Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.
Wat te doen, wat te doen..
Ik ben 21, ben niet opgegroeid in armoede en heb maar weinig problemen gehad in mijn jeugd maar vraag me heel vaak de zin des leven af en het einde zou ik absoluut niet erg vinden! Ik heb al vaak over de dood en zelfmoord nagedacht.
Ik studeer nog maar weet niet of ik ooit het werk zou kunnen doen waar mijn studie tot leid, sterker nog ik vind het moeilijk iets te vinden dat ik interessant genoeg vind om mijn leven mee te vullen. Mijn leven heeft weinig diepgang en weinig invulling. Ik doe wel dingen maar het betekent allemaal zo weinig en ik lijk maar niks te kunnen vinden waarmee ik dat kan opvullen.
Ik woon bij mijn vader en hij lijkt af en toe totaal niet geinteresseerd in wie ik ben of wat ik doe. Verhalen of dingen die ik heb meegemaakt of eventueel dingen die er nog gaan komen lijkt hij niet op te pikken, niet interessant te vinden en niet eens naar te luisteren. Zo krijg ik ook geen voldoening uit alles dat ik doe, want het betekent voor mezelf niks en voor anderen al helemaal niet.
Alles wat ik doe, maar dan ook alles lijkt zo weinig tot niks te betekenen. Alleen de dood lijkt me af en toe nog te kunnen verlossen van dit alles, van dit leven. Sommige dagen opstaan gaan goed, maar minstens net zoveel dagen zijn loodzwaar. Gevangen door de gedachte dat je niet weet wat er ooit van je zal komen en waar je ooit terecht komt. Want als het leven nu al zo weinig zin heeft voor mij, hoe veel meer zin zal het dan krijgen in de toekomst?
Ik probeer maar iemand te bereiken die me kan helpen, die me kan motiveren, misschien kan zeggen hoe ik het leven het beste kan aanpakken. Bestaat god? Geen idee. Maar als hij er is hoop ik dat hij een einde maakt aan die 'schijnproblemen', anders doe ik het zelf.
Ik zeg schijnproblemen omdat het door vele andere mensen word ervaren als niks en als zwak maar voor mij komt het wel hard aan, ik weet niet welke kant ik op moet rennen om maar op het pad terecht te komen dat mij naar een mooi leven leid. Succes lijkt voor mij af en toe zo ongrijpbaar en ver weg. Dagen dat het me echt meezit en dat ik er zin in heb lijkt het begrip successie ook een stuk dichterbij te brengen.
Ik weet echt niet wat ik moet doen. Er zijn meer problemen maar het verhaal dat er aan vooraf is gegaan is misschien net zo belangrijk als het probleem zelf. Veel te lang daarom publiceer ik het hier niet. Ik kan nachten lang niet slapen en soms gaat er geen brok door mijn keel.
Ik hoop dat iemand mij kan vertellen hoe ik verder moet of ik verder moet en of het kan. Een einde zou ik helemaal niet erg vinden. Ik hoop altijd maar dat het niet pijnlijk is, voor de rest vind ik de dood alleen maar interessant. Kan iemand mij vertellen wat ik in hemelsnaam moet doen?
