Ik heb het gevoel dat ik elke morgen voor niks op sta. Dat ik geen redenen heb, om naar school te gaan. Ik heb geen echte vrienden, gelukkig wel wat mensen waar ik bij kan staan. Die mensen verwachten dingen van mij. ze verwachten dat ik achter hen aanloop, terwijl ik dat niet doe, of wil. Mijn punten op school zijn slecht. Ik zal dit jaar waarschijnlijk over moeten doen. Thuis gaat het ook niet goed. mijn moeder heeft een ziekte gehad, en mijn vader word erg kwaad om niks. Hij begint te schreeuwen, en te schelden. Ook dreigt hij te slaan of te schoppen. Dat doet hij gelukkig niet bij mij, wel bij mijn broertje. Hij is nog maar 12.Mijn broertje speelt nu ook vaak gewelddadige spelletjes op het internet of zijn spelcomputer. Hij slaat mij nu heel vaak, en scheld mij uit. Ik denk dat dit door mijn vader komt. het rare hieraan is, dat mijn moeder wel de baas in huis is. Zij probeert altijd rekening met iedereen te houden. Mijn vader luisterd altijd naar haar. Mijn moeder kleineert hem wel vaak. ze is ook gauw geirriteerd, en zegt dingen die ze niet meent. Daar ben ik aan gewend, want daar ben ik mee opgevoed. Op school ben ik erg verlegen, en zoals ik al zei niet veel vrienden. het is nu ook weer niet zo dat ik niemand heb, maar dat zijn mensen die, nou ja, iets te min zijn voor mij. Zij horen bij het groepje 'Gothics en emo's' Niet dat ik daar problemen mee heb natuurlijk, maar zij zonderen zichzelf altijd af. De meesten van hun hebben ook thuis problemen. Ik werd in de eerste en tweede klas erg gepest. Door de manier waarop je mijn naam schreef, en ik zag er niet leuk uit. Iedereen was tegen mij, en ze sloten mij altijd buiten. Ik hbe de zolderkamer, en hbe vaak overwogen om via het trapgat naar de hal beneden te springen. Ook ben ik vaak met mijn benen uit het raam gaan zitten, om vervolgens te springen. Steeds heb ik het niet gedaan, omdat ik mijn familie niet wil teleurstellen. Ik stelde vaak mijn eigen begrafenis voor, en zie dan mensen huilen, en mensen hornen denken en zeggen dat ze erg veel spijt hadden van wat ze hadden gedaan.
Nu ik in de derde zit, is alles veranderd. Nog steeds wil ik niet denken aan de toekomst, en wil ik dat de tijd blijft stilstaan. Ik heb mijn uiterlijk veel veranderd. Mijn kleding ook. Ik ljik totaal niet meer op het meisje van een paar jaar gelden. Ik heb meer vriendinnen gekregen. Ik heb het gevoel, dat ik zalles zelf erger maakt. Volgens mij komt het allemaal door de pubertijd. In de derde klas leer je veel mensen kennen. Ook mensen waar je helemaal niet om wilde leren gaan, leer je vertrouwen. Ik heb er nu geen problemen meer mee om op te staan.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.