Levensverhalen (pagina 997)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

..

ik ben dus 17 ik zit op het mbo, toerisme. en ik woon sinds een jaar in rotterdam (hiervoor in arnhem) al een grote stap. vroeger was het allemaal leuk ik ben enigskind met mijn ouders had ik een goede band. alleen mijn vader is nogal gesloten hij toont nooit echt zijn gevoel soms weet ik wel dat hij trots op me is maar laat dat nooit zien. mijn ouders hebben vaak ruzie
steeds vaker en erger. een paar jaar geleden kreeg mijn vader problemen in 1 klap al het geld weg en ons huis weg. we hadden niks meer ik moest een paar weken bij mijn vriendin wonen totdat mijn ouders een huis hadden gevonden. ik ben nooit verwend geweest en gelukkig ook maar het was wel raar eerst woon je in een dorp naast arnhem in een mooi huis en ineens woon je IN arnhem in een klote buurt, inmiddels ging het op school al zwaar klote ik spijbelde en ikdeed verkeerde dingen als je begrijpt wat ik bedoel. en daar was de zus van mijn moeder ze was een soort van 2e moeder voor me stond altijd voor me klaar kon zelf geen kinderen krijgen , ik was een soort van dochter van haar. ik logeerde er elk weekend en we deden vaak dingen samen. en ze luisterde naar me, ze luisterede echt.. mijn ouders hadden vaak ruzie ze wist dat ik het moeilijk had. ze voelde met me mee, tot die keer toen alle problemen kwamen juist toen ik haar hard nodig had liet ze ons alle 3 vallen. er was opeens een grote ruzie was tussen haar , haar man en mijn ouders. de oorzaak weet ik nog steeds niet echt. ik miste haar heel erg steeds erger en begreep maar niet waarom ze me zo had laten vallen. op een dag was mijn moeder nogal overstuur bleek dat die tante borstkanker had, dat was een klap voor ons maar we wisten dat het goed met haar kwam. nog steeds geen contact en ik miste haar vreselijk en niemand die me ECHT begreep. in arnhem had ik altijd een super leuke vriende groep echte vrienden die mij begrepen en met alles steunde. ik had ook een hele goede vriendin die buiten die groep hoorde , ik zag haar elke dag ze woonde die tijd in mijn straat. toen kreeg ze een ongeluk ze was aangereden lag weken in coma voor ze overleed. dat was ontezettend moeilijk. toen een dag zei mijn vader dat we gingen verhuizen hij had wee reen goede baan als daarvoor en we gingen naar rotterdam. eerst vond ik dat heel erg later niet meer. ik kwam daar in de 4e klas hele andere mensen maar ik had het erg naar me zin! de ruzies met mijn oujders kwamen vaker soms zo erg dat ze elkaar helemaal uitschelde en elkaar dagen negeerde. dat was lastig. net wanneer het even beter ging hoorde ik van mijn moeder dat mijn tante was overleden de borstkanker was niet te genezen het was erger geworden. het leek net of iemand mijn keel dichtkneep tot vandaag kan ik het nog steeds niet accepteren. ik mis haar zo erg en dat doet zo'n pijn. mijn moeder wilt er niet met me over praten (het was toch haar zusje en ze vind dat ze ons in de steek heeft gelaten). met mijn vader kan ik zowiezo nergens over praten en hier al helemaal niet over hij zit er totaal niet mee. met mij is dat wel anders.. ik mis haar elke dag nog. ik zit nu dus op het mbo mijn klas is verschrikkelijk dit keer de vrienden die ik vorig jaar had zijn er maar weinig van over gebleven. en mijn echte vrienden uit arnhem zie ik zo'n 6 keer per jaar. ik voel me heel erg eenzaam echt weer ongelukkig. niemand echt die me begrijpt. ik voel me zo onbegrepen en eenzaam , ik wils toppen met deze opleiding ik kan niet meer ik zit er zo tegen op om naar school te gaan mijn moeder begrijpt me maar mijn vader totaal niet. ik heb gewoon nergens meer zin in iik voel me zo down.
Datum:
08-12-2008
Naam:
lieverniet
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

