Levensverhalen (pagina 957)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Daar schijnt de zon

Hoe erg iets ook is hoe moeilijk iets ook lijkt.
Er is altijd wel da kleine iets dat je staande houd, je benen recht op de grond zet.
Mijn vader is uit mijn leven en heb er over nagedacht hem te volgen omdat ik het gewoonweg niet meer zag zitten.
Nu jaren later is hij er weer en diep in mijn hard zit hij en elke dag denk ik aan hem en eer hem zoals hij was.
Ik weet ook wel dat je niet zit te wachten op die goedbedoelde adviesen maar denk eens goed na, pak iets positiefs uit je leven.
Je leeft maar een keer en benut die kans!
Er komt ooit die persoon die vertelt dat je het waard bent ook al is het in je dromen of het verlangen naar....
Ik ben misschien pas 30 of al 30, tijd is de klok die het leve voert, en probeer AUB probeer te blijven leven al is het voor die kleine dingen......
Datum:
20-02-2009
Naam:
Niet nodig meer!
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

verdwijnen

Jo. Heb een gestoorde broer die alle aandacht opeist. Heb een onstabiele moeder die net hetzelfde doet. Heb een klotige stiefpa die alleen aan zichzelf denkt. Heb geen pap meer. Zichzelf van kant gemaakt. Had een gestoord vriendje. Shit ik hou nog van hem. Ooit had ik ook mezelf. Kwijtgespeeld. Het liefst zou ik heel mager willen worden. Anorexia krijgen in een zware vorm. En dan langzaam maar zeker verdwijnen..
Datum:
19-02-2009
Naam:
*
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Einde van mn droom

Ik ben een meisje van 23 jaar en heb een relatie van iets meer dan 8 jaar met een pracht van een jongen.
Ik heb hem meerdere malen bedrogen met zijn beste vriend en hij is dit te weten gekomen.
We zijn door een hel gegaan nog steeds eigenlijk maar hij wil me toch vergeven om dat we verdomd veel van elkaar houden.
Hij heeft het er sommige dagen enorm moeilijk mee dat begrijp ik ook, maar er gaat geen week voorbij of we hebben vreselijke ruzie terwijl we vroeger nooit ruzie hadden.
Ik heb al een paar keer gedacht om te vertrekken zodat hij met iemand anders gelukkig kan worden en een nieuw leven kan beginnen met iemand anders, maar ik heb het daar moeilijk mee omdat ik mezelf wil herpakken en hem gelukkig wil maken en ik zie hem zo ongelofelijk graag en hij mij ook zegt hij.

Ik heb in mijn jeugd heel veel meegemaakt, ouders gescheiden, mama die is weggegaan, ik die bij mn vader ben vertrokken, revolver tegen hoofd gehad.
Ik heb een negatief zelfbeeld en ben heel onzeker.

Die jongen heeft me gepakt in mn zwakte, hij wist wat ik allemaal meegemaakt had en speelde daar op in, ik was zijn steun als het hem niet ging en hij kreeg me keer op keer zover om seks met hem te hebben, ik heb er geen verklaring voor, wou het niet maar gebeurde en het deed ook heel erg veel pijn.

Niemand begrijpt het als ik dit zeg maar het is toch de waarheid, er zijn maar een paar mensen die het weten maar daar krijg ik geen steun van, mn vriend is het slachtoffer maar ik ook een beetje.

Ik heb morgen een afspraak bij de dokter voor de verwijzing naar een psychiater, hopelijk kan hij me helpen.

Ik weet dat als de relatie met mn vriend op de klippen gaat dat ik mezelf iets aandoe, denk dat de meeste denken dat ik daar niet toe in staat ben maar hij is het enige wat ik nog heb en zonder hem heeft het leven geen zin meer.

Hopeloos verloren, een einde aan mn droom
Datum:
19-02-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Even er uit

Ik wou soms dat ik wel eens impulssief de stap kon zetten om me leven te beeindigen. Ik zie alleen maar mislukkingen. Een leven altijd alleen is geen leven. Was ik maar niet zo gevoelig voor wat andere vertelden. Had ik maar een leuke baan, had ik maar een leuk meisje die me begreep. Was ik maar rustig in me hoofd zodat ik teminste iets kon. Ik kan wel eeuwig naar zogenaamde hoop zoeken, maar ik zie echt niet zoveel hoop meer. Noujah wel verbetering. Anyway ik ben nu al zo een 14 jaar met zelfmoord bezig. Afgelopen oudjaar voelde ik me zo kut. Ik zie dit jaar dan ook als me laatste kans. 2009 ja of dood.
Bleghh
Datum:
19-02-2009
Naam:
Kon
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

