo en ze was helemaal gelukkig en kon niet meer stuk!!
En ja opeens wast over WEER en ze kon der ex niet vergeten maar ze zweerde me dat er niks meer gebeurt was.
Ze heeft nog poosje gerommelt met me en sprak hem bijna nooit meer zei ze dus ja.
Maar heb nooit wat mogen zegen tegen vrienden ofzo over ons want ze wou nog effe rustig aan doen omdat ze bang was voor der ex reactie maar over tijdje kwam goed.
Maar nu weet ik waarom! op elk feestje deed ze verschrikkelijk afstandelijk van me enzo vooral als hij er ook was!!
En wederom heb ik t mee moeten maken.
Een bekende van haar kwam naar me toe toen die dat weer zag gebeuren (niemand wist dus van ons samen)en ja hoor die vroeg aan mij wat er nou is waarom ik altijd haar zo opzocht.
Ik mijn verhaal verteld nou de oortjes klapperde van dat persoon en toen kwam dat persoon met een verhaal!
Hun hadden dus volop SEXRELATIE en ja.
Heb dat dus twee keer mee moeten maken!!Bedondert voorgelogen en gebroken! en nu blokkeerd ze me in alles en dat is zo frustrerend na al dat geluk wat we samen hadden!!!
En heb ook twee keer zelfmoord best dicht bij meegemaakt van bekende en ja dan ga je soms rare dingen denken voor oplossing want dit sloopt me!!

Weet effe niet wat ik er mee aan moet!!
Weltrust maar weer voor een slapeloze nacht!
Datum:
09-10-2008
Naam:
gebroken hartje!!
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

geen woorden

Ik ben blij dat ik mijn verhaal hier achter kan laten, want help ik weet echt niet meer wat ik moet doen, en er is verder toch ook niemand die begrijpt wat je voelt, of uberhaubt luistert.
Als jullie naar de leeftijd 23 kijken zullen mensen denken, waar praat je over je bent nog zo jong. Maar wat mensen normaal in 40 jaar meemaken, ( of zelf nooit meemaken) heb ik nu al meegemaakt.
Zoveel ongeluk altijd iedere dag, al als jong kind, en de zin ' de breedste schouders dragen de zwaarste lasten' en 'wie goed doet goed ontmoet' begint me nu ook een beetje de keel uit te hangen.
Of is dit een straf die je wordt aangedaan, zo voelt het in ieder geval wel.
Ik heb vaak over zelfmoord nagedacht, maar dit gelukkig zelf ook weer kunnen wegsussen met te denken dat mijn tijd wel zou komen en dat er ook een positieve tijd voor mij bestaat (waarin ik ook echt geen wonderen zou verwachten.)
Maar nu voor de zoveelste keer die diepen pijnen voelen zoveel verdriet heb ik bijna geen energie meer over om nog positief te denken, ik weet echt niet meer wat te doen, voel me zo alleen gelaten, het idee dat als er een god zou zijn dat ie er niet voor mij is, en dat doet me veel verdriet.
Mijn moeder heeft een postnatrale depressie gehad toen ze mij kreeg, Hierdoor heb ik als kind altijd al negatieve gevoelens over mezelf gehad, en me zelfs al als peuter (volgens me moeder dan natuurlijk) altijd al zorgen gemaakt over van alles en nog wat (iets wat peuters nog niet eens zouden moeten doen, zorgen maken)
Geen goede band met mijn ouders, woon al vanaf mijn 17 op mezelf.
Misbruikt door mijn ex-vriend en ex-baas
hierdoor pts gekregen en zo in mijn eigen wereld geleefd dat ik al mijn vrienden ben kwijtgeraakt, heb een nieuwe vriend gekregen waarvan ik zwanger werd, het kindje weer verloren heb en mijn (ec) vriend erbij. (plannen om te trouwen en samenwonen waren er)
Ik kan niks voor mezelf houden raak alles kwijt.
Zelfs materieele dingen kan ik niet voor mezelf houden zelfs auto's worden gejat van me. Is dit het leven dat ik zou moeten lijden ? Is dit mijn lot? De enige reden wat me altijd heeft tegen gehouden is dat ik het mijn ouders niet zou willen aandoen, maar is dat de enige reden waarvoor je zou moeten blijven leven?
ik ben het zat, zat om altijd alles voor anderen te doen en nooit daarvoor iets terug te krijgen, ik ben nooit egoistich geweest en heb nooit aan mezelf gedacht maar ga dat nu wel zijn ik kan niet meer....