?..

hey,
Ik ben een meisje van 16, die dacht ze alles had. ik woonde in amsterdam daar begonnen alle problemen. Ik had veel vriendinnen dacht ik en kreeg veel aandacht vanjongens. ik kreeg wat met een jongen J. Hij was heel lief voor me en we gingn verder dan zoenen. Toen het uit was, was die opeens niet zo lief meer, hij stuurde al onze msn gesprekken naar iedereen en vertelde wat we samen hadde gedaan. ik had dit nooit tegen iemand vertelt want ik wist dt me vriendinnen dit niet goed zoude vinden, iedreen wist nu wat ik had gedaan en eerst was niemand boos. Maar er kwamen steeds meer verhalen over wat ik nog met andre jongens zou hbbe gedaan, dit was natuurlijk niet waar, Maar omdat ik Niet eerlijk was geweest tegen me vriendinnen vertrouwde ze me niet meer. Toen was er een avond dat ik iets te veel had gedronken. Me vriendinnen hielpen me maar woude later niks meer met me te maken hebben. Ik kreeg ruzie met heel veel mensen en voelde me ontzettend klote. Ik dacht dat het me vrienden waren maar iedereen liet me in de steek. Ik was toen 14 jaar. Op school ging het nu ook steeds slechter, ik spijbelde heel veel en me cijfers waren heel slecht. Ik rookte al en nu begon ik ook met blowen omdat ik me kut voelde en het enige wat ik wou was met mensen zijn die me aardig vonden en ik wou me goed voelen, dat bereikte ik door onder schooltijd te gaan blowen. Toen zat ik in 3 vwo. Ik was bijna nooit meer thuis want daar ging het ook niet zo goed, Ik had al best veel ruzie met me ouders en het werd alleen maar erger, altyd als ik thuis was had ik ruzie. dan gooide me vader dingen kapot en gooide dngen naar mij. toen ik 15 was besloten me ouders naar een dorpje te verhuizen ver van amsterdam, ze hoopten dat het dan beter zou gaan. Maar dat ging het niet. Ik was boos dat ze me weghaalde bij me nieuwe vrienden, ik maakte weer vrienden die blowde en dronken dus daar ging ik gewoon mee door. de ruzie's met me ouders werden erger en ik dreigde steeds met weglopen en zelfmoord. Op school werd het ook niet beter ik had een paar vriendinnen maar voor de rest mocht niemand me heel erg. ik wou steeds naar amsterdam maar dt mocht ook al niet. Op een dag na ruzie met me ouders besloot ik weg te gaan. de volgende ochtend zei ik dat ik eerste uur vrij had en zodra iederen weg was pakte ik me spullen en vertrok naar amsterdam. ik ging naar me oude school, en s avonds sliep ik bij een vriendin van me, me ouders belde me elke dag, maar ik nam me telefoon niet op. uiteindelijk kwamen ze achter het nummer van de vriendin waar ik sliep. Ze belde haar en ik besloot tog maar te gaan praten. Maar alleen met me moeder, me vader wou ik nooit meer spreken. uiteindelijk ben ik een paar weken bij me opa en oma gaan slapen om tot rust te komen. Daar ben ik nu nog steeds, me ouders zijn een internaat aan het zoeke omdat ik liever daar ben dan hier.
Datum:
08-12-2008
Naam:
...
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord ideëen