zelfmoord ! denk eerst aan wie je hier achterlaat

hey lieve mensen ik ben een trotse mama van een dochter van 20 maanden wie had dit ooit verwacht . doen ik 14 jaar was heb ik een vriendin verloren zij was verkracht werd gepest door haar grootvader maanden aan een stuk zij was altijd op school het zonnetje je zag niet aan haar wat er was zij vertelde dit ook aan niemand op een dag kwam ik op school en zag ik een paar vriendinnen naar me toe lopen met tranen in de ogen ik wist niet wat het was zij vertellen me dan dat cynthia ons heeft verlaten ze heeft zelfmoord gedaan ik wist niet wat ik horde dit kon niet dit mocht niet nu we wisten niet wrm ze het gedaan heeft ze had het toch goed bij ons zei ik doen ik de krant las begreep ik haar wel maar was ook zo boos wrm heeft ze het mij ons niet verteld de WRM daar zal ik nooit antwoord op krijgen en nu 9 jaar later heb ik nog altijd verdriet ik heb haar zus ook weer gevonden via internet zij wist mij te vertellen dat haar grootvader geen straf heeft gehad DIT KAN TOCH NIET . ik begrijp het niet als een kind van 14 jaar verkracht en gepest wordt moet die klootzak toch een straf krijgen ja nu is het allemaal schoon te laat want de jaren zijn versteken zeggen ze dan maar ik begrijp de maatschappij niet meer wacht tot het hen eens overkomt dan zal het wel kunnen zeker . dus mensen wie zelfmoord wil plegen denk eerst aan wie je hier achter laat dit doet zo pijn om iemand die je graag hebt te verliezen . ik ga niet zeggen doen ik haar verloren heb heb ik ook met die gedachten gelopen maar heb de ware gevonden met wie ik mijn verdriet kan delen hij is de man die mij een dochter heeft geschonken . mensen je heb meer vrienden dan je denk geloof me maar praten er over lost veel op . denk aan jou vrienden die je graag zien en je familie veel liefs nanske
Datum:
19-02-2009
Naam:
nanske
Leeftijd:
25
Provincie:
België

geest

hoi, nooit in mijn leven gloofde iemand het , ik vertel het hier maar, en hopelijk zal iemand het geloven, toen ik 5 was woonde ik in een flat in eindhoven, de buren hadden een klein meisje (ongeveer mijn leeftijd) ze werd geslagen door haar vader en moeder en mocht nooit buiten spelen enzo, ik ben erachter gekomen toen ze stiekem naar buiten was gerend, ik heb eventjes met dr gespeeld en gepraat toen..
verder hoorde ik nooit veel van hun, behalve het schreewen van dr vader en het huilen van haar, een jaartje later stond de politie voor de deur, en het bleek dat ze was vermoord door dr moeder. ik voelde me er heel kut door ookal kende ik dr haast niet, die nacht ging ik naar bed, ik kon niet slapen. opeens hoorde ik haar stem, ze zei niets , t was zoiets als aaaaahhhh, ik schrok me dood en rende naar mn moeder, ze gloofde me natuurlijk niet en legde me trug in bed, elke dag bleef het doorgaan en ik werd er helemaal gek van, soms sliep ik 3 dagen niet, op school had ik veel vrienden maar ik raakte ze langzamerhand kwijt omdat ik op school alleen maar sliep, ik was ook bang, keek konstand achterom. mn moeder was heel ongerust en ging met me naar een psychiater, hij kwam tot de conclusie dat ik scitzofrenie heb en dat de stemmen in mn hoofd zitten, maar ik weel 100% zeker dat dat niet zo is, de kwam altijd vanuit een andere hoek, vanaf toen ging mn leven bergafwaards, mn famllie is heel gelovig en dacht dat ik vezeten was. toen ik 7 jaar was begon ik haar te zien in mn dromen, mischien omdat ik alleen maar aan haar denkte (want dromen zijn een reflectie van je dagelijkse gedachten) maar mischien ook niet, ik droomde dat haar moeder haar brande met sigaretten, en dr vader gooide dr in de kelder voor geen reden. nu (15 jaar later) heb ik er nogsteeds last van, k schrik bijna elke nacht wakker, en overdag hoor ik haar, het gekke is zelfs dat ze nu ouder klinkt als de stem die ik vroeger hoorde, alsof ze nogsteeds bij me is, me achtervolgd of weet ik veel, iedereen die dit leest zal zich wel kappot lachen net als iedereen aan wie ik het verteld, maar het heeft wel mijn jeugd verpest en mischien kom ik wel nooit van haar af, ik heb niemand nodig die me gaat zeggen dat ik gek ben, dat ik positief ga denken of zoiets, ik heb iemand nodig die hier verstand van heeft, iemand die weet hoe je een geest weg kan laten gaan. ik ben radeloos, doctors en psychiaters gloven niet in geesten, ze verklaren je voor gek, want in hun wereld gaat het zo: iets wat niet te verklaren is bestaat niet, dus iemand die dat wel denk die spoort niet.. ik zie mn leven zo niet meer zitten, ik wil er vanaf maar ben bang dat ze me nooit met rust gaat laten. ik zit nu al een tijdje dit bericht te typen en ik voel haar aanwezigheid, het word altijd sterker als ik aan haar denk, alsof ze het aanvoelt dat ik het over haar heb. ik wil niet dood, echt niet. maar het voelt alsof lidia (''het meisje'') dat wel wil
Datum:
19-02-2009
Naam:
jack
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

