Levensverhalen (pagina 999)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

nog even

Nog even vechten en dan hoeft het niet meer, nog even me hoofd rechtop houden, nog even faken, nog even doen alsof, nog even nog heel even en dan eindelijk rust..........
Datum:
04-12-2008
Naam:
Ikke
Leeftijd:
43
Provincie:
Gelderland

Het word me gewoon echt allemaal te veel...

Sinds vorige week sprak mijn liefde van mijn leven zich aan tegenover mij dat zeh liever terug alleen was, en ze had er eigenlijk niet echt een antwoord op die dag.
Nu ik was die dag zo hard geshockd na een relatie van 3jaar dat je dat ineens krijgt te horen.. en heb er dan ook die dag met haar niet over kunnen praten.
Kheb me dan met al mijn krachten sterk gehouden en proberen met mensen erover te praten die me ergens vertelde van dat mijn ex vrindin (Lisa) wel ergens te begrijpen is omdat het nog een jong meisje is (16j) nu ik begrijp dat ergens wel maar als zij huilt en zegt van ik zie je nog graag en ze dump je dan stel ik me toch vragen...
Uiteindelijk heb ik nog contact proberen op te leggen met haar maar waar ik dus geen reacties op kreeg van haar.
Paar dagen later ga ik uit met vrienden en kom daar toevallig vrienden van haar tegen, nu ben ik met die vrienden van haar ook wat gaan praten en op een gegeven moment hoorik daar ja dat er een jongen me iets vertelt van een andere jonge man & lisa nu die jongen was nu wel erg zat maar dan nog meestal gaan ze daar niet over liegen.
Vanaf dat moment ben ik uit die discotheek gelopen met mijn vrienden achter me aan omdat ik het gewoon echt nietmeer zag zitten... dat meisje was mijn toekomst & mijn leven ik zou niks zijn zonder haar er zou een leegte in me zijn met veel pijn die me dag na dag afbreekt.
De dag daarop heb ik haar gebeld om te vragen of ze dus iets had met een andere jongen, ze zei nee maar dat ze wel al was weg geweest met die jongen en nog een paar vrienden naar de cinema, uiteindelijk een paar daagjes later krijgk haar zo ver om toch aftespreken.
Nu die dag hebik echt wel gemerkt dat ze me nog echt graag ziet we missen elkaar en dat je gewoon.
De dag nadien zegt zeh van ja ik mis je maar ik weet het nog altijd niet.
Ze maakt me gewoon echt helemaal zot ik moet haar tijd geven maar op hetzelfde moment zegt ze ook van ik mis je enz :( ik begrijp haar soms maar soms ook helemaal niet :'( .
Sinds het voorval van dit alles slaap ik bijna nietmeer met andere woorden ik lig gewoon elke nacht wakker met de gedachten in mijn kop om zelfmoord te plegen.
Ik heb daar al veel over neged8 en ken de juiste situatie al hoe ik zelfmoord zou plegen.
Ik heb een zwak lichaam dat heel slecht op IBUFREN reageert heb er al keertje hartkloppingen van gehad bij een laage dosis 200 mg maar dus ik zou dan de grootste nemen en daar dan nog eens een overdosis.
Ik denk gewoon echt nietmeer helder na elke keer blijven die gedachten in mijn kop rondvliegen ik verlies mezelf echt onder controle :(
Datum:
04-12-2008
Naam:
Krim Houssein
Leeftijd:
21
Provincie:
België

i cant live the live ill live.!!!!!!

hoe kan een 33 jarige vader zijnex vriendin in de steek laten en zijn parel waar voor hij alleen nog maar leeft? zijn 19mndn oude dochter.!!!ik weet echt niet hoe ik me uit deze verdriet moet weten te redden. maar met de laatste loodjes,probeer ik t er t beste van mee te maken.!!!
Datum:
04-12-2008
Naam:
devaderdie t niet meer weet!!!
Leeftijd:
33
Provincie:
Gelderland

wat is het leven nog waard

mijn verhaal

heb een klote jeugd gehad werd mishandeld door me vader lichamelijk en geestelijk heb in me jeugd al zelfmoord gepleegd maar dat was meslukt me moeder was een alcoholieker en heeft ook verschilende keren zelfmoord gepleegd maar iedere keer was het mislukt. zit nu momenteel in scheiding ik dacht dat ik eidelijk alles op een reidje had maar nee dus zit nu met schuld want zij heeft haar baan op gezegd en eis nog is anemetatie wat heeft het leven dan nog zin als je steeds in een put wordt gegooid iedere keer knok je om er boven op te komen en dan val je steeds dieper maar het wordt steeds moeilijker om er voor te vechten . watt is je leven dan nog waard.
Datum:
03-12-2008
Naam:
joeri
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