Datum:
09-10-2008
Naam:
Faith
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil dood

Hee ik ben shannon, ik heb al jaren lang een hele zware depressie, de enige die dit weten zijn een paar vrienden m. , s. m. & a. maar ik ken ze niet in het echt maar van internet, en ze zijn echte vrienden ze laten je niet vallen, ze beoordelen je niet maar okee, 4 jaar geleden heeft een vriend zelfmoord gepleegd, ik was daar helemaal vanstuur van ik kende hem maar een paar jaar, maar m'n hart brak hij had zich opgehangen aan een balk in z'n schuur, sindien werd ik depressief en ik ging mezelf snijden, roken, drinken zelfmoordpogingen die niks helpten ik slikte pillen, vanalles van m'n zusje en m'n moeder, ik heb het aan m'n moeder verteld van het snijden we zyn toen met een vrouw gaan praten, toen verhuisde ik naar zwolle toe, ik werd hier zwaar depressief en deed soms zelfmoord pogingen die niks helpen zoals drank met veel pillen, het deed me niks ik kotste en het was klaar ik heb mezelf in de polls gesneden het hielp niks, ik heb mezelf probeert te killen en van een flat te springen, de laatste durfde ik niet, door mij zyn 2 vriendinnen ook gaan snijden ik voel me daar schuldig over dus daarom doe ik tegen de buitenwereld als een vrolijk kind, en ik ben heel erg bezig met afvallen michien niet goed maar het kan me niks meer schelden, als ik doodga jammer dan, binnenkort ga ik toch voor een trein springen want wat heb je nou aan een stomkutkind als mij? niemand kan me tegenhouden ik wil gewoon dood.
Datum:
09-10-2008
Naam:
Shannonn
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

hadden we het samen moeten doen?

Vorig jaar heeft mijn vriendin, waar ik zielsveel van hield, zich van het leven beroofd.....een getergd leven.
In de relatie die ik met haar deelde liet zij wel vaker naar voren komen dat als zij zelfmoord wilde plegen dat ik dat dan maar met haar samen moest doen, maar ik stond er echt niet bij stil dat zij dat ook serieus meende.....tot het gebeurde, toen werd het stil en gruwelijk donker in mijn leven.

Ik ben er via verschillende tv-programma's en internet achtergekomen dat ze manisch-depressief was, maar dat was nauwelijks te merken in de relatie die ik met haar had, ze was afgestudeerd psychologe, misschien had ze wel een weg gevonden daarin om het niemand te laten merken.

Sinds dat het gebeurde heb ik mij volledig op mijn werk geconcentreerd en mijzelf nog niet eens de kan gegeven om aan een bepaalde vorm van rouw toe te komen.....en hoe doe je dat, rouwen?

Ik ben nu op een punt gekomen dat ik spijt begin te krijgen dat ik met haar niet dezelfde beslissing heb genomen, omdat ik toch elke seconde van de dag bij haar wil zijn........zij was mijn maatje en ik mis haar steeds meer, misschien dan maar samen in de dood.

Na haar dood heb ik alleen maar verhalen gehoord van de mensen om mij heen van, als ze het willen doen, doen ze het toch, en nog meer van die onzin, goed bedoeld van ze, maar het helpt niet echt.

Misschien is er een mogelijkheid dat U mij kunt helpen?

Het is te ondraaglijk om hiermee door te gaan.