Hoi, mijn naam is Dylan,
ik heb sins 2 dagen een vriendin, waar ik echt super veel van hou!,
maar nu het volgende, ik weet niet of ze mij gebruikt,en sins vandaag heb ik de neiging om mezelf op te hangen,omdat ik het leven niet meer zie zitten, ik heb het gevoel dat ik voor niets of niemand meer goed ben,
waarom leef ik ?,ik word toch altijd gepest... en dan reageer ik en wie krijgt er problemen? ik ben de gene, ik heb 2jaar speciaale hulp gehad + nog 1.5jaar ander speciaal hulp en nog 2 jaar Speciale school, door mijn agressie, dat is gelukkig heel erg veranderd, mijn levenservaring is ook veel hoger dan de meeste, en kan goed omgaan met veel situaties, maar voor mij is dit een compleet nieuwe situatie, Zelfmoord...
ik zou echt niet wete hoe ik hier mee om moet gaan,
Help me alsjebliefd , voordat ik mezelf van kant maak...
Datum:
08-12-2008
Naam:
Dylan
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

kan niet meer

ik zit aan de grond financieel door gemaakte schulden en gezondheid heb geen geld meer voor eten en de hond ben diabeet spuit insuline 80enh per dag en ook metformine 2000mg per dag nu ook oxepam 10 mg denk er nu over een overdpsis te nemen zo dat ik niet meer wakker word heb een vriendin maar die wil ik niet in de problemen brengen doordat ik schuld heb van 2000 euro dus dat maak ik uit 4jaar relatie we waren van plan samen te gaan wonen maar door die ziekte diabeet is alles verloren heb de thuiszorg al op gezegd vandaag verdere familie heb ik niet mijn hondje waar ik zeer veel van hou gaat ook weg heb nog voor 3 dagen eten voor hem het beste is de auto te pakken en voor de trein te zetten is het snel gebeurd of met insuline overdosis weet niet of dat snel werkt.
Datum:
08-12-2008
Naam:
hans
Leeftijd:
54
Provincie:
Zeeland

Moe

Ik loop sinds kort bij een pshy, maar heb niet het gevoel dat ik begrepen wordt. Je krijgt alleen te horen dat je doelen moet blijven stellen, maar wat als niet weet hoe je het moet doen... Nee, ze weten het mooi te brengen, maar uiteindelijk sta je er toch alleen voor.
Ik zie geen doel meer om te leven, want je wordt toch alleen maar teleurgesteld.
Mijn laatste relatie is stuk gegaan, omdat ze het gevoel niet meer had, maar wel na 4 dagen een andere relatie beginnen. Ik heb alles gegeven en ben het helemaal zat. Het leven is een grote sleur waar ik zelfs door hulp niet meer weet hoe ik eruit moet komen.
Datum:
08-12-2008
Naam:
D
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

heb er geen zin meer in

ik heb er geen zin meer in in het leven want dankzij de jeugdzorg krijg ik mijn kind niet meer terug ondanks dat ik hem vrijwillig heb laten opnemen bij de horizon in rotterdam want mijn kind was toen 7 jaar toen hij al met hang jongeren omging ik wist er eerst niets van omdat ik hele dagen werkte en mijn oudste zoon zou op hem letten mar te vergeefs maar omdat het thuis niet meer ging had ik de jeugdzorg ingeschakeld en die vonden dat hij naar een drie milieusvoorziening moest in het begin was het zwaar nu nog trouwens hoor maar ik kreeg nu ook te horen dat ik hem er niet meer eruit kan halen terwijl ik de enige bent die de voogdij heb want hij heb niemand enkeld ik ben er voor hem maar zo zie je maar als je aleenstaand bent maar nu stop ik want het word mij nu allemaal teveel voor mij sorry mensen?
Datum:
08-12-2008
Naam:
veronica
Leeftijd:
48
Provincie:
Zuid-holland

doeggg

ik wilniet meer verder ik voel me gevangen binnen mijn huwelijk
Datum:
07-12-2008
Naam:
marc
Leeftijd:
41
Provincie:
Noord-brabant

Liefde?

