Levensverhalen (pagina 954)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

oplossing

het is geen oplossing het is ene conclusie van je leven
Datum:
23-02-2009
Naam:
kees
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Waarom?

Waarom voel ik me toch altijd zo ongelukkig..? Ik heb eigenlijk alles wat m'n hartje begeert; een lieve vriend, ouders en een fijn thuis. Maar waarom voel ik me dan toch niet gelukkig? Zovaak denk ik er aan om er maar een eind aan te maken, misschien moet ik het nu ook maar eens gaan doen..Misschien kan ik dan eindelijk gelukkig zijn!
Datum:
23-02-2009
Naam:
JeTe
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

een eetstoornis

Ik ben moe, na bijna 8 jaar vechten tegen verschillende eetstoornissen.
Ik wil niet leven met zo'n vies dik lichaam.
:(
Datum:
23-02-2009
Naam:
liz
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Burgerlijk

je leeft je leven alleen. je flirt en houdt van mensen zonder verplichtingen. tot je ziek word. doodziek dat je niets meer ervaart dan de intensiteit van de ziekte zelf. je wenst niets meer dan ook net als je burgerlijke buurman te zijn. je wenst 24 uur mensen om je heen, iets wat voorheen krankzinnig leek. maar een mens blijft niet altijd ziek. een mens verandert ook niet door ziekte. wel leer je je leven te waarderen zo als het is. ik hoop dat ik in de geschiedenisboeken kom te staan. ooit. dat is mijn doel.
Datum:
23-02-2009
Naam:
Lieve
Leeftijd:
53
Provincie:
Zuid-holland

Mijn land.

Ik houd van Holland. Zielsveel.
Ik houd ook van Hollanders. Ze zijn wel hypocriet, maar hebben meer karakter dan mensen uit mijn bevolkingsgroep.
Datum:
23-02-2009
Naam:
boeiuh
Leeftijd:
20
Provincie:
Groningen

kankergonorroe

mijn vader was er niet vaak toen ik opgroeide. hierdoor heb ik mijn kindertijd veel tijd doorgebracht met vrouwen en meisjes. mijn rolmodellen waren daardoor ook vrouwen. dit had tot gevolg dat ik vaak vrouwelijk overkom in alles wat ik doe: schrijven, spreken, etcetera. dit is de reden waardoor ik nooit een vriendin heb gehad. een maand geleden raakte ik zo gefrustreerd om mijn maagdelijkheid, dat ik herhaaldelijk een prostituee heb bezocht. het was leuk hoor... totdat ik ziek werd.

ik had al een tijd last van pijn in mijn zij en stoelgangsproblemen. vorige week werd alvleesklierkanker bij me vastgesteld. vergevorderd, terminaal. ook ben ik bang dat ik een soa heb. dat heb ik mijn dokter verteld en mijn vader hoorde dat toevallig. nu is hij pissig.

mijn ouders geloven niet in euthanasie, dus ik moet de hele rit uitzitten. maar is mijn wil om snel te sterven niet egoistisch? mijn familie wil mij zo lang mogelijk bij zich hebben. als mijn verlengde lijdensweg hun een sprankje hoop/vreugde/weet-ik-het kan geven, moet ik dat er dan niet voor over hebben?

als er iets is als een hemel zal dat mij een grotere kans geven om toegelaten te worden. maar is het dan ook niet egoistisch van mij om in leven te blijven?

ik weet het niet meer. ik ben niet bang om dood te zijn. dat is ieders lot. ik ben bang van het hele proces van sterven.

moet ik mijn lot in eigen hand nemen of zal ik het voor mij gekozen pad volgen? wat is uiteindelijk de meest bevredigende keuze dat ik kan nemen?

ik weet het niet meer...
Datum:
23-02-2009
Naam:
ponjé v. zoggel
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Ik denk dat dit het beste is

Ik ben een jongeman van 25 jaar die nooit veel vrienden heeft gehad en over een vriendin moet je al helemaal niet praten. Ik ben verslaafd geweest aan lijmsnuiven van me 14 t/m me 16de jaar, ik heb een alcohol probleem (Nu nog steeds) en ik heb botkanker gehad in me botten waarvan het 85% is weggehaald maar een grote deel weer terug zou kunnen komen (Althans een grote kans)

Het leven is gewoon kut. Punt uit.
Datum:
23-02-2009
Naam:
Jongeman
Leeftijd:
25
Provincie:
Gelderland

wat doe ik hier nog?

Ik heb eigenlijk altijd met het gevoel 'ik hoor hier niet' geleefd.
Ik ben jaren gepest omdat ze gewoon iemand nodig hadden die ze zowel fysiek als emotioneel helemaal de grond in konden trappen.

