Levensverhalen (pagina 928)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hey ho let´s go

ik snap niet dat hier zoveel verhalen staan van mensen die nog zo jong zijn.
hey toen ik 17 was had ik echt nog plezier.
niemand kreeg mij kapot.
lekker werken.en dan in het weekend opstap ,lekker gek doen.what the hell :-).
nu 35 jaar is het wat anders .
geen zin meer alles al gezien meegemaakt en beleeft.
weet je met 35 jaar vindt ik het wel best allemaal.
mis mijn zoon te veel.hij kan ook zonder mij.ja dat kan die .geen gezeik van mensen die het beter weten!!
na een paar weken kent tie mij niet meer.ja is niet lullig maar het is zo.
nee een god is er niet.shoarma wel haha
ik moest tot mijn 16e naar de kerk .nou wat een feest als je er bent geweest,
lulkoek bullshit.
geloof in je zelf ,en zeker de mensjes hier die jonger zijn dan 20.
geloof in de muziek of wat dan ook,ga lekker naar het buitenland werken ofzo.ik heb mijn kansen allemaal verkloot.
doe niet hetzelfde als bram .zeker als je jong bent .
klinkt een beetje ouderwets,
nou jonge mense als je mij ziet en met mij praat dan lach je je helemaal verot.ik heb genoeg te vertellen en ben helemaal vollgetattooerd -enne?
have fun you people
Datum:
05-04-2009
Naam:
bram
Leeftijd:
34
Provincie:
Anders

Was het maar anders geweest..

Ik voel me zo eenzaam..
Altijd denk ik van wat ik eigelijk op aarde doe..
of ik inderdaad wel een doel had om te leven..
te genieten..te leven.. voort te blijven bestaan..
alles wat ik doe .. of probeert te doen lopen allemaal voor geen meter goed..
een mislukking zou je kunnen zeggen..
alles loopt ook helemaal niet goed meer..
financieel, relatie, sociale leven..
soms denk ik of god wel bestaat..
of dat god mij op aarde heeft gezet voor een doel..
welke ik eigelijk in mijn hele leven lang nog steeds uit moet vinden..
wou dat ik vrienden heb waarmee ik kan praten..
en een vriendin die mij kan steunen..
helaas moet ik dit weg schrappen..
om hier een einde van te maken..
waar ik eigenlijk al de hele zit te denken..
Was het maar anders geweest..
Dan had ik dit nooit kunnen vertellen..
ciao

Datum:
05-04-2009
Naam:
doet niet terzake
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Mensen...

Ehm, hallo mensen. Ik weet dat het hebben van zelfmoordneigingen soms heel voor de hand ligt als je leven gewoon zuigt ofzo. Maar ik vind het gewoon frckn zielig zo deprie doen enzo. Dit is moeilijk om te zeggen, en misschien hebben jullie zoiets van: rot op waarom ben je zoiezo naar deze site gegaan, maar dit moet ik serieus even kwijt. Je leven is niet rot, jij maakt het zelf rot. Als mensen kut doen tegen je, dan zijn ze dat, word maar boos op ze ofzo, maar ga jezelf als je blieft niet zielig vinden. Je kan je leven zelf veranderen. Zelfs als je dit niet lukt, zelfs als je jezelf zwak vindt, laat dit niet merken, doe gewoon alsof. Als je namelijk zelfmoord pleegt wordt het er echt niet beter op. Ookal is het dan allemaal voorbij, je kan niet zo vreselijk egoistisch doen, dan ben je even erg als zij zijn, als alles wat je haat. Want ookal ga jij dood, het leven hier gaat verder. Je zal deze wereld alleen maar meer vervelend/kut/hoe je het ook maar wilt noemen maken. Sure, als je alles netjes opruimt, niemand er last van laat hebben dat jij zelfmoord pleegt of iets in die richting, doe met je leven wat je zelf wilt. Maar als mens wat is verwond door deze wereld, zou je toch moeten weten dat het verwaarlozen van dingen slecht is. Wij mensen leven namelijk alleen om te leven, geen diepere redenen, just survive. Ik weet dat je dat kan, ik weet dat ieder mens dit kan. Verwaarloos niet de trots van het leven als de wereld en mensen (volgens jou) jou hebben verwaarloost. Survive, en bewandel deze wereld zo lang als je kunt, zoals elk mens het in zijn aard heeft.
Datum:
04-04-2009
Naam:
-
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