Nooit....dit heb ik altijd gezegt. ik word nooit verliefd. ik zie rondom mij hoeveel verdriet dit mijn vriendinnen gaf. nee ik zou nooit zo dom zijn om verliefd te worden. nee niet ik. zeker niet door wat ik vroeger heb meegemaakt. mijn beste vriend heeft mij aangerand nadat we ons te pletter hadden geamuseerd op een fuif. met een goed begin kwam er een slecht einde. geluukig is hij niet ver genoeg kunnen binnendringen om me te ontmaagden. maar dit heeft me heel veel schrik aangejaagd voor liefde en wat erbij hoort...seks. vooral toen ik dan nog te weten kwam dat ik zwanger was. maar aangezien dat ik altijd tegen abortus ben geweest besloot ik het kindje te houden. op 16jarige leeftijd. 2 maand was ik ver. eigenlijk werd het hoog tijd om het ook aan mijn mama te vertellen. alleen mijn beste vriendin was hier dus van op de hoogte. maar enkele dagen voor dat ik dit wou doen kreeg ik een miskraam. vreselijk... sinds de dag dat ik wist dat ik zwanger was heb ik tegen dat kindje gepraat en om het dan zo te verliezen was een slag in men gezicht. hoe dan ook ik moest verder met mijn leven. tot een goede 3 weken geleden. hoe het gebeurt was weet ik neit maar plots was ik verliefd geworden op J. terwijl ik gezworen had dit nooit te doen! maar goed ik leefde op wolkjes de liefde was heerlijk waarom zei iedreen dat het zo droef was om verliefd te zijn terwijl het helemaal niet zo was? tot de dag...ik schaamde me altijd voor mijn lichaam maar ondanks dat hebben we aan elkanders lijf gezeten. eigenlijk viel het mee na alles dan toch. maar ne enkele dagen ging het fout dan. hij begon mij te beschulidgen en uit te schelden voor vanalles. dat ik hem niet graag zag en geen moeite deed terwijl ik altijd degene was die naar hem moest gaan als ik hem zou willen zien. en nu vandaag heb ik niks reden meer om nog in leven te blijven. oh ja..ik heb de liefde gekent en de liefde heeft mijn geest en lichaam vernietigd!!!
Datum:
07-12-2008
Naam:
T.
Leeftijd:
17
Provincie:
België