Niks te klagen

Ik heb niks te klagen...
Heb veel vrienden en vriendinnen en ook echt goeie vrienden die mij door dik en dun steunen.
Op school gaat alles zijn gangetje en op het werk ook.
Heb alleen vaak problemen met mijn ouders, maar daar trek ik niet veel van aan omdat ik toch niet vaak thuis ben.
Maar ondanks alle lol die ik beleef voel ik mij zo leeg van binnnen.
Ik kan gewoon geen betekenis in het leven vinden en zie geen toekomst.
Misschien is een toekomst niet voor mij weggelegt???
Datum:
03-12-2008
Naam:
anoniempje!!!
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

geen uitweg

allesoverheersende gedachten door iedereen in de steek gelaten , geef aan dat ik diep in de ellende zit . ik het niet meer trek , de meeste mensen en naaste familie hebben geen tijd voor een normaal praatje , wat betetekend leen voor hun. ik trek ten strijde , door aan het kortste eind te trekken , moet ik dood ? wat is het soms verschrikkelijk zwaar , nee ik moet doorgaan , de kar tekken tot dat ik echt niet meer kan , waneer is dat ? als ik oud en versleten ben en niemand naar me om ziet ? zo intens veel pijn en zo'n almachtige strijd , is voor me weg gelegd , nee! spreek ik mezelf toe er zijn nog zovele mooie dingen , kleine dingen ...ik ga door ....
Datum:
03-12-2008
Naam:
unknouwn
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

Wil gewoon niet meer

Mijn leven bestaat echt alleen uit verdriet en pijn. Het begon zelfs al toen ik een klein kind was. Ik werd misbruikt en pas na 2 jaar kwamen er mensen achter en hielpen ze me maar het is nooit helemaal uit mijn hoofd gegaan. Maar goed ik moest toch doorgaan ik werd stukje bij beetje weer gelukkiger totdat mijn lieve kat dood ging en mijn ouders ineens gingen scheiden. Daar woonde we in een klote huisje samen met mijn moeder die depressief was en bijna geen geld had. Ik had gelukkig nog mijn vriendinnenn op de basisschool. Maar toen moest ik ook nog eens naar de middelbare school. Een verschrikking ik moest met de mode meelopen om erbij te lopen maar dat kon ik niet. Ik kon het ten eerste niet kopen en ten tweede sneed ik mezelf en moest k mijn wonden verbergen. Ik werd gepest en al mijn oude vrienden lieten me valllen voor mooie meisjes Nu na 3 jaar is het nog steeds zo. Ik heb wel een vriend die me er mee helpt enzo maar ik kan gewoon niet meer ik ben moe van al de pijn. Mijn vader heeft nu ook nog eens een nieuwe vriendin door wie hij gehypnotiseerd is en ons niet meer wil zien. Het doet zo n pijn als iemand je in de steek laat en dat al voor de tweede keer En het is nog erger geworden sinds ik ontdekte dat ik ook op meisjes val. Ik snap het gewoon niet ik vind het niet kunnen. Gelukkig weet niemand het en dat komt vooral omdatk een vriendje heb. Maar ik blijf erbij dat ik het raar vind. En het stapelt alleen mijn pijn en verdriet weer op. Zo vaak vraag ik mezelf af of het leven wel zin heeft. Ik moet naar school dan gaan werken en dan dood gaan. Maar daar wil ik het helemaal niet meer voor doen. Ik zit zovaak na te denken over zelfmoord maar ik kan gewoon niet. Mijn vriendje, mijn moeder, mijn broertje. ik zou ze zoveel pijn bezorgen. En toch zou ik het zo graag doen gewoon af zijn van pijn en van mijn verschrikkelijke lichaam die ik meer op een gevangenis vindt lijken.. Ik ben zo moe van het leven Ik wil echt niet meer
Datum:
03-12-2008
Naam:
Laura
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

wil niet meer

ik denk vaak over na om een einde te maken aan me leven want ik weet gwn niet meer wat ik moet doen om me goed te voele en wat ik nouw wil allen maal ik wil egt allen pijn en vedriet in 1 keer kwijt dus er is maar makkelijk 1 weg is niet leuk maar moet egt weg en ik wil niet meer
Datum:
03-12-2008
Naam:
marco
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

Ik zie het leven totaal niet zitten.
me hele leven ben ik bij het GGZ geweest en niemand heeft me ooit geholpen. school was erg moeilijk voor me en ngelukkig ben ik daar nu klaar mee want iedereen haat me en iedereen pest me. nu zit ik thuis want kan niet meer naar school of werk omdat het me niet lukt, thuis voel ik me steeds kutter me moeder maakt elke dag d ehele dag ruzie met me over niks. dat ik waardeloos ben enzo.

ik zit al sinds ik 11 ben met zelfmoordgedachten. nu ben ik zeker van plan het binnenkort te doen. niemand mag me. niemand helpt me. en niemand maar dan ook echt niemand luistert naar me (behalve me lieve kat) ik wil hem dan ook echt niet verlaten. maar het moet maar. niemand wil me helpen of naar me luisteren.

de wereld is kut en mensen zijn kutter!
Datum:
03-12-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

Alles..........

Geen zin meer om te leven.......
Datum:
03-12-2008
Naam:
Niemand
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.