Levensverhalen (pagina 978)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geen zin meer

ik heb er genoeg van
Datum:
08-01-2009
Naam:
patricia
Leeftijd:
47
Provincie:
België

Zonder hoop is sterven slechts een formaliteit!

Ik had dromen om iemand te worden, iemand die gerespecteerd zou zijn, ik had zelfs dromen om de politiek in te gaan.

Maar nee ik eindig in een opleiding voor toerisme dat ik eigenlijk niet leuk vindt.
Mijn hele leven ben ik gepest, getreiterd, ik had al mijn zelfvertrouwen verloren, ik heb zelfs een stem in mijn hoofd die de psychiaters niet kunnen verhelpen.

Ik wou maar dat ik de andere mensen die op deze site hun verhaal hadden getypt, kon helpen want ik heb altijd geloofd dat mensen samen sterker staan, samen kun je je uit die ellende vechten, en samen kun je iets beters opbouwen.
Maar toch ik zal die mensen nooit ontmoeten, die hoop is net zo klein als de hoop dat ik ooit gellukig zou zijn.

Mijn laatse hoop was op iemand waarvan ik dacht dat ze mij leuk vondt, maar dat zal ik mijzelf weer hebben voorgelogen.

Ik heb geen vrienden, ik heb nooit een meisje gezoend, ik heb psychische problemen, mijn ouders begrijpen mij niet, ik heb geen zelfvertrouwen meer, maar het alleergste is dat ik niet die man zal zijn waarvan ik altijd had gedroomd.

En met mijn laatste hoop weg, eindigt mijn laatste wil om te leven.

Vae victis

Wee de overwonnen
Datum:
08-01-2009
Naam:
Dante
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

ZELFMOORD

Ik kan gewoon nietmeer , ik wil nietmeer ..
elke dag ben ik me aant snijde 2 jaar lang maar ik heb nooit het lef gehad om het tegoei te doen . Nu Dat ik het echt wil is er 1 persoon die me een maand lang heeft knnen tegenhouden ( mijn liefje ) maar die ik nu kwijt ben .ik heb heel veel problemen en ik durf er gewoon niet over praten met mijn ouders , want ik weet dat die mij toch niet zullen begrijpen . Die denken altijd maar alleen aan hunzelf. Zolang zij het maar goed hebben is alles goed zeker ? ik zie er mss 2 jaar gelukkig uit . Maar vanbinnen ben ik 2 jjaar al stilletjes aant doodgaan ..

Datum:
08-01-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

zonder leeftijd

ik voel me jong hoewel ik de 50 al lang gepasseerd ben . elke dag opnieuw leef ik meer met de doden dan met de levenden ik wil weg hiervandaan, dat wil ik al zo lang maar ik ben te laf om voor mezelf in te staan, al lang hou en hield ik van iemand die onbereikbaar is ,die alleen een droom voor me is, waar ik alle moed uitput om het vol te houden die wel bestaat maar niet daadwerkelijk met me leeft ,die alleen in mijn droom leeft ,van wie ik onvoorwaardelijk hou,zoals een moeder van haar kind ,hij is mijn God en dat omdat hij mij in een tiental uren meer liefde gegeven heeft dan ik in mijn hele leven gekregen heb.Ik ben niet iemand die steeds wil ontvangen hoor, ik heb andere mensen heel veel zorg en belangstelling gegeven, maar het materialisme doet mij zo de das om. Ik vind iedereen zo tegenvallen in zijn normen en waarden ik wil daar niet aan meedoen. Tegelijk voel ik zo'n haat,en wil ik mijn gram halen, met gelijke munt betalen, de waarden van mijn medemens kapotmaken zoals ze de mijne hebben misbruikt. De aardse waarden tellen niet meer voor mij, maar wil ieder die mij het leven zuur gemaakt heeft tenonder zien gaan zoals ik naar een existentiebestaan ben verlaagd.Ik huil om de dode mensen die mij lief waren en steeds zeg ik dat de verkeerden doodgaan, en hoop dat God rechtvaardig is, maar het duurt te lang, ik wil niet dat het zo doorgaat,zo liefdeloos.
Ineens wil ik dan de strop hangen maar gun ze ook weer het voordeel daarvan niet.Kon ik maar bij mijn levensliefde zijn ,dan kon ik weer gewoon functioneren en mijn eigenwaarde weer opvijzelen.Aan het einde van de tunnel zie je een licht, een geboorte of een sterven.
Ik stel anderen verantwoordelijk voor mijn bitterheid, moedeloosheid,mijn passiviteit in het leven. Ik ben bij zovelen nabij geweest,en niemand is bij mij.
Datum:
08-01-2009
Naam:
moniek
Leeftijd:
58
Provincie:
Noord-brabant

wat nu?