Datum:
07-03-2009
Naam:
Mike
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg
Separeercel & injecties
afschuwlijk deze wereld. Echt ongelooflijk wat mensen je aankunnen doen. Het begon allemaal in 2006. Ik werd psyotische en werd opgenomen na een aantal weken was ik goed herstelt en mocht naar huis. Maar een week later ging het weer veel slechter met mij ik werd depressief. Weer werd ik opgenomen. En weer mocht ik na een aantal weken naar huis. Maar t ging elke keer maar mis. Zo is t al die maanden gegaan. En nu ben ik nog steeds depressief. En ben ik opgenomen. Maar de afgelopen maanden dat ik daar gezeten heb is een hel geweest. Ik werd vaak gesepareerd omdat ik een poging tot zelfmoord deed. Maar op een dag kwam ik in de separeer erachter dat je d'r echt niks kon doen. Mijn enige optie was mijzelf pijn doen. En dan deed ik. Toen ineens 7 a 8 man binnekwam met een injectie. Ik werd op de grond gewerkt en kreeg m in mn bil. Echt een vernederend moment. Maar ik werd steeds vaker gesepareerd. Op een gegeven moment moest ik elke nacht in de separeer slapen omdat het in de nacht niet veilig zou zijn voor mij op de groep. Maar elke keer dat ik in de separeer zat deed ik mijzelf pijn en elke keer weer opnieuw kreeg ik een injectie in mijn bil gespoten. Telkens dat vernederende en nare gevoel dat er paar man je onvrijwillig medicatie toediende. Omdat ik zovaak geinjecteerd moest worden vroegen ze een toestemming voor een medische verklaring. Zodat ik elke keer dat het nodig was ik een injectie zo kon krijgen. Want eerst moesten ze telkens de achterwacht (psychiater) om toestemming vragen. Het werd met de dag erger want op een dag vertelde de psychiater dat ik vanaf die dag elke dag ook nog is die injectie zou krijgen. Ik begreep het niet. Ik bedoel als ik mijzelf pijn doe moet ik dat toch zelf weten. En dan gaan ze ook nog is een injectie geven terwijl ik helemaal niets doe. Echt een afschuwlijke tijd. Nu ben ik ongeveer een maand verder. En eindelijk is die ellende afgelopen maar ben nog steeds depressief en wil dood. I hate this world!!!
Datum:
07-03-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland
weet het niet meer
mijn vader is 27-12-07 overleden en van te voren zijn er al veel dingen gebeurt. ik heb gewoon het gevoel dat het teveel wordt. me moeder heeft nu een nieuwe vriend ik vind het helemaal niet leuk, ik denk steeds ik wil terug naar mijn vader ik wil bij hem zijn en knuffelen niet meer op deze stomme wereld lopen. ik ben het zo zat steeds maar tegenslagen ik wil gewoon bij mijn vader zijn..:S ben het hier helemaal zat! ik doe mezelf maar pijn om alles te vergeten maar dat lukt toch niet. ik wil gewoon niet meer hier zijn! ik heb niks om voor te leven. ze zeggen je bent nog jong je hebt nog zoveel nou ik heb helemaal niks meer en heb het hier wel gezien.
Datum:
07-03-2009
Naam:
Peggy
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg
het spijt me
ik heb een hele gorte fout gemaakt men vriendin had een vriendje dat was net 2 dagen uit ze wist dat ik hem leuk vond en toen waren ik en haar ex allebij dronken en hebben we gezoent. maar nu is ze heel boos op mij ik weet neit hoe ik dit meot oplossen ik wil neit meer maar ik hou wel van haar en wil haar neit nog meer pijn doen.
ik wil nu liever neit meer leven .. ik heb al 2 keer geprobeert zelfmoord te plegen maar het lukt me gewoon neit ik heb er zoon spijt van wat moet ik doen en hoe kan ik ander het beste zelfmoord doen ?
ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.
Datum:
07-03-2009
Naam:
-.-
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel
..
Ik ben een meisje van 17 jaar en loop al bijna 8 jaar met problemen rond.
Ik was 8/9 jaar toen het allemaal begonnen is ik werd mishandeld door mijn zus, en dat heeft tot aan mijn 15e geduurd.
Ik ben pas 1 jaar geleden hier over gaan praten en heb die tijd hiervoor het dus altijd voor mijzelf gehouden, nu meer mensen het weten word het niet veel makkelijker, ik sta veel stil bij mijn verleden en verwijt mijzelf heel veel, en heb telkens van die vragen , waarom heb ik het niet eerder gezegd?, waarom kwam ik niet voor mijzelf op? enz.
Waarom heeft ze me niet een keer zo goed geraakt zodat ik er nu niet meer was!?,
hoe vreselijk moeilijk het leven ook kan zijn, ik weet dat ik moet blijven leven voor mensen die wel van mij houden, en ik doe mijn uiterste best om het vol te houden.
En hoop dat ik het vol kan houden.
Want diep van binnen zie ik het echt niet meer zitten!
een ding besef ik telkens maar weer,leven ,leven dat doet zeer!
