Levensverhalen (pagina 944)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

I broke my heart for ev'ry gain To taste the sweet, I faced the

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen maar het lijkt me fijn om me verhaal hier kwijt te kunnen.. me leven is een grote chaos en of het goed komt i dont know maar diep in mezelf kan ik het niet opgeven ik wil het dolgraag misschien dat er een rede voor is i dont know.
Me ouders gingen scheiden op me 12de me vader ging vreemd bij me moeder zon 2 jaar lang.. hij nam mij en me zusje altijd mee en we mochten niks tegen mama zeggen dat is een hele tijd zo doorgegaan hij werd erg agressief altijd ruzie zoeken op een dag had ik me moeder verteld dat die ons meenam en had ze er een einde aan gemaakt.
met vakantie,s en om de anderse weekend moest ik daarheen dat was een ware hel voor me ik voelde me daar niet thuis had angstaanvallen en wou zo snel mogelijk weer naar huis.. op school toen ik een jaar of 14 was ging het erg slecht ik blowde rookte wiet en werd uiteindelijk van school getrapt ik had massa,s vrienden waar er uiteindelijk nog maar 2 van over bleven een vriendin was erg depressief we waren weggelopen en zijn verkracht.. toen we thuis kwamen hoop gezeik me opa was overleden ik had hem een hele lange tijd niet gezien ik voelde me zwaar schuldig nu nog steeds. ik heb me moeder zowat de vernieling ingeholpen toen heb ik ook een jaar alleen maar in bed gelegen ik had het benauwd angstaanvallen heel erg eng was dat.
ggnet en jeugdzorg deden er niets aan heb er geen zak aan gehad aan hun.
daarna ging ik weer naar school maar kon me niet concentreren ik flipte gauw en ben uiteindelijk van 4 opleidingen gestuurd.
daarna leerde ik een jongen kennen zon 2 jaar mee gehad hij maakte me erg onzeker ivm andere opmerkingen zoals oeeh schatje zie haar eens met kutje over zadel heen schuren in het begin sloeg die me ook dat was daarna weg maar toch om alles was ik serieus gek op hem heb ook alles gepikt van hem ik denk omdat hij wel bij me bleef ofzo ik weet niet wat het was uiteindelijk raakte ik zwanger van hem heel erg leuk we wouden het kindje houden hadden ons al ingeschreven bij woningbouw famillie vrienden wisten ervanaf.. maar hij snoof en rookte wiet ik werd daar zo misselijk van en hij had er gewoon schijt aan en ging gewoon door en toen kreeg ik erge ruzie met hem zei die waar me moeder bij was pleeg maar abortus het is uit en riep ik hem terug stak die middelvinger naar me op daar zat ik dan op de bank met een baby in de buik.
dat ware de zwaarste dagen ooit voor mij hij had heel veel spijt maar ik kon hem gewoon niet vergeven hij had gelogen over onvruchtbaarheid hij zei dat die onvruchtbaar was maar was gewoon vruchtbaar dat die nog vakantie was maar hij was ontslagen
Ik heb besloten het kindje weg te halen ben heel erg bedreigd het is nu denk ik 2 maanden geleden en ik vergeef mezelf dit nooit dat het zo ver had moeten komen iedereen zei dat ik uit het oog van de naald gesprongen was. maar van binnen vreet het me op als ik baby,s zie met hun moeders kan ik wel huilen dat had ik ook kunnen hebben. het was denk ik de grootste fout in me leven die ik ooit heb gemaakt.
en er zijn nog meer dingen gebeurd maar teveel om op te noemen
ik zit echt niet lekekr in me vel heb geen dagbesteding zit alleen maar thuis heb nog 1 vriendin en me nieuwe vriend heeft het uitgemaakt ik ben nog nooit zo kapot en leeg geweest als nou maar kom op denk ik dan geef niet op misschien komen er betere tijden i dont know. ik denk er vaak aan om mezelf voor de trein te gooien lekker overal vanaf maar was het maar zo simpel.
geef niet op mensen je bent hier voor een reden en ik ben het me kindje verschuldigd om nu wat van me leven te maken!
KEEP YA HEAD UP!!!!!!!!!
ook al is het moeilijk.
Datum:
10-03-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