--

Ik hoor me vrienden praten; zelfmoord is voor watjes. Ik praat dan maar mee, omdat ik denk, laat ik maar niet over mijn gedachte praten. Ik hoor stemmen in mijn hoofd, gedachtes dwalen maar niet af. Ik word gek van me zelf, telkens maar die beelden in mijn hoofd, en als ik het iemand vertel, tranen in mijn ogen, tranen van verdriet. Maar toch denk ik dan, nog maar even, dan is alle pijn verdoofd, wil ik opstaan nadat ik met me vriendin heb gepraat, die me tegen wilde houden, dan denk ik; ik doe dr straks nog pijn, ik wil niet meer leven, ik wil nu echt gaan, niemand begrijpt waarom ik wil gaan, het leven is zo kut, ik voel me verlaten, alleen, gehaat, gebruikt, genaaid, me leven heeft geen zin, waarvoor leef ik? voor de pijn? het leven heeft toch een doel? wat is mijn doel? ik heb geen doel, mijn doel is dood gaan, ik heb echt geen flauw idee waarom ik nog leef, ik had niet geboren hoeven worden, ik had allang moeten gaan, maar ik durf niet, want hoe reageren mijn vrienden? doe ik die dan pijn? ik blijf die trein maar in gedachten houden, nee die gaat niet weg, ik heb zelfmoord proberen te plegen in groep 6 (!!) heb nog een litteken, waarom ik?
Datum:
04-04-2009
Naam:
//
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Genoeg

Ik ben pas geleden met de zoveelste depressie gediagnosticeerd en eerlijk gezegd verbaasde me dit in eerste instantie. Zo vreemd, ik was me er na zoveel depressies allang niet meer bewust van dat ik waarschijnlijk alweer jaren depressief ben. Ik leef al ieder dag sinds mijn ± 7de met zelfmoord gedachten. Er is geen dag dat ik niet de energie uit mijn tenen of ergens buiten mijn lichaam vandaan moet halen om een nieuwe dag aan te kunnen. Ik zit nu voor de tweede keer in mijn leven thuis omdat het niet meer gaat. Ik kan niet meer ik heb er zo genoeg van! Ik weet alleen, helaas, hoeveel impact het op de nabestaanden heeft als iemand in de omgeving zelfmoord pleegt. Ik durf telkens maar niet de hand aan mezelf te slaan omdat ik me verantwoordelijk voel en vind dat ik andere geen verdriet aan mag doen. Ik heb al gedacht om met iedereen de banden te verbreken om uiteindelijk ergens ver weg, weg te kunnen glippen en eindelijk rust te vinden.
Het heeft toch immers geen nut als je al praktisch je hele leven worstelt met het leven, wanneer mag het genoeg zijn? Want echte hulp blijkt er ook niet echt te zijn, ik heb nu meerdere keren zo hard mijn best gedaan en waarschijnlijk zal het in de toekomst niet veel anders worden. Mag het nu eens afgelopen zijn, genoeg is genoeg.
Ik ben moe, op en het strijden zo zat! Welke les zou ik hiervan toch moeten leren, want ik zie het nut niet meer.
Datum:
04-04-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

rust

mn ouders maken al wekenlang ruzie
ik heb da al op school gezegt ma...
mn ouders roepen,schreeuwen ze werken alles op mij uit

Datum:
04-04-2009
Naam:
paulineke
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Alles spookt door mijn hoofd

Ik zie het niet meer zitten, alles draait door mijn hoofd en kan er gewoon niet meer tegen .
ik ben sins kort verhuizd terug naar mijn geboorte stad wat ik dacht dat leuk was maar het liep heel anders uit .
Herrineringen komen naar boven en dat is niet altijd even leuk . mijn vriendinnen die ik al vanaf baby af aan heb gebruiken me als oud vuil nu.
en alle gedachten van de laatste jaren draait in mijn hoofd en nergends ben ik veilig.
Ik ben op mijn 7e naar apeldoorn verhuist met mijn moeder en me 2 zussen .
om de 2 weken ging ik naar mijn vader in zoetermeer( mijn geboorte plaats) in 1 van die keren was hij boos en heeft hij me in me ondergoed over straat laten lopen. dat was een TRAUMA voor mij .
later ging me moeder samenwonen met haar vriend en verhuisde we naar Hoofddorp. daar is ook het en en ander gebeurd met jongends dat ik bedreigd ben en nu levenslang met littekens loop en een pijn die ik nooit heb vergeten omdat hij met een mes in mijn lichaam heeft gesneden omdat ik hem uit zelfverdediging een klap gaf .
ik zie nog elke nacht voor me hoe zijn vrienden me vast pakte.
het doet me pijn en het achtervolgd me.
en hier in zoetermeer is het ook niet beter de trauma's van verleden tijd hebben mijn toekomst gemaakt. ik ben bang voor jongends geworden. bang dat ze me weer pijn doen .
en ik word gepest het word me alleemaal teveel er is zoveel in mijn hoofd aan het spelen.
Het enige wat ik wil is DOOD!!.
geen pijn,angst,woede,verdriet voelen.
gewoon helemaal vredig en leeg zijn.
Datum:
04-04-2009
Naam:
Daylene
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

leven is een hel, maar eruit geraken is een spel!!!