Datum:
07-03-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zeeland
relaties
Al 10 jaar hebben mijnman en ik problemen door werkloosheid, nieuwe baan zoeken, 3 opgroeiende kinderen, totdat wij door een erfenis een eigen winkel konden beginnen. Vol enthousiasme zijn wij gestart, ook weer met heel veel tegenwerking (o.a. door fam. die het ons kennelijk niet gunden)
Er zijn zoveel problemen geweest rond die erfenis dat het contact met de meesten, dus ook nevenen nichten verloren is gegaan. Maar wij knokken door. Samen met de oudste dochter en mijn man is de winkel gerealiseerd in een nieuw winkelcentrum. Nu, bijna 2 jaar later heeft mijn dochter, inmiddels 21 jaar, spijt dat ze ooit met ons in zee is gegaan, omdat ze vindt dat ze te weinig verdiend.
Nou, dat geldt uiteraard ook voor ons, maar wij knokken door. Na een mislukte relatie is mijn dochter weer bij ons komen wonen, was ondertussen alweer verliefd op een ander en sliep al 5 nachten per week bij hem. Thuis was er alleen maar ruzie en geschreeuw. Ik slikte al een poosje anti-depressiva en slaappillen en ging op een nacht zo door het lint dat ik al mijn pillen geslikt heb en met een mes in mijn armen hebben gekrast. Ik werd wakker in het ziekenhuis, versuft en werd meteen begeleid door de crisisdienst. Na een aantal maanden ging het wel weer wat beter, maar mijn dochter keerde zich van mij af. Wij moesten nog op zakenreis naar het buitenland en daar had zij geen zin in. Omboeken kon niet of voor honderden euro's extra, dus ik vond dat ze kon kiezen of delen. Ze ging mee.
Ik had in het hotel al het vermoeden dat als er maar even iets fout zou gaan, zij mij in de steek zou gaan laten. De tweede dag had ze die reden gevonden. Maar, ik had haar i.d. kaart in mijn paspoort en die had ik onder mijn matras gestopt. Ze was woest toen ze de kaart niet kon vinden en iedere keer als ze langs mijn bed liep, ik lag op bed, gaf ze mij een schop. Ik weet niet warom ik niets gedaan heb, voelde ook geen pijn, ze noemde mij kankerhoer en andere vunzige woorden die bij ons thuis nooit gebruikt worden. In ieder geval, toen ik bont en blauw geschopt was, ik had inmiddels ook een blauw oog, zei ik tegen haar: wat doe je als ik je die i.d. kaar teruggeef? Nou dan ga ik slapen en dan zien we morgen wel verder. Ik geef haar de kaart en wat doet ze? Belt haar vriendje en schreeuwt dat hij een terugreis voor haar moest boeken.
Toen ben ik haar aangevlogen, waarbij overigens alleen een oorbel gesneuveld is.
Vriendlief heeft kennelijk gezegd, blijf jij maar mooi daar, want dit gaat niet goed zo met je moeder. Om een lang verhaal kort te maken: we zijn de dagen nog goed doorgekomen, ik kon bijna niet lopen van de pijn, mijn benen waren bont en blauw en ik kon een zonnebril opzetten. Geen woord van spijt van haar kant, sterker nog, af en toe zei ze: als je nou eens uitgejankt bent...
Vervolgens beweert zij dat die blauwe plekken komen doordat ik haar aangevlogen ben. Nu zijn we alweer een poosje thuis, ik heb gezegd dat ze haar boeltje kon pakken en maar helemaal bij haar vriendje moest gaan wonen, nog beledigd ook. Ze wil mij niet meer zien of met mij praten (voorlopig) Ik verwacht ook niet dat ze er ooit op terug zal komen, zonder mij de schuld te geven, ik heb haar wel een mail gestuurd, waarin ik mij voor evt. fouten verontschuldigd heb, maar daar is geen enkele reactie op gekomen. Ze is kwaad, wil stoppen met de winkel (v.o.f. op naam van haar en pa)
kan alleen maar schreeuwen. Ik weet niet meer hoe het verder moet, doe alleen nog maar mijn plichten, werk en huishouding, maar de lol in het leven is mij vergaan. Geld voor leuke dingen is er niet en mijn man is ook alleen maar bezig met zijn eigen problemen, die er zat zijn uiteraard.