Melchior.
Datum:
09-10-2008
Naam:
melchior
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord toen ik 14 was

Toen ik 14 was wilde ik ook zelfmoord plegen omdat ik gepest werd op school. Ik praatte ook geen dialect v het zuiden. Ik had bijna geen vriendinnetjes meer op de basisschool omdat die me in de steek hadden gelaten. Op school kon ik niet goed meekomen want ik had altijd al geheugenverlies. Me vader werd vaker agressief op me me moeder was streng, beide waren carriere mensen en waren altijd op hun werk. Toen was ik 14 en werd ik door alle jongens en meisjes op school uitgescholden voor lelijk en dom en puistenkop en als ik thuis kwam van school had ik hele erge maagpijn.(dat duurde zon 4 jaar)en thuis, omdat me vader vond dat ik deed uitdagen provoceren. Toen kwam mijn familie uit australie die hebben me weer geholpen. Ik had nooit een vriend geen jongen die zei dat ik mooi was kreeg weinig complimenten. Ging ik met 14 al drugs gebruiken. Dacht met 15 al dat ik bveter af was als ik een kind had maar geen jongen wilde me meisjes deden ook jongens tegen me opstoken enzo en deden ook pesten. En ieder jaar kwam weer de familie uit australie mij opbeuren, die hadden een goeie baan en veel geld. En ik had nieuwe vrienden gevonden waar ik me goed bij voelde en die hebben me na 4 jaar ook weer in de steek gelaten. Toen was ik 18 viel ik in een zwart gat werd verkracht door een medestudent, deed een studie die ik neit echt leuk vond, en werd daar gepest om me kleding. Met me ouders ging het al wat beter. Maar door de traumas die ik heb meegemaakt heb ik geen studie meer kunnen afmaken. En dacht dat alle ellende kwam omdat ik enigskind ben.
Me ouders waren prestatiegericht me moeder deed oefenen met sommen maken en leren lezen in me jeugd, en als ik het niet kon sloeg ze me in elkaar en kwam daarna weer sorry zeggen.
En me vader begon toen ik 20 was ze stem te verheffen tegen mij en agressie heel erg. Toen kwam ik met 22 psychiatryterecht, want ik had nog geen vriend waar ik van hield en tijdens de studies raakte ik overwerkt en me lichaam raakte uitgeput pijn aan me lichaam terwijl ik toch intelligent was.
En ik had allemaal dromen om in australie te gaan wonen en weg van nederland. Want in nederland deden de meisjes in de stad bitcherig en schreeuwen, en geen jongen die op me valt.
In de psychiatry moest ik tot rust komen was ik eenzaam en oververmoeid kreeg medicijnen. Toen ben ik drugs gaan gebruiken en drinken, ik maakte vrienden maar de meeste hadden allemaal problemen. Toen zijn er wel een vrienden dood gegaan, ik kreeg een vriend en zijn moeder deed er alles aan om me weg te pesten. Ik voelde me misbruikt door de jongen ik kreeg te weinig aandacht, van me vader ook al niet meer en toen zeiden me familie dat de moeder van die vriend mooier was als mij terwijl ze mij wilde verkrachten en pesten. Nu studeer ik niet meer werk ik niet meer en hang wat rond in de stad en blow, heb een nieuwe vriend waar ik wel van houdt en hoop dat het goed komt. Heb nog steeds last van geheugenvverlies. En me tantes en ooms heb ik geen verjaardagsfeest voor gehouden omdat ze me de grond in boren en nooit complimenten geven. En ik wil me niet min voelen, en ikdenk dat ze gewoon jaloers zijn, ze willen zelf alles hebben maar gunnen een ander niks. EN zelf werken ze ook niet en ze laten me moeder wel werken en mij hebben me vader en me moeder altijd aan het werk gezet. En me andere tante was zo hard aan het werk dat ze geen kinderen meer kon krijgen en me moeder kon ook maar een kind krijgen, zeker van de spanning en het werk!
Datum:
09-10-2008
Naam:
charlotte
Leeftijd:
27
Provincie:
Limburg

Blij zijn met je leven

Hey allemaal ik vind dat jullie niet allemaal gekke gedachtens moeten hebben.
Word blij met je leven!
Want ja dat hoort ook zo.
Het is zoiezo niet goed om een iende aan je leven te maken.
Jullie mogen best mij toevoegen op msn dan kunnen jullie alles bij me kwijt.
En geloof me het is het waart om te leven!!!!