ik ben op aarde om te lijden ........ onder mijzelf

ik ben een bodemloze put
ik ben altijd eenzaam, ook als er "vrienden" om me heen zijn
mijn grootste liefde , liefde van mijn leven ben ik kwijtgeraakt doordat ik alleen maar pijn ben...... doordat ik DIT ben, doordat ik schrijf wat ik hier schrijf.
mensen laten mij in de steek omdat ik niet in staat ben om een fatsoenlijke relatie te onderhouden
het lijkt wel alsof ik overal problemen in zie
ik ben moe, op, kan alleen nog lachen als ik gedronken heb
ik weet niet wie ik ben en wat mijn doel is
ik wil een hoop maar alles glipt mij door de vingers omdat ik twijfel of dingen verpruts of fouten maak
ik kom niet over haar heen, iedere vezel van me hield van haar. ze heeft me in de steekt gelaten in de moeilijkste tijd van mijn leven. het verscheurt me, dagelijks. het lijkt alsof het leven zonder haar geen zin heeft. het erge is..... ik weet dat het beter is want ik deed haar alleen verdriet en gebruikte haar onbewust voor het vullen van die bodemloze put. en dat verdient ze niet. geen enkele andere vrouw interesseert me nog. het is al 3 maanden uit en ondanks dat we contact hebben is dat steeds minder vaak, platonischer, en het komt van mijn kant. en het doet zo'n pijn. want ik wil haar bij me hebben maar weet dat iedere keer dat ik haar vertel hoe zwaar ik het heb, ze juist mijlen en mijlen verder van me vandaan komt. maar ik kan geen toneel spelen. dat doe ik al zo vaak. ik kan me niet los maken van haar....en paradoxaal genoeg, ik wil me niet los maken van haar omdat mijn hart nog bij haar is. en ik ben bang dat ik haar vergeet. maar dit kan ook niet meer. ik ben geobsedeerd door haar. en ik haat mezelf daarvoor. het leven , voordat ik haar leerde kennen was erg eenzaam en zinloos en LEEG. nu ben ik weer terug daar en het is weer LEEG. ik haat mezelf, voor al die fouten die ik heb gemaakt, hoe ik haar gek maakte met mijn negativiteit, angst, maar ook het vluchten, dat ik mijn hele leven al doe.... wegvluchten van mensen omdat ik bang ben. zij moest goedmaken wat ik mijn hele leven heb gemist. door haar bloeide ik helemaal op en werd ik weer een tijdje HEEL..... maar helaas, ze koos niet voor mij.... of niet genoeg. ik wilde te snel te veel. ik ben blij voor haar dat ze van me verlost is. maar ik mis haar zo. het doet zo'n pijn. ze lijkt er zo makkelijk overheen te stappen, het lijkt alsof ze nooit echt van me heeft gehouden, voor me wilde knokken. waar het op neer komt is : ik hield binnen enkele ogenblikken zo zielsveel van haar, het was bijna spiritueel. maar ik houd niet van mijzelf. ik wilde alleen maar liefde DELEN, mijn hevige verlangen en liefde voor deze vrouw. ik wilde alleen maar dat er iemand écht voor mij zou kiezen. de rest is en was zinloos. ik zie hoe zinloos die instelling is. alles wat ik bereikt heb in mijn leven is zinloos. ik huil iedere dag en heb pijn. ik slaap enorm slecht. ik heb therapie maar het is praten , waar ik heel goed in ben, maar er gebeurt niets in mij. ik voel niet meer. ik ben leeg, op, gebruikt. soms verlies ik mijzelf in drank omdat ik alleen dan verlost ben van mijzelf. ik word een beter mens als ik alcohol op heb. mensen vinden mij leuker, socialer, onbevangener, ik ben niet meer zo serieus en zwaarmoedig. maar het sloopt me langzaam. ik wil mijn lichaam niet zo blijven mishandelen. daarvoor haat ik mezelf ook. ik heb zoveel last van mijzelf en mijn onvermogen om iets op te bouwen en vast te houden. alles wat ik aanraakt gaat op den duur kapot. wat heeft het allemaal nog voor zin. wie ben ik? wat wil ik ? waarom? iedere twee jaar gaat alles wat ik weer opgebouwd heb, weer kapot doordat ik instort of wegvlucht. omdat ik maar niet gelukkig wordt. ik ben niet gezond in mijn hoofd. maar wie zit er nou op iemand te wachten met problemen, iemand waarvan de vlam gedoofd is? niemand. de enige reden waarom ik niet kap met mijn leven, is omdat ik hoop dat er een dag komt , waarop het me eens lukt ............... om mijzelf niet te haten. en om rust te voelen met wat ik heb en ben. om een dag eens niet zo wanhopig te zijn en eindelijk eens tevreden. met mijzelf. maar daarvoor moet ik mezelf vinden en ik heb gewoon niet de BALLS.......... dus ik wil heel vaak gewoon liever dood. alles heeft een grijze sluier, ik ben moe en leeg en van binnen is het chaos. ik wil dat het ophoudt. het eindeloze gevecht tegen mezelf.... de strijd die maar niet ophoud te bestaan. ik zwelg er in...... ik kan niet anders. ik haat dat. ik ben waardeloos. en als ik niet van mij houdt, waarom zouden anderen dan?
Datum:
07-12-2008
Naam:
LonelyPlanet
Leeftijd:
30
Provincie:
Limburg

Mishandeld

Hallo,
Ik ben sander ik had gister hele erge problemen met men ouders. En ik heb het vermoede dat ze niks om me geven ik werd bij me keel gepakt en alles. En ik vroeg eens wil je me dood hebben ofzo en toen zei die nog ja ook nog!
Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Kun je mij misschien helpen?
Ze dreigen mij uit huis te gooien enzoo ik ben ook weggelopen enzo. Mag mijn vriendin niet meer zien niks meer!
Groetjes Sander
Datum:
07-12-2008
Naam:
Sander
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.