Ik heb nog een autistische zoon van 23 en een dochter van 18, de laatste leeft alleen maar leve de lol begrijpelijk, maar daaar heb ik ook niets aan, van een autist kun je ook niet al te veel verwachten.
Ik weet het niet meer, ieder doet zijn eigen ding en ik ben het inmiddels zo zat dat ik serieus overweg om er een einde aan te maken. De mensen die ik nalaat vinden hun geluk wel weer zonder mij.
Ik ben diep, diep ongelukkig, m.n. doordat mijn dochter die mijn geestelijk en lichamelijk zoveel pijn heeft gedaan, de schuld bij mij legt en niet met mij wil praten. Ik heb altijd mijn kinderen met de beste bedoelingen opgevoed, ze mochten hun eigen keuzes maken, ik heb ze altijd geholpen, getroost, we waren een prachtig gezin, ze konden sporten, kregen mooie kleding, etc. en nu kan ik doodvallen.
Ik weet niets meer te doen en ben alleen nog maar verdrietig, ik doe het rustig aan, maar mijn plannen zitten in mijn hoofd, want ik kan niet leven met het feit dat mijn kind strakjes kinderen heeft en mijn bestaan ontkend door iets wat ZIJ heeft gedaan. Overigens: de psychiater had mij aangeraden om aangifte te doen van mishandeling, maar dat doe je toch niet als het om je eigen dochter gaat ?
Datum:
07-03-2009
Naam:
Monica
Leeftijd:
50
Provincie:
Noord-holland
problemen
ik sta 1000 euro in de mis ik kan me school niet betalen ik heb de auto van mijn vaders zaaak gebruikt toen hij op vakantie was en bij mijn moeder precies hetzelfde het grapje bij mijn moeder koste nik smaar het grapje bij mijn vader kost 6000 euro omdat hij er niet prive mee mocht rijden ik heb geen idee hoe ik dat ga betalen ik trek het hier niet meer ik denk al een langere tijd na over zelfmoord al vanaf mijn vriendin mij verlied vanwege mijn ouders wat is de optie die ik moet doen. ik kan het gewoon niet aan. en het liefst maak ik gewoon een eind aan mijn leven dan is alles voorbij mijn ex vriendin hoeft zich niet meer druk te maken over mij me ouders hoeven niet meer voor mij te zorgen de school die ik zoiezo niet ga halen is dan ook weg alles dan ben ik ook gewoon gelijk uit mijn 1000 euro in de min alleen moet mijn vader het dan wel zelf die 6000 euro betalen maar hij hoeft niet voor mij te zorgen dus dat is al een bijzaak minder ze zullen wel van mij houden en ik hou echt heel veel van ze maar ook daarom kan ik het niet aanzien dat hun mij niet vertrouwen het doet me gewoon te veel pijn.
Datum:
07-03-2009
Naam:
joey
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant
Ik weet het gewoon niet meer
Hoii mensen ik voel me op het moment echt niet goed..
ik hou een dagboek bij op de computer en ik wil ff de pagina die ik net heb geschreven hier kwijt,
alvast excuses voor mijn taalgebruik daar in... ik heb er net wat ** tussen gezet voor de hele erge maar niet alles is er uit..
maar ik moet gewoon even weten wat andere mensen nou van mijn gedachten vinden..
Zaterdag 7 maart 2009 11:39
Jezus man!! Ik wordt gek van mezelf,iedereen echt alles gewoon.
Ik heb nou echt zowat elke dag wel ruzie met mama (naja dat was eigenlijk altijd al wel)
Maar nooit zo erg, En nou vandaag.. we hebben geen geld meer, naja mama het
geen geld meer gewoon he-le-maal niks, en tja die d8 dus dat ik nog wel 20 euro
op me pas hat staan... En NOT dat wist ik wel want ik heb echt veel verknarst aan
eten... Maja HALLOOO tis toch mijn geld? Maja helemaal boos dus omdat we
geen geld hebben nou en dat, dat weer eens mijn schuld is omdat ik maar 20 euro
op me pas had moeten laten staan.. Wanneer is iets nou eens niet mijn schuld.
Het is altijd mijn schuld met alles, Hea en net als gisteren hadden we ook weer
ruzie om wat weet ik al niet meer, Maar moet je horen wat ze zegt..