hey, ik ben joke
ik loop al van men 12jr met rot leven.
ik ken geen liefde of vriendschap of vertrouwen meer ik ken alleen maar haat.
ik denk dat ik ziek in mijn hoofd ben.
ik heb geen familie die na me op zullen kijken want ik kan niks goeds doen ben weg gelopen van thuis toen ik 18jr was waarom om dat men neef me zover heeft gekregen had altijd ruzie met men ma.
over onozel dingen soms wou ik men zin maar toch wist ik dat het niet even gemakkelijk was ik werd geslagen roepen dat ze deden alles ging omzeep ik ben op mijn 12jr verkracht geweest heb nooit gezegt tegen mijn ouders omdat ik bang was dat sleep ook me nu nog ik heb een relatie achter de rug van 6jr die heeft ook met me voeten zitten spelen ik kan niet meer aan ik zie nu alles zwart ik wil niet meer zijn ik heb al vanalles gedaan om me van kant te maken pillen gesligt, me proberen op te hangen, polsen snijden dat het bloede, alles gedaan wat ik kon maar elke keer toen ik dat deed was er iemand die me tegen houden om die met men na ziekenhuis ging om maagspoeling te doen! ik snap het niet ben ik nog goed voor de wereld ik ken men eigen broer of mijn ouders en familie niet meer ik woon nu 7maanden alleen ik heb één keer bezoek had van mijn ouders dat was heel in begin en nu sturen ze hun kat ze maken geen tijd voor ik. ben gisteren na de dokter geweest zou weer in therapeut
moeten gaan wat ga da helpen niks heb dat zoveel moeten doen en wat deden ze elke keer opnieuw dat verleden op halen elke keer pillen voor schrijven je kent da wel dat je maf als een lammetje bent en wat doe je als er geen oplossing zie en als je geen verbetering ziet ja uw pillen in één keer slikken! ik denk dat ik zot ben niet meer goed wijs iegelijk mag niet kagen ik ben op mijn eigen benen gaan staan ik heb werk maar toch van binnen heb je je ouders nodig MAAR HET DOET PIJN ALS ZEN NIET NAAR JE OMKIJKEN!
ben al blij dat ik het hier mag zeggen!
maar ik kan boeken schrijven over mijn leven maar ga da nu niet doen of ik ben nog uren en dagen of weken of maanden bezig! ma kijk ik zie wel wat komt!
grtz joke
Datum:
04-04-2009
Naam:
Joke
Leeftijd:
22
Provincie:
Limburg

wat heeft het nog voor zin

na 18 jaar geestelijke mishandeling van mijn ex heb ik nu eindelijk de ware gevonden mijn grote jeugdliefde na zoveel jaar weer ik dacht kan mijn geluk niet op nu na 2 jaar samen komt er dan weer ellende door mijn ex en 1 van mijn zoons die deze relatie saboteren op hun manier,mijn lief is nu 2 weken tijdelijk bij mij weg en nu is voor mij de keus wat te doen mijn zoon het huis uit die pas 17 is of mijn relatie is over,in hemelsnaam welke moeder zet haar kind op straat voor een man ik weet het niet meer ik hou van mijn kind maar ook van mijn lief deze keuze maakt me gek moet ik wel kiezen ,neeeeeeeee ik kan het niet ik lig nu met tranen ga kapot van pijn en verdrtiet en denk aan 1 ding ik stap uit dit leven het is genoeg geweest ,en de instanties die je willen helpen die zeggen neem een antidepresiva daar knap ja van op jajaa neem erteveel van ben je zelf euthanesie aan het plegen maar je problemen lossen niet op
Datum:
03-04-2009
Naam:
christa
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

ik weet niet wat ik moet doen.

ik zie het leven al een tijdje niet meer zitten vroeger ben ik mishandeld door mijn vader werd opgesloten op mijn kamer en kreeg soms geen eens eten,
me moeder ging scheiden.
en toen dacht ik dat alles normaal werd maar dus niet, er kwamen steeds meer problemen me vader wou mij terug maar ik was bang voor hem.
ik ben er 3 jaar niet meer geweest.
mijn zus mishandelde mij ze sloeg me elke dag en ik durfte het niet te vertelen!
mijn broer die had savonds ruzie thuis politie alles kwam erbij ik was zo bang.
en later dacht ik alles word weer normaal ik vond een lief vriendje, maar ondertussen vond die een andere meisje leuk en ging daar ook mee, ik was kapot ik maakte het uit, maar ik hield te veel van hem dus ik nam hem weer terug maar er kwamen steeds meer ruzie's ik mocht niet naar buiten met andere jongens ik was echt kapot, toen heb ik het uit gemaakt.
en nu is het 1 dag uit en ik ben kapot,
mijn tranen die stoppen niet met huilen '
mijn vrienden zeggen, je was veelste goed voor jou, we steunen je erdoor heen.
door al deze problemen ben ik me gaan snijden, ik zie niks meer zitten.
ik denk vaak aan zelfmoord maar ik ben bang dat ik mijn moeder teveel pijn doe + mijn lieve stiefvader!
ik weet het echt niet meer.
Datum:
03-04-2009
Naam:
--
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.