Xx Vildan!!
Datum:
09-10-2008
Naam:
Vildan
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

.....

ik heb het gevoel dat iedereen me buiten sluit. en dat me vriendinnen me pesten
en ik ben al onzeker en ik denk erover om zelfmoord te plegen. ik ben al een keer in therapie geweest en dat wil ik niet weer
Datum:
09-10-2008
Naam:
?
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

verlaten

Waarom is de wereld zo verknipt? Waarom zijn mensen niet meer loyaal naar elkaar? Waarom draait alles om geld? En waarom verlaat iedereen mij?

Ik weet dat ik geen makkelijke ben, maar ben ik er voor je dan ga ik voor je door het vuur. Het enige wat ik terug verwacht is dat je er af en toe voor me bent en me niet verlaat.

Papa, waarom wil je me niet meer zien?
Vrienden en vriendinnen waarom laten jullie me in de steek, me laten vallen als een baksteen?
Vader van mijn kleine meisie, waarom?

Elke belofte, het is allemaal niets waard! Niemand houdt zich aan zijn afspraak!

Zou het niet makkelijker zijn als ik jullie allemaal verlaat? Zo makkelijk, niets meer, niets meer niets meer niets meer

Maar het kan niet, er is een klein mensje dat op me rekent en ik hou van haar, maar het is zo zwaar.
Datum:
09-10-2008
Naam:
Mutsie
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

HIERNAMAALS

ik had maar 1 droom en dat was om na mijn middelbare school het meisje nog een keer tegen te komen waar ik van hield. maar dat ging niet door want zij pleegde zelfmoord. ik was stiekem verliefd op haar maar vertelde haar dat nooit omdat ik geen blauwtje wou lopen. toen ik in de 1ste klas kwam wou zij zelfs verkering met mij maar ik heb focking stom genoeg nee gezegd. het meisje is nu bijna 3 jaar dood en ik dacht dat ik er bijna klaar mee was maar die hele shitzooi lijkt nu pas te beginnen. ik ging naar de psycholoog omdat ik niet werkte of naar school ging en mijn ouders wilden dus weten waarom. ik heb ze toen alles verteld. toen kwam er een dag dat mijn moeder naar met toe kwam en zei tegen mij: ik moet je iets vertellen, ik ben bij een medium geweest die ik nog eerder had gezien had en die zei mij dat ik dus een zoon had (troublekind) die een geest bij zich droeg van een jong meisje. zij blijkt dus aan mij te hangen ofzo. ik weet niet wat ik hiervan moet focking denken. ik denk er de laatse tijd vaak aan om een eind aan mijn leven te maken en haar hopelijk te zien want dit was mijn enige focking droom. WAT DE FOCK MOET IK DOEN!???
Datum:
09-10-2008
Naam:
d
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Rust zacht

Rust zacht zou ik wel willen maar kan dat helaas tegenover mijn vrouw en kinderen niet maken. Het liefst zou ik nu gelijk uit het leven willen stappen. Ik vind het leven niet leuk meer. Ja zeker wil ik alles nog doen en zien, maar toch is die doodwens groter. Heerlijk tot rust komen en niks meer om zorgen over te maken of beslissingen nemen. Ja het is misschien vluchten, maar waarheen. Naar de heerlijke geestelijke rust. Mijn hoofd staat op knappen, het staat op barsten en ik moet maar de moed opbrengen om gewoon te doen. Het is zo oneerlijk.
Ook word ik heel weemoedig van nostalgie tv met oude beelden van de jaren 50 en 60. Zit dan met een jaloerse blik te kijken en ben boos dat ik niet in die tijd leefde, want dan was ik allang gestorven.
Ik krijg wel eens te horen dat ik een doel in het leven heb. Maar ik wil helemaal geen doel hebben, ik wil Rust gewoon geestelijke rust.

Datum:
09-10-2008
Naam:
Rusteloze droevige man
Leeftijd:
54
Provincie:
Utrecht
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.