" Ik vind het niet zo raar dat niemand je mag, Je ben assosiaal en je doet alsof
je netjes bent maar dat ben je niet. Je moet maar actrice worden want je kan
goed toneel spelen." Dus ik zeg ja leuk dat je dat zegt hea, zegt ze
jij vraagt er om, dus ik zeg oow ja ik zeg ook echt mama zeg eens ff dat niemand
mij mag, zegt ze je kan gewoon niet tegen de waarheid en jij laat me dat zeggen,
ik weet anders geen manier om de baas over jou te zijn, zei ze.
Dus ik werd echt pissig en ik zei dus (wat dus ook zo is want mense ik had echt geen
zin om naar huis te gaan gisteren) ik zei dus dat ik echt geen zin hem de laatste tijd
om naar huis te gaan, zegt ze zoo wat heb ik dan weer gedaan dat je niet naar huis wil,
dat hoor ik voor het eerst, dus ik zeg: Ik zeg helemaal niet dat het aan jou of valentijn ligt,
ik heb gewoon geen zin om naar huis te komen, Dat zal dan maar wel aan mij liggen hea zoals
gewoonlijk, aangezien toch niemand me mag. Dus zegt ze vind je het dan zelf een goed idee om
naar een pleeg gezin te gaan? Ik zeg nee ik leef nog liever op straat dan dat ik naar
een pleeggezin ga.. toen een hoop gezeik dat, dat niet kan want ik ben minderjarig blabla.
En dan zegt ze als ik naar boven ga waarom maak jij het je eigen zo moeilijk..
Als of ik daar voor kies.. Weet je ik heb eigenlijk niet eens meer zin om deze ***** wereld te zijn,
Altijd ***** problemen alle goeie mense gaan naar de tering en de foute die blijven maar...
Elke dag als ik een auto voorbij zie komen denk ik echt waarom nou niet een beetje meer naar rechts
dan lag ik er onder, waarom onderschept die auto mij nou niet in plek van dat kind uit de krant..
Waarom al die anderen... en niet ik. Ja ik zal wel psygisch gestoord zijn.. Dat zou de gene
zeggen waar ik dit allemaal tegen zou vertellen.. Dat ik niet goed bij me hoofd ben..
Ja want zelfmoord zou ik niet kunnen ook al denk ik maar vaak genoeg van zal ik eens lekker al die
KUT pillen slikken die valentijn mot hebben.. Dan is het klaar kijken wie er dan me nog uit
lacht met kut snor of wat dan ook, kijken wie dan nog zegt Kut kind ik haat je enzovoort,
Nee dan schrikken ze wel, Of nog erger ze denken dat ik knetter ben, maarja dat doen
ze volgens mij toch al.. Het ergste is ik kan gewoon ***** niemand vertrouwen want hallooo
wie gaat dit nou vertellen aan iemand, dit wat hier staat.. want of ze denken dat je , je aanstelt
of ze denken dat je knetter ben, of ze sturen je naar een in richting,
of je gaan met je praten, of ze snapper je niet, of ze proppen je vol met medische shit.
Volgens mij is dit ook de eerste keer dat ik dit op schrijf?? hmpf denk ik dan maar ..
altijd zit het maar in me hoofd ,, wtf ik ga onderhand zelf nog denken dat ik gek ben ofzo..
Zou best kunnen valentijn heeft ADHD mam ook, er is al eerder iemand uit de familie
geweest die zelfmoord heeft gepleegd, en weet ik het allemaal...
Net als nu mama had me nou ongeveer een half uur geleden opgebelt en ze zei dit:
" Er staat nog niet eens 5 euro op die pas, Ik hoop dat je lekker hebt genoten
van die koekjes, chips en andere shit. Zorg maar dat opa cor een pakje drum
compact mee neemt en een mascotte special, En los ook maar op dat hij wat
geld uit leent, KUT kind" whaam hoorn der op. Ja en ik zou vandaag een bosrit maken... en nou heb
ik ech focking geen zin in.. Het enige wat ik nu naja eigenlijk al dagen wil is weg, weg van hier...
maarja dat doe ik niet.. En waarom weet ik zelf geen eens.
Raakte ik maar gwn in een focking coma nu hier meteen, Dan was ik weg van al de shit, en toch niet dood...