men zegt dat een gedicht meer zegt dan 1000 woorden

Soms voel ik me groot,
soms voel ik me machtig.
Maar nooit voel ik me goed,
nooit voel ik me 'prachtig'.
Als ik dan in de spiegel kijk;
zie ik een leeg omhulsel staan.
Alleen maar een bewijs van mijn miserabele bestaan.
Dan zie ik een meisje met een huid zo bleek als de dood.
Het verdriet werd haar duidelijk te groot.
Met ogen zo droog als een woestijn,
maar toch huilt ze nog van de pijn.
haar neus die de geur van vrijheid denkt te ruiken,
maar deze illusie kan ze momenteel niet gebruiken.
Oordopjes in haar oren
maken dat ze de verlossing niet kan horen.
lippen die al te graag zouden zeggen wat er scheelt,
maar ze moeten zwijgen, dat wordt door het hart beveeld.
Haar haren, die elk hun eigen weg gaan,
ver weg van dit bestaan.
Haar lange nagels die het liefst haar leed wegkrabben.
Handen die haar wonden genezen,willen.
Ze zijn zo zwaar, ze kan ze niet tillen.
haar voeten staan genageld aan de grond,
dit maakt dat ze niet uit deze vreselijke positie wegkomt.
Dit is wat ik zie als ik in de spiegel staar,
maar wanneer zie ik het meisje dat naar me glimlacht daar?
Datum:
07-01-2009
Naam:
maakt dat nog wat uit?
Leeftijd:
17
Provincie:
België

.

ik heb al jaren last van depressieve gevoelens, maar de laatste tijd heb ik een (negatieve) omslag ervaren. ik voel me een overbodige, nutteloze belasting voor mijn omgeving. een slappe zak die niks toevoegt aan de maatschappij en alleen maar mensen verdrietig maakt. ik heb er weinig vertrouwen in dat er ooit nog iets van mij terecht komt.
Datum:
07-01-2009
Naam:
r
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

...

hey ik ben al ik weet niet hoe lang al pogingen met zelfmoord plegen zonder sucses de reden is gwn dat alles fout gaat ik wil dat niet meer maar wil ook niet meer alleen er voor staan zoals ik nu doe al jaren
i just don't know it anny more please someone just kill me
Datum:
07-01-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

zelfmoord

iedereen die zelfmoord wilt plegen, beseft niet wat hij/zij de ander aandoet. je kan er niets aan doen als je zelfmoord wilt plegen, vooral in de puberteid heb je het er zwaar mee. ik kan erover meepraten, mijn broer heeft zelfmoord gepleegd, waarom dat weet ik nou nog steeds niet. hij was altijd vrolijk liet niets merken, hij was wel onzeker. en dan op een nacht, belt hij inneens naar huis toe dat hij zelfmoord wil plegen, in eerste instantie dacht ik van dat hij dit niet zou doen, ik bedoel dat kan hij ons toch neit aandoen? helaas heeft hij het wel gedaan, en het beseffen doe ik nog steeds niet. iedereen die ook met deze gedachten rondloop: praat erover, doe het vooral niet want het verdriet dat je er iedereen mee aandoet is ondragelijk. voor alle problemen zijn oplossingen,dus ook voor jou probleem!
Datum:
07-01-2009
Naam:
nienke
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Het Levn mooi of niet mooi ?

Ik ben Een jonge van 18, en ik heb nu al 18 jaar esceem, en word er gek van man, egt ik wou dat het weg ging.

Dokter's zeggen dat het niet meer weg gaat, nou mooi is dat!! hbe weer gedoe gehad met de vriendin geen ruzie nee iets anders maar gwn heb er zoon spijt van en ze zegt is ni joun schuld maar ik huil er elke avond om en ik wou dat ik dood kon.

Alleen ja ik denk er wel over na wie laat ik achter dat vind ik zo moeilijk.

Ik heb er zo vaak aan gedacht aan, zelfmoord maar kan het niet zal wel blijven leven maar wel met een rod gevoel,

En ook al gaat mijn esceem weg dan is mun lichaam weer ok , maar mijn vriendin blijfd met veel pijn zitten en ik denk daar zo vaak aan ook al woon ik dan met haar zamen, mijn gedachten liggen dan alleen bij dat punt, en nu zullen veel zeggen maar waarom vertel je het ni dat lucht op maar zo iets doms ken je beter stil houden want, ik vergeef het mij zelf nooit, tot zo lang ik leef hoop ik dat de mensen die ook problemen hebben kunne proberen om alleen leuke dingen te doen
in hun leven en hoe moeilijk dat ook is,het leven alleen maar regels en wil je beetje goed onder dak moet je bij 6 -7 op staan en werke tot 5-6 en das je leven tsjonge jonge wat un life !! .
Datum:
07-01-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

help

Wat raar. Het leven is een en al raar. Waaom leef je? Ik heb vaak van die momenten wanneer ik denk niemand heeft me meer nodig iedereen heeft elkaar en het leven is rot. waarom besta ik nog als ik toch niks kan doen en toch alles fout doe. Ik zeg altijd de verkeerde dingen en ik wil zo graag een meisje zijn dat sportief is spontaan lief en met iedereen goed kan praten en nooit ophoud met praten maar ik weet nooit wat ik moet zeggen en alles gaat fout en niemand heeft me dan ook nodig en dat denk ik dan... en dan denk ik. hoe zou ik het beste zelfmoord kunnen plegen? het leven heeft toch geen zin in meer. Maar dat zijn bepaalde uren dat ik zoon gevoel heb. Als ik alleen ben heb ik dat heel vaak en op school/ Want ik kan me bek niet open trekken op school en ben een nerd vind ik zelf en dat wil ik niet... maar ik denk ook altijd dat ik nooit een relatie zou kunnen krijgen want ik ben best wel lang enzo.. maar ja als ik dit schrijf denk ik ook weer ahjoh maak je niet zo druk en be happy. Mijn motto is; DON;T WORRY BE HAPPY.
Dus alle mensen die een zelfmoordgedachten probleem hebben denk don't worry be happy en blijf altijd lachen wat er ook gebeurd don't care.
Datum:
07-01-2009
Naam:
emm
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.