ik wil dood

Hey ik ben en meisje van 16
Ik heb in mijn verleden heel veel meegemaakt in de oorlog.
Ik heb ales kwijt geraakt mijn vrienden mijn familie mijn hius mijn school.
Toen ik voor het eerst hier op school in nederland zat was het ook geen pretje
Meestal werd ik gepest en dat deed me nog meer pijn dan ik al had.
Daarna gingen mijn ouders scheiden.
Na en paar maanden ging het weer en beetje goed.
Nu gaat het weer slecht.
Thius word er amper naar me geliusterd.
Als ik iets tegen mijn moeder zeg heb ik het gevoel dat ze helmaal niet liusterd.
Soms zegt ze ook hele erge dingen tegen mij zoals je bent ninks je kan ninks wat denk je wel dat je bent.
denk je dat je mooi bent ofso en soms gaat het ook egt te ver.
Ik kan mijn zorgen niet aan haar vertelen
Want dan gaat ze weer dom doen ik kan het aan nimaand vertellen hoe ik me voel
Als ik mensen op straat zie en kijk hoe gelukkig ze soms zijn dan denk ik in me zelf wat is dat hoe voelt het om gelukkig te zijn.
Want ik ben mijn hele leven nooit gelukkig geweest.
Ik denk heel vaak aan zelfmoort bijna elke dag ik wilde een keer van en flet springen.
En ik weet het egt niet meer mijn leven komt nooit meer goed.
Ik wil zo snel mogelijk weg van deze wereld.


Datum:
10-03-2009
Naam:
/
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Als ik ergens niet op zit te wachten...

dan is het wel een vraag over god op een zelfmoordsite. Ik spreek even over mezelf. Als ik zelfmoord zou overwegen zou ik dusdanig verbitterd zijn dat ik even niet wil weten van een god met enig overzicht (laat staan een bedoeling).
Nou moet ik zeggen dat ik niet echt een zelfmoord overweeg. Ik zocht gewoon een plek om mijn verhaal kwijt te kunnen.
Allereerst de reden waarom ik geen zelfmoord overweeg... Er zijn veel mensen die zich daar erg schuldig over zouden voelen. Toen ik begon met die zin had ik eigenlijk een vermoeden dat er meer redenen zouden volgen, maar ik vrees dat ik (afgezien van angst) bij die ene reden blijf.
En dan de redenen waarom ik het liefst iedere vorm van bewustzijn zou verliezen. Geloof mij, ik ben me er volledig van bewust dat alles wat ik heb meegemaakt zeer relatief is aan wat anderen meemaken. Misschien maakt dit het nog wel erger. Voor de ambitieuze psychologen onder ons, nee ik voel me hier niet schuldig onder. Ik heb de dingen die ik mee maak nog nooit meegemaakt en voor mij persoonlijk zijn ze dus ook totaal niet relatief aan wat dan ook... (veel kanttekeningen bij deze plaatsing dus... wat je ook weer als een kanttekening bij de kanttekening zou kunnen zien... volgens mij is dit het digitale bewijt; eerlijk duurt het langst zo niet oneindig in uitleg)

Nou... waarom wil ik een verhaal kwijt? Communicatief gezien is een opsomming het best... 3 keer raden waar ik mee ga komen (sarcasm rules)

Origineel was deze opsomming onder de titel: Feelings of stress?
- Op mn werk doe ik wat met 3 personen niet lukte, nu met 2
- Ik ben het meisje kwijt waar ik zo graag bij had willen zijn
- Ik ben een vriend kwijt die zo belachelijk belangrijk voor me is (zelfde meisje)
- M'n hond, die 14 jaar een vaste waarde voor me was is overleden
- M'n oma ligt op sterven
- M'n opa maakt het ook niet lang meer
- Ik heb last van paniekaanvallen
- Ik heb geen idee of mijn contract verlengd gaat worden
- Ik moet mezelf in groeinde mate in bedwang houden op alcohol gebied (oorzaak of gevolg?)
- Ik maak me zorgen over de toekomst, op politiek, financieel en sociaal vlak
- Ik ben zwaar verbitterd
- Afgezien van muziek heb ik absoluut geen enkel vooruitzicht dat me aanspreekt of inspireert
- Volgens mij ben ik depressief....

Het enige wat er nog bij zou komen is dat een goede bekende van me zelfmoord zou plegen... Voor een ieder die het leest, bij voorkeur, liever, als het even kan, niet!
Datum:
10-03-2009
Naam:
Naam
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

watmoet ik doen hier aan

hallo ik ben een jongen van 18 jaar ik heb bijna 2jaar een probleem met stemen in me hoofd die zegen dat ik zelfmoord moet plegen ik heb 9 van de 10 keer bij het spoor gestaan maar kon het niet ik snap het niet hoe kun je dan zo iets denken maar niet uitvoeren soort van ik weet het niet meer later
Datum:
09-03-2009
Naam:
davy
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

ik kom er niet meer uit

Ik had een bedrijf. Door brand verwoest. De fiscus eist 100.000 euro omdat wij administratief niet alles meer kunnen herleiden. We hebben echter geen geld. Ons woonhuis is verhuurd; blijkt oplichter te zijn. huren zelf klein huisje, beide een goede baan maar door fiscus worden we genekt. als we huis verkopen, fiscus betalen hebben we nog schuld. Accountant zegt; we hebben geld tegoed van fiscus maar kunnen niet bewijzen; fiscus zegt; betaal maar gewoon 100.000 euro. banksaldo 0; schuld bij banken en salaris onvoldoende voor hyp + huur etc.
Willlen best redelijk, maar maatschappij wil ons kapot. Ik stop ermee, kan gezin niet meer onderhouden en gooi me eerdaags voor de trein.
Datum:
09-03-2009
Naam:
johan
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-brabant

nog een keer.