Whateverr... ik stop maar met schrijven zodat ik me zometeen als me opa me op komt halen
me verder in de shit kan werken..
Datum:
07-03-2009
Naam:
heavenleigh
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant
NEEEEEEEEEEEEEEEEEE.
help me.... help me dan tog..
waarom zeg je dat je wil dat ik dood moet?
en waarom wil mn vriendje ineens geen verkering meer..
waarom ben ik zo anders?
en waarom denk ik elke dag aan doodgaan..
en waarom durf ik dan niet meer terwijl ik geen andere keus meer heb??
en waarom heb ik altijd zo n pijn in mn kop..
WAAROM BEN IK ZO??
ik ben n meisje met n verleden.. daardoor anders. eerst durfde ik t niet aan met mn vriendje en nu zegt hij dat hij niet meer wil omdat hij er geen zin in heeft..
op school kwetsen ze me dag in dag uit..
ik snap t niet iedereen heeft tog gevoel??
WAAROM O WAAROM HELP ME WANT IK DURF NIET MAR GA T WEL...
Datum:
07-03-2009
Naam:
bits
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders
Ouders .
Hoi ik ben laura, en als ik me goed heriner, gaat het zo al wat van mijn 6 jaar vekeerd in huis.
mijn ouders maken ruzie ! als het geen naam heeft. er word geopen en getierd, Verschrikkelijke dingen.in de vingers gesneden. tegen de grond geklopt. en ook die dingen zijn niet alles.
toen ik boven met mijn mama naar tv aan het kijken waren en wat er over aan het babbelen waren , toen legde mijn vader zijn gsm op de spiegel in de gang, en zo luisterde hij ons af , en nam het gesprek moedr dochter op. ik was er kapot van.
ik denk ook dat mijn vader een drankprobleem heeft , ik heb hem al zkr 4 keer betrapt op het wegsteken van sterke dranken, flessen wijn in een kartonnen werkdoos, in de garage ,, en telkens ik kom er achter !. Als ze zat zijn , zijn ze onbetrouwbaar, mijn vader schopte me ooit een kee naar boven . niet hard mar toch was het schoppen. hij sleurde me uit de zetel aan men knie , en men moeder die rammelde mijn zus van 19 in elkaar , ik was bang dat ze haar zou kloppen ze was onbevoegd zat ! en dronken, dus ik gaf haar een plets op haar kaak , niet hard maar toch ik was bang , ik heb me geexuzeerd, maa o dat hielp niet ! , toen we in de living waren , wou ze naar buiten , en papa had de sleutels weg gestoken , en ik ook , en ze klopte de kast kapot en de deuren , op de ramen ze werd gek !, ook zwaaide ze in de living met haar lettelijke vuisten ! , ze klopte me op mijn borstbeen , en ik viel lichtjes flauw. ik riep mijn vadr ik wist niet wat te doen. in plaats van haar te kalmeren , gijpte hij haa in de nek vast , toen heb ik haar de sluitels van buiten gegeven , ze is vertokken , en ik en men zus hebben poberen slapen maar het ging niet , na 4 uur en half is ze terug thuis gekomen , toen ben ik geust in slaap gevallen , ze zei dat een mevouw die problemen had met haar man , haa meegenomen had ,, ze woonde vlak bij .
ik ben zo kapot van binnen gestelijk kan ik het niet meer aan . ik heb vorig jaar op zelfmoord gestaan , maar mijn zus kwam op tijd, en ik barste in tranen uit, ik snijde me ook in mijn arm .. waardoor ik veel problemen kreeg op mijn voige school. ze vonden dat ik de leerlingen er niet bij mocht betrekken . ,, maar ze wisten niet waarom . niemand begijpt me ,, ik wil hier zo graag van daan , ik wil zo graag weg zijn ,, ik wil ust hebben , kunnen leven in ust . zonder het geruze,, geestelijk st aik al met mijn 1 been in het graf . ik kan niet meer, ik ben bijna 14 , maar ik kan me niet blijven vast houden . familie heb ik ook niet dus daar kan ik ook geen steun vinden ! .........................x laura
Datum:
06-03-2009
Naam:
laura de groote
Leeftijd:
13
Provincie:
België