dood

Hallo,
Ik ben 11 en denk al 4 jaar aan zelfmoord.
Omdat toen ik 7 was mijn ouders gingen scheiden en ik vorig jaar ben blijven zitten.
ik heb het gevoel dat ik in de steek gelaten word.
En dat ik al een paar pogingen gedaan heb .
IK ben ( in mijn ogen ) heel eenzaam
Rosanne
Datum:
18-02-2009
Naam:
rosanne
Leeftijd:
11
Provincie:
Zuid-holland

herb geen zin meer in het leven

ik ben een jonge die al zat mee heeft gemaakt en het wel weer zo'n beetje gehad hier op die aardt bol weet je ze zegen dat geluk voor iedereen is weg gelegt ik heb er maar weinig hoop daar voor het shiet nie op in mij leven ik heb zelf 3 kinderen maar bij 3 vrouwen die een tik hebben overgehouden met de bevaling en ze beloven van alles maar nakomen homaar ik heb ze niet eens op zien groeien dat hebben ze mij onmogelijkgemaakt en de kans er niet voor gegeven terwijl ik altijdt mijn plicht heb gedaan ik had alles maar ben ook leterlijk alles weer kwijt ik heb 2 mooie dochters en een zoon mijn zoon is 15 en mijn dochter is 9 en dan heb ik ook nog een dochter van 2 en half jaar mijn jongste dochter zie ik maar anderhalf uur in de week mijn oudste zoon kreeg ik pas te zien en begon hem te kenen was hij 14 jaar dus ik ken hem nou zo'n half jaar maar daar hoor ik ook niks meer van nadat ik voor hem kleren had gekocht voor 700 euro was het ook weer af mijn dochter van negen jaar die heb ik maar een half jaar gekent na het doop feest was het over dat heb ik nog nmee gemaakt toen ging ze er van door met de peetoom van het kind
en nou zit ik op een kamer bij mijn moeder en zit ik te denken ik heb al eens een keer zelf moordt gepleegt toen had ik mijn vriendin biuten opgeslotten en de klippen er op gedaan en van de achterdeuren de klinken er af gehaalt toen ben ik naar zolder gegaan en boven het trappengat had ik een grootehaak in een balk geschroeft maar was al voorbereid ik had het touw al hangen maar ik moest snel zijn wat de buren waren de deur in aan het trappen maar ik hangde al ze hebben mij van het touw af gehaald en dat kan ik ze niet vergeven dus ik zit hier nou te denken mijn moeder gaat elke zondag naar de markt en heb al wat dingen zien liggen in de schuur de benodigheden zijn er dus ik zit nu nieuwen planen te denken om er toch nog een eind eraan te maken
ik heb mijn broer zovergekregen met mijn moeder me te gaan naar de markt maar ze weten van niks maar ben toch vanplan binnenkort om er toch een eind aan te maken van dat alledige leven van mij ik ben gewoon moe ervan maar ja dat begrijpen julli toch niet wat er is met mij ik hoop alleen dat wat ik heb meegemaakt gun ik niemand zelf mijn ergste vijand nog niet eens ik kan je vertelen al je je kinderen niet ziet en de kans niet krijgt en je weet van je zelf dat je goed bent en altijdt hebt gewerkt ik zeg die pijn draag ik al jaren en dat is niks kan er ook niet meer tegen dit was een lang verhaal in het kortd vertelt ...........marius
Datum:
18-02-2009
Naam:
marius
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

pff ouders

hoi mijn ouders doel laatst tijd mij veel pij mijn ma vooral mijn pa heeft wok moeilijk mja ie weent regelmatig en ja ik ben dupe drvan mijn ma wil altijd aar zin at er ma 1 ding goe is vo zij zijnt haar honden wel maar ik pff kan geen bal schelen mja mijn pa zegt dat iet soms nie me zie zitn en jeeft daar juist gezij van ja kzoe mij beter op ang e ja ik hebgezeg nee ik zo da beter doen bedakt vo tipeek gezij en ja nu weent u ti altijd mijn foutkwil nie me azo leven
Datum:
18-02-2009
Naam:
jordy
Leeftijd:
16
Provincie:
België

ik haat mezelf

ik wil doood !
ik doe niks goed, voor men vriende niet
voor men ouders niet, voor niemant niet !
en ik weet dat het men eige schuld is, maar ik ben gewoon zo en fuck ik wil echt zo graag doood! theeft allemaal toch geen zin meer als je elke dag ure zit te wene, en jezelf nog ineens niet begrijpt..
pff.. :( bye.
Datum:
18-02-2009
Naam:
Julie
Leeftijd:
15
Provincie:
België
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.