ik heb al een keer iets neer gezet.
maar dat was niet echt een reden.
ik zit hier echt heel erg in de knoop.
ik eet steeds minder .
ik heb al met mensen al over gepraat maar die zeggen alleenmaar blijf eten enzo
ik heb er gwn geen zin meer in.
maar ik durf ook geen zelfmoord te plegen.
en ik vraag me af.
van wie is deze site.
Datum:
09-03-2009
Naam:
maddie
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

ik zie het niet meer zitten

ik ben ben 16. toen ik een jaar of 10,11 was zijn me ouders gescheden. heb eerst een hele tijd bij me moeder gewoond ma wilde al vanaf het begin bij me pa wonen. ma dat ging en mocht niet. dus heb ik eerst nog een hele tijd bij me moeder gewoond we hadden bijna elke dag ruzie ze deed rare vieze dingen op de computer via msn ze kreeg een vriend tot die weg ging kreeg ik van alles de schuld. dan nog een paar. tot de gene waar ze nu nog altijd bij zit moest gaan werken van hem dus begon een kranten wijk hun gingen me we helpen maar er was weinig van te zien net als anders was het ook bij dat geruzie. ze ging met hem samen wonen een aardig eindje van mij vandaan want ik ben toen bij me pa gaan wonen omdat het mocht. op het begin ging alles leuk en goed tot de laaste tijd. hij had een neiuwe vriendin kon het erg goed met haar vinden ma de liefde ging over op het begin heb ik er nog wel contact mee gehouden maar dat is ook over gegaan. wat ik wel jammer vind en van baal. nu zo'n 14dagen later nog niet denk ik en me pa heeft al een nieuwe vriendin. het gaat de laaste tijd niet lekker tussen mij en me pa kan niet met hem praten enz en ook veel geruzie enz. ook ben ik best veel moe en heb veel last van me rug waarvoor ik donderdag na een uroloog moet. ik ben vaak niet op school vanwege de pijn in me rug waardoor ik weer gezeik krijg. ik besloot een tijdje terug hulp te zoeken dus belande ik bij ermergis ik vind niet dat ik er echt iets meer opschiet maja
verder is er vorig jaar nog iets ergs gebeurd bij pinksteren het was kermis ma daar praat ik liever niet meer over.

verder is in 2008 in december me oma overleden waar ik nog steeds veel verdriet van heb en mis er nog elke dag.


ook moet ik binekrt misgien uit huis ergens anders gaan wonen.

ik denk vaak aan zelfmoord heb ik het verleden ook pogingen gedaan. nu al een tijdje niet meer tot vandaag. het hoeft voor mij gwn niet meer ik geloof niet dat het ooit nog allemaal goed ga komen.
Datum:
09-03-2009
Naam:
irene
Leeftijd:
16
Provincie:
Zeeland

geen weg terug

Ik heb heel mijn leven al niets anders dan "pech" het lukt mij niet meer niet meer om mijn eigen te waarderen en de maatschapij weet mij ook niet te ... ik heb grote héél grote fouten gedaan. Ik Vind de site heel goed echt waar. Maar Het is iets waar ik heel mijn leven met moet leven en dat KAN IK ECHT NIET. Mijn broer zegde dat ik egoistisch ben.Ik denk niet aan een ander zijn gevoelens als ik er niet meer zou zijn. Hij Heeft mij laten na denken ,echt! Dus aan de meeste denk ook soms aan de andere die je denkt!dat niet meer voor u zijn; voor mij is dat ook zo maar kan nu éénmaal niet met mijn eigen leven; ik weet wat ik ooit heb gedaan; en wil een pijnloze dood ook al dat ik pijloos niet verdien.MAAR DENK AAN U FAMILIE AAAN HOE DAT ZE HET ZOUDEN MOETEN VERWERKEN
Datum:
09-03-2009
Naam:
ronny
Leeftijd:
32
Provincie:
België

waarom?

hi
ben ln een sombre stemming,maar toch heb ik erg veel moeite met het feit dat mijn jongere dierbare neefjes de positieve kanten van hun leven niet meer kunnen zien en op dit moment zie ik dit ook niet meer, helaas!
Datum:
09-03-2009
Naam:
aluap
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-brabant

lieve rob

waarom, rob, lieverd?
Datum:
09-03-2009
Naam:
pppppp
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.