Na de basisschool ging het beter, werd niet zo erg meer gepest maar emotioneel deden ze me nog heel veel pijn. Werd buitengesloten en had vaak ruzie met een paar meisjes.

Ben nu al 3 jaar een pro-mia. Dat houdt dus in dat ik eetbuien heb en het daarna zo snel mogelijk weer uitspuug. Mijn keel is kapot en mijn hart slaat slagen over.

Bijna elke dag snij ik mezelf wel, de emotionele pijn is ondraagelijk. Met mijn familie heb ik geen banden, en vrienden heb ik niet. Waarom leef ik eigenlijk nog?
Datum:
22-02-2009
Naam:
Esther
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Ik zie het niet meer zitten

Ik heb geen werk.. geen levensdoel. Ik zit hele dagen achter de computer in m'n keldertje. Het leven is uitzichtloos. Wat moet ik als m'n moeder niet meer voor me kan zorgen? Ze is al oud en ze word steeds zwakker. Ik weet niet hoe lang ze nog heeft. Ze doet alles voor me... zonder haar ben ik niets. Mama en het Fok! forum zijn de belangrijkste dingen in m'n leven. Nooit durf ik buiten te komen, mensen te ontmoeten, aan te spreken. Nee.. dat is niet voor mij weggelegd. Ik droom over het hiernamaals, dat ik daar ben. Het leven is daar goed en de vrouwen vinden me aantrekkelijk in de hemel. Was ik daar maar. Als ik 's ochtends vroeg na een nacht computeren in m'n bedje kruip denk ik er over na hoe ik zelfmoord ga plegen. Dan heb ik eindelijk rust. Dan kom ik in die mooie hemel, daar kan ik pas echt leven. Tot ik een goed plan heb bedacht blijf ik posten op Fok! forum. Daar ben ik bekend, de mensen vinden me aardig. Ik ben een soort beroemdheid omdat ik me overal wel laat zien en leuke grapjes maak. Het is een beetje de hemel op aarde voor mij. Wat zou ik zonder moeten... ik ben Fok en Fok is mij. We horen bij elkaar. Toch is het leven op deze aarde voor mij niet lang meer. Het plaatje van hoe ik aan mijn einde kom wordt elke dag completer. Een dezer dagen zal het zover zijn. Mocht mama voor die dag komen te overlijden dan ga ik met haar mee. Dan neem ik haar slaappilletjes. Ik weet al hoeveel ik er moet nemen om nooit meer wakker te worden. Groetjes tong80
Datum:
22-02-2009
Naam:
Tong
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

Niemand neemt mij in vertrouwen

Het leven is een hel voor mij, ik weet sinds enkele maanden dat ik PDD-NOS heb.
Ik heb geen vrienden, maar ik wil ze wel.
Echter, nog voordat ik wist wat ik had, had ik een hele lieve vriendin... maarja.. ze was maarliefst 5 jaar jonger dan mij.

We hebben wel een jaar verkering gehad.
Maar ik heb het onder dwang(POLITIE/OUDERS) moeten uitmaken.

VERSCHRIKKELIJK hoe mensen over je kunnen denken, terwijl je nog nooit iemand in het leven pijn heb willen doen.
En dat meisje? ze is vreselijk gek op mij.
Ze heeft me altijd geholpen, en heeft er heel erg om gehuild.

Een jaar relatie en dan gezien worden als pedofiel, dat is toch achterlijk?
D'r ouders hebben mij nog nooit gezien, nog nooit gesproken... hoe kan je mij dan beoordelen? Of denk ik nu te simpel ??

Maar het is nu wel 2 jaar later, en nog steeds is datzelfde meisje ontzettend gek op mij, en ik op haar!

Maar goed, in die tijd moest ik ook in therapie, want ik voel me ontzettend ongelukkig, en ik begrijp maar niets van het leven.

Alles zit tegen, ik heb niet eens VRIENDEN!!! En elke dag voel ik me steeds weer rotter, en als ik eenmaal iemand leer kennen, dan loopt het altijd maar fout!

Ik heb nog nooit iemand pijn gedaan, ik snap niet wat mensen tegen mij hebben!

Is het omdat ik niet rook? omdat ik geen alcohol drink? Is het omdat ik te rustig ben?

Wat is er mis met mij??? De mensen weten het altijd beter, maar ik mag nooit MIJN kant op gaan!

Ik wou dat er eens iemand om mij gaf, want ik snap het leven echt niet meer!

Sterker nog, ik wil er een einde aan maken, ik voel me doodongelukkig!
Datum:
22-02-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.